Zondag 27.05.2007

Na een, voor sommigen, korte nacht en de temperatuur van het zwembad gevoeld te hebben kregen De Moaten een stevig ontbijt voorgeschoteld door Mohamed en Frouwke.
Steven gaf ons om 12u00 een briefing over het programma van de komende week.
Sommigen begonnen al te zweten ......
Na de fietsen te hebben afgesteld konden we beginnen aan een plaatselijk rit...
We vertrokken om 12u30 voor een eerste tocht met de bedoeling de oase van Marrakech te verkennen.
Via stroken asfalt maar ook en vooral prachtige stukken off-road kregen we een beeld van hoe de plaatselijke bevolking woont en leeft.
Soms in prachtige villa's, soms in heel primitieve bouwsels.
Na 45km sloeg de President een onverharde weg in. Het wegdek was bezaaid met plastiek zakken en hoe verder we reden hoe meer een onaangename geur ons in de neus sloeg.
Uiteindelijk kwamen we op de vuilnisbelt van Marrakech terecht.
Tot onze grote verbazing merkten we dat daar mensen woonden.
Je kan je wellicht inbeelden in welke omstandigheden.
De tocht bracht 62, hoofdzakelijk vlakke,km op de teller.
Morgen staat een meer heuvelachtig parcours op het programma.

 Maandag 28.05.2007


Om 8 uur hadden we afgesproken met Steven onze reis organisator om de fietsen op te laden, maar hadden niet gerekend op de 2 de jeep , zij moesten nog hun bagagerek aanpassen voor 4 fietsen , i.p.v. de avond voordien dat te hebben gedaan, maar dat bleek later typisch Marrokaans te zijn ....
Om 09u00 vertrokken we uiteiendelijk met 2 jeeps voor een tocht in de 'Lage Atlas'.
Het vertrekpunt werd na 1 uur rijden bereikt.
Vandaar ging het voor 28km off-road door het woestijnlandschap en hoofdzakelijk naar beneden, tot aan het stuwmeer Lalla Takkerkoust.
Kort na de middag kwamen we daar aan en nuttigden er een middagmaal in een typisch Marrokaanse eettent en kregen we Tanzine voorgeschoteld.
Het stoofpotje smaakte goed en we waren klaar om door een heuvelachtig gebied, met enkele pittige bulten, aan te komen op een wel zeer zware strook. (die ook werd gebruikt voor quads)
Een uitgedroogde rivierbedding met een oppervlak van mulzig grint kostte ons veel energie.
De gids van dienst, welke onmiddelijk als "Borat" werd gedoopt, moest er af. De arme man had het fietskunnen van de moaten duidelijk onderschat.
Een mooie openingsdag en zo we reeds konden merken zullen we deze week  veel mooie natuur gebieden waarnemen.
Een weerom zeer lekker typisch Marrokaans avondmaal, geregeld door het gastpaar, sloot deze prachtige dag, welke 52km op de teller bracht, af.

 Dinsdag 29.05.2007
 
Vandaag staat een schitterend gebied ten Oosten van Marraketh op het programma de Tizi- n -Tichka pas.

Normaal beslist de groep samen over het programma van de fietsvakantie. Echter dit jaar heeft de Hond, op z'n eentje, extra een 15km lange klim ingelast. Dit zou hem nog duur te staan komen. We moesten een klim verwerken van 500 mtr.
Achmed, onze meccano, rijdt vandaag mee en dacht iedereen in de vernieling te rijden. Patje en Bjorn maken hem duidelijk dat doseren de boodschap is doch Achmed is nie van de rapste en gaat menige km te voet.
Boven op de 15km lange klim komt Patje als eerste boven, Geert 2de en de rest van de bende volgt op respectabele afstand.
De volgende 20km is licht glooiend en zo rijden we richting lunch.
Juist voor de middag is er een 2de klim en komt Ome Jan up z'n sluffertjes naar boven en vindt langs de kant van de weg een hond.
Bij nader inzien is het onze Hond die volledig tsjutte* is.
Jan laat Geertje ter plaatse en slaat direct een gat zo groot als de watertoren van Krokodille.
Deze mokerslag komt de Hond niet meer te boven.
Na Jan wordt Geert ook nog geript* door Jerry.
Popol zat dicht op de hielen maar de klim was niet lang genoeg en boven beslist Popol om in de bezemwagen te stappen. Dan hebben we reeds 50km op de teller.
Aan de oevers van het stuwmeer was normaal een culinair hoogstandje voorzien maar voor Borat en co. zijn pilchards, koede frieten en brood een 3 sterren maaltijd.
Na de middag gaan we over asfalt terug richting Marrakech. Popol geeft er een serieuse lap op en Achmed, Borat en de Hond zien alleen nog maar achterwielen.
Uiteindelijk brengt de rit 72km op de teller.
Vandaag kregen we mooie uitzichten over de valleien tijdens de tocht met veel kleurcontrasten door de rode grond en de groene akkers, gewoonweg prachtig.
's Avonds, tijdens de apero, is er nog een internationaal dartstornooi voorzien. De ploegen BJ en DJ brengen topsport van de bovenste plank. In 'the best of 18'beslist OJ met 2 droge pijltjes over winst en verlies.
Vervolgens doen Secco en Patje er 3,5 uur over om dubbel 1 te gooien. Het is al lang donker als het verdict valt. Om de avond af te sluiten beland de Hond nog meermaals in de poel.
Moe maar voldaan gaat iedereen slapen.
*tsutte : de bille of, lam, leeg
*geript : in z'n hempie gezet
De President


