Op deze manier wil ik proberen om jullie ook te besmetten met mijn leuke hobbies!
12-01-2009
Gelukkig 2009!!
Ik weet het , het jaar is al 12 dagen oud en nu pas wens ik hier iedereen een gelukkig jaar. Beter laat dan nooit. Hopelijk hebben jullie leuke feestdagen gehad, en een goed begin van het nieuwe jaar ingezet. Bij mij was dit helaas niet zo. Het jaar einde was niet goed en het begin al helamaal niet. Zo'n week voor de feestdagen kreeg ik over gans mijn lichaam uitslag. En die jeukte ook nog eens. Bij de dokter geweest en die sprak van een allergische reactie. Ze vroeg dan ook of ik andere producten had gebruikt, en daar moest ik negatief op antwoorden. Na een dikke week is die jeuk en de uitslag weggegaan, maar ik moest toch nog eens terug gaan, voor een bloedonderzoek om te zien of het niet van de lever en/of de nieren zou kunnen voortkomen. Zo'n uitgebreid bloedonderzoek was toch al 4 jaar geleden, dus dat kon zeker geen kwaad. Maar met die feestdagen, kwam het er maar niet van. Tot op vrijdag (2de kerstdag) ik ziek werd. De eerste uren ging het nog, maar ik voelde me steeds zieker en slechter worden. Een verschrikkelijke hoofdpijn, steeds duizelig, moe, koud, warm, kortom ik voelde me echt beroerd. Op sommige momenten dacht ik echt dat ik naar spoed zou moeten gaan. ben nog nooit zo ziek geweest. Na het weekend was het nog steeds niet beter en op maandag heb ik de dokter moeten bellen. Ik had 39° koorts, mijne bloeddruk was 10/6, ik kon mijn hoofd niet meer opheffen van de pijn. Diagnose: bronchitis. Heb dan ook een injectie gekregen voor mijn hoofdpijn. Ondanks de medicatie kon ik nog steeds niet eten en heb nog op de zetel gelegen tem 1 januari. Het jaarwissel heb ik alleen thuis doorgebracht, in mijn bed. Nieuwjaars gaan wensen, dat ging niet. Doordat ik een ganse week niet had gegeten was ik daarvoor de slap. Op de eerste dag van het nieuwe jaar ben ik wel een beetje terug beginnen eten. Veel honger had ik nog niet, maar wat ik binnen had, gaf me toch a wat extra krachten. Op vrijdag 2 januari ben ik terug bij de dr geweest. Het bronchitis was weg. Maar omdat ik nu ook pijn had in mijn voeten en handen ging hij mijn bloed laten onderzoeken, en ook nog eens extra onderzoekingen op reuma. Vorige week had ik dan eindelijk mijne uitslag. Alles was redelijk goed. Ook geen reuma. Maar.... mijne lever is gezwollen. Blijkt dat ik een ontsteking op de lever heb. Nu moet ik een maand op mijn voeding letten. Geen alcohol drinken (ik drink dus nooit, dus dat zal geen probleem zijn!) en daarna terug een bloedonderzoek. Hopelijk is dan alles terug in orde. Op de koop toe, heb ik er vandaag nog een verkoudheid bij gekregen. Dus mijn jaar is niet zo denderend gestart, en ik hoop dat daar vlug verandering om komt.
Gisteren was mijn mama jarig (sst, niet zeggen maar ze werd 57 jaar), en ik had geen flauw idee welke cadeau ik haar zou kopen. Maaaar... vorige week zag ik op de kerstmarkt zalig wol liggen voor sjaals. Dus gauw 2 bollen gekocht (ik wou dus ook weer een nieuwe sjaal) en ben dus vlug aan de slag gegaan. Dit is hare sjaal geworden:
En de mijne is ook klaar sedert woensdag avond. En ik moet zeggen, het is een echte knuffelsjaal. Laat het nu maar vriezen, ik ben er klaar voor.
