De wekker was vroeg vanochtend, maar alles liep vlot shuttle naar terminal 2, inchecken zonder problemen jan moest zijn hele rugzak leeghalen en ik werd helemaal gecontroleerd (ook op drugs) alles okee en we konden door twee uurtjes wachten iets te eten gehaald, en op tijd in de bus naar het vliegtuig maar dan een uur vertraging 😡 We zagen alle vliegtuigen in de rij staan, maar wij schoven niet op ...
in villahermosa was het frisjes en bewolkt naar mexicaanse normen ging het hier supersnel huurauto geregeld en we konden vertrekken twee uur rijden naar ons hotel, genieten van de route typische taferelen, mensen op de snelweg, verkopers overal ...
wat een hotel seg! Kleinschalig, ecologisch, maar precies een paradijsje we hebben twee kamers naast elkaar met lang terras met twee hangmatten, lekker relaxen
hier hebben we echt lekker gegeten! Hans en jan fajitas van rund (die waren blij dat ze eindelijk weer eens wat steak kregen 😀) lokaal biertje geproefd
we hebben gezamenlijk beslist om niet naar bonampak te rijden voor de muurschilderingen, veel te ver, jammer maar helaas uiteindelijk is het welib-ha geworden, een waterval van 25 m waarin ze gezwommen hebben, lekker afkoelen want het is hier meer dan 30 gr en tropisch dus zweterig en bijna niet uit te houden gelukkig hadden we even daarvoor water gekocht in de supermarkt na de zwempartij zagen we een familie apen met kleintjes in de bomen!! inkopen voor morgen gedaan en de kinderen zitten nu in het zwembad we gaan straks op tijd naar bed, beetje slaap inhalen want het zijn zware dagen geweest met jetlag, trouwfeest en vroege ochtenden
het plan voor morgen is na het ontbijt naar de ruïnes van palenque 's middag naar het ecopark aan de andere kant van de weg en 's avonds naar het stadje om daar iets te eten
De wekker was vroeg vanochtend, maar alles liep vlot shuttle naar terminal 2, inchecken zonder problemen jan moest zijn hele rugzak leeghalen en ik werd helemaal gecontroleerd (ook op drugs) alles okee en we konden door twee uurtjes wachten iets te eten gehaald, en op tijd in de bus naar het vliegtuig maar dan een uur vertraging 😡 We zagen alle vliegtuigen in de rij staan, maar wij schoven niet op ...
in villahermosa was het frisjes en bewolkt naar mexicaanse normen ging het hier supersnel huurauto geregeld en we konden vertrekken twee uur rijden naar ons hotel, genieten van de route typische taferelen, mensen op de snelweg, verkopers overal ...
wat een hotel seg! Kleinschalig, ecologisch, maar precies een paradijsje we hebben twee kamers naast elkaar met lang terras met twee hangmatten, lekker relaxen
hier hebben we echt lekker gegeten! Hans en jan fajitas van rund (die waren blij dat ze eindelijk weer eens wat steak kregen 😀) lokaal biertje geproefd
we hebben gezamenlijk beslist om niet naar bonampak te rijden voor de muurschilderingen, veel te ver, jammer maar helaas uiteindelijk is het welib-ha geworden, een waterval van 25 m waarin ze gezwommen hebben, lekker afkoelen want het is hier meer dan 30 gr en tropisch dus zweterig en bijna niet uit te houden gelukkig hadden we even daarvoor water gekocht in de supermarkt na de zwempartij zagen we een familie apen met kleintjes in de bomen!! inkopen voor morgen gedaan en de kinderen zitten nu in het zwembad we gaan straks op tijd naar bed, beetje slaap inhalen want het zijn zware dagen geweest met jetlag, trouwfeest en vroege ochtenden
het plan voor morgen is na het ontbijt naar de ruïnes van palenque 's middag naar het ecopark aan de andere kant van de weg en 's avonds naar het stadje om daar iets te eten
