zweet, veel zweet, muggen, onverwacht mooie tempel in becan, met touwen naar boven moeten klimmen rondvliegende vogels, muggen, toekans maar niet gezien, muggen, zweet ... en epische foto's!
kleine teleurstelling in kohunloch, niet zo indrukwekkend als gedacht veel jungle, ruïnes maar wel de maskers! ❤️
En dan het paradijs in bacalar! we duiken een paar dagen onder op maandagavond komen we weer boven water!
Wat onthouden we vandaag Lange autorit, maar weg in vrij goede staat vervallen tempels met een prachtige fries!! heel zweterig, zo erg is het nog nooit geweest plassende apen in de boom 😳 Mattijs die eindelijk zijn hoed opzet Honderden vlinders, echt honderden, in alle kleuren en vormen prachtige kleurrijke vogels een snelweg zonder auto's voor een keer alles in orde in het hotel, zelfs twee zakken was binnengegeven croissants in de auto duik in het zwembad bar met frisse drankjes uitgeteld gezin
Het was weer een megadag! vroeg opgestaan, want lange rit voor de boeg, maar toch nog mispakt aan de afstanden 120 km is hier dik drie uur! Virgilio vroeg hoe ver brussel was, 80 km, o dus een uurtje of drie ... nu begrijpen we waarom
de jongens hebben vandaag de stand bijgehouden, maar liefst 306 van die venijnige drempels (tope) en wegverzakkingen of vreselijke staat van de weg!! morgen houden we de scores muggenbeten bij, onze benen zijn kapotgestekt, we smeren nochtans ... gelukkig is niemand verbrand
gisteren een vlinder in de kamer, vandaag een eekhoorntje in de boom pancakes als ontbijt, bram had zoals altijd nog steeds honger
de rit was lang maar wel mooi, veel sfeer gezien, typische dorpjes, we zaten zelfs even vast op een markt overal proberen kinderen eten te verkopen, er was zelfs een meisje dat een touw over de weg had gespannen en dat strak trok als er een auto passeerde eerst wisten we niet goed wat te doen, ze gaat echt voor je auto staan en gaat niet weg op de terugweg toeterden we gewoon en reden aan dezelfde snelheid door (is maar 40/uur), zo laten ze het touw meteen vallen
toniná was ongelofelijk! En bijna geen toeristen we zijn tot helemaal boven geklommen, prachtige foto's getrokken!
agua azul was heel erg mooi! En inderdaad, blauw ... we kregen nog een stevige regenbui te verwerken en bij de waterval zelfs bliksemschichten en donder (onze voorruit is tenminste gewassen nu)
misol ha hebben we laten vallen wegens geen tijd meer jongens in het zwembad, wij inkopen gaan doen voor morgen, want dan zijn we hier weg
straks nog een laatste keer hier eten, iedereen gaat voor scampi's!
Het was weer een megadag! vroeg opgestaan, want lange rit voor de boeg, maar toch nog mispakt aan de afstanden 120 km is hier dik drie uur! Virgilio vroeg hoe ver brussel was, 80 km, o dus een uurtje of drie ... nu begrijpen we waarom
de jongens hebben vandaag de stand bijgehouden, maar liefst 306 van die venijnige drempels (tope) en wegverzakkingen of vreselijke staat van de weg!! morgen houden we de scores muggenbeten bij, onze benen zijn kapotgestekt, we smeren nochtans ... gelukkig is niemand verbrand
gisteren een vlinder in de kamer, vandaag een eekhoorntje in de boom pancakes als ontbijt, bram had zoals altijd nog steeds honger
de rit was lang maar wel mooi, veel sfeer gezien, typische dorpjes, we zaten zelfs even vast op een markt overal proberen kinderen eten te verkopen, er was zelfs een meisje dat een touw over de weg had gespannen en dat strak trok als er een auto passeerde eerst wisten we niet goed wat te doen, ze gaat echt voor je auto staan en gaat niet weg op de terugweg toeterden we gewoon en reden aan dezelfde snelheid door (is maar 40/uur), zo laten ze het touw meteen vallen
toniná was ongelofelijk! En bijna geen toeristen we zijn tot helemaal boven geklommen, prachtige foto's getrokken!
agua azul was heel erg mooi! En inderdaad, blauw ... we kregen nog een stevige regenbui te verwerken en bij de waterval zelfs bliksemschichten en donder (onze voorruit is tenminste gewassen nu)
misol ha hebben we laten vallen wegens geen tijd meer jongens in het zwembad, wij inkopen gaan doen voor morgen, want dan zijn we hier weg
straks nog een laatste keer hier eten, iedereen gaat voor scampi's!
