Op deze manier wil ik proberen om jullie ook te besmetten met mijn leuke hobbies!
25-07-2008
Terug van weggeweest
Voilà, we zijn alweer terug van een weekje Turkije. Ons vertrekdatum was op maandag 14/07, daags na Lisa haar 4de verjaardag. En de bestemming was Turkije, Bodrum. Het was er erg warm. Een mooi hotel, lekker eten, kindvriendelijk, ruime kamers, een groot zwembad en ook nog apart een kinderbad. De animatie was héél goed, als ook de kinderdisco. Dat was iedere avond en Laura deed er steeds met veel plezier aan mee. Lisa de eerste avond ook, maar daarna niet meer. De vliegreis was ook goed meegevallen voor de meisjes. Ze vonden het leuk. Maar onze thuiskomst was minder leuk. Het was hier koud op 21 juli om 23u. Gelukkig had ik de zon mee ingepakt en die heb ik dan maar de volgende uitgepakt. Nu maar hopen dat ze hier nog wilt blijven, tot eind september, misschien. Hierna volgen enkele foto's.
Holly en Gerry zijn een jong getrouwd stel en de twee maken vaak grapjes over het feit dat Holly niet zonder Gerry zou kunnen leven. Het idee van de lijst was dan ook eigenlijk als grapje bedoeld: als Gerry iets zou overkomen, zou hij een lijst met dingen die Holly zou moeten doen voor haar achterlaten. Wanneer het noodlot toeslaat en Gerry ongeneeslijk ziek wordt, stort Holly's wereld in. Een paar maanden na zijn dood besluit ze een mysterieus pakje bij haar ouders op te halen. Gerry blijkt zonder dat ze het wist woord te hebben gehouden, en heeft De Lijst opgesteld. In het pakje bevindt zich, voor iedere maand een envelop met een opdracht. Het geeft Holly de kracht om verder te gaan, haar angsten en haar verlangens een plek te geven, nieuwe uitdagingen aan te gaan en erachter te komen dat liefde nooit verdwijnt maar altijd in je hart blijft bestaan...
Mijn beoordeling: Vond het boek niet zo spectaculair. Misschien was het niet echt mijn genre. Had er eigenlijk meer van verwacht. Daarom krijgt het maar een 6/10
Dit boek heb ik geleend in de bib.
Cecilia Ahern (1981), dochter van de Ierse minister-president, woont in Dublin en heeft journalistiek en mediacommunicatie gestudeerd. Tijdens haar master filmwetenschappen besloot ze met haar studie te stoppen en haar eersteroman te schrijven.
Engelse Titel: Stone Cold Isbn : 978 90 229 9341 4 Info schrijver: David Baldacci (1960) werd geboren in Virginia in de Verenigde Staten. Na zijn studies politieke wetenschappen en rechten werkte hij 9 jaar lang als advocaat in Washington DC. In 1996 brak hij internationaal door met zijn bestseller "Het recht van macht", die later verfilmd werd door Clint Eastwood. Zijn werk is in 35 talen vertaald en werledwijd zijn er meer dan 40miljoen van zijn boeken verkocht. Gehuurd uit de bibliotheek.
Samenvatting:
Annabelle Conroy is een jonge, aantrekkelijke vrouw met vele gaven. Ze is koelbloedig en vindingrijk, weet uitstekend hoe je een groot project moet leiden en is bovendien een getalenteerd toneelspeelster. Samengevoegd meken deze eigenschappen haar tot wat zij is: een meesteroplichtster. Maar nu is Annabelle op de vlucht. Ze heeft Jerry Bagger, de moordenaar van haar moeder, 40 miljoen dollar weten te ontfutselen en zo haar ultieme wraak gekregen. Maar Baggers mannen krijgen een van Annabelles handlangers te pakken en de boodschap die zij voor haar achterlaten is luid en duidelijk: Bagger zal alles op alles zetten om haar te vinden en zijn geld terug te krijgen, en dan... De enige persoon die Annabelle vertrouwt om haar te helpen, is Oliver Stone. Maar Stone verkeert zelf in de problemen. Zijn verleden, toen hij nog als CIA-moordenaar John Carr door het leven ging, heeft hem achterhaald. Een voor één worden zijn vroegere collega's uit de geheime dienst vermoord. Maar waarom? En hoe lang zal het duren voordat de moordenaar erachter komt dat John Carr niet begraven ligt op de militaire begraafplaats van Washibgton DC, maar als Oliver Stone nog springlevend is?