's ochtends was ik al vroeg wakker, hoe kan het ook anders met zo'n matras, je voelt de veren in je rug zitten. tineke was ook wakker, dus zijn we samen gaan zwemmen om 7 uur 😀 Bert en mattijs doken er ook bij en niet veel later waren hans en wouter ook wakker. bram en jan hebben we laten liggen zondag is ontbijtbuffet, paar pikante dingetjes uitgeprobeerd, sommige lekker, andere niet samen ontbeten, de jongens kwamen een halfuurtje later ook af we zagen iedereen rond het zwembad, ook de mexicanen, afscheid genomen van iedereen, nog snel een hapje gegeten en een kwartier vroeger dan voorzien was onze taxi naar de luchthaven er nog wat laatste tips van jeroen opgeslagen in de telefoon, een laatste afscheidskus aan de familie en we waren weg de rit ging vlot
hotel: slechts twee kamers met 4 bedden, met handen en voeten uitgelegd dat we echt nog 2 bedden nodig hebben, maar dat ging echt niet. Het grote gezin er dan maar bij gehaald, maar het enoge compromis dat we kregen, waren twee plooibedjes. Uiteindelijk bleken de bedden groot genoeg om met 2 in te liggen, zeker voor zo'n korte nacht taxi naar Frida Kahlo stond al te wachten zoals afgesproken toen we vroegen of hij ons om 8 uur daar weer kon ophalen, was het 'I will try', maar die try is niet genoeg natuurlijk we hebben het er dan tochbmaar op gewaagd en zijn vertrokken bleek dat we pas bij de terugrit moesten betalen, we waren dus zeker dat hij zou terugkomen al een geluk dat we tockets voor het museum hadden, wat een wachtrij we waren nog een beetje te vroeg en gingen dus alvast op verkenning in de wijk coyoacán, erg gezellig en veel minder druk dan het centrum tienerjongens hebben altijd honger, dus kochten we alvast maar een paar empanadas met garnalen in de overdekte markt
het museum was fantastisch! Ik heb de jongens veel verteld over frida kahlo, ze vonden het allemaal prachtig! bijzonder om daar rond te kunnen lopen dan terug naar de overdekte markt, waar we lekker verdwaalden en superveel sfeerfoto's trokken pannenkoeken gegeten, tostadas, empanadas en vooral veel gekeken en in ons opgenomen! op het eind werden we getrakteerd op een liedje door de man van het empanadakraampje! we hebben enorm veel bekijks met onze vier blonde jongens 😀 De antigripal vonden we uiteindelijk wel, maar het fruit was op, het was bijna sluitingstijd toen we er eindelijk genoeg van hadden, waren alle hekken gesloten, er was nog eentje open en die empanadaman stuurde zijn hulpje met ons mee
het was natuurlijk nog,lang geen 8 uur, een berichtje naar de chauffeur dan maar om ons te komen ophalen en de tijd intussen doden zoals altijd in mexico DF begint het om 6 uur te regenen, vandaag dus ook, koud dat het was! we liepen een paar winkeltjes binnen om de warmte op te zoeken, want een trui hadden we natuurlijk niet mee
de chauffeur reed nog wat rond door de wijk met ons, wilde ons persé nog een kerk laten zien tegen 9 uur in bed, morgen wekker om 3.30 u voor de vlucht naar palenque
In het museo frida kahlo mochten de jongens hun pet niet ophouden een raadsel, maar nu weten we waarom, haar urne met as staat in haar kamer, dus dit is eigenlijk haar grafmonument wie bram kent, weet dat hij en zijn pet onafscheidelijk zijn ... op zeker ogenblik stond ik in het winkeltje en ik hoor dat ze omroepen dat iemand naar de jongen met de pet moet gaan ik dacht echt dat het bram was, maar was gelukkig niet zo
als de vrouwen hier mattijs voorbij lopen, lachen ze altijd en is het van 'bonito' 😍
Gisteren in de winkel, met z's zessen en allemaal lange blonde jongens, veel bekijks de man achter mij bleef maar kijken en tellen en dan naar mij kijken hahahaha hij vond het fantastisch, zo een groot gezin!
