Bijlagen:
http://www.mijnalbum.nl/Album=DQMJOOAN   

Dit weekend speelden we onze vierde thuiswedstrijd op vijf speeldagen. Neen het was geen ingeving van de kalendermaker maar op verzoek van de trainer (wegens doopfeest als fiere peter van kleinzoon Arne). Ik kon toch het doopfeest niet missen en ik wou ook het team niet in de steek laten ! De vraag werd gericht aan onze opponent om de wedstrijddata te wisselen en dezen gingen hier gewillig op in. Ik ben hen hier dankbaar voor. Ook het bestuur zat niet stil en stelde alles in het werk opdat we toch zouden kunnen spelen. Ze dreven het zo ver dat we zelfs op het A-terrein (met medewerking van Stefan Leleu) mochten aantreden, Stefan cijferde zijn team weg en trainde op het B veld, een staaltje die nogmaals bewijst hoe de T1 begaan is met de jeugd, wat een appreciatie, ook hier mijn respect tegenover T1.

Dit gegeven werd op de vrijdagtraining meegedeeld aan de kern en iedereen was dolenthousiast om te mogen aantreden op een “echt voetbalveld” !

Dat het terrein de maximum afmetingen had en het fysisch een zware dobber zou worden hoefde hen niet gezegd ze waren bereid tot het uiterste te gaan.

Ook dit gegeven deed ons het taktisch wat anders aanpakken en wonderwel waren de jongens er vanaf het startsignaal klaar voor. Iedereen voerde zijn taak naar behoren uit en “en bloc” werd de tegenstrever zowel bij balvoordeel als bij balverlies vakkundig aangepakt. Dit resulteerde na 6 minuten in een eerste treffer. Hieraan ging een perfect uitgevoerde aanval aan vooraf, Bastiaan liep de perfecte looplijn als nr 9, werd gepast aangespeeld en legde de bal terug naar het centrum waar Simon van buiten de zestien netjes binnentrapte, de 1-0 was een feit.  Dit gaf de jongens vleugels en vijf minuten later stond via Sander reeds de 2-0 op het bord, hij werd gepast in het straatje gestuurd door Michael en werkte alleen voor de keeper beheerst af, een droomstart en nog steeds deed het team wat van hen verlangd werd. Hierbij werd héél veel energie verbruikt en na 21 minuten vertoonde het blok een klein barstje, een ogenschijnlijk makkelijke kopbal voor Egon (die nochtans sterk is in deze situaties) glipte over diens kruin waardoor zijn rechtstreekse opponent vrije baan had naar doel, deze werkte al even beheerst af en onze voorsprong werd gehalveerd 2-1.

Het blok begon wat te schudden en te beven en de partij werd virieler, de duels waren gezond agressief en hier had de scheids het wat moeilijk mee want in minuut 25 werd dergelijk duel bestraft met een vrije trap net buiten de zestien. Blijkbaar had Waasland hier een specialist in huis want zonder dralen poeierde deze de bal in de kruising, geen verhaal voor Gilles en de bordjes hingen gelijk 2-2. We kregen het zowaar lastig en werden een beetje overdonderd, gelukkig hielden we stand tot de rust.

De tweede helft werd ondanks de vele wissels gedomineerd door KSVO. De duels leken door de scheids niet altijd even goed geïnterpreteerd en de tegenstrever liet zich hiertoe leiden om meestal met een kreet en spectaculaire valpartij het laken en vooral de bal naar zich toe te halen, dit tot grote ergernis van onze kranig spelende jongens die het laatste kwart volledig voor hun rekening namen doch de bezoekende goalie niet meer konden verschalken.

Al bij al een correcte uitslag, we onthouden vooral de goede tot zéér goede start met de perfect uitgevoerde opdrachten. Dat de jongens alles uit hun kas haalden, zeer sterk startten en in snelheid drie keer zo rap speelden waardoor de batterijen al gauw op rood stonden, dat je dit geen ganse wedstrijd kan volhouden is niet meer dan normaal, het getuigt alleen maar hun jeugdig enthousiasme en gedrevenheid waarmee ze van de trainer en de opgekomen supporters alleen maar positieve punten kregen.