Vandaag was het de laatste schooldag voor de kindjes. Lisa had deze ochtend geen zin om te vertrekken, ze wou niet meer naar school maar met assepoester spelen op hare V-Tech. Uiteindelijk heb ik haar kunnen wijsmaken dat het maar een halve dag, waarna ze toch wou meegaan. Natuurlijk horen er daar ook cadeautjes bij voor de meester en de juf. Ik had een een krijtbordje gemaakt. Op de achterkant had ik de klasfoto geprint. allebei vonden ze dit héél origineel en leuk. en Juf Griet kan het nog gebruiken bij haar thuis, want zij heeft zelf ook nog 2 kleutertjes. En meester Luuk, hij kan het eventueel bezigen in de klas, want zijn kinderen zijn al wat ouder. Om 11u mochtten we de kindjes alweer gaan halen. Allé, na eerst iets te hebben gedronken. Daarna moestten de kleuters nog eens zingen voor juf Monique, die in pensioen gaat en daarna naar huis. Toen we gingen vertrekken zei Laura dat ze zich zo raar voelde, ze wist niet wat het was. En kort erna begon ze te wenen. Ik wist dus wel wat het was. Afscheid moeten nemen van haar vertouwde schooltje, van enkele vriendjes en ook van haar juf. Want zij komt hier nooit meer weer. In september gaat ze naar een andere school, want dit schooltje is alleen maar voor de kleuters. Ocharme het kind, ik had geen idee dat ze er zo mee inzit.
Johan zijn hobby is biljarten. En op zondag 25 mei 2008 was het eindelijk zover. Hij is voor de eerste maal Kampioen van België geworden. Hierbij enkele sfeerbeelden. De foto's heb ik bewerkt in fotoshop.
Dit weekend had ik 2 mooie tekeningen gevonden en ik dacht, laat ik deze eens borduren op een badhanddoek voor de meisjes. Dan hebben ze elk een mooie handdoek om aan het zwembad te liggen. Nu ben ik nog op zoek naar een geschikte en mooie tekening voor mij en mijn bedgenoot.
Ik weet het, ik ben een beetje laat, maar ik wil jullie deze toch niet onthouden. Het zijn de cadeautjes die ik heb gekregen van mijn meisjes, en ik was er héél blij mee. van Laura was het een onbijtmandje. Er zat een vormpje in, 2 kleine potjes confituur, servietje. En van Lisa heb ik een boeket bloemen gekregen. eentje dat nooit verwelkt! Juist wat ik nodig heb, want ik vergeet het steeds om bloemen water te geven. Ben helaas geen bloemenmadam . Dus je kan je wel voorstellen dat ik ook zeer blij was met mijn onverwelktbaar boeketje bloemen.
Gisteren was het dus trein staking, dit wil dus zeggen, een extra (gedwongen) dagje verlof. Had dan maar de beslissing genomen om bij de dokter te gaan. Moest nog een tetanos spuitje krijgen (laatste dateerde van in '96), en tegelijkertijd dan ook maar eens mijn hart en mijn longen laten nakijken. Mijn hart is picobello in orde. Mijn longen, tja, ik zit met een lichte vernauwing op de luchtwegen. Dat had ik ook al opgemerkt omdat ik reeds een week licht piept. Dat is alweer begonnen door het warme weer dat we onlangs hebben gehad. Met gevolg dus dat ik weer mijn puffer moet nemen. Ze vroeg dus ook of ik rookte, en dit moest ik dan (helaas) ook bevestigen. Maar omdat ik nu gezonder begin te eten, en erbij sport, raadde ze me aan om nog niet direct te stoppen met roken. Ommeduur zou het teveel worden en dan zou ik misschien terug ongezonder beginnen eten. Ik moest er maar eens over nadenken en als ik er klaar voor ben kunnen we eventueel ook de hulpmiddelen om, te stoppen met roken, bespreken. Deze morgen, moest ik Laura gaan wakker maken. Toen ze beneden kwam was ze aan het klagen van keelpijn en deden haar armen pijn. Ze zag er echt wel ziek uit. Heb ze beiden in bad gestopt en klaar gemaakt om Lisa naar school te brengen en dan zou ik met Laura doorrijden naar de dokter (alweer!). Toen we Lisa op school hadden afgezet was Laura al wat beter, en ik was dan ook aan het twijfelen of we nog wel zouden gaan. Maar we zijn dan toch maar gegaan. Daar heeft ze een kwartiertje met de blokken gespeeld, en daarna heeft ze op mijn school zitten