De vrouw. De Islam. De familie

Als je met mensen praat over hun geloof dan zijn ze hier heel open over.  Onze Chauffeur in Tashkent die deed dus mee aan de ramadam. Tussen zonsopgang en zonsondergang eet en drinkt hij niet, hij maakt er geen probleem over dat anderen het wel doen.  En als hij dan ’s avonds na zonsondergang samen met ons aan tafel zit dan, doet hij heel rustig zijn gebed voor het eten dan eet hij rustig en eet hij nooit overdadig en nadien doet hij een dankgebedje heel onopvallend.  Als je ook het minste maar hebt. Je bent bv heel mager. Of je bent ziek. Of je vindt dat je het niet aan kunt door je werk dan hoef je niet mee te doen aan de ramadam. Ik heb met een vrouw gesproken die zei dat ze te mager was en dat dit vasten voor haar niet gezond zou zijn. Zij at en dronk ook overdag maar met mate. Geen uitgebreidde maaltijden alleen als ze echt honger had of ze voelde dat haar lichaam het nodig had.

De vrouwen in dit land. Ze zijn gewoon gekleed zoals in West Europa. Modieuze kleedjes aan, netjes opgemaakt. Ze mogen gewoon gaan werken. Het enige wat me echt opviel en wat voor mij dus wennen was is dat een man een vrouw geen hand geeft, dat doen ze gewoon niet, ze negeren de vrouw niet, zeggen vriendelijk goededag en praten met de vrouwen, stellen vragen, vragen de mening en houden er ook rekening mee, alleen een hand schudden dus niet.  Maar dat went op het laatst als er dan toch eens een man me wel een hand wou geven dan keek ik hem vreemd aan….

In een familie, en dat heb ik in China ook zo gehoord, blijft (hier) het jongste kind van het gezin bij de ouders wonen.  Ze hebben hun eigen slaapkamer en vaak ook een eigen gastenkamer, maar voor de rest leven en wonen ze in hetzelfde huis. Hun loon gaat in de pot van de ouders en van die gemeenschappelijke pot wordt alles gekocht. Het voedsel, maar ook grotere aankopen eerst wordt er overlegd en dan wordt het gekocht. 

Ik heb met een dame gesproken, ze was 25 jaar, ze woonde bij haar grootmoeder, omdat haar ouders gescheiden waren (dit is dus wel heel vreemd voor dit land, er zijn heel weinig scheidingen), bij haar grootmoeder woont ook haar oom, hij is het jongste kind, samen met zijn vrouw, de grootmoeder die mag dus niets in het huishouden doen, uit respect voor haar doet de vrouw van haar oom of zij zelf alles in het huishouden.  Ze vertelde me dat de buren of bezoekers schande zouden spreken als de grootmoeder het eten zou maken of zou poetsen.  Hier is er een enorm respect voor oudere mensen, aan tafel zal zij altijd wachten tot de oudste persoon uit het gezelschap begint te eten. Behalve met thee drinken. Zij zal eerst voor zichzelf inschenken en proeven en dan pas aan de oudste de thee geven en dan aan anderen. Dit komt nog uit de tijd dat er voorgeproefd moest worden.

De nikab is hier afgeschaft in de jaren 20, toen zijn de vrouwen op straat gekomen om te manifesteren. Die gewaden werden gemaakt van paardehaar, dat bracht veel ziekten met zich mee, door onzuiverheden die erin zaten en het was ook moeilijk ademen.  In de jaren 80 zijn ze begonnen met het hoofddoekje weg te laten, dat dragen ze nog maar alleen als ze een moskee binnen gaan.  Ik heb aan verschillende moslim vrouwen gevraagd waarom zij geen sluier of iets dergelijks dragen, ze zeggen dat in moderne tijden dat niet meer gedaan wordt, alleen door extremisten.  Ze vonden het dan ook heel vreemd dat er in West Europo zoveel vrouwen daar nog aan deden.

Op de foto's hierbij, waar de 2 dames apart opstaan is de linkse een hidjab en rechts een nikab of boerka genaamd en dan heb je nog de boerka deze bedekt de ogen ook nog met een gaasdoek of iets dergelijks.  De tweede is een boerka

De vrouwen krijgen nu dezelfde kansen om te studeren als de mannen, maar ik denk dat leidinggevende functies nog niet open zijn voor hun (heb ik geen echte bevestiging van gekregen, ben ik ook vergeten te vragen), alhoewel in de mode branche er verschillende modehuizen zijn waar vrouwen dus wel aan de top staan.

De dame met wie ik dit uitgebreid gesprek gehad heb vond zichzelf dus al heel oud om nog niet getrouwd te zijn, ze hebben dan ook een matchmaker (huwelijksmakelaar), deze gaat eerst met de buren praten om hun mening over het meisje te kennen.  Zij heeft wel goede punten, want ze woont bij haar grootmoeder en doet daar dus samen met haar tante het huishouden. Dan komt er een gesprek met haar ouders/grootouders , daarna komen de ouders van de jongen en de ouders van het meisje bij mekaar om te praten en te zien of er tussen hun een klik kan zijn en dan pas worden de jongen en het meisje aan elkaar voorgesteld, ze is dan niet verplicht om verder te gaan met die jongen ze kan altijd zeggen dat het niet goed voelt tussen hun of ze kan nog een volgende ontmoeting aanvragen, omdat ze geen tijd genoeg gehad hebben of zo.  Als je niet heel jong trouwt heb je best wel een goede reden hiervoor zei ze al lachend, je studies die je eerst wil doen of een carriere waar je aan wilt werken. Ik heb haar gezegd dat ze heel snel een man zal vinden want het was een heel mooie moderne jonge vrouw.  De normale leeftijd om te trouwen is hier 18 of 19 jaar, eens getrouwd kunnen ze nog wel verder studeren.

Als ik aan Beck vroeg of hij kookte begon hij te schateren, neen hij deed dus niets in het huishouden, maar of dat met godsdienst te maken heeft, ik ken hier ook  nog mannen die niets in het huishouden doen, die beweren het niet te kunnen 😉

Ik ga het nogmaals herhalen, het respect dat je voelt van de mensen naar je toe is zo mooi, is iets wat wij hier niet (meer) kennen, zelden wordt er voor mij opgestaan op een bus of tram en als er iemand opstaat is het een oudere heer meestal, de jeugd die blijft zitten.

Natuurlijk zullen er nog andere verschillen zijn en voor een deel zal hun geloof hier ook aan de basis van liggen, maar ze dringen je niks op je verplichten je niet tot een gedrag dat het hunne weerspiegelt, ze hebben respect voor andere waarden en normen en automatisch als toerist let je er dan op dat je hun waarden en normen ook respecteert.  Ik zou er niet aan denken om met mijn schoenen aan en zonder sjaaltje op mijn hoofd een moskee binnen te gaan, als er een gebed aan de gang is, dan blijf je als vrouw er ook buiten.  Al ben ik heel femenistisch ingesteld, dit is dus niet storend.