Voor de laatste verplaatsing trokken we vol goede moed naar het verre Boussu-Dour. Toen we daar aankwamen zonk deze onmiddellijk in de schoenen (of meer bepaald in de modderpoel). Wat we daar aantroffen was niet om aan te zien: een veld waar je de grassprietjes met wat inspanning kon tellen en een stuk opgevoerde grond met hier en daar uitstekende keien, herschapen in een modderbad. Nochtans sprak hun o zo mooie folder van 5 grasterreinen en een synthetisch veld...in de verste verte waren deze nergens te bespeuren. Nu we toch onze voetbalkledij hadden meegebracht waagden we het toch hun akker te betreden en het moet gezegd; de hele ploeg maakte er wonderwel het beste van. Vooraf had de plaatselijke scheids( jawel, op zijn gewone schoenen) gevraagd om 2 keer 25min te spelen, waarschijnlijk om hun overblijvende grassprieten wat te sparen...zodat ze volgens seizoen weer hun A-label kunnen halen. Enkele goede combinaties werden op de mat gelegd en de talrijke doelkansen volgden elkaar snel op. Zelfs in de 2de minuut scoorden we maar de ref vond het beter om toch maar verder te spelen zonder het doelpunt goed te keuren. De bezoekers kwamen dan ook vlot tot een 0-4 ruststand maar deze score had zeker veel hoger kunnen zijn want zeker een 10-tal kansen werden niet afgewerkt. De 2^de helft werd een kopie met een overheersende bezoekende ploeg die de score verder uitdiepte tot slechts 1-7. Het eindsignaal weerklonk en iedereen genoot met volle teugen van het gratis aangeboden modderbad. Gelukkig kregen de SV-truitjes na talrijke wasbeurten (in de douche, met de hogedruk en enkele keren de wasmachine) weer hun oorspronkelijke kleur terug....met dank aan de kuisploeg. En, voor wie het nog niet wist: .....wast witter dan wit.

Fc Luigne - Ksvr om 9u ( FC LUINGNE, RUE A. DUMORTIER, 7700 LUINGNE)

Sk Staden - Ksvr    0-1

Vorige maal kwam de tegenstander niet opdagen op Schiervelde en werd er dan maar ter elfder ure een onderling partijtje afgewerkt. KSV startte vandaag wat slapjes en Staden dreigde meermaals maar slaagde er niet in de bal tegen de netten te werken mede door enkele goede tussenkomsten van Yorben en Jitze op de lijn. Dit wekte blijkbaar heel wat frustratie op in de hoofden van ALLE Stadenaars en algauw werd het spel en verbale geweld van onze tegenstander grimmiger. ‘Eerlijkheid en Beleefdheid’ staan in grote letters op een bord van de kleedkamer maar dit wellicht enkel in die van de bezoekers. Gaandeweg werd Staden van het kastje naar de muur gespeeld en opende Mathis na de pauze de score. Nog een drietal open kansen werden helaas verkwanseld en dat maakte het alleen maar spannender. De Stadense spelers trapten en duwden dan maar op alles dat bewoog en gingen bij het minste contact zelf theatraal neer ook al zijn ze veel gestalterijker; de scheids liep er dan nog gretig in ook maar zag vuil natrappen op Yarrik -die het veld noodgedwongen moest verlaten- niet. Blij dat we vandaag eens wonnen op karakter maar de mentaliteit aan de overkant was ronduit TRIESTIG te noemen dat bij het trappen van strafschoppen en zelfs na de wedstrijd gewoon verder ging. Trainer Christ had er al enige tijd zijn buik van vol en was eigenlijk maar wat graag vroegtijdig met zijn ploeg van het veld gestapt maar uit beleefdheid… (Wim)