Zondag, 4 maart 2012 

Het begin van een fantastisch avontuur !

Eindelijk is het zover! Om 10u40 stapten we op het vliegtuig richting Bujumbura. 8 uurtjes vliegen, 6400 km verder en voila aangekomen.  In de luchthaven van Bujumbura werden we opgewacht door Emuri. Hij heeft ons zeer vriendelijk ontvangen en naar een hotel in Bujumbura (= hoofdstad van Burundi) gebracht, CEPRODILLIC. Eens we daar waren aangekomen hebben we al onze spulletjes in een kamer gezet en nadien kregen we een heerlijk avondmaal voorgeschoteld. Een avondmaal voor 3 wil zeggen 3 ronde tafels tegen elkaar met op elke tafel een bord. Om toch niet zo ver van elkaar te zitten hebben we gekozen om samen aan een tafel te zitten. Toch net een beetje gezelliger.  Gesuikerde banaantjes, pannenkoekbanaantjes, aardappelen, rijst, .. allemaal zeer lekker! Na toch een vermoeiende dag zocht ik mijn bedje op en hoopte op een goede nachtrust. Er was lekker veel gesnurk van een Burundees op dezelfde verdieping maar toch ben ik als een blok in slaap gevallen. S’ Morgens was er redelijk veel lawaai. De mensen staan hier echt vroeg op, tegen een uur of 6.

Maandag, 5 maart 2012

Wakker geworden in de drukke hoofdstad `Bujumbura’., ook wel door de lokale inwoners « Buja » genoemd. Een goed stevig ontbijt gegeten: een super lekkere omelet met een kei droge sandwich (moeilijk door te slikken :D). Ruthy aka Mamily (werkt in het restaurant van CEPRODILLIC en zij is Belg) is samen met ons naar de ambassade gegaan waar we ons ingeschreven hebben in het land en waar ze ons geïnformeerd hebben over de veiligheid in Burundi. Vb. Niet na 6 uur nog buiten komen, niet naar natuurreservaten gaan,...Vervolgens zijn we met Emuri iets lokaals gaan eten. (maniokbladeren, rijst, ...) Ik moet zeggen de zwartjes die kunnen goed eten. Emuri is onze contactpersoon in het buitenland. Hij kwam ons ophalen in de luchthaven, zorgde voor onze sim-kaart, het omruilen van ons geld van euro naar BIF (= Burundese frank), het taxivervoer van Bujumbura naar Muramvya voor een correcte prijs. We moeten hem steeds laten weten waar we zijn indien we uitstappen plannen i.v.m. onze veiligheid. We mogen hem steeds contacteren indien we vragen hebben. Na het middagmaal is is een taxi ons komen ophalen. Deze zat helemaal vol met al onze bagage. Tegen 70 km/uur vlogen we door de bergen heen op weg naar Muramvya. Veel getoeter zodat de mensen opzij zouden springen om toch maar niet omver  te worden gereden. Onderweg hebben we echt genoten van het prachtige uitzicht. De mooie heuvels, de bananenbomen, fietsers die achter vrachtwagens hangen om zich zo te laten mee voortrekken ,eventjes moeten stoppen voor de politie maar we mochten direct terug verder rijden, de kleine huisjes aan de kant van de weg, de vele mensen, kleine winkeltjes,.. Eens aangekomen is Muramvya gaan we naar Baze lodge. Hier verblijven we. Het is een prachtige lodge waar we verblijven met een magnifiek uitzicht. Eens geïnstalleerd in de lodge kwamen Joseph, Mila, Tith ons verwelkomen. Zij zijn verbonden aan het project in village imuhira, waar we de komende 3 maanden stage zullen lopen. Ook zijn we al eens de buurt in Muramvya gaan verkennen, hier is eigenlijk niet veel te doen. We hebben eventjes door de straten gelopen en gekeken naar alle producten die ze hier verkopen. En nadien heeft Mila ons gebracht naar het huis van 2 Zwitserse jongens. Zij leven hier al 2 jaar en hebben hier een schrijnwerkerij opgestart dat zeer goed werkt. Deze bevindt zich ook in Village imuhira. Ze hebben ons echt met open armen ontvangen. ‘s Avonds zijn we met hen iets gaan eten. Een geitenbrochette met gefrituurde bananen en groentjes. Mjamieeee !!!!!

