over borstvoeding, lactatie, relactatie en schisis. Hoe en Waarom? Onze dochter Kundrie werd thuis geboren op 16 augustus 2012. Wat wij opvoorhand niet wisten, was dat zij een ogenschijnlijk lichte vorm van schisis had. Aangezien het enkel om haar lip gaat (in de volksmond een hazenlip ), wordt dit cheiloschisis genoemd. Toch wilden wij heel graag borstvoeding geven. Aangezien dit tot op heden geen evidentie bleek willen wij toch graag deze blog aanmaken om aan anderen te tonen dat het wel degelijk mogelijk is mits een correcte begeleiding
20-02-2013
de operatie
Zondagavond was het zover, we hebben ons gemeld aan het onthaal van het UZ Antwerpen rond 18 u en kregen onmiddellijk een mooie kamer aangewezen. Dat was zeer geruststellend aangezien je na een operatie toch veel rust en kalmte wenst. Rond 19 u kwam de anesthesist nog eens langs en rond 20 u sliep Kundrie. Om 2u hebben we nog een laatste drinkpauze gehouden. Hopsaaaa onmiddellijk 200 cc naar binnen. Mama was gerustgesteld: veel honger zou Kundrie niet meer lijden. Om halfacht werd het kindje in de kamer ernaast afgehaald en om half tien was het al aan ons. Snel! Ook de verpleegkundige van de OK en dr Nadjmi zelf kwamen ons nog wat geruststellen. Maar toen begon het lange wachten. Kort na de middag kon ik naar eindelijk de recovery, het was achter de rug. Daar lag ze dan. Het resultaat was ondanks de zwelling al mooi zichtbaar. Een drietal uur na de operatie wilde Kundrie al terug drinken uit een fles met opengeknipte speen. Intussen was dr. Nadjmi langsgeweest met zijn assistent en ik kreeg al een halfgroen licht om 's anderendaags naar huis te mogen. Zo gezegd zo gedaan...'s Ochtends om 8 u kwam de assistent langs en zette het licht helemaal op groen. Hij gaf een zeer nauwkeurige technische uitleg. De reconstructie van de bovenlip en de neus zijn deels verlopen door het verplaatsen van het tussenschot van de neus. Zo krijgt haar neus vanbinnen en vanbuiten hetzelfde uitzicht. Het vergemakkelijkt ook het snuiten aangezien 1 gat zo goed als dicht zat. Eigenlijk best raar, want wat bij kindjes met een algehele schisis helemaal open zit, zat hier helemaal dicht. Door het opheffen van het middenschot van de neus wordt haar bovenlip optisch langer wat belangrijk is om te kunnen drinken en spreken. Imiddels zijn we thuis. Het eten verloopt moeizaam alsook het slapengaan. Maar met genoeg geknuffel lukt het uiteindelijk allemaal wel! Maandag gaan we terug naar het UZA om de draadjes te laten verwijderen.