Het was weer een megadag! vroeg opgestaan, want lange rit voor de boeg, maar toch nog mispakt aan de afstanden 120 km is hier dik drie uur! Virgilio vroeg hoe ver brussel was, 80 km, o dus een uurtje of drie ... nu begrijpen we waarom
de jongens hebben vandaag de stand bijgehouden, maar liefst 306 van die venijnige drempels (tope) en wegverzakkingen of vreselijke staat van de weg!! morgen houden we de scores muggenbeten bij, onze benen zijn kapotgestekt, we smeren nochtans ... gelukkig is niemand verbrand
gisteren een vlinder in de kamer, vandaag een eekhoorntje in de boom pancakes als ontbijt, bram had zoals altijd nog steeds honger
de rit was lang maar wel mooi, veel sfeer gezien, typische dorpjes, we zaten zelfs even vast op een markt overal proberen kinderen eten te verkopen, er was zelfs een meisje dat een touw over de weg had gespannen en dat strak trok als er een auto passeerde eerst wisten we niet goed wat te doen, ze gaat echt voor je auto staan en gaat niet weg op de terugweg toeterden we gewoon en reden aan dezelfde snelheid door (is maar 40/uur), zo laten ze het touw meteen vallen
toniná was ongelofelijk! En bijna geen toeristen we zijn tot helemaal boven geklommen, prachtige foto's getrokken!
agua azul was heel erg mooi! En inderdaad, blauw ... we kregen nog een stevige regenbui te verwerken en bij de waterval zelfs bliksemschichten en donder (onze voorruit is tenminste gewassen nu)
misol ha hebben we laten vallen wegens geen tijd meer jongens in het zwembad, wij inkopen gaan doen voor morgen, want dan zijn we hier weg
straks nog een laatste keer hier eten, iedereen gaat voor scampi's!
Gisteren getankt, gaat zonder problemen vandaag nog eens geld proberen af te halen, maar geen geluk ...
kabeltje voor jan gekocht, heeft nogal wat voeten in de aarde briefjes invullen, betalen, daar een briefje afgeven, dan weer ergens anders weer een briefje afgeven, veel stempels nodig en bij het buitengaan dan toch een kabeltje gekregen 😀
Het was weer een megadag! vroeg opgestaan, want lange rit voor de boeg, maar toch nog mispakt aan de afstanden 120 km is hier dik drie uur! Virgilio vroeg hoe ver brussel was, 80 km, o dus een uurtje of drie ... nu begrijpen we waarom
de jongens hebben vandaag de stand bijgehouden, maar liefst 306 van die venijnige drempels (tope) en wegverzakkingen of vreselijke staat van de weg!! morgen houden we de scores muggenbeten bij, onze benen zijn kapotgestekt, we smeren nochtans ... gelukkig is niemand verbrand
gisteren een vlinder in de kamer, vandaag een eekhoorntje in de boom pancakes als ontbijt, bram had zoals altijd nog steeds honger
de rit was lang maar wel mooi, veel sfeer gezien, typische dorpjes, we zaten zelfs even vast op een markt overal proberen kinderen eten te verkopen, er was zelfs een meisje dat een touw over de weg had gespannen en dat strak trok als er een auto passeerde eerst wisten we niet goed wat te doen, ze gaat echt voor je auto staan en gaat niet weg op de terugweg toeterden we gewoon en reden aan dezelfde snelheid door (is maar 40/uur), zo laten ze het touw meteen vallen
toniná was ongelofelijk! En bijna geen toeristen we zijn tot helemaal boven geklommen, prachtige foto's getrokken!
agua azul was heel erg mooi! En inderdaad, blauw ... we kregen nog een stevige regenbui te verwerken en bij de waterval zelfs bliksemschichten en donder (onze voorruit is tenminste gewassen nu)
misol ha hebben we laten vallen wegens geen tijd meer jongens in het zwembad, wij inkopen gaan doen voor morgen, want dan zijn we hier weg
straks nog een laatste keer hier eten, iedereen gaat voor scampi's!