Speelden voor KSVO

Gilles – Thibeau – Lars – Hannes – Egon - Tim – Sander – Michael – Bastiaan – Simon – Thijs – Vital – Pieterjan – Gil - Michiel

Zege zonder glans !

Zoals u al merkt zal dit verslag net als de wedstrijd niet veel om het lijf hebben.

De wil van de trainer om “alle” spelers te gebruiken en de daarmee gepaard gaande, steeds opnieuw anders uitziende, ploegopstelling zal door menig speler en supporter hiervoor als excuus gebruikt worden.

Dat het geen makkelijke opdracht is om, zoals men dat bij professionele ploegen noemt, te “roteren” zal u niet verbazen, toch wil ik me proberen te houden aan mijn opdracht (iedereen evenveel speelminuten gunnen).

Akkoord het spelautomatisme heeft hier zeker onder te lijden maar ik blijf het herhalen dit mag geen excuus zijn.

Net zoals vorige week zag ik jongens die niet presteerden zoals ik van hen verwacht en waarvan ik weet dat ze beter kunnen.

De wedstrijd begon nochtans onder een goed gesternte want na 7 minuten scoorde Simon nadat Thibeau de Sottegem verdediging zodanig onder druk zette dat die zowaar de bal moesten inleveren 1-0. Een goed kwartier later was het opnieuw Thibeau die nu de laatste man en de doelman het zo benauwd maakte dat deze laatste de bal wegwerkte tegen zijn libero waardoor de bal richting doellijn caprioleerde, Thibeau was allerter en sneller op de bal en kon hem van uit een vrij scherpe hoek in doel deponeren 2-0 na 20 minuten en we hadden nog niet eens gevoetbald! Dit bleek na amper één minuut later een vrije trap van Sottegem belandde in de achterste lijn, de bal kon niet ontzet worden en de flankspeler kon de bal voorbrengen, daar stond de spits om moeiteloos af te ronden, er werd hem geen strobreed in de weg gelegd. 2-1. Nog was het lesje niet geleerd en met weinig inzet bij KSVO en des te meer power bij Sottegem werd de rust bereikt. Dit kon niet zonder gevolgen blijven en tijdens de rust werden de levieten gelezen en werden ook verschuivingen gedaan.

De tweede helft startte ook veelbelovend en na 11 minuten kon Mathieu zich doorzetten op de middenlijn, hij bediende Pieterjan die alleen en beheerst onder de doelman binnenschoof, 3-1 was gezien het spelbeeld zeer gevleid. Toch kwam de machine wat sputterend op gang en de verschuivingen leverden resultaat op, er werd geknokt voor iedere bal en er waren pogingen om het al voetballend af te maken. Dit weerhield Sottegem niet om vrank en vrij hun kans te gaan en één van hun beste spelers knokte zich letterlijk voorbij Mathieu, kon afleggen naar een medemaat welke staalhard langs de grond de bal tegen onze netten joeg, 3-2 na 17 minuten in de tweede helft. Het zag er naar uit dat we het nog knap lastig zouden krijgen! Na enkele tactische wissels kregen we meer vat op de wedstrijd en tot tweemaal toe haalde de Sottegemgoalie een schot van Tim en een poging van Pieterjan van onder de kruising. Dit had de afscheiding kunnen zijn. Dicht tegen het einde trapte Michiel nog pal tegen diezelfde kruising. Al bij al een verdiende zege maar toch één zonder glans.

Ik kan opnieuw echter tevreden terugblikken op de inzet van de ingebrachte “jonkies”, iets waaraan velen een voorbeeld zouden mogen nemen om met dezelfde mentaliteit op het veld te staan, ongeacht hoe de ploeg er ook uitziet, als je speelt, speel je om te winnen!

Speelden voor KSVO:

Jamie – Gil – Mathieu – Lars – Colin – Tim – Thibeau – Michael – Pieterjan – Simon – Vital – Joris - Michiel – Laurent - Brecht

“Bikkelen” tot het einde !

Na de eerste competitiewedstrijd volgde een weekje gedwongen rust, ons opgelegd door de kalendermaker.

Niet meteen een gunstig gegeven om op het elan van de eerste wedstrijd te kunnen doorgaan.

We dienden dus twee weken keihard te werken naar de wedstrijd van vandaag toe.