vreemd genoeg is het zweten voorbij zodra de zon weg is, het was gezellig in het restaurant alweer een goed stuk vlees voor de mannen, arrachera zo lekker dat jan en bram na hun portie spaghetti (die altijd veel te klein is) nog een bord arrachera bestelden voor het eerst waren er ook desserts!
We kregen gisteren een heel uitgebreide infobrochure van het reisbureau met gedetailleerde kaart van yucatán, die hadden we nog niet gisteren op weg naar de waterval raakten we de weg kwijt we zijn bij een politiepatrouille gestopt voor de weg, prima uitleg en daarna ging de man in het midden van de weg staan om het verkeer tegen te houden en ons door te laten 😂 Verder is alles hier toch vrij goed aangeduid, een geruststelling
het wordt er een in stukjes en beetjes, wanneer er tijd is bram en jan slapen nog, de rest zit aan het ontbijt
jan heeft gisteren dan toch niet gedraaid. hij had samen met wouter en jeroen aan nonkel roberto over 'dos cervezas' verteld, beetje lachen en doen die mens heeft dat lied dan opgezocht en laten spelen op zijn telefoon, wij zaten dat luidkeels mee te zingen, hij moet ook gedacht hebben ... later die avond vroeg hij aan de dj om het liedje zeker nog te draaien (maar ik heb het niet meer gehoord) hij heeft ook geregeld dat jan kon draaien, hij zag dat helemaal zitten alleen is de muziekstijl hier helemaal anders, du twijfelde hij of het wel een goed idee was de hetlag sloeg ook toe en tegen middernacht kropen we naar ons bed, ik denk ook dat de mensen van de dansvloer weggelopen zouden zijn jan had dan wel weer aantrok van een schone Mexicaanse 😂
Het legendarische dessertbuffet hebben we ook niet gezien we kregen nog een stortbui op onze nek ook, in allerijl de muziek verplaatsen en de tent dichtrollen onze mannen stonden allemaal op de dansvloer. Op zeker ogenblik kreeg iedereen sambaballen in de handen gestipt en even later werden ook sombrero's uitgedeeld
het wordt er een in stukjes en beetjes, wanneer er tijd is bram en jan slapen nog, de rest zit aan het ontbijt
jan heeft gisteren dan toch niet gedraaid. hij had samen met wouter en jeroen aan nonkel roberto over 'dos cervezas' verteld, beetje lachen en doen die mens heeft dat lied dan opgezocht en laten spelen op zijn telefoon, wij zaten dat luidkeels mee te zingen, hij moet ook gedacht hebben ... later die avond vroeg hij aan de dj om het liedje zeker nog te draaien (maar ik heb het niet meer gehoord) hij heeft ook geregeld dat jan kon draaien, hij zag dat helemaal zitten alleen is de muziekstijl hier helemaal anders, du twijfelde hij of het wel een goed idee was de hetlag sloeg ook toe en tegen middernacht kropen we naar ons bed, ik denk ook dat de mensen van de dansvloer weggelopen zouden zijn jan had dan wel weer aantrok van een schone Mexicaanse 😂
Het legendarische dessertbuffet hebben we ook niet gezien we kregen nog een stortbui op onze nek ook, in allerijl de muziek verplaatsen en de tent dichtrollen onze mannen stonden allemaal op de dansvloer. Op zeker ogenblik kreeg iedereen sambaballen in de handen gestipt en even later werden ook sombrero's uitgedeeld