morgen weer een lange rit via balamku en chicanna naar ons volgende hotel overmorgen staat calakmul op de planning
Wat onthouden we vandaag Lange autorit, maar weg in vrij goede staat vervallen tempels met een prachtige fries!! heel zweterig, zo erg is het nog nooit geweest plassende apen in de boom 😳 Mattijs die eindelijk zijn hoed opzet Honderden vlinders, echt honderden, in alle kleuren en vormen prachtige kleurrijke vogels een snelweg zonder auto's voor een keer alles in orde in het hotel, zelfs twee zakken was binnengegeven croissants in de auto duik in het zwembad bar met frisse drankjes uitgeteld gezin
Topdag vandaag! Hoor ik op de achterbanken en inderdaad, dat was het! het begon nochtans niet goed. Bleek dat we slechts voor 5 personen ontbijt hadden, hoewel we voor zes gereserveerd hebben jan merkte terecht op dat we eigenlijk ook maar 5 bedden hebben (maar ze zijn wel groot genoeg voor twee, dus dat laten we maar zo). oplossingsgericht denken kennen ze hier niet, we hebben dan maar voor mattijs betaald en meteen contact opgenomen met het reisbureau, zij gingen verder alles regelen. bij thuiskomst hoorde ik dat alles in orde was (maar het geld voor het ontbijtje vandaag zien we wsch niet meer terug). een wasdienst is er ook niet, dus we moeten de komende twee dagen zuinig zijn op onze kleren!
Vandaag hadden we de ruïnes en het ecopark gepland. Een tiental minuten van het hotel, verderop in de straat. slagboom waar je moest betalen, direct een gids bij de auto, maar dat wilden we niet. Virgilio, zo heette hij, was echter nogal overtuigend en we gingen overstag. En wat zijn we daar achteraf blij mee!!
hij nam ons mee voor een wandeling van twee uur door de tropische jungle, we zagen allerlei bomen en planten, vleermuizen, kleine muisjes, mooie vogels en vlinders, veel niet-gerestaureerde mayatempels en dat allemaal zonder andere toeristen. Puur genieten! (er was ook een rode, dodelijke slang ... en er zaten tarantula's en boa's maar die hebben we niet gezien ... gelukkig maar). we vonden een muisje, zegt Virgilio: dit is een gevaarlijke muis, namelijk de prooi van de boa, dus als je die ziet, is de boa in de buurt! Eeeuu ... laten we dan maar zo snel mogelijk doorgaan!
de zweterige hitte was bijna ondraaglijk. 35 gr en luchtvochtigheid van 70% pfff, we drinken liters water, maar zweten alles zo weer uit.
daarna gidste Virgilio ons ook door de piramides. We weten nu alles over Pakal, de koning, en zijn zoon en zijn moeder (de laatste regerende koningin), over de mayagebruiken, het balspel, de kalender (18 maanden v 20 dagen, de vijf resterende voor het balspel, verliezers worden slaaf, winnaar wordt meteen gedood, wat een eer is!). Het was adembenemend mooi! Maar heel zwaar, we besloten om niet het hele domein te doen, dat zou niet meer gelukt zijn met mattijs. Maar absoluut een voltreffer als eerste tempel! ik kocht op de valreep nog 2 leren boekenleggers bij een heel mooi indiaantje, in ruil voor een foto 😀
Virgilio ging met ons mee naar de bancontact en dan zetten we hem thuis af, ritje door de stad: check! we dropten de jongens bij het zwembad en gingen naar de winkel om lunch voor morgen en een kabeltje voor jan zijn telefoon (is hij vergeten in cuernavaca). Tanken is ook al gelukt!
we zijn dan toch nog naar Aluxes gegaan, het ecopark. Een vrijwilligersorganisatie voor gekwetste dieren, die hier kunnen herstellen en eventueel naar de vrije natuur terugkeren. De knd mochten 1 activiteit kiezen en gingen voor het voederen van manati (een lamantijn of zeekoe), een hele ervaring! Wandeling van bijna 2 uur. Enorm veel dieren gezien, teveel om op te noemen ... jullie zullen op de foto's moeten wachten
een welkome duik in het zwembad en nu ligt iedereen of uitgeteld in de hangmat naar muziek te luisteren of in bed of op een stoeltje op de ipad te spelen. restaurantje in het stadje zien we niet meer zitten, dus toch maar weer hier in het hotel.
de plannen voor morgen zijn tonina (ruïnes) agau azul misol ha het zal een wonder zijn als dat allemaal lukt in deze broeierige hitte (ondraaglijk, had ik dat al gezegd? Je bent voortdurend kletsnat ...)
