Op deze manier wil ik proberen om jullie ook te besmetten met mijn leuke hobbies!
19-12-2007
Gelukkig en toch niet zo gelukkig
Ja, ik ben blij! Maandag is mijn breimachine toegekomen bij mijn mama. 's Avonds na mijn werk was ik die dan gaan halen, alles eens goed bekeken, de handleiding eruit genomen en eerst deze eens goed bestudeerd. Met de bedoeling om dit weekend het eens uit te proberen. Maaaar...., jaja, er is een maar, helaas. Maandag ochtend ben ik opgestaan met rugpijn, onderaan in mijne rug, met een uitstraling tot aan mijn knie. Achja, dacht ik, eventjes op de tanden bijten en tegen vanavond zal het wel weg zijn. Helaas, nee hoor. Telkens ik een tijdje heb neergezeten, was het verschrikkelijk om te moeten stappen. Na 5 min, gaat het wel beter maar een onverwachte beweging doet zo'n pijn, onbeschrijflijk. Gisteren ochtend, nog steeds van dat. Maar het ergste is nog steeds die trein. 'sMorgens opstappen, in Dendermonde overstappen, trappen af, terug trappen op en op een andere trein, rechtstreeks naar Brussel. Die overstap is echt een kwelling. En dan maar hopen dat we plaats kunnen vinden om te zitten. Gelukkig is dit maar 1 keer op den dag. Vanmorgen ben ik dan maar bij de dokter geweest : maar constatie : Lumbago. Direkt een inspuiting gekregen; morgenavond nog een en op kerstavond ook nog een. Dan maar hopen dat het over is. Duimen jullie mee.
Na lang twijfelen heb ik uiteindelijk een beslissing genomen. IK GA EEN BREIMACHINE KOPEN! Een tweedehands. Wil geen nieuwe kopen, want ik weet niet of ik er graag mee zal werken, en nieuw zijn ze dan ook verschrikkelijk duur. Heb de mijne gekocht via een breischool, in de streek van Tongeren, de verzending gaat ze voor haar rekening nemen. En eventueel voor de wisselstukken kan ik ook steeds bij haar terecht. En nu ga ik veel wol kopen om truitjes te breien voor de kinderen en voor mij, misschien ook voor 'hubby' (als hij braaf is:)). Ook veel wol om massa's kousen te breien. Want het been brei ik sowieso open, en de voet op een rondbreinaald, en als die dan klaar is, kan ik nog iets borduren op de kous en dan toenaaien. Hele originele kousen dus. Zie het dus echt wel al volledig zitten. Mijn creaties zullen hier dan ook nog wel volgen.
Zondagavond hoorde ik dat Lisa het op hare adem had. Ze had moeilijkheden om te kunnen ademen. Maandagochtend zijn we dan ook onmiddellijk bij de dokter geweest. Diagnose: buikgriep (wel niet zo héél erg, buikje was een beetje gevoelig) en een vernauwing op haar luchtwegen. Met als gevolg dat ze moet puffen, hoestsiroop nemen, nesivine gedurende 5 dagen en Enterol voor haar darmen. Ocharme het kind, een ganse waslijst aan medicatie. Dinsdag was het echt een hele slechte dag. Een ganse dag slapen en héél veel koorts gemaakt. Héél hangerig en niks was goed voor haar. Ik dacht dan ook als ze het de volgende dag nog zo moeilijk zou hebben, dan moet ik met haar naar spoed. Maar gelukkig was ze op woensdag al een pak beter. Juist kreeg ze het weer lastig in de namiddag, nadat ze een dutje had gedaan. Ze werd wakker met 39,5° koorts. Junifen gegeven en na een uurtje was het nog steeds 38,8°. maar een haluurtje later was ze alweer aan het spelen en was haar temperatuur terug normaal. Dopnderdagavond deed nog steeds haar buikje pijn, en toen viel het me ook op dat ze zo wittekes zag. Mijn ma is dan deze morgen met haar terug bij de dokter geweest en nu moet ze antibiotica nemen. En daarna terug op controle. En de buikgriep is nu wel volledig weg, dus daarvan zou haar buikje geen pijn meer kunnen van doen. Ze schikt dat het van haar longen komt de pijn. Een kind van hare leeftijd voelt wel de pijn, maar ze kunnen niet zo goed zeggen van waar dit precies allemaal komt. Ik hoop echt dat ze door die antibiotica vlug zal genezen zijn, dat ze niet meer pijn heeft.
