Verslagjes per dag volgen later. Ben nu in Trabadelo. Nog 171km te gaan... Vandaag is naar mijn gevoel de camno pas echt begonnen zoals ze hoort te zijn... Afzien en op de tanden bijten. Pijnlijke achillespees, blaren op mijn hiel, zware voeten en zware gedachten... Maar daar kwam ik tenslotte (toch een beetje) ook voor, dus ik aanvaard het met enige trots. Vandaag niet zover gegaan als gepland, maar nog steeds een goede wandeling van een 34-tal km. Maar ik heb me door elke km moeten slepen. Misschien was het geen goed idee om "gezonder" te proberen eten, want mijn energiepeil was zeer laag vandaag. Ik heb dan maar ter compensatie me goed laten gaan in alles wat lekker is en het ging geleidelijk aan beter. Ik hoop alleen dat mijn broek blijft passen, want voorlopig wordt ze steeds kleiner (al is dat natuurlijkdoor de extra spiermassa in combinatie met de zeer hoge temperaturen waarop ik hier mijn was kan doen...) Enfin. Vanavond pasta en morgen helemaal er terug invliegen. Vreemd dat dit nu pas gebeurt, maar op zich ook goed om mee te maken. Ben blij dat ik de hele weg doe en dus ook ALLE ervaringen kan meepikken, niet alleen het leuke gedeelte. Geen zorgen hoor, ik vind het helemaal niet erg dat het wat moeilijker gaat, dat is een goede test voor mijn doorzettingsvermogen en ik zou er niets aan hebben gehad, moest alles constant van een leien dakje lopen. Gisteren Cruz de Ferro gepasseerd, veel minder indrukwekkend moment dan gedacht, maar toch mijn maaskei, die anderhalf jaar met me mee heeft gereisd in de auto, een plekje in de eeuwigheid gegeven. Morgen de laatste klim van de camino. Geen probleem meer hoor, dat doe ik veel liever dan gewoon plat, ook omdat de natuur dan meestal veel mooier is. Gelukkig is het de omgeving sinds leon terug veel mooier. Wel al meer mensen, maar nog geen mensenmassa... Moet door, internet bijna gedaan. Groetjes -x-
... Later de verslagjes, helaas. Het internet werkt hier niet voldoende en ik had een tekst getypt, maar plots hing de comupter Alles oke. Ben terug helemaal in orde en bijgeslapen.. Nog steeds heel fijn dat jullie me volgen en in gedachten meelopen!!!! BEDANKT Tot later!! -x-
OVER DE HELFT!!!!!! Ik zit in de albergue met enkel Spanjaarden op de kamer, heel dicht op elkaar, tussen 2 dikke mannen. Hopelijk snurken ze niet te erg. Vanacht was er, recht onder het raam van onze albergue een fuif bezig. Openlucht met DJ (die trouwens heel erg slecht was). Begonnen om 12u en het was nog volop bezig toen we vanochtend vertrokken. Zoals je kan raden dus geen oog dicht gedaan en vandaag aan die zware etappe als een zombie begonnen. Vandaag heb ik voor het eerst een moment gehad dat ik compleet leeg was... Totdat ik 20 meter verder iets zag wat leek op een kerktoren. Toen ben ik beginnen racen naar daar. Het was nog meer dan een half uur lopen, maar de hoop op eten en een toilet was voldoende drijfveer om er te geraken. Daar een bocadillo (stokbrood met chorizzo) gegeten en ik was terug min of meer oke. Wel nog steeds moe en ook mijn lichaam leek daar last van te hebben. Na de middag kwam ik maar traag en met veel spierpijn op gang. Gelukkig moest ik nog maar 10km. In totaal iets van 36 gedaan vandaag. Was al hier om 12u en heb deze middag goed proberen te rusten. Ellen is nog een dorpje verder gewnadeld. Misschien kom ik haar nog eens tegen, misschien niet. We zullen zien. Vanmiddag een grote meloen gedeeld met een Italiaans/spaanse