zaterdag vervolg al een geluk dat iedereen toch in het zwembad is gesprongen. Foto's om drie uur, dat is natuurlijk niet gelukt, er zijn nog zekerheden in het leven! tegen een uur of vier kwam michael met het verlossende nieuws dat het bruidspaar eindelijk op weg was naar het hotel voor de familiefoto's. maar dit is mexico natuurlijk, dus op het laatste moment werden de plannen alsnog omgegooid en was het weer richting huis voor de foto's. ik had mijn avondkleed nog niet aangedaan, het is hier veel te warm ... dus hop, op het laatste moment dan toch iedereen in zijn schone kleren, mannen in hemd met lange mouwen en kostuum ... liters zweet hebben we geproduceerd! moet ik het nog zeggen dat er uiteindelijk geen foto's genomen zijn? 😆
Thuis was het verbazend genoeg heel rustig. We zaten in de zetels, kregen direct water, er werd een ventilator aangestoken, oef! Zes uur ging voorbij en geen trouw ... buiten konden we zelfgebrouwen bier proeven, daarna moest je een stukje cacaoboon eten. Jeroen en wouter kregen een vetplantje opgespeld en ik kreeg instructies om de 'rol van de moeder' te spelen. We ontmoetten heel veel mensen, tantes, nonkels, vrienden ... onze jongens vielen in de smaak 😀
Dan begonnen we er toch aan. Zodra de muziel begon te spelen, liepen jeroen en ik naar het podium, waar we de hele ceremonie moesten blijven staan. We waren nog geen twee stappen ver of ik was al aan het wenen natuurlijk ... het was een mooie ceremonie, moni en jeroen staken elk een kaars aan en daarmee staken ze samen de grote kaars aan. Haar vader speechte in het spaans. Ik las de tekst van mama voor en dan kon ik relaxen.
veel foto's getrokken, lekker gegeten ook, jammer dat bram, bert en jan aan de hele andere kant tussen de mexicanen zaten, maar na het eten zijn ze wel bij ons komen zitten. het heeft nog flink geregend ook. tegen 10 uur wilden mattijs en bert gaan slapen.
