Het leven zoals het is ... perikelen van een familie
15-09-2008
Inleiding
Hallo,
Deze blog is een verhaal over het leven. Het leven zoals het is.. bij een familie. Het wel en wee, de dagelijkse bekommernissen, het geluk, tegenslagen...
Is dit verhaal realiteit? Biografie? Of fictie? Aan de lezer om het te beoordelen. Misschien herkent u zichzelf hierin?
We ontmoeten de moeder. Mierra, is een vrouw van midden 40. Zij heeft 2 kinderen van haar eerste huwelijk en 4 van haar tweede echtgenoot. 's Morgens om 6u30 staat zij op. De dag start met een verse kop koffie, wakker worden in alle stilte. Enkel de parkiet, fluit haar een goeiedag tegemoet. Na het toiletbezoek, is het tijd voor het échte werk. 4 maal een brooddoosje met twee boterhammen, een koekje en een drankje. Na de bevoorrading, volgt de wasbeurt. Een snelle douche, tanden poetsen en voldoende crémes op het gelaat om de tand des tijds te masqueren. Rond 7u10 wordt de deur van de living geopend. Stijn, de 25-jarige zoon uit het eerste huwelijk, komt zijn lunch klaarmaken om dan te vertrekken naar het fabriek. Hier zullen acht saaie uren zijn dag voor het grootste deel vullen. 7u30 : Rushhour! De 4 kleinste bengels, moeten gewekt worden. Een helse klus! In het weekend zijn ze reeds om 7u paraat, maar tijdens de schooldagen, overheerst de tegenzin en rebelleren zij door zich aan hun hoofdkussen te kluisteren. 7u40 : De tierende stem van moeder, die hen beveelt van op te staan, weergalmt op de gang! De laatste uitslaper, beseft dat het nu wél beter is om op te staan. Stress, stress, stress... 7u45 : Nu wordt code Rood ingezet! Om 8u moeten de 4 kids op weg zijn naar de school, zodat ze tijdig aanwezig zijn. Er moeten nog 2 jongens aangekleedt worden, 3 glazen gevuld met drank, 2 maal cornflakes, 1 paar schoenen vinden en een nieuwe T-shirt halen voor de jongste, die zijn vorige gedoopt heeft met melk. 8u : Missie geslaagd! Na de hevige roepbuien, geduw en getrek, is Mierra op stap met haar kroost. De weg naar school telt maar een 10-tal minuten, maar blijkt dikwijls uit te lopen naar een parade. Voorbijkomende auto's met schoolkinderen toeteren, vriendjes wuiven naar Falco, Wodan, Caelan en Teagan. Fietsende moeders begroeten hartelijk Mierra. De familie is zeer gekend en geliefd bij de voorbijgangers. 8u10 : Aankomst aan de school. Een laatste kusje en de jongens stuiven uiteen, ieder op zoek naar zijn eigen vriendenkring. Moeder wordt ondertussen door leraressen en andere moeders gretig aangesproken. 8u30 : Mierra, arriveert terug thuis, de berg was en strijkgoed lachen haar toe. Tijd voor een marathon! Ondertussen is Dago, de man des huizes opgestaan en heeft reeds een bezoekje gebracht aan de bakker. Dago is al 2 maanden thuis, vanwege een ernstige hartoperatie. De eens zo jonge 30er is veranderd in een "midlife man". Wie had dat ooit gedacht? Hij althans niet.
Het ontbijt verloopt snel, Mierra moet dringend aan de strijk beginnen, of de week start al direct met een nooit meer in te halen achterstand. Dago, plant de voorbereidingen voor het avondeten. De aankopen en de kook zijn tijdens de revalidatie voor zijn rekening. Ondertussen start hij zijn pc, op zoek naar een nieuwe job. Dago is zijn 15 jarige carrière beu, hij wil terug leven en genieten. Hij wil een nieuwe start maken.
11u : de gsm van Mierra, roept om aandacht. Het is Sofie, haar dochter van 23. Zij woont al vier jaar samen. Helaas aan de andere kant van de provincie, waardoor een bezoekje niet altijd goed uitkomt. Daardoor is de gsm-rekening sterker gestegen, dan de laatste goudkoers. Sofie en haar vriend Nico hebben 3 dochtertjes. Mierra is dus reeds trotse oma. Dago wenst zich niet uit te roepen tot jonge opa. Hij laat de eer aan Mierra's ex-man.