jongen die in Berlijn werkt. Er waren echt enorm veel pelgrims vandaag. Raar dat dat van dag tot dag zo kan verschillen... Ik ben blij dat ik 2 dagen met Ellen heb kunnen lopen, vooral omdat het zware dagen waren, maar nu is het ook goed om terug alleen op pad te gaan. Net een stukje brood en een komkommer uit het vuistje gegeten, dadelijk slapen en er morgen weer tegenaan. Hopelijk wordt het niet zo warm als vandaag, want het was de warmste dag tot nu toe. De Spanjaarden op de kamer zijn heel vriendelijk en spreken langzaam, zodat ik hen kan verstaan. Voor de rest weer enkel Italianen en Duitsers, maar ik heb niet echt zin om heel sociaal te zijn en mijn beste gebrabbel in deze talen naar boven te halen... Ik heb vandaag zelfs geen was gedaan. De komende paar dagen zal het iets rustiger zijn, geen 40km meer, want eht komt niet uit met de dorpjes. Ik denk zelf ook dat het goed voor me is om nu even niet te veel te doen, want vandaag kon ik echt niet genieten van het wandelen, door de vermoeidheid. Binnen 2 dagen al Leon. Ik heb een beetje schrik van die plaats, omdat de meeste mensen op die plek beginnen te stappen en er vanaf dan dus een mensenmassa te verwachten is. We zullen zien. Zo, slaap wel. Ik ga mijn batterijen opladen om morgen weer helemaal vol energie aan de dag te beginnen... Lieve groetjes -x-
Weer 40km. Was te veel voor vandaag. Gelukkig waren we op tijd in de albergue, zodat we de hele middag konden rusten. Vooral het laatste stuk was heel zwaar. Wel bedwantsen in de albergue,dus Ellen heeft alles ondergespoten met haar magische middel... Hopelijk geen beten morgen... Heel de dag met Ellen gestapt. Gezellig en vooral het laatste stuk was ik heel blij dat ik niet alleen moest wandelen. Morgen komt, zeggen ze, het ergste stuk. 17km NIETS... enkel weg die nergens naartoe lijkt te lopen. Ik ben benieuwd... -x-
Vandaag heel de dag lopen denken over wat het woord "missen" precies inhoudt. Ik hen niet echt het gevoel dat ik iets of iemand mis hier, wel denk ik vaak op een fijne manier aan mijn omgeving thuis. Enfin.. Geen verdere filosofische theoriën, maar daar ben ik dus mee bezig geweest. En met wandelen natuurlijk, weer 40,5km. Het landschap is veranderd: Heel open, mooi. Allemaal mooie dorpjes tegengekomen, het was een mooie etappe. Bijna heel de dag in de buurt van Ellen gelopen, maar nooit echt naast haar. Het laatste stuk met een Spaanse leraar wiskunde gelopen en gebabbeld. Hij sprak net voldoende engels om een deftig gesprek te hebben, heel fijn!! Onze albergue is allesbehalve luxe. Echt heel vies en vuil. Er is ook een Italiaanse vrouw, die natuurlijk weer enkel Italiaans spreekt. HEEL bazig type en ook al begrijpt niemand haar, ze krijgt hier alles van iedereen gedaan. Ze heeft voor ons spaghetti napolitana gemaakt, in de vuile vuikle vieze keuken.... Maar wel heel lekker... Op het einde van de avond konden Ellen en ik haar gecommandeer wel niet meer verdragen en wilden we gewoon gaan slapen. Het weer was opnieuw goed. Heel koud in de ochtend, maar daarna prachtige zon en enorm veel wind: HEERLIJK!!! Wind van achter, alsof we vleugeltjes cadeau kregen... Ik hoop echt op een mooie, propere, gezellige albergue voor een van de komende dagen, daar heb ik nog eens behoefte aan... Gisterenavond nog pizza gaan eten met de dokteres; heel gezellig, maar vergeten dat ik daar spastisch colon van krijg, dus wel 's nachts wakker gelegen met krampen.