zaterdag vervolg al een geluk dat iedereen toch in het zwembad is gesprongen. Foto's om drie uur, dat is natuurlijk niet gelukt, er zijn nog zekerheden in het leven! tegen een uur of vier kwam michael met het verlossende nieuws dat het bruidspaar eindelijk op weg was naar het hotel voor de familiefoto's. maar dit is mexico natuurlijk, dus op het laatste moment werden de plannen alsnog omgegooid en was het weer richting huis voor de foto's. ik had mijn avondkleed nog niet aangedaan, het is hier veel te warm ... dus hop, op het laatste moment dan toch iedereen in zijn schone kleren, mannen in hemd met lange mouwen en kostuum ... liters zweet hebben we geproduceerd! moet ik het nog zeggen dat er uiteindelijk geen foto's genomen zijn? 😆
Thuis was het verbazend genoeg heel rustig. We zaten in de zetels, kregen direct water, er werd een ventilator aangestoken, oef! Zes uur ging voorbij en geen trouw ... buiten konden we zelfgebrouwen bier proeven, daarna moest je een stukje cacaoboon eten. Jeroen en wouter kregen een vetplantje opgespeld en ik kreeg instructies om de 'rol van de moeder' te spelen. We ontmoetten heel veel mensen, tantes, nonkels, vrienden ... onze jongens vielen in de smaak 😀
Dan begonnen we er toch aan. Zodra de muziel begon te spelen, liepen jeroen en ik naar het podium, waar we de hele ceremonie moesten blijven staan. We waren nog geen twee stappen ver of ik was al aan het wenen natuurlijk ... het was een mooie ceremonie, moni en jeroen staken elk een kaars aan en daarmee staken ze samen de grote kaars aan. Haar vader speechte in het spaans. Ik las de tekst van mama voor en dan kon ik relaxen.
veel foto's getrokken, lekker gegeten ook, jammer dat bram, bert en jan aan de hele andere kant tussen de mexicanen zaten, maar na het eten zijn ze wel bij ons komen zitten. het heeft nog flink geregend ook. tegen 10 uur wilden mattijs en bert gaan slapen.
het wordt er een in stukjes en beetjes, wanneer er tijd is bram en jan slapen nog, de rest zit aan het ontbijt
jan heeft gisteren dan toch niet gedraaid. hij had samen met wouter en jeroen aan nonkel roberto over 'dos cervezas' verteld, beetje lachen en doen die mens heeft dat lied dan opgezocht en laten spelen op zijn telefoon, wij zaten dat luidkeels mee te zingen, hij moet ook gedacht hebben ... later die avond vroeg hij aan de dj om het liedje zeker nog te draaien (maar ik heb het niet meer gehoord) hij heeft ook geregeld dat jan kon draaien, hij zag dat helemaal zitten alleen is de muziekstijl hier helemaal anders, du twijfelde hij of het wel een goed idee was de hetlag sloeg ook toe en tegen middernacht kropen we naar ons bed, ik denk ook dat de mensen van de dansvloer weggelopen zouden zijn jan had dan wel weer aantrok van een schone Mexicaanse 😂
Het legendarische dessertbuffet hebben we ook niet gezien we kregen nog een stortbui op onze nek ook, in allerijl de muziek verplaatsen en de tent dichtrollen onze mannen stonden allemaal op de dansvloer. Op zeker ogenblik kreeg iedereen sambaballen in de handen gestipt en even later werden ook sombrero's uitgedeeld
vanochtend de verrassing van ons leven, de hele tuin is klaargezet! Ze hebben blijkbaar de nacht doorgewerkt jeroen, robert, jan en wouter zijn drank gaan inkopen voor vanavond tineke, bram en ik zijn met moni's papa naar de supermarkt, apotheker en bank gereden we hebben ons haar laten doen door de tante van moni, lekker fris in de nek! lunch met z'n allen en om 3 uur zou de hele familie naar hier komen voor de trouwfoto's maar natuurlijk ... 't is mexico (zoals jan en ik altijd lachend zeggen), dus ... drie uur lukt niet. hoe laat dan wel? Geen idee ... de jongens en mannen zitten in het zwembad en we wachten ... wachten ... zweten ... zweten ...