" target="_blank">
Mijn nichtje is enkele weken terug bevallen van haar tweede zoontje: Tygho. Dus had ik een reden om weer te beginnen borduren. Eerst het geboortekaartje afgewacht, en aan de had van het kaartje heb ik dan dezelfde borduurtekening gemaakt. Het geschenkje bevatte een handdoek en een lapje om over haar schouder te leggen. Heb er plastiek tafelzeil tussengenaaid, dan wordt haar kledij niet vuil als de baby een boertje laat en er nog wat melk terugkomt.
Mijn ma kwam met het idee dat ze de eerste nieuwjaarsbrieven van haar kleindochters op een tafelloper wou hebben. Ik moest er juist de tekst op borduren. Om eerlijk te zijn, zag ik dit niet zo zitten, dacht dat het echt op niks zou trekken. Maar als ze iets in haar gedachten heeft, kan ik haar niet op andere ideeën brengen, helaas. Dus heb ik dit maar gedaan. Maar omdat ik het wat leeg vond, heb ik er dan ook maar sterretjes bijgevoegd, en ongelooflijk maar waar, vind het toch mooi. Vind het eigenlijk wel een supergedacht nu. Ik moet wel nog allemaal de draadjes wegknippen. En dit is helaas wat prutswerk. Als ze allemaal weggeknipt zijn, zal ik nog een foto ervan nemen.
En de tweede tafelloper. Vind het een ongelooflijke mooie tekening, en deze behoort dan ook al tot mijn favoriet dit jaar. Moet eerlijk toegeven dat ik wel een beetje jaloers ben, dus zal ik mijn tafellaken ook met deze tekening maken, denk ik.
Tja, Allerheiligen. Een triestige dag. En omdat dit zo'n moeilijke dag is, had ik een verrassing gepland voor de meisjes. Met de trein naar de bioscoop in St.-Niklaas. De trein op zich vonden ze al heel leuk. En dan nog een bezoekje naar de bioscoop. Dat maakte het compleet. Laura vond de film geslaagd: Plop en de pinguin. En Lisa... die heeft het eerste kwartier gezien, dan is ze in slaap gevallen. Jaja, zij gaat naar de cinema om te slapen, daarvoor moet ik dan 5,70 betalen. Hihhihihihihih. Toen ik haar wakker maakte, toen de film gedaan was, zij ze het volgende: "Amaai, die Plop is rap gedaan!". :) En dan terug naar huis, met de trein. We zaten vlak aan de bestuurder, en die had de deur opengelaten. De perfecte gelegenheid om Laura te vertellen dat de trein geen stuur heeft. Vanuit de gang heeft ze dan wat staan kijken, tot de conducteur zei, dat ze gerust eens mochten binnen kijken. Awel, dat liet ik me geen 2x zeggen. Wij met ons drietjes daar binnen. De kinderen glunderen! En de mama, ahja, die vond dat dus ook wel leuk. Ik spoor elke dag met de trein naar Brussel, en was daar dus ook nog nooit binnen geweest, dus was het ook wel een belevenis voor mij. Van de treinbestuurder mocht Laura zelfs eens claxoneren. Aan de conducteur en de chauffeur van de trein: Bedankt!! Het was echt leuk om de 2 gezichtjes zo te zien glunderen. Jullie hebben er echt een perfecte afsluiting van de uitstap gemaakt. Toen we thuis kwamen, hebben we dan ook nog naar Sterren op het ijs gekeken. Had de Halloween aflevering opgenomen. Laura en Lisa hadden hetbi Nu heb ik haar beloofd dat ik elke aflevereing zal opnemen voor haar. En ze willen het ook allebei leren, het schaatsen. Dus zal ik binnenkort eens wat rondzoeken op het internet voor wat meer inlichtingen. Dus dit zal zeker vervolgd worden..........!