In Burgos. Het was (in het begin) een heel leuke en afwisselende wandeling. Eerst nog een stuk met de gekke Spanjaard gelopen ( die deze nacht een dekentje bij mijn bes was komen leggen, moest ik het koud krijgen). Door het bos, leek heel veel op de Mechelse Heide. Fijn. Rook lekker naar het bos thuis... Daarna allemaal mini-dorpjes. Vaan boven op een soort plateau kon je Burgos al gauw zien liggen. Heel grappig hier echt zo'n mega stad en daarrond enkel velden en natuur. De dreiging van de grote stad bekroop me. Nog een 20tal km. Die eerste 10 nog mooi, maar dan... HELP. vreselijk!!! Daar wilde ik zo snel mogelijk uitzijn. Een heel lang stuk lang een grote weg en dan in het drukste van de stad. BAH!!! Toen ik dat zag besloot ik om nog maar 11km extra te lopen, om toch weg te zijn uit die vieze stinkstad. Gelukkig kwam na het vieze stuk, het oude deel van de stad, en dat was - moet ik eerlijk toegeven - heel mooi. Toen ik dan ook nog eens mijn oude vrienden, ellen en Javi op een terrasje zag zitten, heb ik besloten te blijven. Toch wel een beetje een cultuurshock. Negen dagen bijna niets anders dan mini-dorpjes met enkel de albergue en een heel klein winkeltje en nu dit... Ik slaap in een grote albergue van 120 mensen, maar het is nieue en goed ingericht zodat het veel kleiner lijkt. Het weer vandaag was heel goed stapweer. Niet te warm en afwisselend zon met wolkjes. Het wandelen ging super vandaag, had een goed ritme en heb mooi om de 2u pauze genomen. Had megaveel energie. De rustdag heeft me goed gedaan. Heb daarstraks een tourke door de stad gedaan en de kathedraal eens bekeken. Best mooi. Nu is er een tour met gidsm, maar ik ben te moe en heb genoeg cultuur gehad voor vandaag ;-). Wat 8ik heb gemist, bekijk ik later wel eens op internet... Vandaag mijn was kunnen doen in een echt wasmachien. Hmm, alles ruikt keigoed!!! Ik had daarstraks echt even genoeg van het Spaans en de mensen die enkel spaans spreken, het was me even te vermoeiend om met keihard te concentreren op wat ze zeggen, om er dan uiteindelijk maar de helft van te verstaan. Goed dat er in deze albergue veel mensen zijn die Frans of Engels spreken. Aangenaam!!! En ondertussen... Stap ik rustig verder en leer ik veel bij. Over mezelf, over mijn grenzen, over pauzes durven nemen en dat dat echt helpt om verder te geraken dan zonder pauzes. Ik heb geleerd dat voordat je echt kan nadenken over dingen en belangrijke beslissingen kan nemen, dat je eerst je hoofd helemaal moet leegmaken. En in die fase blijf ik voorlopig even (heerlijk trouwens) steken. Veel van wat ik hier ervaar en ontdek is niet in woorden te vatten. Dat moet je beleven en niet beschrijven... Zo, aan iedereen een fijne avond. Geniet ervan. Nogmaals bedankt aan iedereen voor de lieve berichtjes. er staan ook nieuwe fotos op facebook, als je wil... Lieve groetjes -x-
Toch 1 dorp verder gegaan dan gedacht, 28km. Ik was er al om 12.30u, dus heb ik de hele middag kunnen rusten, rustig douchen, was doen... Slechts 6 pelgrims in deze albergue. De albergue hangt vast aan een hotel en is nieuw van vorig jaar. Een goede afwisseling met de dag ervoor, maar daarom helemaal niet gezelliger. Goed om uit te rusten. Onderweg enkel een Italiaanse (rare) osteopaat tegen gekomen, die er op stond om me te helpen om mijn knieën te genezen. Ik heb hem even laten doen en dan gezegd dat het beter was om van hem af te zijn. Gelukkig liep ik veel sneller en was ik dus vlug weg... de rest van de tijd rustig alleen gelopen, was best aangenaam. Heel op het einde, ongeveer een km voor de albergue kwam ik een "typische" (hij zag er heel grappig uit) Spanjaard tegen, die geen woord frans of engels of wat dan ook