Het was weer een megadag! vroeg opgestaan, want lange rit voor de boeg, maar toch nog mispakt aan de afstanden 120 km is hier dik drie uur! Virgilio vroeg hoe ver brussel was, 80 km, o dus een uurtje of drie ... nu begrijpen we waarom
de jongens hebben vandaag de stand bijgehouden, maar liefst 306 van die venijnige drempels (tope) en wegverzakkingen of vreselijke staat van de weg!! morgen houden we de scores muggenbeten bij, onze benen zijn kapotgestekt, we smeren nochtans ... gelukkig is niemand verbrand
gisteren een vlinder in de kamer, vandaag een eekhoorntje in de boom pancakes als ontbijt, bram had zoals altijd nog steeds honger
de rit was lang maar wel mooi, veel sfeer gezien, typische dorpjes, we zaten zelfs even vast op een markt overal proberen kinderen eten te verkopen, er was zelfs een meisje dat een touw over de weg had gespannen en dat strak trok als er een auto passeerde eerst wisten we niet goed wat te doen, ze gaat echt voor je auto staan en gaat niet weg op de terugweg toeterden we gewoon en reden aan dezelfde snelheid door (is maar 40/uur), zo laten ze het touw meteen vallen
toniná was ongelofelijk! En bijna geen toeristen we zijn tot helemaal boven geklommen, prachtige foto's getrokken!
agua azul was heel erg mooi! En inderdaad, blauw ... we kregen nog een stevige regenbui te verwerken en bij de waterval zelfs bliksemschichten en donder (onze voorruit is tenminste gewassen nu)
misol ha hebben we laten vallen wegens geen tijd meer jongens in het zwembad, wij inkopen gaan doen voor morgen, want dan zijn we hier weg
straks nog een laatste keer hier eten, iedereen gaat voor scampi's!
