Mijn vader en Oona zijn langsgekomen, de afgelopen twee weken. De eerste week hebben ze ook lesgegeven in de school. Oon a heeft de tweede klas overgenomen en mijn vader heeft aan de vrouwen voetbal gegeven, en aan de eerste graad secundair rugby. Allebei vonden ze het lesgeven superleuk. Oon aheeft wiskunde gegeven met het Ghanese nationale team. Essien krijgt 1 gele kaart, hoeveel spelers moeten er van het veld? 11 - 0 = 11 enz. Ghana is voetbalgek Alleen de Africa cup is in Ghana en je kunt nog geen tickets kopen. De merchandising van allerlei producten begint pas een week op voorhand. Ook dit is Afrika: heel veel rare beslissingen. De tweede week hebben we een week echt vakantie genomen. Naar een gloednieuw 'beach resort' gegaan. Kei goedkoop omdat ze nog niet in de toeristengidsen staan. We waren dan ook de enige klanten. De eerste avond heb ik saghetti bolognaise en frieten gegeten. Massa's gegeten. Alleen zijn frieten hier niet van aardappelen, maar van yam. Maar het trok er (door het zout) op. Dus heb ik drie keer frieten gegeten die week. Al het verloren gewicht er terug bij. Ook keilang gedouched. Stromend water leek eeuwen geleden. Na al die tijd vis en basic eten en leven, terug een beetje beschaving is zalig (al is het nog altijd armzaliger dan Belgiƫ). De laatste dag zijn we in Accra de hoofdstad gaan slapen. 's Morgens bruine pistolets gegeten met kaas, zalig! Jullie denken waarschijnlijk: moet je daarom helemaal naar Afrika? Precies wel dus. Wij eten wit brood in Sega, maar niet echt wit brood. Te moeilijk om uit te leggen Mijn zus verjaart maandag, dus GELUKKIGE VERJAARDAG. Ik heb voor haar een tas gekocht en afgeboden van 7 cedi naar 3 cedi. Zwaar onderhandeld. Als jullie met mij voor de eerste keer terug gaan shoppen in Antwerpen, gaan jullie je voor me schamen, omdat ik op alles ga afbieden Waren leuke 2 weken, even ertussenuit. Een week stilgezeten, dus de kinderen gaan afzien maandag. Ah ja, de ploeg die ik coach, heeft zijn eerste competitiewedstrijd gewonnen. Publiek stond naar het schijnt drie rijen dik. Ik heb het jammergenoeg gemist, omdat ik weg was. De spelers zeiden wel allemaal tegen de andere vrijwilligers dat het jammer was dat hik het niet kon zien. De vrouwenploeg had verloren,omdat ze altijd 5 tegen 5 spelen, en nog nooit op een groot veld gespeeld hadden.