Topdag vandaag! Hoor ik op de achterbanken en inderdaad, dat was het! het begon nochtans niet goed. Bleek dat we slechts voor 5 personen ontbijt hadden, hoewel we voor zes gereserveerd hebben jan merkte terecht op dat we eigenlijk ook maar 5 bedden hebben (maar ze zijn wel groot genoeg voor twee, dus dat laten we maar zo). oplossingsgericht denken kennen ze hier niet, we hebben dan maar voor mattijs betaald en meteen contact opgenomen met het reisbureau, zij gingen verder alles regelen. bij thuiskomst hoorde ik dat alles in orde was (maar het geld voor het ontbijtje vandaag zien we wsch niet meer terug). een wasdienst is er ook niet, dus we moeten de komende twee dagen zuinig zijn op onze kleren!
Vandaag hadden we de ruïnes en het ecopark gepland. Een tiental minuten van het hotel, verderop in de straat. slagboom waar je moest betalen, direct een gids bij de auto, maar dat wilden we niet. Virgilio, zo heette hij, was echter nogal overtuigend en we gingen overstag. En wat zijn we daar achteraf blij mee!!
hij nam ons mee voor een wandeling van twee uur door de tropische jungle, we zagen allerlei bomen en planten, vleermuizen, kleine muisjes, mooie vogels en vlinders, veel niet-gerestaureerde mayatempels en dat allemaal zonder andere toeristen. Puur genieten! (er was ook een rode, dodelijke slang ... en er zaten tarantula's en boa's maar die hebben we niet gezien ... gelukkig maar). we vonden een muisje, zegt Virgilio: dit is een gevaarlijke muis, namelijk de prooi van de boa, dus als je die ziet, is de boa in de buurt! Eeeuu ... laten we dan maar zo snel mogelijk doorgaan!
de zweterige hitte was bijna ondraaglijk. 35 gr en luchtvochtigheid van 70% pfff, we drinken liters water, maar zweten alles zo weer uit.
daarna gidste Virgilio ons ook door de piramides. We weten nu alles over Pakal, de koning, en zijn zoon en zijn moeder (de laatste regerende koningin), over de mayagebruiken, het balspel, de kalender (18 maanden v 20 dagen, de vijf resterende voor het balspel, verliezers worden slaaf, winnaar wordt meteen gedood, wat een eer is!). Het was adembenemend mooi! Maar heel zwaar, we besloten om niet het hele domein te doen, dat zou niet meer gelukt zijn met mattijs. Maar absoluut een voltreffer als eerste tempel! ik kocht op de valreep nog 2 leren boekenleggers bij een heel mooi indiaantje, in ruil voor een foto 😀
Virgilio ging met ons mee naar de bancontact en dan zetten we hem thuis af, ritje door de stad: check! we dropten de jongens bij het zwembad en gingen naar de winkel om lunch voor morgen en een kabeltje voor jan zijn telefoon (is hij vergeten in cuernavaca). Tanken is ook al gelukt!
we zijn dan toch nog naar Aluxes gegaan, het ecopark. Een vrijwilligersorganisatie voor gekwetste dieren, die hier kunnen herstellen en eventueel naar de vrije natuur terugkeren. De knd mochten 1 activiteit kiezen en gingen voor het voederen van manati (een lamantijn of zeekoe), een hele ervaring! Wandeling van bijna 2 uur. Enorm veel dieren gezien, teveel om op te noemen ... jullie zullen op de foto's moeten wachten
een welkome duik in het zwembad en nu ligt iedereen of uitgeteld in de hangmat naar muziek te luisteren of in bed of op een stoeltje op de ipad te spelen. restaurantje in het stadje zien we niet meer zitten, dus toch maar weer hier in het hotel.
de plannen voor morgen zijn tonina (ruïnes) agau azul misol ha het zal een wonder zijn als dat allemaal lukt in deze broeierige hitte (ondraaglijk, had ik dat al gezegd? Je bent voortdurend kletsnat ...)