slapen. Ze verroerde haar zelfs niet meer. Ik was dus al blij dat we dan toch naar de dokter zijn gegaan. Ze begon ook steeds warmer aan te voelen en haar ademhaling ging opeens héél snel en weer heel traag. Ik dacht nog van straks moet ik hier die dokter uit zijn spreekkamer halen, want ze deed maar raar. Na een uurtje was het dan (eindelijk) aan ons. Ze moets haar uitkleden en het kind stond te trillen van de kou. De dokter zag (en hoorde) het ook dus heeft hij onmiddellijk haar koorts genomen. Dat was maar 36,5°. Diagnose: virale infectie, gelukkig niks op de longen, wel klieren in de hals en haar maagje is ook wat geïrriteerd. Ze ligt nu al een ganse dag in de zetel, soms komt ze er eens uit voor een kwartiertje, en dan moet ze er haar terug inleggen. Ik ben nu wel nog de volledige week thuis. Heb me 2 dagen omstandigheidsverlof genomen, dan kan ze 's morgens wat langer slapen. Morgen ga ik dan wel eens tussendoor mijn huis kuisen, want door steeds bij die dokter te moeten gaan, was ik steeds mijne voormiddag kwijt. Vanavond ga ik wel gaan lopen. En amaai, het zal een zware les worden. maar daar vertel ik later wel meer over.
Mijn blogje staat in orde nu. Hopelijk vinden jullie de veranderingen ook beter. In de rechterkolom vind je nu aparte blokjes (familie, borduren, breien, lezen, start to run). Daaronder zijn er subtitetltjes te vinden, waar je kan op klikken, en dan kom je automatisch op het bericht dat je wenst te lezen. Bij de laatste berichten zal er ***NIEUW*** bijstaan, en bij andere dan ***UPDATE***, als ik nog ergens een tekst of foto moet bijplaatsen. Nog veel leesplezier, en misschien ook schrijfplezier, want een reactie van iemand anders te lezen is steeds leuk.
Vanaf heden plaats ik, van de boeken die ik lees, wat meer informatie over het boek. Zo zal ik ook steeds het ISBN nr vermelden, is misschien gemakkelijker voor jullie, indien jullie het boek ook wenst aan te schaffen. Ook het aantal pagina's, want ik weet dat sommigen niet houden van dikke boeken. Ook komt er nog wat achtergrondinformatie bij van de auteur, of reacties van de pers, of andere personen. Kortom alle informatie die ik vind op het kaft, zal ik jullie ook geven.
Titel: De Offerplaats Auteur: Tana French Genre: Thriller Aantal pagina's: 480 ISBN nr: 978 90 245 5922 0
Het oeroude bos op de heuvels net buiten Dublin is grotendeels gekapt. Een groep archeologen onderzoekt het terrein; er blijken overblijfselen te liggen uit de prehistorie en diverse latere perioden. Op een ochtend vinden ze het lichaam van een meisje, op een offersteen uit de bronstijd. Katy Devlin was pas twaalf jaar toen ze werd vermoord. Deze zaak brengt rechercheur Rob Ryan in één klap terug bij de traumatische gebeurtenis uit zijn jeugd - die hij angstvallig verborgen houdt voor zijn collega's. Het is nog steeds een raadsel waarom zijn jeugdvriendjes Jamie en Peter nooit zijn teruggekeerd uit het bos en hij -onder het bloed-wel werd teruggevonden. Nog raadselachtiger is het dat hij zich niets herinnert van wat er toen is gebeurd...
Info over de auteur: TANA FRENCH groeide op in Ierland, Italië, de Verenigde Staten en Malawi. Sinds 1990 woont ze in Dublin. Ze volgde een acteeropleiding en werkt sindsdien mee aan diverse theater- en filmproducties. DE OFFERPLAATS, haar debuut, verschijnt in 9 landen.
Voor het eerst sinds lange tijd wordt Rome geteisterd door een sneeuwstorm. Tijdens dit noodweer krijgt de politie een inbraakmelding vanuit het Pantheon. Wanneer de rechercheurs Nic Costa en Gianni Peroni bij de oude Romeinse tempel aankomen, treffen zij een gruwelijk tafereel aan. Onder de zacht neerdalende sneeuw ligt het vreselijk toegetakelde lichaam van een vrouw. De verminkingen verwijzen naar de Vitriviaanse Man van Leonardo Da Vinci, een mysterieus symbool dat alles te maken heeft met de Gulden Snede, de maatstaf voor de architectuur in de renaissance.