Dit weekend had ik sneeuwvlokken gevonden om te borduren, en ik dacht: laat ik dit eens proberen op vilt. Ik vond het resultaat wel leuk en omdat ik nog iets speciaals zocht als kerstdecoratie, heb ik er ineens maar een 16-tal uitgeborduurd. Ook wou ik mijn kar versieren (ik werk als bode) en vond het plaatje van Me to you héél geschikt ervoor. (Heb ik trouwens zelf getekend). En de 'christmas mail' geeft er dan wat een grappig tintje eraan.
Maar omdat ik die sneeuwvlokken zo leuk vind, ga ik er nog borduren voor thuis. Gelukkig duurt het niet zo lang om er eentje te borduren. Een leuke bezigheid voor tussendoor. Moet wel nog wat vilt bijhalen.
Het tuniekkleedje met bijpassende armwarmers en muts voor Lisa. Toen ik de foto nam, moest ik nog enkele draadjes instoppen en dat is ondertussen al gebeurd. Ook is het al gewassen. Ik vond het een héél leuk breiwerkje en ik ben dan ook tevreden van het resultaat. Lisa vond het ook 'schoon'.
Je kan op de foto klikken om het resultaat beter te bekijken ;)
Vandaag de kindjes naar school gedaan, vlug de keuken en veranda gedweild (had zaterdag al een goeie beurt gehad), boodschappen doen, was opgevouwd. Kindjes terug gehaald van school, iemand een nieuwe steen op onze schouw gezet en naar de bib. Laura wou naar de voorleesnamiddag gaan, en Lisa is dan ook maar bij haar zus daar gebleven. Ik heb me ondertussen 2 boeken uitgezocht, naar huis, mijn 3de blok van het meebreideken opgezet. Terug de kindjes gaan halen, eerst mochten ze ook nog enkele boeken uitkiezen, Laura 10(!!!) en Lisa 6! Wanneer gaan ze deze weer allemaal lezen. Ze denken echt wel dat ze moeten hamsteren. Eten gemaakt, en nu ben ik een opgenomen film op mijn harde schijf aan het zetten. Straks nog een douche, meisjes in hun bed en een verhaaltje voorlezen. Dan ga ik naar de opgenomen afleveringen kijken van LouisLouise en daarna naar Prison Break seizoen 2. Dan zal het bedtijd zijn. Maar ik ken mezelf, zal wel nog wat willen lezen, in bed. En zo is mijn dag ook alweer voorbij en ik heb niks uitgestoken. Oei, ik zou liegen, mijne was is allemaal gedaan, die ik morgen zal strijken.
Lang geleden dat ik nog een update heb gegeven over ons gezinnetje. En nochtans al héél wat gebeurd. Lisa is al ziek geweest, de tweede week van het nieuwe schooljaar, kon ik al met haar bij de dokter gaan. Niet voor een verkoudheid, maar het kind had een urineweginfectie. Amper 4 jaar. Vond dat toch vroeg hoor. En omdat ik weet dat dit gevaarlijk kan zijn voor de nieren zijn we vlug bij de dokter geweest. En wat blijkt? het zou niet normaal zijn dat een kind onder de 5 jaar al een urineweginfectie heeft, daarom moet ze een echo laten nemen. Na eerst antibiotica te nemen en nog eens een bezoekje te hebben gebracht bij de huisdokter. Op 1 oktober mocht ik dan met haar naar de kliniek gaan voor een echo. En ondertussen had ik ook op die dag een afspraak gemaakt voor Lisa bij de neus-, keel-, en oorspecialist. En haar oortjes die zijn in orde. Kijken of ze de winter kan doorkomen zonder buisjes, en als dit lukt zal ze er geen meer moeten hebben. Op vrijdag 03/10 mocht ik bellen naar de huisdokter voor de uitslag van de echo. Maar omdat ik ook wat last had in mijn oren en voeten had ik een afspraak gemaakt en kon ik me ook eens laten nakijken. De echo van Lisa was dus volledig in orde. Niks verkeerd op te zien. Is toch al een geruststelling. En ik? Tja, ik heb steunzolen nodig. Mijn voeten zijn volledig doorgezakt, daardoor steun verkeerd op mijn tenen waardoor die beginnen te onststeken. 