sprak. Ik heb dan maar mijn beste Spaans boven gehaald en met hem gebabbeld tot we aan de albergue waren. Verder was er later die middag ook een Italiaans dokteres( valt het opm vooral Italianen en spanjaarden dus op de camino) tegengekomen die WEL haar talen beheerste - ze had een half jaar tropische geneeskunde gestudeerd in Antwerpen. Zij had de camino afgelopen winter ook gedaan en we hebben fijn gebabbeld, onder andere over het feit dat het opvalt dat de vrouwen die de camino doen over het algemeen veel onafhankelijker zijn dan de mannen. Die zoeken vaak vanaf de eerste dag een maatje om heel de weg mee samen te lopen... Dat had ik eigenlijk niet echt verwacht. Ik vertrek meestal heel vroeg, als het echt nog pikkedonker is. Vind het heerlijk om de maan te zien en de wereld te zien wakker worden. En ik hou ook wel een beetje van het eng gevoel dat je bekruipt als je beseft dat je helemaal alleen in het donker loopt. In ieder geval, dat deed ik dus gisteren ook, maar doordat het zo donker was, moet ik een pijl hebben gemist en heb ik een heel stuk tot in het volgende dorp op de autoweg moeten lopen... Maar uiteindelijk dus gelukkig terug op de juiste weg geraakt... Gisterenavond, na het eten, toen ik wilde gaan slapen, merkte ik dat heel de vloer ( en natuurlijk al mijn spullen) kletsnat was. Ik had perongeluk mijn rugzak op het tuitje van de camelbag gezet en die was dus helemaal leeggelopen. Dus nog voor het slapen gaan eerst alles uitwringen. Mider leuk, maar geen ramp... Morgen naar Burgos. 40 km ik kijk ertegenop om te moeten slapen in zo'n gigantische stad, maar ach, ook dat blijkt deel te zijn van de camino... -x-
Vandaag om 6.20u vertrokken. Alleen. Regen. Enkel 5 minuten gestopt voor een cola en om mijn poncho aan te doen. Als een paard gewandeld en dus als een paard gegeten. ALLES is op. Om 2u was ik hier, 40km verder. Ik was van plan om in Santo Domingo de Calzada te stoppen, maar toen ik daar aankwam was het daar zo druk en had ik echt geen zin om met 200 mensen in een herberg te slapen. DUS SLAAP IK VANAVOND OP EEN HELE speciale plek. In de torens van een oude kerk.SUPERERVARING. de mensen hier zijn heel vriendelijk en weigeren niemand. om in de leefruimte te geraken, moet je door de gangen van de oude kerk, heel raar. Alles is hier gratis (vrije gift); slapen, avondeten en ontbijt en de leefruimte is heel gezellig ingericht. Ik ben echt blij dat ik hier ben, al moet je hier op de grond slapen, dat maakt echt niet uit. Mijn wandelvrienden ben ik vandaag nog even tegengekomen, maar vanaf 11u zijn onze wegen (definitief?) gescheiden. Wie weet komen we elkaar nog wel tegen... Vandaag hele dag slecht weer. Ook niet zo'n leuke route, constant langs die hoofdweg, en als ik Ellen haar gids moet geloven, zal dat zo zijn tot in Leon. We zien wel. Morgen zal het weer gaan regenen, dus hopelijk zit ik op een meer luxueze plek, zodat ik een was kan doen. We zien wel... Vandaag ga ik enkel nog goed rusten, eten kopen voor morgen, genieten van de sfeer in de kerk en een beetje helpen met het avondeten. Morgen neem ik een "rustdag" en doe ik maar 25 km. Ik heb gezien dat er daar een kleine herberg van ñaar 10 personen is, dus het zou fijn zijn als ik daar kon slapen. Maar dat is morgen en zal zich morgen ook wel weer allemaal uitwijzen. Mijn verkoudheid is veel beter, ik voel me goed en kom helemaal tot rust. Het was goed om op mijn eigen tempo te lopen. Ik leer veel over mezelf in de zoektocht naar "mijn" tempo, want blijkbaar heb ik het nog niet helemaal beet. Mijn knietjes doen vandaag opnieuw pijn en en blijkbaar heb ik het principe van "pauzes nemen" ook nog niet helemaal door. Ik leer het wel gaandeweg. Tot later, lieve groetjes, -x-
