Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Lavameisje.
Ik ben een vrouw en woon in Gent (België) en mijn beroep is in zorgsector.
Ik ben geboren op 07/02/1961 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen , sudoku , puzzelen.
Dagboek van een bipo
Een reis door het onbekende
06-02-2013
de emotionele roetsjbaan
Ja, het is weer prijs. Voel mij depri - het is alsof ik zo naar het middelpunt van de aarde word gezogen. Het zweet staat in mijn handen, mijn buik is gespannen en mijn ademhaling is oppervlakkig. Het heeft te maken met mijn relatie, zoveel is zeker. Hoewel ik in mijn vorig mailtje zei dat ik mijn vriend duidelijk zou maken dat mijn genezing op de eerste plaats komt, lukt me dat niet direct. Ik neem halfslachtige besluiten. Hij stuurde mij een mailtje 'Wil je me nog?' en ik kon er niet meer op antwoorden 'Ik heb geen zin in spelletjes, die putten mij uit.' Gevolg : we hebben voor morgen afgesproken om in de namiddag een wandeling te maken en samen iets te eten. Maar eigenlijk zou ik willen dat hij me voorlopig met rust laat. Ik wil genezen en ik heb het gevoel dat zijn aanwezigheid mij uitput. Anderzijds geeft het ook energie. Ik weet het niet, ik zal het morgen met mijn therapeut bespreken. Misschien word ik dan wat wijzer in wat nu het beste is voor mij in deze situatie.
In het leven heb ik niet echt een uiteindelijk doel. Nooit gehad eigenlijk en dat is best wel lastig. Het onderliggende onbewuste doel is wel de wereld beter maken en de anderen helpen. Maar waarschijnlijk komt dat uit een eigen nood. De nood om zelf geholpen te worden. Ik was blij dat mijn vriend na anderhalve maand weer contact met me had opgenomen. Het is echter alweer mis. Ik heb mijn bedenkingen durven maken over bepaalde handelingen van hem en het is weer prijs. Meer en meer krijg ik het idee dat hij me gewoon gebruikt, zoals hij anderen gebruikt.
Daarom heb ik een besluit genomen : mijn 'genezing' wordt mijn hoogste doel. Ik kan geen anderen helpen, als ik mezelf niet kan helpen. Een relatie met hem lijkt mijn genezing niet echt te bevorderen. Integendeel het stokt de genezing en werpt mij zelfs terug in het negatieve. Ik neem dus zelf geen contact meer met hem op. Indien hij contact met mij opneemt, dan zal ik hem zeggen dat ik met zijn levensstijl niet akkoord kan gaan. Indien hij bereid is om er iets aan te doen, wil ik hem nog zien. Indien hij niet bereid is, dan hoeft hij niet meer te komen en wens ik hem het beste.
