Fish tank, een Brits drama dat de juryprijs won op het 62e filmfestival van Cannes.
De 15 jarige Mia is een tiener die vaak in de problemn geraakt met wet en onderwijs. Na van school gegooid te zijn, houdt ze zich enkel nog bezig met haar passie, het urban dancing. Nadat Mia's moeder tijdens een zijner bezoekjes in slaap valt begint ze een affaire met Connor, de vriend van haar moeder. Deze verbreekt echter de relatie met Mia's moeder en vertrekt terug naar huis. Mia besluit hem te volgen en breekt in in zijn huis. Daar ontdekt ze dat hij reeds een gezin heeft. Ze wordt ontdekt en gat er vandoor met zijn baby-dochtertje. Nadat het kind echter bijna verdrinkt, ziet ze haar fout in. Ze brengt het kind terug en vertrekt naar Wales, met een goede toekomst voor ogen.
Een redelijke film, maar in mijn onwaardige mening toch geen juryprijs op Cannes waard. Het realistische duistere kantje van de film wordt benadrukt met confronterende scenes, zoals het kind dat bijna verdrinkt of de seks-scene maar het lijkt wel dat de film niet meer is dan dat. De achterliggende boodschap kan volgens mij op twee manieren worden geïnterpreteerd, maar hij is ofwel te oppervlakkig om respect te verdienen, oftewel juist te ingewikkeld om hem zomaar te snappen. (Waarschijnlijk het eerste) Dit verdient dan toch niet een der waardevolste prijzen van het jaar.
Maar dat is mijn mening. Ik denk wel dat ik hem zou aanraden, als ik iemand zou kennen om dit soort films aan aan te raden.
Fish tank, een Brits drama dat de juryprijs won op het 62e filmfestival van Cannes.
