Ik las daarnet eventjes de blog van iemand die ook veel op het wjnhforum zit. Ze vertelde over haar oude dagboek en ik besloot om daar ook eens naar op zoek te gaan. Toen ik het gevonden had ben ik er halsoverkop in gaan lezen en ik voelde opeens terug wat ik een jaar of 5-6 geleden ook voelde.
De enorme twijfels die ook toen had over de oh zo normale heterowereld. Het feit dat ik toen al steeds mooie meisjes zag en helemaal geen mooie jongens. De pijn die ik daarbij gevoeld heb is enorm geweest. De droom die ik toen voor mezelf had, was er een van een man vinden, een huisje kopen en kinderen krijgen. Nu ik wat ouder en wijzer geworden ben, en een pracht van een vriendin heb, besef ik wel dat het dom van mij was. Nu besef ik dat ik altijd wel diep in mijzelf geweten heb dat ik misschien wel voor een vrouw voobestemd was.
Toch heb ik het er nog altijd moeilijk mee. Mezelf outen enzo het blijft moeilijk. Grotendeels om die reden ben ik overgestapt van de A2 verpleegkunde richting naar nu de A1 verpleegkunde. Ik kon niet meer liegen, het ging gewoon allemaal niet meer. Ik kon niet meer doen alsof ik hetero was. Ik had soms de nood om over mijn vriendin ter vertellen. Over onze romatische weekendjes, over onze verre reizen, over onze dromen,... Maar ik heb zo'n schrik dat anderen me zullen bekijken als die lesbo. Dat wil ik helemaal niet. Niet iedereen is zo open minded dat ze het zullen kunnen aanvaarden.
Wat me nog meer stoort aan het lesbisch-zijn is het continue moeten outten. Iedereen gaat er gewoon van uit dat je een vriend hebt. Vooral als je er niet uitziet als een eersteklas opperpot met houthakkerhemden, afgeschoren haar, lange okselharen en zo verder.
Ach ik zou er letterlijk een boek over kunnen schrijven. Maar geen mens zou het lezen
Ik ben Sarah, 19 jaartjes oud en afkomstig van een boerendorpje dichtbij Gent. Ik ga vanaf volgende week verpleegkunde studeren aan de arteveldehogeschool. Ben best wel al een beetje zenuwachtig voor die dag, zo helemaal alleen naar de grote school zonder iemand te kennen. Mijn schrik bestaat er vooral uit om op de verkeerde moment op de verkeerde plaats te zijn .
Vandaag, morgen en overmorgen is de kat van m'n vriendin haar buurvrouw op bezoek en het is echt een rotbeestje. Een klein rotzakje,.. Zo vindt die kat het enorm plezant om 's morgens in mijn tenen te komen bijten . Jezelf aankleden is ook niet echt een sinecure. Dat beest wil voordurend je kleren vangen en je liefst overal bijten en krabben. Mijn vriendinnetje heeft al 3 katten en de kat van de buurvouw vindt het enorm plezant om die te overal te achtervolgen om ze dan vervolgens aan te vallen. Jaja, zo een kat het zit blijkbaar niet altijd mee .
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Sarah
Ik ben een vrouw en woon in In de wolkjes (België) en mijn beroep is ijverig studentje.
Ik ben geboren op 22/05/1988 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fotografie, zoenen, vrouwen (vooral de mijne),....
.
. Jezelf aankleden is ook niet echt
.
