Na de beresterke prestatie van vorige week trokken we dit weekend naar Mariakerke, ploeg die we, door de winterperikelen, in drie weken tijd tweemaal dienen te bekampen.

We speelden op een synthetisch veld en onder een deugddoend zonnetje.

Net dat laatste maakte dat we er de eerste helft wat gelaten en weinig gedreven bijliepen. De linies speelden te ver uit elkaar en de duels werden weinig of niet onmiddellijk aangegaan, we kregen hierin een lesje van Mariakerke. Ze gingen vrij vrank hun gang zonder ons echt te overspelen, veelal werkend met de lange bal werd onze verdediging meermaals onder druk gezet. Onze achterste linie hield echter de rangen gesloten.

Bij een onterecht toegekende vrije trap aan de zijlijn dienden we het eerste tegendoelpunt te incasseren.

De bal nam dank zij de wind een rare curve en Arnaud kon enkel toezien hoe de bal over hem heen in de verste hoek belandde 0-1 en Mariakerke had nog niet eens een deftige aanval gelanceerd.

De jongens werden wat wakker en probeerden het laken naar zich toe te halen. Er werd echter ook te pas en te onpas de lange bal gebruikt, we deden in dat opzicht niet onder aan Mariakerke. Er was ook weinig rust aan de bal waardoor de passing niet echt goed verliep. Vijf minuten voor inrukken worstelde Bastiaan zich voorbij zijn rechtstreekse tegenstrever en zette hij de bal voor, die bal werd echter door een verdediger met de hand beroerd en we kregen een strafschop. Simon nam zijn verantwoordelijkheid en zette de elfmeter om, 1-1 net voor rust. Dit doelpunt komt in normale omstandigheden op het juiste moment maar dit bleek in deze match niet zo te zijn want drie minuten ver in de tweede helft stonden we al weer in het krijt. Lars speelde slecht in waardoor de spits van Mariakerke in balbezit kwam, die plaatste een grondscherend schot waarop Arnaud zich verkeek en de bal schoof onder zijn lichaam door in doel, 2-1 en terug achtervolgen, we hadden nog 35 minuten !

En wat een laatste halfuur ! In tegenstelling tot de eerste helft waren de patroontjes weer aanwezig en met veel voetballend vermogen werd Mariakerke op zijn eigen helft gedrukt. In één van die patroontjes loodste Tim perfect Simon in het straatje, die aarzelde niet en koelbloedig tikte hij de 2-2 tegen de netten. Wat we dan zagen grenst aan het ongelooflijke, voortdurend zaten onze jongens in de zestien van Mariakerke, maar pogingen van zowat het ganse team botsten ofwel op de paal, tegen een voorspringende speler, de lat, kortom alles wat maar in de weg kon zitten zat in de weg. Tot overmaat van ramp werden we een derde treffer onthouden door de zwak leidende ref. Thibeau onderschepte perfect een laterale bal, zette zich door langs de lijn, ging tot aan de doellijn, bracht de bal perfect voor waar Pieterjan binnentikte maar de scheids zag in de achterwaartse pass een buitenspelpositie van PJ. Onterecht werd ons de 2-3 ontnomen !!

Zo voel je ook aan dat het de wedstrijd wordt van net niet, zelfs tot in de slotseconde stonden we met drie afgezonderd voor de Mariakerke goalie maar de bal belandde gewoon in diens handen. Net voor affluiten kwam Lars nog eens op te proppen met een streep maar ook die ging net naast.

Vergeten we dan nog dat we bijna 25 minuten met 10 verder moesten nadat Thibeau zijn 2^de geel karton van de middag pakte, hem “aangesmeerd” door Ref DE BLEECKERE (althans zo stelde de heer Van Den Abeele zich voor en dacht hij dit ook).

Wedstrijd met twee gezichten waarvan we het tweede zullen onthouden.

Volgende week trekken we naar Dender, ploeg die ons de inhaalwedstrijd niet gunt en twee weken later komt Mariakerke op bezoek, dit moeten twee motivators zijn om de al geslaagde competitie af te sluiten.

Ik ben er alvast klaar voor !!!

Speelden voor KSVO:
Arnaud – Thibeau - Lars - Egon - Hannes – Tim – Simon – Jonas - Bastiaan – Michael – Pieterjan

Michiel – Elias - Brecht - Thibaut

Dit weekend stond ons alweer een stevige partij te wachten, we dienden thuis Beveren te bekampen.

