“Bikkelen” tot het einde !

Na de eerste competitiewedstrijd volgde een weekje gedwongen rust, ons opgelegd door de kalendermaker.

Niet meteen een gunstig gegeven om op het elan van de eerste wedstrijd te kunnen doorgaan.

We dienden dus twee weken keihard te werken naar de wedstrijd van vandaag toe.

Het moet gezegd dat iedereen zich die twee weken behoorlijk van zijn taak kweet en elke training het voltallige “team” (=23 spelers) present tekende op training, wetende dat er maar vijftien spelers voor een wedstrijd kunnen geselecteerd worden.

Toch moet ik meegeven dat ik met een schitterende “groep” aan het werken ben, net zoals de eerste wedstrijd waren nu ook de niet geselecteerden de eersten om hun team aan te moedigen van langs de zijlijn.

Hoedje af voor die “jonkies”, ze zijn zéér begripvol en ik weet dat ik altijd op hen kan rekenen.

De wedstrijd zelf was er een met twee gezichten, een eerste helft waarbij we de bovenhand hadden en een tweede helft waarbij vooral “keihard” geknokt werd. Laat ons diezelfde wedstrijd vorig seizoen spelen en we verliezen gegarandeerd, maar dit seizoen zullen we ons niet onder de graszoden laten schoffelen, we bieden meer dan behoorlijk weerwerk.

Van bij aanvang bleek dat we ons mannetje zouden moeten staan om de drie punten thuis te houden. We begonnen met steriel overwicht doch na 10 minuten dienden we een klein slagje te verwerken, Een aanval via de linkerflank van Wetteren belandde in de kooi van Gilles en we stonden 0-1 achter. Het zou dus nog moeilijker worden tegen een toen al potig acterende tegenstrever. Het voetballend vermogen van onze jongens kwam lichtjes naar boven maar werd vrij vlug in de kiem gesmoord door de fel opzittende tegenstrever.

Toch zetten de jongens zich hier boven want nog geen vier minuten na de openingstreffer, snelde Thijs voorbij zijn rechtstreekse tegenstrever, trok de bal zoals het hoort diagonaal naar achter, waar PJ het leer listig liet doorgaan waardoor Tim kon besluiten in de diepste hoek 1-1 na een copy book aanval. De molen begon te draaien en er werd voetballend gepoogd de tegenstrever te vloeren maar de laatste vier van Wetteren stonden stevig op hun benen en er was geen doorkomen aan. De rust werd bereikt met een gelijke stand.

Tijdens die rust diende er niet echt veel bijgestuurd te worden, de jongens dienden op dezelfde manier verder te werken.

Zo begonnen ze ook aan die tweede helft en na zes minuten werd Simon, met de rug naar doel, in de voeten aangespeeld binnen de zestien, hij voelde wat licht trekwerk van zijn tegenstrever en heel leep liet Simon zich vallen met als gevolg strafschop. Het was Simon zelf die de elfmeter omzette en ons op een 2-1 voorsprong bracht.

Wat na de eerste zes minuten en de voorsprong van KSVO dan op de mat gebracht werd was niet meer dan een bikkelpartij.

Dat Wetteren niet gekomen was om zich, net zoals Lebbeke, te laten afslachten bleek ook na minuut zes, ieder duel werd keihard aangevat, zelfs wanneer de bal niet of nauwelijks in de omtrek was, werd er “geschoffeld” en de scheids (die dacht dat hij Frank De Bleeckere was) had het niet helemaal meer in de hand. Ondanks zijn uitgebreide briefing omtrent zijn vergadering de dag ervoor, bleek dat hij op die vergadering wel lijfelijk zal aanwezig geweest zijn, geestelijk had hij er niet veel van opgestoken.

Wetteren dacht niet meer aan “voetballen” waardoor onze jongens ook de kans niet meer kregen om de talrijke supporters te tonen wat ze in hun mars hebben. Het moet echter gezegd worden dat onze KSVO mannen zich ook niet onbetuigd lieten en om hun voorsprong te kunnen houden met gelijke munt betaalden, ik haalde het al aan in het begin, vorig seizoen wordt dergelijke wedstrijd verloren, maar nu mag er al eens gebikkeld worden, de jongens zijn er klaar voor.

Proficiat aan het “team”, ook aan de “jongens langs de lijn”, we zullen samen timmeren aan een hopelijk voor iedereen leuk seizoen !!

Speelden voor KSVO:
Gilles - Hannes – Lars - Egon - Joris - Tim - Sander - Michael - Bastiaan - Pieterjan – Thijs

Thibeau - Mathieu - Vital – Simon

Start niet gemist !.

Na een meer dan behoorlijke voorbereidingsperiode moesten we vandaag in de wei voor het ‘echte’ werk.

Hiervoor kon ik rekenen op 15 fitte spelers en diende ik er 8 (acht) thuis te laten !

Toch waren we met z’n 23 aanwezig op de match, want ook de acht spelers die niet dienden te spelen waren aanwezig om hun ploeg aan te moedigen.