In het museo frida kahlo mochten de jongens hun pet niet ophouden een raadsel, maar nu weten we waarom, haar urne met as staat in haar kamer, dus dit is eigenlijk haar grafmonument wie bram kent, weet dat hij en zijn pet onafscheidelijk zijn ... op zeker ogenblik stond ik in het winkeltje en ik hoor dat ze omroepen dat iemand naar de jongen met de pet moet gaan ik dacht echt dat het bram was, maar was gelukkig niet zo
als de vrouwen hier mattijs voorbij lopen, lachen ze altijd en is het van 'bonito' 😍
Gisteren in de winkel, met z's zessen en allemaal lange blonde jongens, veel bekijks de man achter mij bleef maar kijken en tellen en dan naar mij kijken hahahaha hij vond het fantastisch, zo een groot gezin!
vreemd genoeg is het zweten voorbij zodra de zon weg is, het was gezellig in het restaurant alweer een goed stuk vlees voor de mannen, arrachera zo lekker dat jan en bram na hun portie spaghetti (die altijd veel te klein is) nog een bord arrachera bestelden voor het eerst waren er ook desserts!
We kregen gisteren een heel uitgebreide infobrochure van het reisbureau met gedetailleerde kaart van yucatán, die hadden we nog niet gisteren op weg naar de waterval raakten we de weg kwijt we zijn bij een politiepatrouille gestopt voor de weg, prima uitleg en daarna ging de man in het midden van de weg staan om het verkeer tegen te houden en ons door te laten 😂 Verder is alles hier toch vrij goed aangeduid, een geruststelling
De wekker was vroeg vanochtend, maar alles liep vlot shuttle naar terminal 2, inchecken zonder problemen jan moest zijn hele rugzak leeghalen en ik werd helemaal gecontroleerd (ook op drugs) alles okee en we konden door twee uurtjes wachten iets te eten gehaald, en op tijd in de bus naar het vliegtuig maar dan een uur vertraging 😡 We zagen alle vliegtuigen in de rij staan, maar wij schoven niet op ...
in villahermosa was het frisjes en bewolkt naar mexicaanse normen ging het hier supersnel huurauto geregeld en we konden vertrekken twee uur rijden naar ons hotel, genieten van de route typische taferelen, mensen op de snelweg, verkopers overal ...
wat een hotel seg! Kleinschalig, ecologisch, maar precies een paradijsje we hebben twee kamers naast elkaar met lang terras met twee hangmatten, lekker relaxen
hier hebben we echt lekker gegeten! Hans en jan fajitas van rund (die waren blij dat ze eindelijk weer eens wat steak kregen 😀) lokaal biertje geproefd
we hebben gezamenlijk beslist om niet naar bonampak te rijden voor de muurschilderingen, veel te ver, jammer maar helaas uiteindelijk is het welib-ha geworden, een waterval van 25 m waarin ze gezwommen hebben, lekker afkoelen want het is hier meer dan 30 gr en tropisch dus zweterig en bijna niet uit te houden gelukkig hadden we even daarvoor water gekocht in de supermarkt na de zwempartij zagen we een familie apen met kleintjes in de bomen!! inkopen voor morgen gedaan en de kinderen zitten nu in het zwembad we gaan straks op tijd naar bed, beetje slaap inhalen want het zijn zware dagen geweest met jetlag, trouwfeest en vroege ochtenden
het plan voor morgen is na het ontbijt naar de ruïnes van palenque 's middag naar het ecopark aan de andere kant van de weg en 's avonds naar het stadje om daar iets te eten
De wekker was vroeg vanochtend, maar alles liep vlot shuttle naar terminal 2, inchecken zonder problemen jan moest zijn hele rugzak leeghalen en ik werd helemaal gecontroleerd (ook op drugs) alles okee en we konden door twee uurtjes wachten iets te eten gehaald, en op tijd in de bus naar het vliegtuig maar dan een uur vertraging 😡 We zagen alle vliegtuigen in de rij staan, maar wij schoven niet op ...
in villahermosa was het frisjes en bewolkt naar mexicaanse normen ging het hier supersnel huurauto geregeld en we konden vertrekken twee uur rijden naar ons hotel, genieten van de route typische taferelen, mensen op de snelweg, verkopers overal ...
