Toevallige ontmoetingen tussen toevallige mensen, die later niet zo toevallig blijken te zijn. Geplant, verplant de hoop. Ik tel de dagen, maar je laat me de tel kwijt raken. Een volmaakte cirkel. M'n hart verdwaalt. M'n hoofd is gevuld met alle benamingen die bestaan, figuren en hun betekenissen, jouw vuur in mij. Een sprookje om aan generaties te vertellen. De dochter van de zon, die op aarde kwam om het geluk te vinden. De dochter van de zon, en de zoon van de maan.
Zo fluister jij me in de oren, en ik zucht tevreden omdat ik vond wat ik zocht bij jou. Blind verblind door het sterke zonlicht staar ik in je oeverloze gedachten, en wacht, verwacht bericht. Ik krijg je woorden in mijn mond, ik proef ze op mijn tong, laat ze draaien voor de smaak en slikt ze dan zachtjes door alsof het om de duurste wijnsoort gaat. Ik wacht, ik verwacht jouw zijn bij mij. Dochter van de zon, zoon van de maan. Blind, verblind, door de zon, door de maan, en de regenwolken die hen verbinden tellen wij de dagen af...
|