Daarom nu al proficiat en dank aan de thuisblijvers ! Ik hoop dat we in dezelfde geest en verstandhouding kunnen verder werken, want vergeet niet “ SAMEN “ zijn we sterk !

Dat een eerste competitiewedstrijd en dan nog thuis voor een gezonde spanning garant staat hoef ik u niet te vertellen. Iedereen was op tijd en stond aanwezig en wou zo snel mogelijk op het veld staan.

Doch wanneer we op het veld kwamen en de tegenstrever bekeken werden nogal wat wenkbrauwen gefronst want het leken geen watjes te zullen zijn, allemaal flink uit de kluiten gewassen kerels waren het bij Lebbeke. Dat het voor ons dan toch z’n vaart zou lopen durfde toen niemand te voorspellen.

Dit was echter buiten het KSVO blok gerekend want van meet af aan gingen ze onvervaard hun kans, onze mannen. Hun inzet werd al na twee minuten beloond, Michael bediende perfect Thijs, deze liep zijn verdediger makkelijk uit het wiel en scoorde de 1-0, van een blitsstart gesproken ! Idealer kon de match niet beginnen en Bastiaan deed daar na zeven minuten nog een schepje bovenop door de 2-0 op het bord te prikken, weer was het Michael die Thijs diep stuurde, diens voorzet werd door Bastiaan binnengetikt. We leken op wolken te spelen, maar geen twee minuten later stonden we terug met beide voeten op de grond een ogenschijnlijk verwaarloosbare bal werd praktisch van op de doellijn over een verbouwereerde Arnaud krachtig binnen getrapt. Hier waren we wat slapjes in duel. Het werd 2-1. Niet getreurd echter de jongens hadden er echt zin in en het duurde géén minuut of Sander nam een snelle ingooi naar Bastiaan, deze zette voor en Thijs prikte zijn tweede van de namiddag binnen 3-1 en we waren amper tien minuten ver. We waren heer en meester tegen een toch wel lusteloos en zonder inspiratie spelend Lebbeke. Halfweg de eerste helft wezen de bordjes 4-1. Na hoekschop voor KSVO werd de bal weggewerkt door een verdediger. Hannes die iets over de middenlijn stond vond er niet beter op dan de bal in één tijd op de slof te nemen, wat we dan zagen kan je moeilijk beschrijven. De bal vertrok van de voet van Hannes en schoot als een raket de kruising binnen. Alle aanwezigen stonden met open mond te kijken naar een goal die niet zou misstaan in de rubriek “goal van de eeuw“

Bij Lebbeke liep het voor geen meter en onze jongens speelden werkelijk op een redelijk hoog niveau.

De rust werd bereikt met een 4-1 voorsprong.

Tijdens de rust was het opvallend stil in de kleedkamer, de jongens werden gewezen op het feit dat de wedstrijd nog niet gespeeld was (wat moet je anders zeggen als alles lekker loopt!) en dat ze de tweede helft in dezelfde stijl dienden aan te vatten.

Ze hadden goed geluisterd en zes minuten ver in die tweede helft werd Sander door PJ in het straatje gestuurd, hij werkte koelbloedig de 5-1 op het bord. Bij Lebbeke had de rust geen soelaas gebracht want ook zij gingen op hetzelfde elan van de eerste helft door, niet geïnspireerd, zonder weinig inzet en vrij lusteloos speelden ze ook de tweede helft. Daartegenover stond dat onze jongens stevig en vooral goed liepen te voetballen. Het duurde tot minuut 34 vooraleer we nog eens konden juichen, hier werd Bastiaan diep gestuurd door Michael en de 6-1 was een feit. Nog was de honger niet gestild en een fel opzittende Joris veroverde, in de allerlaatste minuut, de bal aan de middenlijn, dreef wat op en stuurde gepast in op Bastiaan die zijn derde van de namiddag binnenschoot 7-1 en meteen de eindstand bereikt.

Van een leuke en goede start gesproken.

De ‘patroontjes’ die veelvuldig geoefend werden, het steunen van de balbezitter, het terugplooien bij balverlies, ……alles zag ik terugkomen in de match en dan kan je als trainer alleen maar tevreden zijn wanneer je dit ziet. 

Dit mag geenszins aanleiding zijn tot overdreven optimisme, de weg is nog lang en er zullen ongetwijfeld meer geïnspireerde tegenstrevers aan bod komen. Toch mogen we spreken van een sterke “collectieve” prestatie waarbij vooral de gedrevenheid en inzet naar boven kwamen met daarbij nog eens de wil om het al voetballend af te maken.

Uitblinkers waren ze alle 15, te beginnen bij een secure en attente Arnaud, een goed georganiseerde achterlinie, een hard werkende en fel opzittende driehoek en een dodelijke aanval waren daarvan de noodzakelijke ingrediënten

Speelden voor KSVO:
1.Arnaud - 2.Hannes - 3.Mathieu - 4.Egon - 5.Joris - 6.Tim - 7.Sander - 8.Michael - 9.Bastiaan - 10.Pieterjan - 11.Thijs - 12.Thibeau - 13.Michiel - 14.Gil - 15.Elias

Bijlagen:
Reglement scholierentornooi.doc (77.5 KB)   

Onze derde oefenwedstrijd was er een met twee gezichten, een eerste helft waarbij we al te makkelijk kansen weggaven en een tweede helft waarbij we makkelijk kansen lieten liggen. Dus een gelijkspel lijkt mij de logische uitslag.