wat een hotel seg! Kleinschalig, ecologisch, maar precies een paradijsje we hebben twee kamers naast elkaar met lang terras met twee hangmatten, lekker relaxen
hier hebben we echt lekker gegeten! Hans en jan fajitas van rund (die waren blij dat ze eindelijk weer eens wat steak kregen 😀) lokaal biertje geproefd
we hebben gezamenlijk beslist om niet naar bonampak te rijden voor de muurschilderingen, veel te ver, jammer maar helaas uiteindelijk is het welib-ha geworden, een waterval van 25 m waarin ze gezwommen hebben, lekker afkoelen want het is hier meer dan 30 gr en tropisch dus zweterig en bijna niet uit te houden gelukkig hadden we even daarvoor water gekocht in de supermarkt na de zwempartij zagen we een familie apen met kleintjes in de bomen!! inkopen voor morgen gedaan en de kinderen zitten nu in het zwembad we gaan straks op tijd naar bed, beetje slaap inhalen want het zijn zware dagen geweest met jetlag, trouwfeest en vroege ochtenden
het plan voor morgen is na het ontbijt naar de ruïnes van palenque 's middag naar het ecopark aan de andere kant van de weg en 's avonds naar het stadje om daar iets te eten
's ochtends was ik al vroeg wakker, hoe kan het ook anders met zo'n matras, je voelt de veren in je rug zitten. tineke was ook wakker, dus zijn we samen gaan zwemmen om 7 uur 😀 Bert en mattijs doken er ook bij en niet veel later waren hans en wouter ook wakker. bram en jan hebben we laten liggen zondag is ontbijtbuffet, paar pikante dingetjes uitgeprobeerd, sommige lekker, andere niet samen ontbeten, de jongens kwamen een halfuurtje later ook af we zagen iedereen rond het zwembad, ook de mexicanen, afscheid genomen van iedereen, nog snel een hapje gegeten en een kwartier vroeger dan voorzien was onze taxi naar de luchthaven er nog wat laatste tips van jeroen opgeslagen in de telefoon, een laatste afscheidskus aan de familie en we waren weg de rit ging vlot
hotel: slechts twee kamers met 4 bedden, met handen en voeten uitgelegd dat we echt nog 2 bedden nodig hebben, maar dat ging echt niet. Het grote gezin er dan maar bij gehaald, maar het enoge compromis dat we kregen, waren twee plooibedjes. Uiteindelijk bleken de bedden groot genoeg om met 2 in te liggen, zeker voor zo'n korte nacht taxi naar Frida Kahlo stond al te wachten zoals afgesproken toen we vroegen of hij ons om 8 uur daar weer kon ophalen, was het 'I will try', maar die try is niet genoeg natuurlijk we hebben het er dan tochbmaar op gewaagd en zijn vertrokken bleek dat we pas bij de terugrit moesten betalen, we waren dus zeker dat hij zou terugkomen al een geluk dat we tockets voor het museum hadden, wat een wachtrij we waren nog een beetje te vroeg en gingen dus alvast op verkenning in de wijk coyoacán, erg gezellig en veel minder druk dan het centrum tienerjongens hebben altijd honger, dus kochten we alvast maar een paar empanadas met garnalen in de overdekte markt
het museum was fantastisch! Ik heb de jongens veel verteld over frida kahlo, ze vonden het allemaal prachtig! bijzonder om daar rond te kunnen lopen dan terug naar de overdekte markt, waar we lekker verdwaalden en superveel sfeerfoto's trokken pannenkoeken gegeten, tostadas, empanadas en vooral veel gekeken en in ons opgenomen! op het eind werden we getrakteerd op een liedje door de man van het empanadakraampje! we hebben enorm veel bekijks met onze vier blonde jongens 😀 De antigripal vonden we uiteindelijk wel, maar het fruit was op, het was bijna sluitingstijd toen we er eindelijk genoeg van hadden, waren alle hekken gesloten, er was nog eentje open en die empanadaman stuurde zijn hulpje met ons mee
het was natuurlijk nog,lang geen 8 uur, een berichtje naar de chauffeur dan maar om ons te komen ophalen en de tijd intussen doden zoals altijd in mexico DF begint het om 6 uur te regenen, vandaag dus ook, koud dat het was! we liepen een paar winkeltjes binnen om de warmte op te zoeken, want een trui hadden we natuurlijk niet mee
de chauffeur reed nog wat rond door de wijk met ons, wilde ons persé nog een kerk laten zien tegen 9 uur in bed, morgen wekker om 3.30 u voor de vlucht naar palenque
In het museo frida kahlo mochten de jongens hun pet niet ophouden een raadsel, maar nu weten we waarom, haar urne met as staat in haar kamer, dus dit is eigenlijk haar grafmonument wie bram kent, weet dat hij en zijn pet onafscheidelijk zijn ... op zeker ogenblik stond ik in het winkeltje en ik hoor dat ze omroepen dat iemand naar de jongen met de pet moet gaan ik dacht echt dat het bram was, maar was gelukkig niet zo
als de vrouwen hier mattijs voorbij lopen, lachen ze altijd en is het van 'bonito' 😍
Gisteren in de winkel, met z's zessen en allemaal lange blonde jongens, veel bekijks de man achter mij bleef maar kijken en tellen en dan naar mij kijken hahahaha hij vond het fantastisch, zo een groot gezin!