5 à 10 min op rondstappen gaat. Maar langer... is echt om problemen vragen. En vrijdag jl moest ik een verdiep extra meenemen op het werk, enkel in de voormiddag, maar dat heeft mij gespeten. Kapot was ik. 's Middags heb ik 2 uur nodig gehad om te recupereren. En gelukkig deed iemand anders het verdiep in de namiddag, want dat was me niet meer gelukt. En ik kan maar pas op woensdag 29/10 bij de specialist terecht, en dan nog een week wachten op mijn steunzolen. De kinderen konden zelfs dit weekend niet naar de kermis, door mijn voeten. Maar om het goed te maken heb ik hen een cinema uitstapje beloofd!. Mijn oren, die zijn ook in orde. Maar de pijn komt van mijn kaakgewricht. Daar heb ik een ontsteking op. Met als gevolg dat ik de korsten van mijn boterhammen moet laten liggen, mag geen appelen eten, kortom alles wat hard is moet ik wat vermijden, voorlopig. En voor de rest is het héél druk. Moet nog vanalles maken, zoals een geborduurde spa bag, slabbetjes en handdoeken voor Senne, zoontje van een vriend van mijn broer. Er liggen nog stukken stof klaar om verwerkt te worden tot kledingstukken. Moet nog een gilet breien voor Laura. Wil nog kousen breien. Mijne sjaal is ook nog niet klaar. Blokken breien voor het meebreideken van wolhemel staat ook nog op mijn verlanglijstje. Tussendoor nog oudercontact op school, bezoekje aan de kapper, want mijn kindjes zijn bereid om 20 cm af te staan voor het goede doel 'Geef om Haar', en als het mijne lang genoeg is, mag er daar ook de schaar ingezet worden. Ondertussen neem ik ook vanalles op van tv. Dankzij mijn broer hebben we nu een tweede tv staan, in de veranda. Nu moet ik juist nog aan de sint vragen of hij mij een dvd speler wilt geven, dan kan ik de opgenomen programma's daar bekijken, terwijl J naar zijn programma's kijkt. En zo, verveel ik me dus nooit.
Vandaag naar de babyborrel van Leander geweest. Deze vond plaats in Alken, bij Hasselt, een uurtje rijden voor ons. Normaal was dit alleen voor Katrien hare kant, maar haar mama en haar zus hebben ons ook uitgenodigd. Zij hebben deze borrel ingericht omdat het toch een eindje rijden is voor Katrien haar familie om Leander eens te zien. En op deze manier heeft iedereen hem ineens gezien. Omdat het haar zusen haar mama was die het zich aantrokken, durfde ik uiteraard niet met lege handen te komen, en heb ik voor hen ook een geschenkje gemaakt. Kleine moeite voor mij, maar ze waren héél dankbaar. En daarvoor doe je het dan toch ook hé.
Handdoek voor Leander
Washandje
Slabbetje
En voor de inrichters van de babyborrel en hun echtgenoten
14 dagen terug had ik wol gekocht om dit tuniekkleedje te maken voor Lisa.
En ik sta al zover:
Juist nog enkele centimeters te doen aan de 2de polswarmer, nog het mutsje, het koordje inrijgen en enkele draadjes instoppen. En ze kan alweer voort, ons kleine meid.
http://geefomhaar.pantene.be/nl/homepage.html
(als je er niet kan op klikken, gewoon kopiëren en plakken)
Ga eens naar deze website, bekijk de getuigenissen en laat uw haar knippen!
Een van de getuigenissen is Qwint, een jonge dame, met kanker. Ik ken haar van een forum, een levendige leuke meid, die steeds optimistisch is. En ondanks alles nog zo veel voor haar medemens doet.
