De financiële crisis die in het najaar van 2008 begon, deed de wereldeconomie op zijn grondvesten daveren. Het geloof in het wild kapitalisme kreeg terecht een ferme deuk. Nochtans hadden deze excessen kunnen vermeden worden als bank-CEO's als goede huisvaders hun bedrijven hadden gerund en graaicultuur als ongeoorloofd hadden beschouwd. Wie en wat moesten die voorgespiegelde meerwaarden en bonussen realiseren? Uiteindelijk zijn dat de aarde, de natuur, dieren en mensen ... die uitgebuit werden om figuren die al rijk waren nog meer overvloed te geven. Enkele jaren geleden werden ook modale Westerse mensen verleid om op de beurs te spelen; aanvankelijk konden ze zo een niet onaardig centje bijverdienen ... maar de ontnuchtering achteraf was niet te peilen als je de beelden van de aandeelhoudersvergadering van Fortis op de Heizel nog herinnert. Maar het is van alle tijden; mensen een leuk sprookje vertellen over de tuin van Eden en ze zijn bereid je een profeet te vinden tot ze met schaamrood op de wangen moeten bekennen dat de profeet vals was. Het was een harde leerschool, want lever nooit je eigen nuchtere verstand in voor twijfelachtige fabels.
