Mijn ma kwam met het idee dat ze de eerste nieuwjaarsbrieven van haar kleindochters op een tafelloper wou hebben. Ik moest er juist de tekst op borduren. Om eerlijk te zijn, zag ik dit niet zo zitten, dacht dat het echt op niks zou trekken. Maar als ze iets in haar gedachten heeft, kan ik haar niet op andere ideeën brengen, helaas. Dus heb ik dit maar gedaan. Maar omdat ik het wat leeg vond, heb ik er dan ook maar sterretjes bijgevoegd, en ongelooflijk maar waar, vind het toch mooi. Vind het eigenlijk wel een supergedacht nu. Ik moet wel nog allemaal de draadjes wegknippen. En dit is helaas wat prutswerk. Als ze allemaal weggeknipt zijn, zal ik nog een foto ervan nemen.
En de tweede tafelloper. Vind het een ongelooflijke mooie tekening, en deze behoort dan ook al tot mijn favoriet dit jaar. Moet eerlijk toegeven dat ik wel een beetje jaloers ben, dus zal ik mijn tafellaken ook met deze tekening maken, denk ik.
Tja, Allerheiligen. Een triestige dag. En omdat dit zo'n moeilijke dag is, had ik een verrassing gepland voor de meisjes. Met de trein naar de bioscoop in St.-Niklaas. De trein op zich vonden ze al heel leuk. En dan nog een bezoekje naar de bioscoop. Dat maakte het compleet. Laura vond de film geslaagd: Plop en de pinguin. En Lisa... die heeft het eerste kwartier gezien, dan is ze in slaap gevallen. Jaja, zij gaat naar de cinema om te slapen, daarvoor moet ik dan 5,70 betalen. Hihhihihihihih. Toen ik haar wakker maakte, toen de film gedaan was, zij ze het volgende: "Amaai, die Plop is rap gedaan!". :) En dan terug naar huis, met de trein. We zaten vlak aan de bestuurder, en die had de deur opengelaten. De perfecte gelegenheid om Laura te vertellen dat de trein geen stuur heeft. Vanuit de gang heeft ze dan wat staan kijken, tot de conducteur zei, dat ze gerust eens mochten binnen kijken. Awel, dat liet ik me geen 2x zeggen. Wij met ons drietjes daar binnen. De kinderen glunderen! En de mama, ahja, die vond dat dus ook wel leuk. Ik spoor elke dag met de trein naar Brussel, en was daar dus ook nog nooit binnen geweest, dus was het ook wel een belevenis voor mij. Van de treinbestuurder mocht Laura zelfs eens claxoneren. Aan de conducteur en de chauffeur van de trein: Bedankt!! Het was echt leuk om de 2 gezichtjes zo te zien glunderen. Jullie hebben er echt een perfecte afsluiting van de uitstap gemaakt. Toen we thuis kwamen, hebben we dan ook nog naar Sterren op het ijs gekeken. Had de Halloween aflevering opgenomen. Laura en Lisa hadden hetbi Nu heb ik haar beloofd dat ik elke aflevereing zal opnemen voor haar. En ze willen het ook allebei leren, het schaatsen. Dus zal ik binnenkort eens wat rondzoeken op het internet voor wat meer inlichtingen. Dus dit zal zeker vervolgd worden..........!
Sedert 12 oktober hebben we een nieuw poesje. De reden waarom kan je verder lezen in mijn blogje. Het is een katinnetje, en ze is heel lief. Het eerste weekend had ze ongelooflijk veel schrik, ze stak haar steeds weg, en als we haar konden pakken zat ze te beven van de schrik. (Ze was dan ook niks gewoon, want het beestje was buiten opgegroeid.) Maar een weekje later ging dit allemaal al veel beter, en nu, nog weekje later voelt ze haar al heel goed thuis, hier bij ons. Ze komt ook het liefste bij mij, als ik aan het breien ben, om met de breipriemen of mijne wol te spelen. Ook bijt ze dan graag in mijn vingers, maar als je dan héél streng 'NEE' zegt, begint ze onmiddellijk likjes te geven. En dan bekijkt ze U, alsof ze wilt zeggen: 'Ik ben toch braaf!'. Laura heeft wel al gezegd dat deze poes niet buiten mag. We zullen dit dan ook respecteren, zolang het mogelijk is, natuurlijk.