In de heenronde speelden we ginds een dijk van een match maar gingen we onverdiend de boot in met 3-1, dit was op 21/11/2010. Ondertussen speelden we 8 matchen en verloren we één keer met het kleinste verschil thuis tegen Lokeren (momenteel 2^de in de stand) en hielden we Terjoden (de leider en reeds kampioen) in bedwang met een 1-1

We ambiëren de tweede stek en kunnen er zeker aanspraak op maken, maar die mooie tweede plaats is ons niet gegund want Dender en Waasland/Beveren, geven ondanks mijn inspanningen, geen akkoord om de individueel uitgestelde matchen te spelen. Hierdoor worden ons zes punten ontnomen (je moet natuurlijk de matchen winnen maar als je ze niet speelt kan je ze ook niet winnen !) en is er toch sprake van een vorm van competitievervalsing.

We waren dus voldoende gemotiveerd en gewapend om Beveren (met twee matchen meer en 3 punten voor ons) warm te onthalen.

Van bij aanvang was het duidelijk wie de baas was, de jongens plooiden zich dubbel, ze hadden een mooi voorbeeld genomen aan de rode duivels op vrijdagavond (KSVO speelde dan ook in het rood, zwart, geel !! ).

De eerste helft zette iedereen zijn beste beentje voor van aanval, over middenveld tot verdediging, allen plooiden ze zich dubbel om Beveren op de knieën te krijgen. Halfweg kregen we kansen via Pieterjan en Bastiaan maar de pogingen waren te zwak of werden op de doellijn gekeerd. Eén keer kwamen we goed weg toen een Beveren speler de bal tegen de dwarsligger keilde. Dit was voor Beveren het enige wapenfeit. KSVO bleef de aanval prediken en de rust werd bereikt met een brilscore.

Veel hoefde tijdens de rust niet gezegd te worden, iedereen deed wat hem was opgedragen en indien we zo verder speelden zou Beveren wel plooien.

De tweede helft startten de jongens in een nog hoger tempo en de drang naar de eerste treffer was groot. Beveren kwam er helemaal niet meer aan te pas. Maar zoals het in voetbal meestal is, schuilt daar net het gevaar. Dit was nu ook niet anders en bij een zeldzame balverovering van een Beveren speler, die geen aanspeelpunt vond, knalde die zonder nadenken maar naar doel. De bal verdween tot ieders verbazing over de verbouwereerde Arnaud in doel, we stonden zowaar 0-1 in het krijt. In alle andere gevallen zou hetzelfde scenario als in de heenwedstrijd me voor de geest komen, ook toen verdween een lucky shot in doel, en was dit de aanzet tot verlies. Nu was ik er echter van overtuigd dat we zouden terugslaan en het laken naar ons toe zouden halen.

De jongens waren ook niet uit hun lood geslagen, wetende dat bij winst onze klassering zou verbeteren, gingen ze nog meer verbeten in de aanval. Gedreven maar geduldig werd er opgebouwd, een gelijkmaker kon niet langer uitblijven. Het geduld werd beloond en op voorzet van Michiel, die de perfecte flankwissel trapte, dook Simon alleen op voor de Beveren keeper, en dan weet je het “die zit”. We kwamen op gelijke hoogte 1-1.

Met voortdurend overwicht werd Beveren op de eigen zestien gedrukt. Het verweer begon te breken en de Beveren foutenlast stapelde zich op. We naderden het einde en iedereen voelde het, maar niemand die er nog een euro voor gaf, met nog vijf minuten te spelen bleef het maar 1-1.

Tot drie minuten voor tijd ! Opnieuw een Beveren fout op Bastiaan die was uitgeweken naar links, Bas leek overhaast de vrije trap te willen nemen en ondanks mijn aangeven om rustig de bal voor doel te geven, legde Bastiaan de bal van één meter tegen de zijlijn breed naar de inlopende Lars, die miste even de controle maar herpakte vrij snel en met een “streep” van op 20 meter knalde Lars de winninggoal binnen 2-1.

Voor Lars een bekroning op zijn beresterke prestatie van de namiddag.

Een meer dan deugddoende en oververdiende overwinning. Wat ik deze namiddag, net als onze supporters weer mocht aanschouwen grenst aan het ongelooflijke ! Met nog drie wedstrijden te spelen geeft het ganse team nog steeds het beste van zichzelf, met zo’n inzet en gedrevenheid spelen getuigt nogmaals van hun correcte ingesteldheid. Velen zouden er al het bijltje hebben bij neergelegd, de KSVO boys niet. Ze willen en zullen tonen dat Dender en Waasland/Beveren ons onrecht aandoen, ik dank hen hiervoor !!!

Het ganse plaatje was weer af dit weekend.

Arnaud de vervanger van Gilles beleefde een vrij rustige namiddag maar stond er wanneer het nodig was, de laatste vier verdienen het maximum van de punten door hun goede organisatie, inzicht, onderlinge dekking, communicatie…… Het middenveld stond pal en zette de lijnen uit zoals het hoort, ze stonden zowel in balverlies als in balbezit steeds waar ze moesten staan, de opdrachten werden door hen perfect uitgevoerd. En net zoals bij de rode duivels waren onze aanvallers de eerste verdedigers, ook zij voerden de opdrachten uit zoals gevraagd!