Jammer dat jullie gemist hebben dat Wouter, Jan en Bram gisteren hun vrouwelijke kant hebben aangesproken en aan bloemschikken hebben gedaan, het was mooi om te zien en Michael heeft het op foto vastgelegd, dus dat compromitterende bewijsmateriaal krijgen jullie zeker nog te zien. Jan kon het niet meer aan en is dan met Jeroen, Michael en de papa van Moni om bier gegaan voor het feest vanavond en genoot intussen ook nog eens van het dagelijkse leven in de stad.
Vanochtend om 7 uur in een warm zwembad gezeten met z'n allen en nu heerlijk ontbijten. Iedereen is verstandig vandaag en kiest voor een Europees ontbijt met yoghurt en boterkoeken en cornflakes.
De wekker ging vroeg vanochtend, 3.30 uur. Om stipt 5 uur zaten we in de auto naar Schiphol, geen problemen onderweg. Het was ook helemaal niet druk op de luchthaven, dus het zou vlot verlopen ... dachten we ... Hans had al online ingecheckt, dus we hoefden enkel nog onze bagage af te geven. Daar stond geen volk, maar toen het net bijna aan ons was, viel alles stil. Geen elektriciteit meer, geen bagageband dus. We zagen wat technische mannen af- en aanlopen en na een dik halfuur was het probleem verholpen. De rest verliep vlekkeloos, douane ging snel. Gate was dichtbij, Jan vond het wel leuk om in de luchthaven tond te lopen, maar het was toch wat indrukwekkend denk ik.
Ons vliegtuig stond al klaar, we zagen het helemaal zitten ... maar toen ging het goed mis. Er was een probleem met de rem en de rechterband, die moest vervangen worden, zou een dik uur duren. Uurrooster: - Schiphol naar Frankfurt: 10.30 uur - Frankfurt naar Mexico: 13.30 uur
Twee uur dus voor de overstap, hoe langer de vertraging duirde, hoe groter de kans dat we onze aansluiting zouden missen, daar zag het heel erg naar uit. Hans was al druk aan het bellen met het reisbureaunom eventueel om te boeken. We reizen met zes, de kans dat we allemaal samen omgeboekt zouden kunnen worden, was heel klein. Uiteindelijk vertrokken we dan toch om 11.45 uur, de kans was nog steeds heel klein dat we vlucht 2 zouden halen, maar het reisbureau zei dat we toch beter al doorreisden naar Frankfurt. Kort voor de landing kwam de steward mij vertellen dat we bij aankomstbmeteen van het vliegtuig geplukt zouden worden en met speciaal vervoer tot bij de gate gebracht zouden worden, zodat we de aansluiting zouden halen. En inderdaad, er stond een dame met een bordje, die ons meteen naar de bus bracht. Omdat het een intercontinentale vlucht was, moesten we douane en paspoortcontrole doen. Dan weer met speciale begeleiding over de tarmac naar onze gate, via achterpoortjes 😀. Maar goed, we hadden het gehaald!
De twee vluchten waren lastig, heel veel schudden ... De jongens hebben films, films, films gekeken en niet geslapen! Wat een belevenis voor Jan om in een miljoenestad te landen, hij keek zijn ogen nogal uit. Luchthaven verliep vlot, omdat onze bagage pas helemaal op het eind in het vliegtuig was geraakt, was ze er ook als eerste uit, dus we konden heel snel naar buiten. Moni stond ons op te wachten en we stapten in 'the Mexican way of life' 😬
Er was een zitplaats te kort in de auto, dus Moni zat op een valies, zo konden we natuurlijk niet anderhalf uur naar Cuernavaca rijden, dus toch maar naar haar appartement. Mattijs voelde zich niet goed, dus hij kroop naar boren en wisselde met Jan, zodat hij aan het raampje wat frisse lucht kon krijgen (al is dat relatief natuurlijk,in Mexico DF). Het mocht niet baten, hij moest toch overgeven, gelukkig had Moni een zakje bij. In het appartement zagen we Michael, Jeroen, Wouter en Tineke. Beetje cola voor Mattijs en dan was hij erdoor.