vreemd genoeg is het zweten voorbij zodra de zon weg is, het was gezellig in het restaurant alweer een goed stuk vlees voor de mannen, arrachera zo lekker dat jan en bram na hun portie spaghetti (die altijd veel te klein is) nog een bord arrachera bestelden voor het eerst waren er ook desserts!
We kregen gisteren een heel uitgebreide infobrochure van het reisbureau met gedetailleerde kaart van yucatán, die hadden we nog niet gisteren op weg naar de waterval raakten we de weg kwijt we zijn bij een politiepatrouille gestopt voor de weg, prima uitleg en daarna ging de man in het midden van de weg staan om het verkeer tegen te houden en ons door te laten 😂 Verder is alles hier toch vrij goed aangeduid, een geruststelling
het wordt er een in stukjes en beetjes, wanneer er tijd is bram en jan slapen nog, de rest zit aan het ontbijt
jan heeft gisteren dan toch niet gedraaid. hij had samen met wouter en jeroen aan nonkel roberto over 'dos cervezas' verteld, beetje lachen en doen die mens heeft dat lied dan opgezocht en laten spelen op zijn telefoon, wij zaten dat luidkeels mee te zingen, hij moet ook gedacht hebben ... later die avond vroeg hij aan de dj om het liedje zeker nog te draaien (maar ik heb het niet meer gehoord) hij heeft ook geregeld dat jan kon draaien, hij zag dat helemaal zitten alleen is de muziekstijl hier helemaal anders, du twijfelde hij of het wel een goed idee was de hetlag sloeg ook toe en tegen middernacht kropen we naar ons bed, ik denk ook dat de mensen van de dansvloer weggelopen zouden zijn jan had dan wel weer aantrok van een schone Mexicaanse 😂
Het legendarische dessertbuffet hebben we ook niet gezien we kregen nog een stortbui op onze nek ook, in allerijl de muziek verplaatsen en de tent dichtrollen onze mannen stonden allemaal op de dansvloer. Op zeker ogenblik kreeg iedereen sambaballen in de handen gestipt en even later werden ook sombrero's uitgedeeld
het wordt er een in stukjes en beetjes, wanneer er tijd is bram en jan slapen nog, de rest zit aan het ontbijt
jan heeft gisteren dan toch niet gedraaid. hij had samen met wouter en jeroen aan nonkel roberto over 'dos cervezas' verteld, beetje lachen en doen die mens heeft dat lied dan opgezocht en laten spelen op zijn telefoon, wij zaten dat luidkeels mee te zingen, hij moet ook gedacht hebben ... later die avond vroeg hij aan de dj om het liedje zeker nog te draaien (maar ik heb het niet meer gehoord) hij heeft ook geregeld dat jan kon draaien, hij zag dat helemaal zitten alleen is de muziekstijl hier helemaal anders, du twijfelde hij of het wel een goed idee was de hetlag sloeg ook toe en tegen middernacht kropen we naar ons bed, ik denk ook dat de mensen van de dansvloer weggelopen zouden zijn jan had dan wel weer aantrok van een schone Mexicaanse 😂
Het legendarische dessertbuffet hebben we ook niet gezien we kregen nog een stortbui op onze nek ook, in allerijl de muziek verplaatsen en de tent dichtrollen onze mannen stonden allemaal op de dansvloer. Op zeker ogenblik kreeg iedereen sambaballen in de handen gestipt en even later werden ook sombrero's uitgedeeld
zaterdag vervolg al een geluk dat iedereen toch in het zwembad is gesprongen. Foto's om drie uur, dat is natuurlijk niet gelukt, er zijn nog zekerheden in het leven! tegen een uur of vier kwam michael met het verlossende nieuws dat het bruidspaar eindelijk op weg was naar het hotel voor de familiefoto's. maar dit is mexico natuurlijk, dus op het laatste moment werden de plannen alsnog omgegooid en was het weer richting huis voor de foto's. ik had mijn avondkleed nog niet aangedaan, het is hier veel te warm ... dus hop, op het laatste moment dan toch iedereen in zijn schone kleren, mannen in hemd met lange mouwen en kostuum ... liters zweet hebben we geproduceerd! moet ik het nog zeggen dat er uiteindelijk geen foto's genomen zijn? 😆
Thuis was het verbazend genoeg heel rustig. We zaten in de zetels, kregen direct water, er werd een ventilator aangestoken, oef! Zes uur ging voorbij en geen trouw ... buiten konden we zelfgebrouwen bier proeven, daarna moest je een stukje cacaoboon eten. Jeroen en wouter kregen een vetplantje opgespeld en ik kreeg instructies om de 'rol van de moeder' te spelen. We ontmoetten heel veel mensen, tantes, nonkels, vrienden ... onze jongens vielen in de smaak 😀
Dan begonnen we er toch aan. Zodra de muziel begon te spelen, liepen jeroen en ik naar het podium, waar we de hele ceremonie moesten blijven staan. We waren nog geen twee stappen ver of ik was al aan het wenen natuurlijk ... het was een mooie ceremonie, moni en jeroen staken elk een kaars aan en daarmee staken ze samen de grote kaars aan. Haar vader speechte in het spaans. Ik las de tekst van mama voor en dan kon ik relaxen.
