over borstvoeding, lactatie, relactatie en schisis. Hoe en Waarom? Onze dochter Kundrie werd thuis geboren op 16 augustus 2012. Wat wij opvoorhand niet wisten, was dat zij een ogenschijnlijk lichte vorm van schisis had. Aangezien het enkel om haar lip gaat (in de volksmond een hazenlip ), wordt dit cheiloschisis genoemd. Toch wilden wij heel graag borstvoeding geven. Aangezien dit tot op heden geen evidentie bleek willen wij toch graag deze blog aanmaken om aan anderen te tonen dat het wel degelijk mogelijk is mits een correcte begeleiding
21-11-2012
Kundrie van Tongerloo
We beginnen de blog op het moment dat ik drie maanden oud ben. Intussen is er reeds zeer veel gebeurd in mijn korte leventje. Ik werd als jongste geboren in een gezin van 5 kinderen, waarvan de oudste 13 jaar ouder is dan mezelf. De zwangerschap van mijn mama liep gesmeerd, ze had energie voor 5 en ik werd op een warme zomernacht ontvangen in mijn warme nest. Aanwezig waren mama, papa, vroedvrouwen Lieve en Hannelore, en mijn trouwe vriend Padma...onze Lhasa Apso. Enkele minuten na de geboorte wees vroedvrouw Lieve op een streep en een inkeping in mijn lip...een onvolmaakte schisis? Of toch niet? Mijn mama gaf er eigenlijk niet veel om, ik ben zo al perfect voor haar. Hup, onmiddellijk aan de borst dan maar! Een waar talent, ik nam meteen flinke happen. Ik was ook onmiddellijk een zeer tevreden baby die veel sliep en rondkeek. Mama was dan ook zeer blij. Maar toen ik gewogen werd, kwam de teleurstelling...Na twee weken zat ik nog steeds onder mijn geboortegewicht. Ik had maar net genoeg binnen om mijn luiers te bevuilen... Er moest worden bijgevoed....niet evident. Eerst en vooral wil mijn mama erop wijzen dat je nooit op eigen houtje mag bijvoeden want dit kan nefast zijn voor je borstvoeding. Doe dit steeds in overleg met je vroedvrouw en/of lactatiedeskundige. Voor je het weet loopt het anders scheef met je melkaanmaak! Het doel is om meer melk aan te gaan maken, niet minder. De kans dat je moet bijvoeden is ook zeer miniem en steeds de allerlaatste optie. Dus "don't try this at home!" We gingen ook op consultatie bij een kinderarts die eveneens een rugspleetje vaststelde. Gelukkiglijk bleek mijn ruggemerg gesloten. Hoe dit allemaal kan zal vanaf nu te lezen zijn op onze blog.