the Mexican way, dat is een beslissing nemen, van gedacht veranderen, beetje palaveren, terug naar beslissing 1, nog meer palaveren en dan toch met een derde alternatief op de proppen komen. Maar uiteindelijk zijn we dan toch allemaal in de auto geraakt, met z'n zessen naar Cuernavaca. Jan had ogen te kort om alles op te nemen. Dat het leven hier nooit stilvalt, fascineerde hem enorm. Eender hoe laat, er is altijd volk, luziek, eten, drukte ... de andere jongens vielen meteen in slaap. Er was een verzakking in de weg van zo'n 5 meter, maar omdat wij zo laat waren, hadden se geen last van files. Mexico ligt 2500 m hoog, onderweg staken een bergpas van 3100 m hoog, Cuernavaca ligt 1500 m hoog. Hans en ik hebben af en toe hoofdpijn, maar de kinderen lijken geen last te hebben.
De kamers waren snel verdeeld en we sliepen meteen. Hans en ik waren vroeg wakker, maar de jongens verteren de jetlag goed. Jan, Bram en Hans namen een Mexicaans ontbijt: tortilla met hesp en kaas en eitjes met daarop nog een of andere saus. Viel niet zo in de smaak, morgen gaanze toch voor een ontbijt met boterkoeken 😀 Uiteindelijk zijn we met z'n allen bij het zwembad blijven hangen. Jammer dat Bram met zijn voet niet mag zwemmen, is een beetje lastig voor hem (de wifi is ook al niet optimaal, dus hij moet zich een beetje behelpen). Wouter is ook mee in het water gegaan en hij gpheeft met de jongens filmpjes gemaakt met de go pro. Ze hebben zich geamuseerd. Tineke en ik zijn naar een supermarktje gewandeld voor koekjes, cola, skittels voor Bram om het leed wat te verzachten ... Al een geluk dat ik Spaans spreek, anders zouden we niet ver komen, vrees ik. hans heeft een serieuze klop gekregen, hoofdpijn, misselijk ... is de hele middag in bed gekropen.
Kort na de middag kwam Michael aan. We hebben samen geluncht en zijn dan naar het huis gegaan. De pralines, neuzekes en jenever vielen in de smaak. Maar verder ... tja. Is Mexico he, veel gebabbel, veel drinken, veel eten, maar verder weinig handen uit de mouwen steken. De Mexicanen zaten binnen en de Europeanen hebben eens laten zien wat werken is, haha ... Onmogelijk dat ze morgen helemaal klaar zijn op tijd! Maar goed, we doen wat we kunnen en verder laten we maar begaan. We werden overstelpt met eten. Meteen allemaal bier in de handen en dan schalen fruit, bananen, snoep, chips en zelfs nog hotogs, maar niemand had honger. Wouter is uiteindelijk met de jongens teruggekeerd en gaan zwemmen. Hij en bram hebben me toch kunnen overtuigen om de waterdichte plakker uit te proberen maar dat lukt niet. Hans is dan toch opgestaan en voelde zich beter (we hadden pillen van Moni's moeder gekregen). We zijn op 't gemak gaan eten met z'n negenen en wilde daarna nog met nonkel Robert naar Cuernavaca, maar iedereen was te moe.
ik heb de jetlag nog niet verteerd, maar mijn manvolk wel, dus ik zit al een paar uur buiten (het is nu nog maar 7 uur 's ochtends). grote Hans is net toegekomen. Je wilt niet weten hoe de organisatie de organisatie voor die pickup is gegaan, maar goed, hij is er en kan gaan slapen.
