Een mens kan natuurlijk ook zonder woorden iets zeggen, maar het is toch wel heel handig om een taal met woorden te hebben.
05-09-2012
Een man met een plan
Het actieplan
Mooi hè? Zo'n planning? Fleurig ook, met al die kleurtjes. En 't staat zo 'georganiseerd'.
Maar euh, mja, als we gewoon een poster wilden om aan de muur te hangen, dan had ik je natuurlijk net zo goed kunnen vragen om een zonnebloem te tekenen.
Dus hop, stop maar met het bewonderen van je kunstwerk, het is tijd voor actie!
Of beter: begin maar eens na te denken over die actie. Want allemaal goed en wel hoor, die perfect geplande week van je. Maar hoe ga je al die mooi gereserveerde 'werktijd' nu invullen?
Je zult merken dat simpelweg aan je bureau gaan zitten en zeggen 'en nu ga ik werken' niet echt voldoende is.
Eerst en vooral zal je moeten 'starten'. Want geloof me, een slecht georganiseerde start zal de de finish nog verder doen lijken.
Maarre...dat starten, nou ja, dat kan dus echt wel moeilijk zijn, ik weet het wel. Je kan soms echt wel een uur lang bezig zijn met 'beginnen'. Niet te onderschatten.
Dát vonden je ouders ook toen jij een peuter was en je óók dikwijls zo lang bezig was met 'beginnen'. Meer bepaald met 'beginnen slapen'. "Ojéééé, wat hebben m'n ouders hier nu in godsnaam mee te maken, laat staan ik als snotneus, moet je mij nou echt herinneren aan de tijd dat ik nog luierers draag?!" Wel, ja, heel even, en wel omdat je ouders toen misschien even wanhopig waren over jouw 'beginnen met slapen' als dat ze nu soms zijn over je 'beginnen met studeren'. Het is namelijk best mogelijk dat ze op zoek zijn gegaan naar een oplosssing, tot ze de oplossing vonden die jou ook nu nog zal helpen. Voor een peuter is regelmaat nl. heel belangrijk om tot rust te komen. Badje, flesje, verhaaltje, zoentje, slapen. Wanneer deze vaste routine lang genoeg wordt volgehouden, verklein je de kans op een krijsende peuter na 't verhaaltje en het zoentje. En zelfs als dat nog zo is, helpt het om met veel geduld de routine toch niet te onderbreken. Namelijk: de huilende peuter keer op keer terug naar z'n bedje te brengen, zonder meer te zeggen dan 'slaapwel'. Want na 't verhaaltje en het zoentje komt het slapen. Geen extra verhaaltje, geen extra discussie, niet afwijken van de routine.
Diezelfde routine heb je nodig om te beginnen aan je schoolwerk.
Bouw dus voor jezelf zo'n routine op. Dit mag van alles zijn. Al denk ik niet dat hersens nog fris genoeg zullen zijn na een kwartiertje op je hoofd staan.
Misschien probeer je het dus best even met iets in de aard van dit:
* Thuiskomen
* Water drinken
* Met de hond spelen
* Naar het toilet gaan
* Een vieruurtje eten
* Schoolwerk starten
Waarschijnlijk heb je zelfs al een routine bij het thuiskomen, bekijk het maar is!
Het is best mogelijk dat je dat lijstje eerst enkele weken moet uitproberen alvorens de gewoonte er echt insluipt.
In het begin zul je misschien nog niet meteen niet uit je startblokken schieten. Best mogelijk dat je plots allerlei redenen ziet of vind om tóch nog niet te beginnen.
Zo zat ik vroeger wel is startensklaar aan m'n bureau: boeken open, balpen in de aanslag...en dan zag ik plots dat m'n pennenzak dringend moesten 'uitgemest'. Of ik bedacht me dat de boekenplanken wel is een likje verf konden gebruiken en vond het nodig om is heel erg na te denken over de kleur van die verf, of plots zag ik toch wel erg veel stof op diezelde boekenplank liggen en kreeg ik een plotse opwelling van 'poetsdrang', iets wat me anders zéér zelden overkwam, of... .
Herken je het een beetje? Dat noemt met met een duur woord 'uitstelgedrag'.
Misschien heeft het te maken met dat je toch niet zo veel zin hebt in 'starten', maar even goed wil het zeggen dat je hersens nog niet genoeg geprogrammeerd staan op die 'startknop'.
Het kan helpen om ook van dat 'starten' een soort van ritueel te maken en niet zomaar je boeken en kaften op tafel te gooien.
