Wanneer je in de bovenste regionen van de rangschikking
vertoeft volgen de zware opdrachten elkaar snel op, dit was huidig weekend niet
anders.
We dienden de verplaatsing te maken naar eerste klasser
Lokeren, ploeg die tweede geklasseerd stond. Wijzelf telden drie puntjes minder
dan onze opponent dus winst zou ons op gelijke hoogte brengen, de jongens waren
zich hier als geen ander van bewust. Nadat we gehoord hadden van onze vorige
tegenstrever dat de wedstrijd op kunstgras zou doorgaan, maar hiervan nergens melding
werd gemaakt, legden we ons oor te luisteren via mail bij de sportieve cel van
Lokeren. Wij kregen hierop geen antwoord (dat is dan de communicatie met een
eersteklasser !!) We vertrokken dus met het idee dat we op een grasveld zouden
spelen. Groot was onze verbazing bij de aanduiding van het terrein, kunstgras
dus ! Dit was echter geen probleem want alle spelers waren voorzien van gepast
schoeisel (niet onbelangrijk). Dat gegeven deed me deugd en wees er op dat ze
bezig waren met die match.
Ik vreesde echter voor aanpassingsproblemen want Lokeren
traint en speelt dus op dergelijke velden en wijzelf zijn beter gewoon. Mijn vrees
was echter ongegrond want de ploeg die zich het best aanpaste was KSVO. Van
meet af aan werd de wet gedicteerd en na drie minuten, waarbij Lokeren nog geen
leer geraakt had, stonden we al 0-1 voor. Joris tekende voor de treffer na
voortreffelijk samenspel tussen Simon die Sander bediende, Sander de bal voor
doel bracht waar Thijs het kopduel won zodat Joris vrij voor doel kwam. Koel en
beheerst werkte Joris af. Lokeren stond er bij en keer er naar. Dit zou de
ganse eerste helft zo doorgaan, een verdiende tweede treffer bleef evenwel uit.
Een vrije trap van Vital scheerde de paal en verdiende beter, hier zagen we
terugkomen wat éénmaal op training werd geoefend. Op hoekschop kregen we
eveneens ingestudeerde scenarios te zien doch we bleven verstoken van een
goaltje. Daartegenover bakte Lokeren er niets van, slechte passes en veel duels
werden verloren, toch een grote verdienste van de fel opzittende KSVO jongens.
We gingen rusten met de kleinste voorsprong;
Tijdens de rust werd de aandacht gevestigd op een ware
stormloop en iedereen wist wat hem te doen stond. Die gevreesde stormloop
duurde echter een kleine tien minuten, hij werd echter met brio door onze
mannen opgevangen en gaandeweg werd het commando overgenomen. We zagen dank zij
het egale veld enkele propere patroontjes in elkaar gevoetbald, maar bleven
terug verstoken van een geruststellende treffer. In tegenstelling tot hun
status bracht Lokeren er voetballend niets van terecht, met enkele
afstandschoten werd geprobeerd Arnaud te verschalken maar onze goalie stond
geconcentreerd te keepen en was niet van plan zijn netten te laten schenden. Door
die afstandsschoten kreeg Lokeren wel enkele hoekschoppen toegekend waardoor er
toch enig gevaar in ons doelgebied ontstond. Nadat ze bij één van die
hoekschoppen tot twee maal toe de paal viseerden, kreeg Lokeren dan toch hun
gelijkmaker. Wanneer ik zeg kreeg dan is dit ook gekregen, want na een
onterecht toegekende hoekschop werd een nieuwe corner toegestaan en hier kwam
de bal tegen de ongelukkige Egon terecht en verdween in doel, de 1-1 was een
feit.
Geenszins uit hun lood geslagen gingen de jongens op zoek
naar de winninggoal. Met nog vijftien minuten te gaan waren we terug heer en
meester doch scoren zat er niet meer in, dame fortuna liet ons wat in de steek
en het bleef tot het einde 1-1.
De jongens verlieten met hangende kopjes het terrein maar
voor de trainer alsook voor de supporters was dit een overwinning waard en
maakten we ook het meest aanspraak op de zege. Maar dit is nu eenmaal voetbal
en dit hebben we al eerder mogen ondervinden.
Het moet echter gezegd dat het ganse team een voorbeeld
was van inzet, karakter, gedrevenheid en ploeggeest ! Hoed af voor wat de
jongens ook al voetballend op de mat brachten, en dan bedoel ik echt wel mat.
Eens te meer werd bevestigd waarom we in de top 5 genesteld staan, dit kan geen
toeval meer zijn.
De schrik en angst in de ogen van de Lokeren trainer tijdens
ons gesprekje voorafgaand aan de wedstrijd was gegrond, hij uitte zijn onrust
en was echt bang van KSVO en dat strekt alleen de groep van 23 tot eer!
Proficiat boykies ;-)), we moeten met de voetjes op de
grond blijven doch wanneer jullie zo verder blijven werken en verder blijven doen
wat van jullie gevraagd wordt, zal men nog van ons horen en vergeet niet SAMEN
ZIJN WE STERK
Speelden
voor KSVO:
Arnaud - Thibeau - Lars - Egon Hannes - Simon - Tim - Joris - Vital - Sander
- Thijs - Bastiaan - Jonas - Colin
|