Begin november gedenken we onze overledenen. Voor velen een herinnering aan trieste momenten. Het zou ook een moment van dankbaarheid moeten zijn omwille van al het goede dat ons te beurt is gevallen door deze overleden mensen. Deze momenten van dankbaarheid hoeven natuurlijk niet beperkt te blijven tot begin november, maar zouden een gans jaar mogen duren; zo worden we er ons van bewust dat wij maar een schakel zijn in gans de levensketting. Wij zijn doorgevers van leven en alles wat het leven levenswaard maakt. Zo voelen we ons verbonden met onze geliefden die niet meer zijn, met degenen die nog zijn en met die nog zullen zijn. We kijken dan dankbaar naar het verleden, genieten volop van het heden en verwachten hoopvol de toekomst!