Nadat de ploeg op het bord stond gingen meteen al bij enkele kopjes de wenkbrauwen fronsen, maar zoals reeds voorheen gezegd een oefenwedstrijd is voornamelijk bestemd om iedereen te laten spelen en een trainer mogelijkheden te bieden om één en ander uit te proberen, vandaag was dus niet anders.

Opnieuw heeft de trainer wat opgestoken !

Niettegenstaande gevraagd werd om, van bij aanvang, heel snel druk op de tegenstrever te zetten en de bal goed in eigen rangen te houden ,werd dit niet echt ten volle uitgevoerd. Ook, bij balbezit, het snel overschakelen en opschuiven naar de helft van de tegenstrever werd al wandelend uitgevoerd. Hierdoor kwam Machelen maar al te vaak voor onze eigen goalie opduiken. Ze profiteerden maximaal van de loomheid waarmee we speelden en het is dan ook niet verwonderlijk dat na 8 minuten de bordjes al dienden gedraaid te worden. Na een individuele dekkingsfout mocht de Machelse spits afdrukken en stond het 1-0. Wie dacht dat de jongens nu wel bij de les zouden zijn had het verkeerd voor want nog geen vijf minuten later stond het 2-0, alweer een te slap verdedigen lag aan de basis van de treffer.

Tussendoor waren we sporadisch gevaarlijk geweest via een individuele actie van Zamir maar verder dan wat slechte passen en controles kwamen we niet. Na 22 minuten wezen de bordjes reeds 3-0, een hoekschop kon op acrobatische wijze door de speler die reeds twee keer scoorde en ook nog de “kleinste op het veld was” met een omhaal tegen de netten geduwd worden. Het moet gezegd we waren helemaal niet bij de les. Arnaud behoedde ons met nog enkele gepaste tussenkomsten van meer onheil.

Lichtpunt in de eerste helft was dat we toch nog wisten te scoren, net voor inrukken zette Thibeau voor van op de rechterflank richting tweede paal waar Zamir mooi binnenkopte.

We gingen rusten met een 3 – 1 achterstand en dit was niet eens overdreven.

De tweede helft werden wat wissels doorgevoerd en vrijwel onmiddellijk werd duidelijk dat Machelen het niet meer verder op een presenteerblaadje zou krijgen. Er werd goed in positie gespeeld en de bal werd al even goed in de ploeg gehouden. We parkeerden ons op de helft van de tegenstrever en deze had alle moeite om de aanvalsgolven op te vangen, zo erg dat ze er soms met de botte bijl dienden in te gaan. De gelegenheidsscheidsrechter (van de thuisploeg notabene) kweet zich echter plichtsbewust van zijn taak. Hierdoor kregen we enkele vrije trappen net buiten de zestien, steevast getrapt door Zamir en altijd binnen het kader. De doelman had er steeds moeite mee doch de afvallende bal wou maar niet binnen in de herneming, met lijf en leden gooiden de Machelaars zich voor het leer. Het zou nog duren tot minuut 68 vooraleer ze kraakten. Alweer ging een vrije trap van Zamir tegen de dwarsligger, kaatste terug tegen de vuisten van de doelman en verdween zo in doel 3 – 2 met nog een goeie tien minuten te gaan. Machelen zag nu alle kleuren van de regenboog en de aanvalsgolven van onze jongens waren niet meer te stuiten, doch altijd lag of sprong er een Machelaar in de weg tot wanhoop van Bastiaan, Sander, Thijs, Yenti en PJ.

Een allerlaatste vrije trap werd door Lars in de zestien gedropt en daar ging heel Machelen en zijn doelman onderdoor behalve de attente Sander die, weliswaar nog omstuwd door drie Machelaars en hun doelman, koel de bal binnentikte.

Niet onverdiende uitslag op basis van de tweede helft.

Terug en wedstrijd waar de trainer uit geleerd heeft, hopelijk is dit voor de spelers ook zo!

Nog te vermelden dat Jonas, door een val in een duel, slecht ten gronde viel en hierbij zijn pols bezeerde, zodanig dat hij de strijd diende te staken. De onfortuinlijke Jonas werd afgevoerd naar de spoedafdeling van AZ Oudenaarde waar men vaststelde dat er een beentje in de pols gebroken is. Een inactiviteit van 4 weken staat hem te wachten. Wij wensen hierbij Jonas spoedig herstel !

Speelden voor KSVO:
1.Arnaud - 2.Gil - 3.Mathieu - 4.Elias - 5.Thijs - 6.Lars - 7.Thibeau - 8.Michiel - 9.Pieterjan - 10.Yenti - 11.Zamir - 12.Sander - 13.Hannes - 14.Jonas - 15.Bastiaan