Gisteren ong. 42 km gedaan, ging eigenlijk heel erg goed. Nergens echt last van. Ik maakte het voornemen om het vandaag rustiger aan te doen, maar zoals je later zal lezen ben ik niet zo goed in het nakomen van voornemens... De route was veel mider mooi als anders, vaak langs de autoweg. In Logroño hebben we Viktor achtergelaten, aangezien hij maar 1 week zou wandelen en dus terug naar huis vertrok. Weer een hele fijne en gezellige herberg, hopelijk zonder bedwantsen want ik heb een beet aan mijn ( deze keer ) linker knieholte en dat doet echt heel erg pijn. Het weer was oke. Heel warm, maar bewolkt. Enkel de laatste 2u zon gehad. de laatste paar km veel gezongen, ook "wij zijn er bijna..." dat help echt als de verñoeidheid toeslaat... 's Avonds in de herberg gegeten. Santiago en Javi hebben gekookt en de meisjes deden de afwas. heel lekker, veel goedkoper en heel gezellig. fijne dag -x-
zaterdag was ik jarig, en wilde ik er voor mijn verjaardag een extra fijne dag van maken. dat is helemaal gelukt!!! We zaten in een supertoffe herberg met zwembad!!!! dus heb ik mezelf getrakteerd op een poolparty. Het was fijn dat mama, papa... hebben gebeld, fijn hen even te horen. Het wandelen ging echt goed die dag en het enige probleem was dat ik 2 blaren had op mijn linkervoet. We waren al om 12.30u in de herberg en hebben dus de hele middag kunnen chillen... echt fijn! Hopleijk kom ik dit soort plekjes nog tegen op mijn route. Philippe was er ook weer. dook gisteren plots op en neemt gewoon elke dag de bus naar de plek waar wij zijn. Zondag is hij doorgereisd naar leon, om vanaf daar naar compostela te wandelen. hopelijk voot hem lukt het nog met zijn voet... Het was zaterdag ook superheet. 's Avonds hebben mijn wandelvrienden ( na gewelschapsspelletjes en lekker eten) me verrast met taart, kaarsjes, happy birthday en een kaartje. ECHT EEN LEUKE VERJAARDAG!!
Ik kan maar heel even op internet nu. Bedankt voor alle wensen!!!! Heb een hele fijne verjaardag gehad, de mensen hier hebben me verrast met taart, kaarsjes een kaartje en iedereen zong samen happy birthday. Nu goed slapen. Info over vandaag volgt.... Lieve groeten, tot gauw. -x-
Trouwens allemaal erg beankt voor de mailtjes, reacties, facebook-commentaren. Heel fijn om te lezen. MERCI!!! Sorry dat ik niet echt persoonlijk reageer, maar internet is hier duur, dus ineens aan iedereen bedankt! -x-
Gisteren was wederom een zware dag. Allen vertrokken en toevallig de spaanse onderwijzer en nog een andere spanjaard, victor, tegengekomen. met hen de hele dag gewandeld. Mijn voeten begonnen echt af te zien, vooral onder mijn dikke teen en mijn klein teentje, maar zover ik weet, nog geen echte blaren.Ben ook Philippe even tegengekomen in Zubiri. Hij moest naar de dokter want het vel was van zijn teen afgegaan, met een pleister af te trekken. Hopelijk Kan hij toch nog een paar dagen wandelen. Gisteren me een paar keer afgevraagd waar ik in godsnaam aan begonnen was, maar even vaak genoten van de fysieke inspanning en de natuur. Ik ben heel blij dat ik volgende dingen meeheb: - STOKKEN!!!!!!!, -camelbag, -Slippers , - Rugzak. Wat ik volgende keer ander zou doen: Ipv slaapzak fleecedekentje, sandalen thuislaten, meer wasknijpers en beter wasspul, maar dat laatste heeft zichzelf al opgelost. De rugzak ledigt zichzelf. Ben al mijn zwarte trui kwijt, waarschijnlijk vergeten in Rocesvalles. Jammer want dat was een leuk en ik gebruikte te ook voor de skivakanties. Gelukkig heb ik genoeg bij voor de rest. De herberg waarin ik sliep was super. Prive en echt vriendelijk mensen en de kamers waren leuk ingericht. Allemaal samen aan tafel 's avonds. Super. weer fijne gesprekken gehad met mensen. Gisteren onderweg enkel spanjaarden tegengekome, dat valt op... Heel goed geslapen en blij dat mijn wamdelcompagnon me vanochtend wakker kwam maken. -x-