Dus surf direct naar de link hierboven en dan met zijn allen bij de kapper! Ik wens dat ieder vrouw deze winter met een kort kapsel rondloopt. Voor ons een kleine moeite, maar voor deze vrouwen zo belangrijk!
Ja, eindelijk! Leander is geboren. Leander is het eerste zoontje van mijn broer Dimitri en diens vriendin Katrien. De kleine spruit woog bij zijn geboorte 3,605 kg en is 51 cm groot. Een gezond bazeke. En een lief en leuk ventje. En zo schattig en mooi. Laura en Lisa kijken al uit naar zijn thuiskomst. Laura gaat hem verhaaltjes voorlezen (want nu ze in het eerste studiejaar zi, kan ze toch al lezen hé!!) en lisa gaat hem rotverwennen. Dat beloofd al, mama en papa van Leander.
hierbij enkele foto's van mijn zelfgemaakte cadeautje. Had ook nog een ander pakje gemaakt, maar vergeten een foto te nemen.
Na de geboortecadeautjes ben ik gestart met een paar kousen voor mijne nonkel zijne verjaardag. heb er helaas gene foto van, maar ze waren in het grijs. Nu heb ik nog een sjaal opgezet voor mij en nog een paar kousen, in het zwart deze keer. Ik brei deze stuks allebei op een rondbreinaald. Lekker compact en makkelijk om mee te nemen.
Zaterdagavond (27/09/08) kon ik me niet inhouden en ben nog naar de breiwinkel geweest. Heb dan 's avonds nog een tuniekjurkje opgezet voor Lisa en er komen ook nog een bijpassende muts en polswarmers bij. Het jurkje gaat vlot, heb al bijna mijn achterpand klaar. Hier heb ik ook nog geen foto van, maar dat volgt nog.
En het is nog niet gedaan. Vrijdag 19/09 was ik, samen met een collega, naar de stoffenbeurs in Leuven geweest. En wat heb ik daar allemaal gekocht? Leuke stofjes om kledij te maken voor de meisjes uiteraard. Juist nog proberen om ze opp het werk te overhalen om een lotto uit te vinden. En ipv geld te winnen, alleen maar verlof. Want dat ik serieus gebruiken hoor. Hier dan mijn stoffen. (Trouwens, het was daar spotgoedkoop :) )
Morgen... 01/09/2008.... Terug naar school. Laura naar het eerste studiejaar en Lisa naar de tweede kleuterklas. Wat worden ze groot. En naar het schijnt zal het nu nog vlugger gaan, vanaf dat je er eentje hebt in 'de grote school'. Maar ze heeft er zin in. Ze was al een ganse dag aan het zagen om haar boekentas klaar te zetten. Ze wil niet meer spelen in school, alleen nog maar leren. Zucht. Ze wil het echt. 'Dan kan ik zelf mijn boeken lezen.' 'En mijn zus ook verhaaltjes voorlezen'. 'En kan ik briefjes schrijven'. En ikke, ik besef maar al te goed dat ze stapje per stapje zelfstandiger wordt.
Heb haar toch maar een nieuwe pennenzak gemaakt, vandaag, en dit is het resultaat geworden.
Op ravelry was een oproep voor mensen die mee willen doen aan een KAL voor een deken (formaat naar keuze : babydeken, plaid, éénpersoons, tweepersoons). Het begint vanaf oktober, elke week wordt het patroon voor één blok doorgestuurd. De blokken zijn ontworpen door verschillende mensen. Hoe het er allemaal uit gaat zien blijft een verrassing.
Klinkt wel leuk vind ik, ik ben aan het denken om mee te doen.
Meer info op http://www.ravelry.com/discuss/european-knitters/230363/1-25#13.
Er is ook een yahoogroep met alle info : http://groups.yahoo.com/group/wolhemelblanket.
Ik heb dit bericht gekopieerd van dit forum: www.kreakriebels.be
Daar kan je ook terecht voor vragen, we helpen elkaar daar een beetje.
