Sinds enkele
dagen ben ik echt aan het aftellen. Het grote avontuur naar Burundi begint
bijna.Vandaag ben ik eindelijk
begonnen met het maken van mijn valies. En moet ik nog beslissen welke kledij,
schoentjes, accessoires er allemaal mee mogen op reis. Malariapilletjes geven
me gekke dromen, maagpijn en het mannetje dat steeds op mijn hoofd slaat
genaamd hoofdpijn.
Elke dag wordt
mijn lijstje langer. Iets vergeten mag ik niet en al zeker en vast mijn lijstje
niet.Ik ben klaar om naar het
andere continent te vliegen, eventjes 6400 km. Ver ? Jazeker, maar dat heb ik
voor deze droom wel over. En dat is gedurende 3 maanden lesgeven aan kindjes
van een lagere school. --> http://www.villageimuhira.be/village/?lang=nl
Op 24 februari
had ik een feestje gegeven voor de vrienden, het was super leuk. En ik ga
jullie allemaal zeer hard missen.Bedankt voor alle lieve, leuke geschenkjes.Het Burundese geld (BIF) zal ik zeker en vast kunnen benutten.
In mijn dagboekje zal ik al mijn persoonlijke avonturen noteren, ...
Ik heb op je afscheidsfeestje niet meer in je boekje geschreven en daarom zet ik hier dan maar iets.
Ge zijt een zotte trees en ik ben fier dat ik u ken en dat gij zo'n zotte ervaring gaat meemaken daar in Burundi. Hopelijk wordt het echt iets om nooit te vergeten en gaat ge er veel aan hebben.
Ik ga er voor de rest niet te veel woorden aan vuil maken:
amuseer u te pletter, kom levend terug en mis mij niet te veel ;)