Tja, had het onlangs in mijn koppeke gestoken, om nog voor nieuwjaar te leren kousen breien. Had al zoveel mogelijk informatie opgezocht op het internet, maar het was er nog niet van gekomen. Tot zo'n 2 tal weken terug. Had het verteld tegen mijn schoonmoeder wat mijn plan was, ze vroeg of ik kousenbreinaalden had en wol. Gelukkig heb ik ooit allemaal de breinaalden van mijn ma en grootmoeder gekregen, en kon ze me onmiddellijk opzetten. Ze heeft dan enkele naalden gebreid en ik kon dan verder doen tot aan de hiel, de volgende zondag zou ze me dan verder helpen, voor de hiel. Maar eens ik aan iets begin, wil ik het verder kunnen afwerken, dus heb ik mijn papieren goed gelezen, en ik heb mijn kous dan maar verder, alleen, afgewerkt. Ik wou daar eigenlijk nooit aan beginnen, kouden breien, omdat ze zeggen dat de hiel zo moeilijk is. Maar dat valt eigenlijk wel allemaal héél goe mee. Ben dus blij dat mijn schoonmoeder me heeft opgezet, zodat ik ze wel verder moest afwerken. En ook blij omdat ik alweer iets heb bijgeleerd. Indien ik iets kan verbeteren aan mijn kousen, kunnen jullie hier steeds reageren. De foto is van mijn allereerste kous. Een proefmodel, de maten kloppen eigenlijk niet zo goed, was eigenlijk maar om te oefenen.
De vriend van mijn broer trouwt vandaag met zijn Thaïse vriendin. Nu had mijn moeder gevraagd om 2 badhanddoeken te borduren, met hun namen en eventueel een Oosterse tekening. Ze vroeg zelfs op het mogelijk is, om de naam (van haar!) in het Thaïs te borduren. Tja, eigenlijk moet dat wel lukken, maar mijn broer twijfelde uiteraard. Awel, dan kent hij zijn zus nog niet goed :). Hier vind je dan het resultaat.
Voor Laura haar 5de verjaardag had ik voor haar klasgenootjes en kamerdeurhangertje, met disneyfiguurtje en hun naam erop, gemaakt. Alles is 'in the hoop' gemaakt met de borduurmachine (naaimachine was hiervoor niet nodig). Voor de juf had ik een broodmandje gemaakt, en 2 gastendoekjes. U kan op de foto klikken om hem beter te bekijken.
Het eerste halfjaar in de 2de kleuterklas, had Laura een vervangjuf. Toen haar uiteindelijke juf terugkwam en juf Joke moest vertrekken, heb ik haar ook een afscheidscadeautje gemaakt. Een broodmandje en 2 gastendoekjes. Op de foto klikken om hem beter te bekijken
Dit bloempotje heb ik vorig jaar ook zelf geborduurd. Weet helaas niet meer voor welke gelegenheid. U kan op de foto klikken om de foto groter te zien.
Voor Lisa haar verjaardag had ik enkele badlakens gekocht, op maat geknipt, voorzien van disneytekening en naam, biaislintje onderaan aangestikt en toegemaakt. En ieder kindje had zijn/haar eigen washandje. Had er ook nog een zeepstiftje bijgestopt. Een heel simpel maar toch een speciaal cadeautje. Om de foto beter te kunnen bekijken, kan je erop klikken.
Een zelfgemaakt tasje dat je kan gebruiken in de badkamer, of om te gaan sporten. Ik gebruik het mijne om mee te geven met de kindjes voor bij mijn ma of tante. Wat zit erin? Hun sis kaartjes, thermometer, eventueel medicijnen, enz... Voor mezelf heb ik het thema van de troetelbeertjes gekozen.
Dit masker heb ik zelf gedigitaliseerd, en daarna geborduurd. Was een probeersel, maar vond het toch redelijk gelukt. En de kindjes, tja, die zijn superfier op hun masker.
Vorig jaar was ik op het idee gekomen om een tafeltapijt te maken met het thema: Halloween. Het beertje en het spookje heb ik zelf gedigitaliseerd. U kan op de foto klikken om het beter te bekijken.
Heb het dan gisteren eindelijk verteld aan Laura en Lisa dat Souris dood is. Natuurlijk, met de nodige traantjes, zowel bij mij als bij Laura. Ze vind het zo oneerlijk, dat zo'n klein babypoesje dood is. Ze mist haar ongelooflijk, wat natuurlijk normaal is. Ook zou ze liever dood zijn, omdat ze dan Souris terug zou zien. Of ze had beter Souris terug gegeven aan de mensen waar we haar hadden gevonden, die zouden er beter voor gezorgd hebben en dan zou ze nu nog leven. Dit zijn de woorden van een 5jarig meisje. Vrijdag gaan we een ander poesje halen, zodat haar verdriet wat vlugger slijt. En dan kan ze achteraf nog aan Souris denken, maar dan de gelukkige momenten.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laulis.
Ik ben een vrouw en woon in Oost - Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Borduren, breien, photoshop, lezen.
Ik ben een werkende mama van 2 lieve dochters, Laura en Lisa.
Als ik niet aan het werken ben, thuis of in Brussel, niet