De plannen voor vandaag: tineke en ik moeten naar een apotheker en moeten geld afhalen en dan ook nog een kapper regelen voor ons twee. Wouter zal met Jan en Bram.misschien naar de grotten gaan, er wordt zeker nog gezwommen en wij gaan verder meehelpen met de laatste voorbereidingen.
tot later! Tineke en ik gaan wat baantjes trekken 😀
De wekker ging vroeg vanochtend, 3.30 uur. Om stipt 5 uur zaten we in de auto naar Schiphol, geen problemen onderweg. Het was ook helemaal niet druk op de luchthaven, dus het zou vlot verlopen ... dachten we ... Hans had al online ingecheckt, dus we hoefden enkel nog onze bagage af te geven. Daar stond geen volk, maar toen het net bijna aan ons was, viel alles stil. Geen elektriciteit meer, geen bagageband dus. We zagen wat technische mannen af- en aanlopen en na een dik halfuur was het probleem verholpen. De rest verliep vlekkeloos, douane ging snel. Gate was dichtbij, Jan vond het wel leuk om in de luchthaven tond te lopen, maar het was toch wat indrukwekkend denk ik.
Ons vliegtuig stond al klaar, we zagen het helemaal zitten ... maar toen ging het goed mis. Er was een probleem met de rem en de rechterband, die moest vervangen worden, zou een dik uur duren. Uurrooster: - Schiphol naar Frankfurt: 10.30 uur - Frankfurt naar Mexico: 13.30 uur
Twee uur dus voor de overstap, hoe langer de vertraging duirde, hoe groter de kans dat we onze aansluiting zouden missen, daar zag het heel erg naar uit. Hans was al druk aan het bellen met het reisbureaunom eventueel om te boeken. We reizen met zes, de kans dat we allemaal samen omgeboekt zouden kunnen worden, was heel klein. Uiteindelijk vertrokken we dan toch om 11.45 uur, de kans was nog steeds heel klein dat we vlucht 2 zouden halen, maar het reisbureau zei dat we toch beter al doorreisden naar Frankfurt. Kort voor de landing kwam de steward mij vertellen dat we bij aankomstbmeteen van het vliegtuig geplukt zouden worden en met speciaal vervoer tot bij de gate gebracht zouden worden, zodat we de aansluiting zouden halen. En inderdaad, er stond een dame met een bordje, die ons meteen naar de bus bracht. Omdat het een intercontinentale vlucht was, moesten we douane en paspoortcontrole doen. Dan weer met speciale begeleiding over de tarmac naar onze gate, via achterpoortjes 😀. Maar goed, we hadden het gehaald!
De twee vluchten waren lastig, heel veel schudden ... De jongens hebben films, films, films gekeken en niet geslapen! Wat een belevenis voor Jan om in een miljoenestad te landen, hij keek zijn ogen nogal uit. Luchthaven verliep vlot, omdat onze bagage pas helemaal op het eind in het vliegtuig was geraakt, was ze er ook als eerste uit, dus we konden heel snel naar buiten. Moni stond ons op te wachten en we stapten in 'the Mexican way of life' 😬
Er was een zitplaats te kort in de auto, dus Moni zat op een valies, zo konden we natuurlijk niet anderhalf uur naar Cuernavaca rijden, dus toch maar naar haar appartement. Mattijs voelde zich niet goed, dus hij kroop naar boren en wisselde met Jan, zodat hij aan het raampje wat frisse lucht kon krijgen (al is dat relatief natuurlijk,in Mexico DF). Het mocht niet baten, hij moest toch overgeven, gelukkig had Moni een zakje bij. In het appartement zagen we Michael, Jeroen, Wouter en Tineke. Beetje cola voor Mattijs en dan was hij erdoor.