Al snel staat de FBI op de stoep en wil - geheel tegen de zin van de Italianen - het onderzoek overnemen en de zaak zo stil mogelijk afronden. Costa is vastbesloten om erachter te komen waarom deze kwestie blijkbaar zo delicaat is. Dan geeft de FBI schoorvoetend toe dat dit niet het eerste slachtaffer is: op verschillende plekken in de wereld zijn zes mensen op dezelfde manier om het leven gebracht.
De FBI wordt gedwongen meer geheime informatie prijs te geven dan haar lief is ... Een spannend boek, waar je je gedachten moet bijhouden. 7/10
Voormalig geheim agent Nick Stone lijkt een zorgeloos leven te leiden als hij met zijn camper door Australië toert. Een surfplank op het dak van zijn auto, vrijevalchute in de kofferbak, en naast hem een beeldschone jonge vrouw, een backpacker. Maar als Nick op het nieuws ziet hoe er bij een terroristische actie vrouwen en kinderen worden afgeslacht, komen lang onderdrukte herinneringen bij hem boven. Nick weet dat hij alles op het spel moet zetten om een lang uitstaande schuld in te lossen. Terwijl de gebeurtenissen zich in de drukke straten van het moderne Istanbul en de stoffige dorpjes van Georgië ontvouwen, merkt Nick dat hij opnieuw is terechtgekomen in de duistere, clandestiene wereld waarvan hij dacht dat hij die achter zich had gelaten. een wereld in de greep van anonieme vijanden die zich in de schaduw ophouden en die steeds weer proberen de machtscentra in hun greep te krijgen...
Ondertussen uitgelezen. Mijn bevindingen over dit boek zijn: Goed boek, maar niet spannend genoeg om in één ruk uit te lezen.
Had ze al eens geplaatst maar door de veranderingen aan de blog had ik die per ongeluk gewist. Deze truien heb ik met de hand gebreid en daarna hun favoriete disney figuur erop geborduurd met de machine. Helaas hebben ze die niet zoveel kunnen aandoen, want de winter was niet zo koud. Deze was dus van Laura. De zeemeermin is nog steeds haar lievelingsfiguur En Lisa koos voor Assepoester en die trui zag er dus zo uit:
Hallo beste mensen, lezers van mijn blogje. Ik ben momenteel bezig met enkele wijzigingen te doen aan mijn blogje. Momenteel zal het niet zo overzichtelijk zijn, maar dar zal binnenkort verandering in komen. Wat is de grootste verandering? Hewel, je ziet nu in de rechterkolom titels staan wat betreft het onderwerp. Daaronder, de subtitels, en daar kan je op klikken. Als je dit doet, verschijnt dit bericht in de middenkolom. Bij de laatste berichten zal ik dan ook steeds NIEUW bij zetten. Dan zien jullie meteen wat het laatste berichtje is. Dus nog een beetje geduld gevraagd. Alvast bedankt!
In cardiff, Wales, vindt dokter Dafydd Woodruff dat zijn werk routine is geworden. Het enige probleem in zijn leven is het verlangen van zijn vrouw Isabel naar een kind. Dan ontvangt Dafydd uit het niets een brief uit Moose Creek, een stadje in het hoge noorden van Canada. Daarin vertelt de dertienjarige Miranda Hailey dat zij zojuist van haar moeder heeft gehoord wie haar vader is, en van haar tweelingbroer: niemand anders dan Dafydd. Een DNA-test lijkt het bewijs daarvoor. Maar Dafydd kan zich niet herinneren dat hij ooit een intieme relatie met Sheila Hailey heeft gehad. Er blijft hem geen andere keus dan de reis naar Moose Creek te maken en de waarheid te achterhalen. De tocht voert hem naar de Candese wildernis, waar hij wordt geconfronteerd met demonen uit het verleden die hij dacht achter zich te hebben gelaten...