Een vooorbeeld van zo'n 'startritueel':
* Boekentas leegmaken
* Losse papieren in de juiste map klasseren
* Alle papieren die een handtekening moeten krijgen en andere extra's op een apart stapeltje
* Boeken en schriften die je niet nodig hebt wegleggen of terug in de boekentas steken (indien je ze 's anderdaags op school wel terug nodig hebt)
* De notitie's van die dag doorbladeren, even bekijken (moesten er dingen zijn die je nog niet snapt: meteen opschrijven en deze opzoeken of er de eerst volgende keer naar vragen bij de leerkracht)
* Agenda lezen
* Taken/lessen tegen morgen klaarnemen
En nú ben je klaar om uit je startblokken te schieten!
Je boekentas is een mesthoop, in je bureau vind een kat haar jongen niet meer terug en in deze algemene chaos moet je ook nog is in sneltempo al die huistaken en lessen verwerken?! Mooi niet! En daarbij, je bent toch zeker geen nerd of strever! Studeren is niets voor mij. Schluss, gedaan, fini.
Goed...maar wat als ik je vertel dat je studeren kan leren?
Het eerste wat we daarvoor nodig hebben is tijd. "Haaa", hoor ik je al zeggen, "daar begint het probleem. Want ik heb heus nog wel iets anders te doen dan alleen maar studeren. Ik moet voetballen, en naar de gitaarles, op zaterdag gaan we skaten en daartussen in wil ik echt nog wel even TV kijken of chatten met mijn Facebookvrienden of ja, hey, mag ik effe? Gewoon ff hangen."
O.K., dan moeten we dus tijd gaan 'maken'. Of beter: tijd gaan reserveren.
Numero uno is hier: regelmaat.
Het ideale scenario zou zijn dat je elke dag dezelfde momenten kan reserveren voor je schoolwerk.
Máár, ik hoor je alweer komen. Natuurlijk ziet niet elke dag er hetzelfde uit. God beware ons, zou dat even saai zijn!
Dus wat en hoe moeten we dan gaan reserveren?
Wel, door te tekenen, te kleuren en te puzzelen.
En nee, ik stuur je niet terug naar de kleuterschool.
Voor dat tekenen mag je bijvoorbeeld je computervaardigheden bovenhalen een tabel maken in Word. Liefst ééntje met 15 rijen en 8 kolommen.
De uren van de dag tik je in de eerste kolom, de dagen van de week op de eerste rij en dan print je het hele handeltje.
Vervolgens mag je je markeerstiften of kleurpotloden gaan zoeken en je uitleven met kleurtjes.
Alle uren dat je in de les zit, kleur je bijvoorbeeld blauw. Als je van die schrik bekomen bent (want hell ja, dat is je halve leven!), kleur je alle momenten waarop je vaste activiteiten hebt groen (bv. voetbal, muziekschool, de ellelang wacht naar school (incluus praatje met de vrienden/vriendinnen), eten, bezoek aan opa, TV-kijken, chillen, Facebooken,... .
Nu ga je op zoek naar nog witte blokjes.
Als er geen of zeer weinig wit over is, heb je een probleempje en zul je willens nillens hier en daar wat moeten schrappen.
Het is namelijk de bedoeling dat je op zoek gaat naar dezelfde 'blokjes tijd' die op zoveel mogelijk dagen leegstaan. Voor de regelmaat, weet je wel.
Waarschijnlijk zul je hier een daar een beetje moeten 'schuiven' met de blokjes om tot een mooi geheel te komen. Met het verschuiven je 'half-uur-blokje' muziekschool, zal je muziekdocent niet zo blij zijn. Dus laat dat maar waar het is. Maar misschien kan je je bezoek aan opa wel een half uurtje naar achter schuiven? En kan je het 'Facebook blokje' een half uurtje vooruit schuiven? Een half uurtje eerder naar daar en een half uurtje later je Facebook checken, kan al een mooie horizontale lijn witte blokjes opleveren. Deze kan je dan een nieuwe kleur geven, bijvoorbeeld oranje, en dat wordt dan je vaste tijd voor lessen leren, huiswerk maken, een spreekbeurt voorbereiden en al die andere harde labeur voor school.
Voor alle zekerheid, en kwestie van de regelmaat, kan je best ook nog even met je oranje stift naar het weekend gaan en naar woensdagnamiddag en/of avond (als je op woensdag geen huiswerk hebt).
Indien je wenst, kan je nu met je 'kleurenkaart' in je huis rondgaan en alle bewoners vragen of zij nog ergens tijd willen 'reserveren'. Bijvoorbeeld als de vaat gedaan moet worden of je nog een ander klusje in huis hebt op te knappen.
En ja hoor, je mag ze er gersut aan herinneren dat 'gereserveerd' niet zomaar 'geannuleerd' kan worden. Die regelmaat, remember?
Tenslotte mag je je weekplanning (geef toe, 't is toch wel een beetje sjiek hè, zo'n planning?) tegen je kamerdeur plakken. Of aan de WC-deur prikken. Of boven je bed hangen. Of er de koelkastdeur mee versieren. Het maakt niet uit, als hangt ze in het hondenhok, als het maar een plaats is waar jij dagelijks komt.