Het moet gezegd dat iedereen zich die twee weken behoorlijk van zijn taak kweet en elke training het voltallige “team” (=23 spelers) present tekende op training, wetende dat er maar vijftien spelers voor een wedstrijd kunnen geselecteerd worden.

Toch moet ik meegeven dat ik met een schitterende “groep” aan het werken ben, net zoals de eerste wedstrijd waren nu ook de niet geselecteerden de eersten om hun team aan te moedigen van langs de zijlijn.

Hoedje af voor die “jonkies”, ze zijn zéér begripvol en ik weet dat ik altijd op hen kan rekenen.

De wedstrijd zelf was er een met twee gezichten, een eerste helft waarbij we de bovenhand hadden en een tweede helft waarbij vooral “keihard” geknokt werd. Laat ons diezelfde wedstrijd vorig seizoen spelen en we verliezen gegarandeerd, maar dit seizoen zullen we ons niet onder de graszoden laten schoffelen, we bieden meer dan behoorlijk weerwerk.

Van bij aanvang bleek dat we ons mannetje zouden moeten staan om de drie punten thuis te houden. We begonnen met steriel overwicht doch na 10 minuten dienden we een klein slagje te verwerken, Een aanval via de linkerflank van Wetteren belandde in de kooi van Gilles en we stonden 0-1 achter. Het zou dus nog moeilijker worden tegen een toen al potig acterende tegenstrever. Het voetballend vermogen van onze jongens kwam lichtjes naar boven maar werd vrij vlug in de kiem gesmoord door de fel opzittende tegenstrever.

Toch zetten de jongens zich hier boven want nog geen vier minuten na de openingstreffer, snelde Thijs voorbij zijn rechtstreekse tegenstrever, trok de bal zoals het hoort diagonaal naar achter, waar PJ het leer listig liet doorgaan waardoor Tim kon besluiten in de diepste hoek 1-1 na een copy book aanval. De molen begon te draaien en er werd voetballend gepoogd de tegenstrever te vloeren maar de laatste vier van Wetteren stonden stevig op hun benen en er was geen doorkomen aan. De rust werd bereikt met een gelijke stand.

Tijdens die rust diende er niet echt veel bijgestuurd te worden, de jongens dienden op dezelfde manier verder te werken.

Zo begonnen ze ook aan die tweede helft en na zes minuten werd Simon, met de rug naar doel, in de voeten aangespeeld binnen de zestien, hij voelde wat licht trekwerk van zijn tegenstrever en heel leep liet Simon zich vallen met als gevolg strafschop. Het was Simon zelf die de elfmeter omzette en ons op een 2-1 voorsprong bracht.

Wat na de eerste zes minuten en de voorsprong van KSVO dan op de mat gebracht werd was niet meer dan een bikkelpartij.

Dat Wetteren niet gekomen was om zich, net zoals Lebbeke, te laten afslachten bleek ook na minuut zes, ieder duel werd keihard aangevat, zelfs wanneer de bal niet of nauwelijks in de omtrek was, werd er “geschoffeld” en de scheids (die dacht dat hij Frank De Bleeckere was) had het niet helemaal meer in de hand. Ondanks zijn uitgebreide briefing omtrent zijn vergadering de dag ervoor, bleek dat hij op die vergadering wel lijfelijk zal aanwezig geweest zijn, geestelijk had hij er niet veel van opgestoken.

Wetteren dacht niet meer aan “voetballen” waardoor onze jongens ook de kans niet meer kregen om de talrijke supporters te tonen wat ze in hun mars hebben. Het moet echter gezegd worden dat onze KSVO mannen zich ook niet onbetuigd lieten en om hun voorsprong te kunnen houden met gelijke munt betaalden, ik haalde het al aan in het begin, vorig seizoen wordt dergelijke wedstrijd verloren, maar nu mag er al eens gebikkeld worden, de jongens zijn er klaar voor.

Proficiat aan het “team”, ook aan de “jongens langs de lijn”, we zullen samen timmeren aan een hopelijk voor iedereen leuk seizoen !!

Speelden voor KSVO:
Gilles - Hannes – Lars - Egon - Joris - Tim - Sander - Michael - Bastiaan - Pieterjan – Thijs

Thibeau - Mathieu - Vital – Simon