Met andere woorden:  ik strijk niet graag, maar voor de tv met een leuke film op, is de klus zo geklaard.

Als beginnenden poetsvrouw, moest ik het plezier in poetsen nog ontdekken. Het hielp dan om de radio helemaal open te zetten op een zender met leuke muziek.  

Om een mentale schets te maken,  ik beeldde mij Freddy Mercury in tijdens de clip "I want to break free".  Dus telkens ik de stofzuiger nam...  Ach ja, je zal het plaatje ook wel kunnen schetsen.

Dus op een dag dat een gezin met kinderen een daguitstap maakte, had ik alle tijd en ruimte om mij te laten gaan.  

Radio volledig open en geluk,oh geluk,  het was eindejaarsperiode, met de obligate top 2000 lijsten allertijden.  Voor te poetsen is dit heel vaak stimulerende muziek, aangezien het meekweel gehalte heel hoog ligt.  Zingen kan je het in mijn geval niet noemen.

Dus, gezin weg, radio op en de kuisvrouw aan de kuis.

Ik ben een half uur bezig en Anouk speelt met "woman"  De Stofzuig is bijna gedaan, het lied trouwens ook, en ik ben mijn grote finale aan het ten beste brengen.  Ik zie in mijn ooghoek een beweging en verstar.

Mijn gezin met kinderen staat in de deuropening naar mij te staren en gniffelen.

Resultaat: knalrood hoofd,  mezelf geen houding weten geven.

Dus moraal van het verhaal;  ik licht vanaf nu mijn gezinnen in van 2 dingen:  als je een gevulde bonbonniére op tafel heb staan, ben je een paar snoepjes kwijt en als ik alleen ben om te poetsen, doe ik wel eens gek.

Dit gezin vond het vooral amusant, gelukkig