Woensdag  30.05.2007

Vandaag stond er een rustdag op het programma met in de middag een bezoek aan de overdekte markt van Marraketh

Donderdag 31-05-2007

Een kort verslagske van de dag begint weeral vroeg, allee voor ons toch.
Vandaag zullen het gebied ten zuiden van Marraketh aan de voet van het Erdouz gebergte verkennen, een gebied dat nog niet is ontdekt door het toerisme...
 We starten met een lichte beklimming van 28km door traditionele dorpjes.
De groep blijft bijna voltallig samen tijdens de beklimming, doch echter valt meteen op dat er vooraan steeds iemand minder is. Onze berggeit heeft vandaag blijkbaar een off-day en nadat onze Marrokaanse vriend hem begroet met "boanejannette" is de hond kompleet de kluts kwijt.
 De president heeft de dag van zijn leven en voert een fors tempo aan. Tegen de middag begint eindelijk de afdaling waar de lunch wacht. Iedereen komt vlot binnen, maar er is er weer eentje die moet opvallen. En dat letterlijk. De "boanejannette" is wel tegen de vlakte gegaan zeker. Een beetje gekwetst aan zijn pootje, maar hij moet niet afgemaakt worden. De rest, Patje, Bjorn, Ome Jan, Jerry, en ikzelf rijden een onopvallende, doch een zeer moedige tocht met weinig moeilijkheden. En ook Paul reed de tocht, bijna, volledig uit. Op het einde moesten we nog een klauterpartij, en enkele wegenbouwmachines overbruggen om dan uiteindelijk met een stevige klim te eindigen.
Op het einde krgen we nog een mooi uitzicht over de vallei met een uniek gebouw in de vorm van de boeg van een schip.
Deze klim was er voor enkelen van ons te veel aan, namen worden hier niet genoemd, maar Patje, Bjorn en de Hond waren het niet. Na een zware tocht van 60km smaakt het weinige alcohol die we in Marrakech vinden dubbel zo lekker.
Greetzzzzz

vrijdag 01-06-2007

De dag begon, zoals elke dag, met een goede sfeer.
Iedereen had er zin in, de een al wat meer dan de andere, maar we gingen ervoor.
We startten in het dorpje Amizmiz onder een loden zon. De hond had er duidelijk zin in en rijdt in het begin de hele tijd een tiental meter voor de groep uit.
Na de alcoholarme avond van gisteren gaat het goed. De gids is blijkbaar meer dronken dan wij, want bij een splitsing gaat hij de verkeerde kant uit. De groep vindt de goede weg vlug terug en kan genieten van een prachtig panorama.
De ondergrond, bestaande uit schilfersteen, blijkt niet goed voor de banden. De ene lekke band volgt na de andere met als gevolg dat het tempo zakt.
Onze gids (= Borat/kopspelle/de gediplomeerden) is zijn kluts nog steeds kwijt wat hij stuurt de groep wéér de verkeerde kant op.
Hij zegt dat we via deze "vlakke" weg ook wel in het dorpje zullen geraken.
Vlak, ja m'n kl...en. Er volgen enkel wel zéér steile hellingen. Bijna iedereen zit op z'n tandvlees en verlangt naar een rustpauze.
In het dorpje worden we hartelijk ontvangen. Terwijl iedereen geniet van een frisdrankje wordt de Hond opeens heel stil......
Het valt de groep op dat er iets mis is met de Fox en dat het "nie voe mee te lachen" is.
We dragen hem naar de naastgelegen kamer waar het frisser is.
Het ziet er echt niet goed uit en de vraag naar medische bijstand ((DIEREN)-arts) wordt gesteld.
Niet in het dorp te vinden, luidt het.
Gelukkig blijken twee bezoeksters verpleegster te zijn en ze ontfermen zich vol overgave over onze Hond. Een overdreven gebruik van 'Richardo", te weinig slaap en zware inspanningen in deze hitte de Hond geen goed hebben gedaan.
Echter door de goede zorgen krijgt hij al vlug weer kleur en droomt reeds van een "blekken doze". Al bij al komt het weer goed.
Steven wilde al de coordinaten van de begraafplaats opgeven, maar we laten onze Hond niet zomaar achter hoor.
De groep beslist wijselijk, na te hebben genoten van een Berberommelet, klaargemaakt in een "Taginne", om de rit te staken wegens de ondraaglijke hitte.
Na een hazetukje door Jan en Patje laden we de fietsen op en rjden terug.
De lokale supermarkt wordt aangevallen door Popol en de Hond.
Ja, je leest het goed. The Dog is back, alive and kicking. Na ons laatste avondmaal, een BBQ klaargemaakt door de gastheer, wordt nog wat nagepraat over de voorbije dag.

zaterdag 02-06-2007

Na een korte nacht konden we genieten van een laatste dag Marokko, het busje ging pas om 16.30 uur achter ons komen.
Vandaag genoten van het zwembad alvorens we terug naar het koude belgenland moesten terug keren.
We kregen nog een lekkere entercote met frieten voorgeschoteld van Mohammed en Frouwke.
Deze keer was alles op tijd en om 00.15 uur waren terug in Zaventem...

De reis van "De Moaten" was terug in orde en volgend jaar gaan we terug op fietsvakantie...
Naar waar de tijd zal het uitwijzen....