Iets dat ik helemaal onderschat heb is de temperatuur hier! Het is hier regenseizoen, dus de temperaturen kunnen zeer hard verschillen. In de dag was het super warm dus had ik maar een rokje aan gedaan, maar niemand had dit aan dus heb ik maar snel terug mijn broek aangetrokken. SUPER WARM en dan s’ avonds viel er een klein beetje regen en was het buiten echt super fris. Trui aangedaan. Op de lokale markt ook dan eventjes gekeken naar broeken enz, ze kwamen af met wel 1000 broeken. En ik die maar allemaal passen in de super mega klein paskamertje waar het zeer warm was! Maar bon hij wou ons int zak zetten, dus op een ander gegaan en daar een lange rok gekocht. Vandaag hebben we dus alle praktische zaken geregeld en morgen nemen we dan een kijkje in “Village imuhira” die zich op 12 km van onze lodge bevind. Doorheen de dag hebben we enkele woordjes in het kirundi’s geleerd.

-      Hallo = mwaramutse, Jambo

-      Ja = ego

-      Nee = oya

-      Dank je wel = urakoze

-      Hoe gaat het = urakomeye antwoord: ego = het gaat goed

-      Bananen = igisaga

-      Ananas = inanasi

-      Umuzungi = blanke à krijg ik zeer vaak te horen !

Dinsdag, 6 maart 2012

s’ Morgens is het hier redelijk fris. De koude douche werd dan wel héél koud.  Vervolgens zijn we een trosje bananen gaan kopen hier in het dorpje Muramvya. Echt super lekker en vers! Vandaag zijn we voor de eerste keer naar “Village Imuhira” gegaan. Het is er echt prachtig! We zijn daar zeer goed ontvangen geweest door de directeur. Hij heeft ons aan iedereen voorgesteld zowel aan de leerlingen als aan al de leerkrachten van het lager onderwijs en de secundaire school. Tijdens de rondleiding hebben we ook informatie gekregen over de schrijnwerkerij, het agro pastorale bedrijf en de bijenkorven die in village imuhira gebeuren. In de school bevindt zich ook een bibliotheekje met veel boekjes gesorteerd per leerjaar, niveau en per thema. Vandaag hebben we met de directeur besproken wat we graag zouden realiseren gedurende onze 3 maanden verblijf hier in Burundi. Graag wensen we een klasje op te richten voor de Franse taalinitiatie van de kinderen. Morgen bespreken we dit met onze leerkracht. Ik mag in het 6^de leerjaar staan waar 64 leerlingen inzitten en Valerie in het 5^de leerjaar. In de zorgklasjes die we gaan oprichten zal er een doorschuifsysteem ontstaan waarin telkens 8 leerlingen les komen volgen op hun niveau. Het is wel even wennen dat alles hier zeer op het gemakje gebeurt en dat er geen druk van buitenaf is. Het weer kan ik hier echt niet inschatten. De zon scheen een beetje, dan zeer warm, dan frisser, nu regen,... zeer afwisselend. En die lange broeken tijdens die warme zonnestralen = ZWETEN !! iuwkk

Anekdote: ’s Avonds zijn we met Fabrice nog iets gaan drinken (= iemand die werkt in onze lodge). Hij was vanalles aan het vertellen. En op een moment verspreekt hij zich. Hij vertelde iets over een supermarket, maar zei steeds spermamarket :D Wel grappig omdat hij dat zo steeds verkeerd bleef herhalen :D

Woensdag, 7 maart 2012

Vandaag zijn we tegen 8u30 naar het schooltje vertrokken. Er is een lokaaltje ‘locals des profs’ waar de leerkrachten eigenlijk niet in mogen komen. Dit is als het ware een echte schatkamer. Maar in plaats van goud vind je er schriftjes, gommen, scharen, scherpers, stiften, latten, kleurpotloden, verf, penselen, papier, telramen, (educatieve) spelletjes,leesboekjes, leerboekjes, prentwoordenboeken... Ongeloofelijk zoveel materiaal en dit allemaal achter slot en grendel. Maar Martha heeft ons uitgelegd dat als het niet achter slot en grendel is dat ze het allemaal gewoon mee nemen en nooit terugbrengen. Wanneer ze iets nodig hebben kunnen ze dit steeds gebruiken. Ze moeten eerst de toestemming krijgen van de directeur.