Sedert 12 oktober hebben we een nieuw poesje. De reden waarom kan je verder lezen in mijn blogje. Het is een katinnetje, en ze is heel lief. Het eerste weekend had ze ongelooflijk veel schrik, ze stak haar steeds weg, en als we haar konden pakken zat ze te beven van de schrik. (Ze was dan ook niks gewoon, want het beestje was buiten opgegroeid.) Maar een weekje later ging dit allemaal al veel beter, en nu, nog weekje later voelt ze haar al heel goed thuis, hier bij ons. Ze komt ook het liefste bij mij, als ik aan het breien ben, om met de breipriemen of mijne wol te spelen. Ook bijt ze dan graag in mijn vingers, maar als je dan héél streng 'NEE' zegt, begint ze onmiddellijk likjes te geven. En dan bekijkt ze U, alsof ze wilt zeggen: 'Ik ben toch braaf!'. Laura heeft wel al gezegd dat deze poes niet buiten mag. We zullen dit dan ook respecteren, zolang het mogelijk is, natuurlijk.
Tja, had het onlangs in mijn koppeke gestoken, om nog voor nieuwjaar te leren kousen breien. Had al zoveel mogelijk informatie opgezocht op het internet, maar het was er nog niet van gekomen. Tot zo'n 2 tal weken terug. Had het verteld tegen mijn schoonmoeder wat mijn plan was, ze vroeg of ik kousenbreinaalden had en wol. Gelukkig heb ik ooit allemaal de breinaalden van mijn ma en grootmoeder gekregen, en kon ze me onmiddellijk opzetten. Ze heeft dan enkele naalden gebreid en ik kon dan verder doen tot aan de hiel, de volgende zondag zou ze me dan verder helpen, voor de hiel. Maar eens ik aan iets begin, wil ik het verder kunnen afwerken, dus heb ik mijn papieren goed gelezen, en ik heb mijn kous dan maar verder, alleen, afgewerkt. Ik wou daar eigenlijk nooit aan beginnen, kouden breien, omdat ze zeggen dat de hiel zo moeilijk is. Maar dat valt eigenlijk wel allemaal héél goe mee. Ben dus blij dat mijn schoonmoeder me heeft opgezet, zodat ik ze wel verder moest afwerken. En ook blij omdat ik alweer iets heb bijgeleerd. Indien ik iets kan verbeteren aan mijn kousen, kunnen jullie hier steeds reageren. De foto is van mijn allereerste kous. Een proefmodel, de maten kloppen eigenlijk niet zo goed, was eigenlijk maar om te oefenen.
De vriend van mijn broer trouwt vandaag met zijn Thaïse vriendin. Nu had mijn moeder gevraagd om 2 badhanddoeken te borduren, met hun namen en eventueel een Oosterse tekening. Ze vroeg zelfs op het mogelijk is, om de naam (van haar!) in het Thaïs te borduren. Tja, eigenlijk moet dat wel lukken, maar mijn broer twijfelde uiteraard. Awel, dan kent hij zijn zus nog niet goed :). Hier vind je dan het resultaat.
Voor Laura haar 5de verjaardag had ik voor haar klasgenootjes en kamerdeurhangertje, met disneyfiguurtje en hun naam erop, gemaakt. Alles is 'in the hoop' gemaakt met de borduurmachine (naaimachine was hiervoor niet nodig). Voor de juf had ik een broodmandje gemaakt, en 2 gastendoekjes. U kan op de foto klikken om hem beter te bekijken.
Het eerste halfjaar in de 2de kleuterklas, had Laura een vervangjuf. Toen haar uiteindelijke juf terugkwam en juf Joke moest vertrekken, heb ik haar ook een afscheidscadeautje gemaakt. Een broodmandje en 2 gastendoekjes. Op de foto klikken om hem beter te bekijken
Dit bloempotje heb ik vorig jaar ook zelf geborduurd. Weet helaas niet meer voor welke gelegenheid. U kan op de foto klikken om de foto groter te zien.
Een zelfgemaakt tasje dat je kan gebruiken in de badkamer, of om te gaan sporten. Ik gebruik het mijne om mee te geven met de kindjes voor bij mijn ma of tante. Wat zit erin? Hun sis kaartjes, thermometer, eventueel medicijnen, enz... Voor mezelf heb ik het thema van de troetelbeertjes gekozen.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laulis.
Ik ben een vrouw en woon in Oost - Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/02/1973 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Borduren, breien, photoshop, lezen.
Ik ben een werkende mama van 2 lieve dochters, Laura en Lisa.
Als ik niet aan het werken ben, thuis of in Brussel, niet