Op de yahoo groep kan je je inschrijven om ook een blokjesdeken te maken.
Dus, ik zou zeggen, allen daarheen!! :) :) :)
ISBN: 978 90 6112 286 9 Uitgever: Karakter Uitgevers Aantal pagina's: 551
Samenvatting:
'Had dat dan niet in alle kranten moeten staan,' overwoog Werner,'nu Saoedi-Arabië voortdurend in het nieuws is?' 'Ik kan me voorstellen dat ze geprobeerd hebben het zo lang mogelijk geheim te houden.' De olie-ingenieur bekeek zij eeltige handen. 'De vlucht van de familie Saoud is natuurlijk nogal merkwaardig.' Dorothea draaide geïrriteerd met haar ogen. 'God nog aan toe,' flapte ze eruit. 'Kan iemand me nu misschien in één zin vertellen wat dit in de praktijk te betekenen heeft?' Anstätter keek haar aan. 'In één zin? Dit betekent dat het eind van het olietijdperk begonnen is.'
Markus Westermannwil het maken - in de Verenigde Staten, het land van de onbegrensde mogelijkheden. En als hij Karl Walter Block leert kennen, lijkt zijn kans gekomen. Want deze oude oliedeskundige beweert dat er in de diepten van de aarde nog genoeg aardolie voor de komende duizend jaar verscholen ligt - en dat alleen hij de methode kent om deze op te sporen. Hij heeft alleen een zakenpartner nodig. Iemand als Markus. Maar al te bereidwillig gelooft de wereld de beloftes van dit duo. En na de eerste successen kan zelfs gesproken worden van de renaissance van het aarolietijdperk. Maar schijn bedriegt. Als in Saoedie-Arabië het grootste olieveld ter wereld uitgeput raakt en de Saoedi's er alles aan doen deze verbijsterende waarheid te verbergen; leidt dat niet alleen in het Nabije Oosten tot onlusten. De mensheid staat plotseling voor haar grootste uitdaging. Het einde an de wereld die wij kennen, dient zich aan. En alleen Markus is ervan overuigd dat het roer nog éénmaal omgegooid kan worden...
De rijkdom van Saoed is opnieuw een angstwekkend reële thriller van de auteur van Het Messias-mysterie, De erfenis van Fontanelli en De Nobelprijs.
Deze morgen, na een bezoekje te hebben gekregen van mijn pa, nog vlug naar de bibliotheek geweest. Ik had gisteren al de de website van de eci afgeschuimd en een lijstje gemaakt met de boeken die ik zeker wil lezen. Had dan ook mijn bestelling doorgegeven, want dat had ik nog niet gedaan. Maar goed, in de bib vond ik niet alle schrijvers die op mijn lijstje stonden. Maar uiteindelijk ben ik op deze 2 gevallen. Andreas Eschbach - Rijkdom van de Saoed Steve Mosby - De 50/50 moorden Laura vroeg ook om een boekje voor haar mee te brengen, heb ik dus gedaan maar ook voor Lisa eentje. En nog enkele voor mij. Voor Laura: Een prins op het rozeneiland Voor Lisa: Martha B. Koijn en Joseph Voor beiden: dvd van Mulan En nog voor mij: Het grote knuffelboek (om mooie knuffeltjes zelf te naaien) en Het haarboek. Lectuur genoeg dus. :) :) :)
Hij verschuilt zich in je huis. Volgt je wekenlang. Weet alles van jou en je geliefde. En dan slaat hij toe... Wat zou jij doen wanneer de 50/50 moordenaar jou en je geliefde uitkiest om zijn duivelse spel te spelen?