De leerkrachten waarbij ik les zal geven zijn Kennedy en Enova. Hun leerlingen hebben het momenteel zeer druk met allerlei testen. Ze moeten zich namelijk voorbereiden voor het grote nationale examen in juni! Omdat ik per dag maar 1 uurtje van hun tijd mag gebruiken  ga ik mij morgen informeren in het 4de leerjaar of ik daar ook eventueel 2 uur per dag taalinitiatie Frans kan aanbrengen d.m.v. een doorschuifsysteem. Dit klasje is meteen ook wel veel groter 91 leerlingen. Deze week zijn we nog volop aan het observeren en de materialen die zij hebben aan het bestuderen. Maar vanaf volgende maandag gaan wij zelf aan de slag! Ik heb er alvast zéér véél zin in om te beginnen!!

Op de “speelplaats” spelen ze allemaal spelletjes zoals vb met 12 keitjes. De bedoeling is: Ze gooien 1 keitje in de lucht en ondertussen moeten ze er 1’tje wegschuiven zonder de andere keitjes aan te raken en het keitje terug opvangen. Lukt dit dan gooien ze terug hun steentje in de lucht en nemen ze terug 1keitje weg. Nemen ze er perongeluk meer weg of raken ze meer stenen aan dan is het de beurt aan de volgende. Lukt dit zeer goed dan kan je steeds 2 keitjes wegnemen, lukt dat goed dan 3 keitjes wegnemen enz....

Om 5 uur zijn we terug naar Muramvya vertrokken. We hebben voor de eerste keer het busje genomen. Een veel te kleine bus voor véél te véél mensen. Wel grappig!

Anekdote: Laura: “Oh, kijk die jongen is hier op een ballon aan het blazen.”

         Valerie: “ Ah, hebben ze hier ballonen? “

Laura: “ hahaha, oh nee ik zie het nu pas das een condoom dat ze als een ballonetje opblazen. :D

Valerie : « mjammiee »

Donderdag, 8 maart 2012

Vandaag is het hier ‘de  internationale feestdag van de vrouw’.  Dus iedereen vooral de mannen wenste ons dit toe. In de ochtend  heeft Emuri ons voorgesteld aan de gouverneur van Muramvya en aan de provinciale directeur van onderwijs. Het is zeer belangrijk dat wij MUZUNGU (=blanken) kennis maken met deze mensen zodat ze weten wie we zijn en wat we hier komen doen. We werden ook nog eens officieel voorgesteld in het schooltje.

Vandaag zijn we een hele dag op het schooltje gebleven. De leerkrachten geven hier zo SAAI les ! Ze staan vooraan in de klas met hun handboek in hun hand en lezen daaruit voor. Een ander vb : Ze schrijven een super lang vraagstuk op het bord en de leerlingen moeten dit dan overschrijven en oplossen. Er is helemaal niet veel interactie.

Dicht bij het schooltje is er een ‘Cabaret’. Hier drinken de leerkrachten en de directeur van village imuhira elke dag iets. Ook kunnen ze daar iets eten. Deze middag hebben we daar een heerlijke geitenbrochette met vet gegeten (= voor mij niet voor herhaling vatbaar !), gebakken banaantjes en maniokdeeg. Wat wel zeer lekker was ! =D

s’ Avonds zijn we in het restaurantje ‘Salama’ gaan eten, in Muramvya. Rijst, erwten of bonen kweetet ni goed wat het was, een brok vlees, maniokbladeren en lekkere citronella-thé. Allemaal super lekker  en dit maar voor 1,50 euro. Alles is hier zo goedkoop !

Recht hier tegenover is er de moskee. Deze mensen bidden iedere dag constant en ze doen dit in een luidspreker. Het gaat zo : AllahagbarAllahagbarAllaaghbar ofzoiets en het blijft maar duren. Zelf ‘s nachts om 1 uur doen ze dit en om 5 uur. Elke keer ben ik er al wakker door geworden !!! Iedereen is hier zeer gelovig. God (=Imana) betekent alles voor hen!