Ondertussen is deze ook uitgelezen. Het verhaal is mooi, maar daarmee is dan voor mij ook alles gezegd. Er zat geen greintje spanning in en het einde is zo voorspelbaar. Had er meer van verwacht. Mijn score voor deze boek: 6/10
Les 1: (23/04/2008) Gisteren dus mijn eerste les achter de rug. In de regen! Samen met mijn treinmaatje Patricia. En hoe is het geweest? Eén woord: goed! Het ging redelijk vlot, wel wat pijntjes tijdens het lopen, bij mij vooral mijn billen, terwijl Patsy last had van haar kuiten. De eerste keer dat we 2 minuten moestten lopen, hadden we ook wat last van onze adem. Maar toch schrok ik ervan toen Evy (Gruyaert) ons proficiat wenstte, en dat ze ons overmorgen terug verwacht. Ik dacht dus echt dat we nog eens moestten lopen, en ik was er dan ook klaar voor. Maar niks was dus minder waar. Juist nog stretch oefeningetjes gedaan, dan naar huis, een lekker douchke en met een fles water in de zetel. Tot zover dus les 1 met Evy.
September wordt een belangrijke maand. het is dan niet alleen de verjaardag van mijn jongste broer'tje', maar het wordt ook Laura haar eerste schooldag in het eerste studiejaar. Mijn oudste is dan kleuter af. Ze zal leren schrijven, lezen, rekenen, waar ze al volop naar uitkijkt. Want ze heeft al gezegd dat ze nu niet meer wil spelen in de klas, ze wil alleen maar werkjes maken . September wordt ook de maand waarin mijn oudste broer papa wordt. Samen met zijn vriendin kijken ze uit naar de geboorte van hun eerste kindje. Stiekem hoop ik op een jongetje. Misschien omdat ik alleen maar meisjes heb? Achja, als het maar gezond is.
Nu even iets dat dichter in de toekomst ligt. Zondag zal Laura optreden in een musical. Deze wordt opgevoerd op zaterdag 26/04 door de leerlingen van het eerste studiejaar, en op zondag door de kleuters van de 3de kleuterklas. zal wel mooi zijn, hoop ik. Ieder jaar wordt er toch op geboft, dus zal het dit jaar niet anders zijn, hoop ik. Woensdag ga ik grondig mijn huisje kuisen en 's avonds ga ik met een vriendin gaan lopen. We gaan ons wagen aan het Start2Run programma met Evy die je steeds aanmoedigd. Héwel, haar aanmoediging zal meer dan welkom zijn, want lopen, oeioeioei, dat zal wat worden. Maar toch gaan we ons best doen. Donderdag morgen waarschijnlijk stijf op het werk toekomen, maar dat nemen we er dan maar bij. Ik hoop ook nog op woensdag nog een beetje te kunnen verder werken aan de geschenken voor Laura haar juf en Lisa haar meester. Dan hoef ik me daar ook al geen zorgen meer over te maken. en als dit klaar is ga ik aan de moederdag cadeautjes werken. Heb wel al een ideetje, maar ik kan nog niks zeggen, want mijn ma durft hier ook mee te lezen. Dus nog werk genoeg hé.
Ben terug aan het breien. Voor mezelf, maar ook ben ik geschenkjes aan het breien. In mijn kennissenkring en familie is er een kleine babyboom an de gang. Ik had een boekje gekocht met babybreiwerkjes en omdat er zo'n leuke spulletjes in staan, vond ik het ook leuk om dit te maken als geschenkje. Als de breiwerkjes klaar zijn, komen er ook nog borduringen op. Maar wat precies weet ik nog niet. Maar die foto's zal ik dan achteraf ook nog wel plaatsen. Zoals je kan zien maak ik voor de babietjes de volgende spulletjes: een trappelzakje, kruippakje met debardeurtje en een volledig pasgeborensetje. De trappelzak maak ik met de breimachine, de rest doe ik allemaal met de hand. Kwestie van me 's avonds te kunnen bezig houden voor de televisie. Ook ben ik een trui (zomertrui) aan het breien voor mij. Heerlijke zalige wol van Bergére de France gebruik ik daar voor. Omdat er zo van die 'bobbeltjes' inzitten, moet ik die ook met de hand breien. Maar het model wordt met een 4,5 en 5 gebreid, dus dat gaat nogal snel vooruit.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Laulis.
Ik ben een vrouw en woon in Oost - Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 04/02/1973 en ben nu dus 51 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Borduren, breien, photoshop, lezen.
Ik ben een werkende mama van 2 lieve dochters, Laura en Lisa.
Als ik niet aan het werken ben, thuis of in Brussel, niet
en 
. Dus je kan je wel voorstellen dat ik ook zeer blij was met mijn onverwelktbaar boeketje bloemen.
.