Vandaag was heel ver en heel zwaar. (alweer). In het begin ging het heel goed, maar ik was na 34 km zoooo blij om im Estella aan te komen! We slapen in een vuile, krottige refugio, maar het kan met echt niet schelen, want ik ben al superblij dat ik een bed heb om in te slapen. Morgenvroeg zal ik waarschijnlijk voor het eerst kennis hebben kunnen maken met de bedwantsen, maar dat hoort er bij... Morgen is mijn verjaardag. Ik ga terug op mijn eigen tempo lopen en proberen om weer in een prive-refugio te slappen, omdat het daar meestal veel gezelliger is. Vandaag weer gewandeld met de 2 spanjaarden en Ellen, een Nederlands meisje dat ook goed Spaans spreekt. Heel leuk. Ze hebben me wat extra spaans geleerd en we hebben onderweg stapliedjes gezongen, ieder in onze eigen taal. De sfeer was echt goed. Ellen wil de camino in 22 dagen lopen. STRAF! Vanavond is er hier in Estella een of ander stierenfeest, maar ik ben zo moe dat ik niet eens weet of ik ga eten straks. Ik was vanochtend nog zieker als gisteren. Mijn keel deed pijn en het doet pijn alsik diep inadem. Eens ik buiten ben en aan het stappen ben, is het beter. Ik zweet het er wel uit hoop ik. Voor de rest probeer ik zoveel mogelijk mijn borst te bedekken als het hard waait. (geen zorgen mama, desnoods ga ik naar een dokter of apotheek). Ik wil morgen ook extra vroeg vertrekken om voluit van de zonsopgang te kunnen genieten. Vandaag heb ik ook beslooten om maadag een en ander terug naar huis te sturen. - mijn windstopper en misschien ook: lange afritsbroek, sandalen, alles-in-1-tool, 1 paar kousen, 1 onderbroek, 1 boekje. Zou toch ong 2 kg minder moeten zijn. Heb niet echt last van het gewicht, maar het zal beter zijjn voor knieen en voeten om met mider te lopen. het was ook voor de eerste keer bloedheet vandaag, en dat put natuurlijk ook uit. Blij dat ik hier wat binnen kan zitten. Zo dat was het ongeveer tot hier. Meer nieuws volgt... Lieve groeten, Marjolein -x-
Vanacht heb ik slecht geslapen. Ik was
zeer onrustig en had schrik om niet op tijd wakker te worden. Om 6u
opgestaan en direct vertrokken. Onderweg mijn laatste appel en een
koekje gegeten, met het geruste gevoel dat ik nog wel iets zou
tegenkomen. Niet dus. En daarom heb ik dan maar 2 energiebars
verorberd. In zubiri een peer gekocht en wat koekjes. Dadelijk
douchen en dan toch even een winkeltje zoeken, zodat ik morgen niet
enkel op zoet moet leven. Vandaag dus ook keihard doorgestapt omdat
ik telkens dacht: nog even en ik zal iets omte eten tegenkomen. Om
12.30u was ik er al als eerste, samen met een Spaanse man, met wie ik
het grootste deel van de tijd heb samengelopen. Goed dat ik zo veel
tijd heb om te recupereren, want mijn knietjes zijn echt wat
overbelast. Het was zwaar vandaag. De mannen die ik tegenkom (of
voorbijsteek, noem het zoals je wil) uiten hun grote respect voor
mijn conditie/doorzettingsvermogen. Fijn en dat geeft me voeldoende
moed om dan nog even een tandje bij te zetten. De herberg van vandaag
is klein maar oke. Morgen ga ik, als ik me goed voel, een beetje
verder dan de meesten, zodat ik me, moest ik het nodig hebben, ook
een dag rust kan permitteren. Philippe was wel teleurgesteld toen ik
zei dat ik alleen zou wandelen vandaag, maar voor mij voelt het veel
beter om ongebonden te zijn en niet constant rekening te moeten
houden met 1 bepaald iemand. Zo, de anderen beginnen hier binnen te
stromen, dus ik ga proberen nog vlug te douchen voordat het zwaar
aanschuiven wordt. Alles oke hier dus.