veel foto's getrokken, lekker gegeten ook, jammer dat bram, bert en jan aan de hele andere kant tussen de mexicanen zaten, maar na het eten zijn ze wel bij ons komen zitten. het heeft nog flink geregend ook. tegen 10 uur wilden mattijs en bert gaan slapen.
het wordt er een in stukjes en beetjes, wanneer er tijd is bram en jan slapen nog, de rest zit aan het ontbijt
jan heeft gisteren dan toch niet gedraaid. hij had samen met wouter en jeroen aan nonkel roberto over 'dos cervezas' verteld, beetje lachen en doen die mens heeft dat lied dan opgezocht en laten spelen op zijn telefoon, wij zaten dat luidkeels mee te zingen, hij moet ook gedacht hebben ... later die avond vroeg hij aan de dj om het liedje zeker nog te draaien (maar ik heb het niet meer gehoord) hij heeft ook geregeld dat jan kon draaien, hij zag dat helemaal zitten alleen is de muziekstijl hier helemaal anders, du twijfelde hij of het wel een goed idee was de hetlag sloeg ook toe en tegen middernacht kropen we naar ons bed, ik denk ook dat de mensen van de dansvloer weggelopen zouden zijn jan had dan wel weer aantrok van een schone Mexicaanse 😂
Het legendarische dessertbuffet hebben we ook niet gezien we kregen nog een stortbui op onze nek ook, in allerijl de muziek verplaatsen en de tent dichtrollen onze mannen stonden allemaal op de dansvloer. Op zeker ogenblik kreeg iedereen sambaballen in de handen gestipt en even later werden ook sombrero's uitgedeeld
vanochtend de verrassing van ons leven, de hele tuin is klaargezet! Ze hebben blijkbaar de nacht doorgewerkt jeroen, robert, jan en wouter zijn drank gaan inkopen voor vanavond tineke, bram en ik zijn met moni's papa naar de supermarkt, apotheker en bank gereden we hebben ons haar laten doen door de tante van moni, lekker fris in de nek! lunch met z'n allen en om 3 uur zou de hele familie naar hier komen voor de trouwfoto's maar natuurlijk ... 't is mexico (zoals jan en ik altijd lachend zeggen), dus ... drie uur lukt niet. hoe laat dan wel? Geen idee ... de jongens en mannen zitten in het zwembad en we wachten ... wachten ... zweten ... zweten ...
Jammer dat jullie gemist hebben dat Wouter, Jan en Bram gisteren hun vrouwelijke kant hebben aangesproken en aan bloemschikken hebben gedaan, het was mooi om te zien en Michael heeft het op foto vastgelegd, dus dat compromitterende bewijsmateriaal krijgen jullie zeker nog te zien. Jan kon het niet meer aan en is dan met Jeroen, Michael en de papa van Moni om bier gegaan voor het feest vanavond en genoot intussen ook nog eens van het dagelijkse leven in de stad.
Vanochtend om 7 uur in een warm zwembad gezeten met z'n allen en nu heerlijk ontbijten. Iedereen is verstandig vandaag en kiest voor een Europees ontbijt met yoghurt en boterkoeken en cornflakes.