11u30 : Tijd voor Mierra om richting school te vertrekken. Zij heeft hier een part-time job. Ze verzorgd de middag- en avondbewaking. Mierra is dol op kinderen. De ideale job dus voor haar. Van maandag tot en met vrijdag is zij dus Juf Mierra.
15u30 : Dago haalt de kinderen van school af. Mierra kijkt toe vanuit een lokaaltje. Zij blijft nog tot 18uur, dan zijn de laatste kindjes aan hun ouders terug overhandigt. Dago en de kids wuiven haar toe en vertrekken huiswaarts. Thuis, probeert Dago er een beetje discipline in te houden. Eerst het huiswerk, dan spelen. De agenda's worden op tafel gegooid, Dago overloopt de taken. Zoals gewoonlijk houdt het huiswerk weinig in. Falco, heeft zijn eerste lesjes Frans : Oui, Bonjour, Voici... "een poepie", noemt Falco dit. Zoals de rest van zijn broers is Falco, beter in taal, dan in rekenen. Dago zelf was altijd een uitblinker op wiskundig gebied, Franse les was niet aan hem besteed. Wodan, heeft bijna nooit huiswerk. De school is geen voorstander van huiswerk, daarom geven de meeste klassen enkel de achterstallige taken in de klas, als huiswerk mee. En mits Wodan een van de betere leerlingen is, zijn de taken, dikwijls voor het einde van de les allemaal gedaan. Dus, weinig huiswerk. Caelan, zit in het 2e leerjaar. Schrijven en rekenen zijn voor hem de uitdagingen van het jaar. Buiten enkele woordjes schrijven of een paar eenvoudige rekensommen, zit er voor hem ook niet veel werk in. Teagan, de jongste telg, leert in het 1e leerjaar, eindelijk schrijven en lezen. Hier zat hij al lang op te wachten. Steeds zijn broers inschakelen om de woorden op het computerscherm te lezen, is voor een onafhankelijke jongen, een zware belasting. Zijn drang naar zelfstandigheid is zo groot, dat het aanleren van lettertjes, véél te traag voor hem gaan. Dit kereltje heeft nood aan meer stof!
Na 20 minuten, zijn alle taken opgelost, de agenda's getekend, en kan de speeltijd beginnen. Dago start aan de bereiding van het avondmaal, terwijl hij waakzaam toekijkt, of zijn jongensbende de snoepkast niet overvalt.
Ondertussen is Stijn thuis gekomen van weer een oersaaie dag op het werk. Een vlugge grabbel in de snoepdoos, douchen en daarna voor zijn pc wachten tot het sein wordt gegeven voor het eten.
18u10 : Mierra komt thuis. Alle kindjes zijn naar huis. Dago vult de tafel met eten. De kinderen hebben geluk : frietjes! Dago is een voorstander van cullinaire hoogstandjes. Wat door Mierra en Stijn wel geapprecieerd wordt, maar waar de kids liever niet aan deelnemen. Voor hen zijn frietjes, hamburgers, balletjes in tomatensaus en kriekjes met gehakt een waar schrokgenot!
19u30 : Tijd voor de familiale wasbeurt. Wie gaat er in bad? Wie in de douche? Wie eerst? Elke dag opnieuw dezelfde vragen en dezelfde antwoorden. Tot Dago ingrijpt. De badplaatsen worden verdeelt en de kinderen begeven zich naar de opgedragen badkamer (er zijn 2 badkamers : 1 met bad en 1 met douche). Bijna uitgerekend, komt de laatste telg rond 20u10 uit de douchecabine. Net op tijd voor hun laatste tv-programma van die dag "Thuis". De kinderen springen in de zetel, Mierra probeert de soap-serie te volgen, maar de slaap, knipt regelmatig stukken uit de serie. Dago, heeft geen interesse in dit programma, en nestelt zich voor zijn computer.
20u30 : Slaaptijd voor de jongens. Kusje van mamma, en pappa voert hen naar hun slaapkamers.
Vanaf dan, kunnen Dago en Mierra eindelijk rustig voor de beeldbuis gaan zitten.
22u : Mierra neemt afscheid en vertrekt naar dromenland. Zij heeft al een uurtje in de zetel liggen soezen, maar het bed, blijkt nu toch een grote aantrekkingskracht te vertonen. Dago is een nachtmens, voor hem start nu nog een zap-en kijktijd, tot de laatste presentatrice de kijkers welterusten heeft gewenst.