Vandaag vroeg opgestaan, lekker ontbijt, en vertrokken. Philippe en ik hadden afgesproken om samen te wandelen vandaag, en dat ging behoorlijk goed en behoorlijk snel. We waren als een van de eersten hier. Hopelijk ñoet ik daar ñorgen geen te zware prijs voor betalen, al vrees ik, aan mijn rechterknie te voelen van wel. Het eerste stuk ( en eigenlijk gewoon de hele tocht) was superzwaar. Constant keihard klimmen. Het weer was op zich goed oñ te stappen, niet te warm, maar door de mist heb ik dus ook niets kunnen zien van de beloofde panoramas. wel wilde paarden, schapen en koeien midden op de weg. supermooi! Rond half 12 begon het ineens op te klaren en werd het plots superñmooi, superwarm weer. Goed dat het zwaarste over was, em goed dat het laatste stuk volledig in het bos was. Jammer dat het heel zwaar en stijl dalen was (ben zels uitgeschoven en gevallen, enkel schramschade). We waren dus al heel vroeg hier en vanmiddag heb ik voornamelijk geschreven en in de zon gelegen. Philipe vroeg net bij het eten of we morgen weer samen wandelen, maar eigenlijk denk ik dat ik liever alleen wandel, dus zal ik hem dat atraks nog even zeggen, Hopelijk vindt hij dat geen probleem, maar ik vrij net vrij zijn en dus ook niet gebonden aan een vaste wandelpartner. Zo dat was het zowat. Ik beloof dat veel foto's volgen. Ik ga me stilaan klaar maken om te slapen, want morgen moet ik vroeg op en weer ver wandelen. Tot later! -x-
Verdorie, het lijkt wel alsof deze pc niet zil dat ik blog. Voor de tweede keer een heel verhaal over de vrouow naast me in de trein die me wilde bekeren (best nog grappig) en weer alles weg. Dan zal ook de uitgebreide versie van het verhaal voor later zijn. -x-
Na zonet mijn hele bericht te hebben gewist, nog een vlugge poging (internet is hier duur). Hier kwam het op neer. Ik ben gisteren ( al was het heel spannend omdat mijn eerste trein een half uur vertraging had en ik niet wist dat ik met de metro van de ene kant van parijs naar de andere moest en dan nog een dikke km wandelen tot de trein en dus keihard heb gelopen en toen ik in de trein was de deuren netjes achter me dichtgingen - ik ben er nog bezweet van...) dus uiteindelijk zeer laat in SJPdP aangekomen ik de supergezellige herberg "l'esprit du chemin". Echt mooi en als ik binnenkort wat meer tijd heb ook foto's. Was wel een beetje overweldigd door de hele reis en de late aankomst in de herberg. Lag op de kamer met moeder en dochter uit Washington, superlieve mensen. De dochter doet dit als onderzoek van een vak op de university. I kmoest ook nog mijn eerste stempel krijgen en op het pelgrimsbureau kreeg ik nog wat info die nuttig was voor de reis van vandaag. Uiteindelijk nog tamelijk goed geslapen en helemaal klaar voor de eerste tocht vandaag. -x-
Veel van wat ik hier ervaar en ontdek is niet in woorden te vatten. Dat moet je beleven en niet beschrijven... "Wink"){kind=icon}