Vrijdag, 9 maart 2012

Vandaag moesten we niet naar het schooltje gaan want er was een réunie voor alle leerkrachten van het dorp. Wat wel zeer jammer is want vandaag gingen we de leerlingen in groepjes indelen per niveau en concreet materiaal aanmaken. Maar omdat dit niet ging planden we iets anders NAMELIJK : Met de jeep door de bergen (op het ritme van het refrein van Samson & Gert lezen) zijn we naar een prachtig bloemenveldje gaan kijken. We hebben een reusachtige bos bloemen gekregen. En vervolgens zijn we de bergen ingetrokken. Hier kregen we uitleg over de banenbomen, preivelden, ajuinen,… en mochten we zelf een glaasje bananenbier proeven. Dit was zeer zuur. Hmmm niet zo lekker dus. Op de bbq lag er een heerlijk ‘hart’ van een geit aan het grillen en aan 2 stukken hout hing er een dier (= geit ) waar ze alle ingewanden aan het uithalen waren en met een mes het vlees in stukken aan het hakken waren om vervolgens op brochetten te steken en te grillen. Ik durf hier geen vlees meer eten. Dat was zo vies !!!  We hebben dankzij het voorstel van Gregoir (= landbouwingenieur)  een zeer leuke voormiddag gehad.

We besloten om hierna naar Bujumbura te vertrekken want we konden met zijn taxichauffeur mee rijden. Vliegensvlug hebben we onze rugzak ingepakt voor het weekend en zijn we vertrokken naar de hoofdstad, Bujumbura. Vanmiddag heb ik me bezig gehouden met het voorbereiden van mijn lessen die ik maandag zal geven. En we werden uitgenodigd om in het huisje van Ruthy / Mamali te verblijven voor het weekend. Waar ik nu lekker even gezellig ga kletsen en iets eten.

Zaterdag, 10 maart 2012

Hmmm ik sta op en kijk door het gordijn. Pfffjiiiuwww wat is het WARM vandaag! Hier in Bujumbura zijn de temperaturen veel hoger dan in de heuvels, Muramvya, waar wij normaal verblijven. Ik kon het niet meer aan die lange broek in deze drukkende hitte dus vandaag maar een rokje. Hier is dit minder erg dan in het platteland. In de voormiddag heb ik me een beetje bezig gehouden met leuke taakjes voor school en in de namiddag heeft Emuri ons de verschillende stranden getoond aan het Tanganyka meer:”Beach Carrera” en “Bora Bora” zijn aan te raden stranden om even tot rust te komen. Vanmiddag hebben we daar iets lekkers gegeten en gedronken: Samboesa (gebakken deeg met gehakt in en citroen op en een super pikant oranje sausje!)  met een heerlijke frisse cola. Ook hebben we een klein boottochtje gedaan op het Tanganyka meer met meneer Gervais. Grappig oud mannetje! (= Moutama) Ook hebben we een doop gezien. Samen met de pastoor gaat de dame het water in (beide in een wit kleed). In het water gaan staat symbool dat al haar zonden worden weggespoeld en dat ze zuiver uit het water komt. ’s Avonds zijn Emuri en zijn familie (= vrouw en kindje) bij Mamily iets komen eten. (maniokdeeg met bolognaisesaus en een lekker toetje als dessert. Bye bye regime =D). Hmmm een deftige maaltijd! Wat smaakte dit lekker! Het was een super gezellige avond.

11-03-2012 om 09:53 geschreven door Laura Janquart  

Mwaramutse (hallo in het Kirundi’s),

Sinds enkele dagen ben ik echt aan het aftellen. Het grote avontuur naar Burundi begint bijna.  Vandaag ben ik eindelijk begonnen met het maken van mijn valies. En moet ik nog beslissen welke kledij, schoentjes, accessoires er allemaal mee mogen op reis. Malariapilletjes geven me gekke dromen, maagpijn en het mannetje dat steeds op mijn hoofd slaat genaamd hoofdpijn.

Elke dag wordt mijn lijstje langer. Iets vergeten mag ik niet en al zeker en vast mijn lijstje niet.  Ik ben klaar om naar het andere continent te vliegen, eventjes 6400 km. Ver ? Jazeker, maar dat heb ik voor deze droom wel over. En dat is gedurende 3 maanden lesgeven aan kindjes van een lagere school. --> http://www.villageimuhira.be/village/?lang=nl

Op 24 februari had ik een feestje gegeven voor de vrienden, het was super leuk. En ik ga jullie allemaal zeer hard missen.  Bedankt voor alle lieve, leuke geschenkjes.  Het Burundese geld (BIF) zal ik zeker en vast kunnen benutten. In mijn dagboekje zal ik al mijn persoonlijke avonturen noteren, ...

Volg zeker en vast mijn avonturen op deze blog. 

Que Dieu vous bénisse richement,

Ndagukunda ( zoek deze betekenis zelf maar op :D)

Laura

28-02-2012 om 21:27 geschreven door Laura Janquart  

26-02-2012 om 15:21 geschreven door Laura Janquart