Een psychopaat met een duivelsmasker ontvoert stelletjes en dwint hen te kiezen wie van hen tot zonsopgang blijft leven en wie niet. De jonge profiler Mark Nelson wordt op zijn eerste werkdag in het team van de succesvolle rechercheur John Mercer meteen in de zaak van de 50/50-moordenaar betrokken. Op de plaats delict ligt het lijk van een verbrande man in bad en vinden een ze verontrustende tekening op de mur van een soort spinneweb met symbolen. Als een volgend slachtoffer ontsnapt en zich verward en verminkt op het politiebureau meldt, wordt de zoektocht naar diens vriendin een ace tegen de klok. Zij moet voor de ochtend aanbreekt, gevonden worden...
'Moelijk neer te leggen. Zoals alleen bij de beste thrilles kun je er niet van uitgaan dat je weet he het zit, tot je op de allerlaatste pagina bent aanbeland.' -The Guardian
Auteur: Steve MOSBY (1976) woont en werkt in Leeds. Hij studeerde psychologie en werkte mee aan een onderzoek naar sociale veranderingen binnen gezinnen en relaties. Hij heeft al meerdere boeken op zijn naam staan, maar De 50/50-moorden vormt zijn internaionale doorbraak.
9/10 Leuk en spannend boek. Ik dacht zelfs het einde al te kennen, maar nee hoor, de auteur heeft me aangenaam verrast! Een echte aanrader!
Voilà, we zijn alweer terug van een weekje Turkije. Ons vertrekdatum was op maandag 14/07, daags na Lisa haar 4de verjaardag. En de bestemming was Turkije, Bodrum. Het was er erg warm. Een mooi hotel, lekker eten, kindvriendelijk, ruime kamers, een groot zwembad en ook nog apart een kinderbad. De animatie was héél goed, als ook de kinderdisco. Dat was iedere avond en Laura deed er steeds met veel plezier aan mee. Lisa de eerste avond ook, maar daarna niet meer. De vliegreis was ook goed meegevallen voor de meisjes. Ze vonden het leuk. Maar onze thuiskomst was minder leuk. Het was hier koud op 21 juli om 23u. Gelukkig had ik de zon mee ingepakt en die heb ik dan maar de volgende uitgepakt. Nu maar hopen dat ze hier nog wilt blijven, tot eind september, misschien. Hierna volgen enkele foto's.
Holly en Gerry zijn een jong getrouwd stel en de twee maken vaak grapjes over het feit dat Holly niet zonder Gerry zou kunnen leven. Het idee van de lijst was dan ook eigenlijk als grapje bedoeld: als Gerry iets zou overkomen, zou hij een lijst met dingen die Holly zou moeten doen voor haar achterlaten. Wanneer het noodlot toeslaat en Gerry ongeneeslijk ziek wordt, stort Holly's wereld in. Een paar maanden na zijn dood besluit ze een mysterieus pakje bij haar ouders op te halen. Gerry blijkt zonder dat ze het wist woord te hebben gehouden, en heeft De Lijst opgesteld. In het pakje bevindt zich, voor iedere maand een envelop met een opdracht. Het geeft Holly de kracht om verder te gaan, haar angsten en haar verlangens een plek te geven, nieuwe uitdagingen aan te gaan en erachter te komen dat liefde nooit verdwijnt maar altijd in je hart blijft bestaan...
Mijn beoordeling: Vond het boek niet zo spectaculair. Misschien was het niet echt mijn genre. Had er eigenlijk meer van verwacht. Daarom krijgt het maar een 6/10
Dit boek heb ik geleend in de bib.
Cecilia Ahern (1981), dochter van de Ierse minister-president, woont in Dublin en heeft journalistiek en mediacommunicatie gestudeerd. Tijdens haar master filmwetenschappen besloot ze met haar studie te stoppen en haar eersteroman te schrijven.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laulis.
Ik ben een vrouw en woon in Oost - Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Borduren, breien, photoshop, lezen.
Ik ben een werkende mama van 2 lieve dochters, Laura en Lisa.
Als ik niet aan het werken ben, thuis of in Brussel, niet
, het jaar is al 12 dagen oud en nu pas wens ik hier iedereen een gelukkig jaar. Beter laat dan nooit.