the Mexican way, dat is een beslissing nemen, van gedacht veranderen, beetje palaveren, terug naar beslissing 1, nog meer palaveren en dan toch met een derde alternatief op de proppen komen. Maar uiteindelijk zijn we dan toch allemaal in de auto geraakt, met z'n zessen naar Cuernavaca. Jan had ogen te kort om alles op te nemen. Dat het leven hier nooit stilvalt, fascineerde hem enorm. Eender hoe laat, er is altijd volk, luziek, eten, drukte ... de andere jongens vielen meteen in slaap. Er was een verzakking in de weg van zo'n 5 meter, maar omdat wij zo laat waren, hadden se geen last van files. Mexico ligt 2500 m hoog, onderweg staken een bergpas van 3100 m hoog, Cuernavaca ligt 1500 m hoog. Hans en ik hebben af en toe hoofdpijn, maar de kinderen lijken geen last te hebben.
De kamers waren snel verdeeld en we sliepen meteen. Hans en ik waren vroeg wakker, maar de jongens verteren de jetlag goed. Jan, Bram en Hans namen een Mexicaans ontbijt: tortilla met hesp en kaas en eitjes met daarop nog een of andere saus. Viel niet zo in de smaak, morgen gaanze toch voor een ontbijt met boterkoeken 😀 Uiteindelijk zijn we met z'n allen bij het zwembad blijven hangen. Jammer dat Bram met zijn voet niet mag zwemmen, is een beetje lastig voor hem (de wifi is ook al niet optimaal, dus hij moet zich een beetje behelpen). Wouter is ook mee in het water gegaan en hij gpheeft met de jongens filmpjes gemaakt met de go pro. Ze hebben zich geamuseerd. Tineke en ik zijn naar een supermarktje gewandeld voor koekjes, cola, skittels voor Bram om het leed wat te verzachten ... Al een geluk dat ik Spaans spreek, anders zouden we niet ver komen, vrees ik. hans heeft een serieuze klop gekregen, hoofdpijn, misselijk ... is de hele middag in bed gekropen.
Kort na de middag kwam Michael aan. We hebben samen geluncht en zijn dan naar het huis gegaan. De pralines, neuzekes en jenever vielen in de smaak. Maar verder ... tja. Is Mexico he, veel gebabbel, veel drinken, veel eten, maar verder weinig handen uit de mouwen steken. De Mexicanen zaten binnen en de Europeanen hebben eens laten zien wat werken is, haha ... Onmogelijk dat ze morgen helemaal klaar zijn op tijd! Maar goed, we doen wat we kunnen en verder laten we maar begaan. We werden overstelpt met eten. Meteen allemaal bier in de handen en dan schalen fruit, bananen, snoep, chips en zelfs nog hotogs, maar niemand had honger. Wouter is uiteindelijk met de jongens teruggekeerd en gaan zwemmen. Hij en bram hebben me toch kunnen overtuigen om de waterdichte plakker uit te proberen maar dat lukt niet. Hans is dan toch opgestaan en voelde zich beter (we hadden pillen van Moni's moeder gekregen). We zijn op 't gemak gaan eten met z'n negenen en wilde daarna nog met nonkel Robert naar Cuernavaca, maar iedereen was te moe.
ik heb de jetlag nog niet verteerd, maar mijn manvolk wel, dus ik zit al een paar uur buiten (het is nu nog maar 7 uur 's ochtends). grote Hans is net toegekomen. Je wilt niet weten hoe de organisatie de organisatie voor die pickup is gegaan, maar goed, hij is er en kan gaan slapen.
De plannen voor vandaag: tineke en ik moeten naar een apotheker en moeten geld afhalen en dan ook nog een kapper regelen voor ons twee. Wouter zal met Jan en Bram.misschien naar de grotten gaan, er wordt zeker nog gezwommen en wij gaan verder meehelpen met de laatste voorbereidingen.
tot later! Tineke en ik gaan wat baantjes trekken 😀
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