De invallers vielen gretig in en waren een meer dan goede vervanger, ze hielden het spelniveau even hoog en waren als frisse jongens een grote steun voor hun collega’s.

Leuk voor een trainer als je ziet dat het hele team doet wat van hen verlangd wordt, kleine bijsturingen zijn dan maar je deel in de match.

Nog leuker om zien is dat de niet geselecteerden opnieuw allen op post waren !! Dit toont nogmaals aan dat de verbondenheid en betrokkenheid van de “GROEP 23” groot is.

Daar mogen we met z’n allen fier op zijn.

We hebben een mooie stap gezet richting goede klassering, we zijn er nog niet maar ik twijfel er niet aan dat de voltallige groep de komende drie weken present tekent wanneer het nodig is, te beginnen met steeds weer massaal aanwezig te zijn op training.

Dank aan de supporters om, zelfs mij, nog even te coachen naar het einde van de match toe ;-)))

Speelden voor KSVO:
Arnaud – Thibeau - Lars - Egon - Hannes – Tim – Simon – Jonas - Bastiaan – Michael – Pieterjan

Joris - Michiel – Mathieu - Colin

Bijlagen:
Labeling Bedankingsbrief.doc (55.5 KB)   

Na een weekje verplichte rust dienden we dit weekend aan te treden tegen (zonder denigrerend te willen doen) dé carnavalsploeg bij uitstek, den iendracht veuroit uit Oiljst (Eendracht Aalst voor de niet dialectisten)

Die jongens kregen vorige week een pak rammel van Lokeren (8-2) en zouden vermoedelijk hun carnavalshuid duur verkopen.

Wijzelf hebben in 2011 nog maar één keer op zeven matchen het onderspit moeten delven en kunnen nu al terugblikken op een goede tweede ronde. Zaak was om op de ingeslagen weg door te gaan. Dank zij mijn ruime kern kon ik het mij permitteren om collega’s in nood bij te staan door in enkele doorschuivingen te voorzien.

Hoewel ze liever met het eigen team aantreden, versterken Sander en Thijs reeds geruime tijd de U19 en dit weekend kwamen er ook nog Vital en Simon bij, dit tot algehele tevredenheid van collega Patrick V.

De jongens waren ruim op tijd in de kleedkamer en waren vrij aandachtig in de wedstrijdvoorbereiding.

In mijn hele trainersloopbaan heb ik ervaren dat het eerste lentezonnetje wel eens de grote boosdoener kon zijn en wanneer je dan een wedstrijd in een lentesfeer aanvangt heb je meestal het spek……..

Voldoende gewaarschuwd trokken de KSVO ers het “veld” op. Die waarschuwingen waren niet in dovemansoren gevallen en van bij minuut één ‘stond’ het team er. Veel druk werd op de tegenstrever gezet en vrijwel onmiddellijk resulteerde dit in een zo gegeerde snelle opener. Thibeau besloot echter voorlangs. Niet getreurd vijf minuten later zette diezelfde Thibeau zo danig druk op zijn tegenstrever dat hij de bal veroverde om gepast Bastiaan aan te spelen. De wederoptredende Bastiaan bedankte met een gekruist schot in de verste hoek 1-0; Nog was de honger niet gestild en de KSVO druk bleef aanhouden. Na 20 minuten zelfde fase waarbij Tim zich doorzette en perfect paste op Michael. Ook Michael dankte met een rake treffer de 2-0 stond op het bord.

De jongens bleven de druk houden en dit resulteerde in pogingen van Thibeau en Thibaut die ofwel net voorgingen ofwel op de kruising belandden. Aalst hanteerde heel slim de buitenspelval en tot ergernis van spelers en supporters floot de scheids steevast wanneer de bal vertrok, de wait and see regel was hier voor hem niet van toepassing..Jammer want hier konden we een ruimere voorsprong wettigen.

Na een halfuurtje werden de teugels wat gevierd en hier maakte Aalst dankbaar gebruik van. Ze toverden een heerlijke balcirculatie op de mat die resulteerde in de aansluitingstreffer. Het moet gezegd het was een perfect voorbeeld van opgelegde driehoekjes maar al te gemakkelijk doorgelaten door ongeveer de helft van de KSVO ploeg. Niemand legde de tegenstrever een stro breed in de weg 2-1 aan de rust.

Tijdens de rust wat richtlijnen meegegeven om de buitenspelval beter te omzeilen en voldoende wakker te zijn, Aalst zou niet laten betijen.

Dit bleek echter niet goed gehoord te zijn want amper één minuut ver in de tweede helft hingen de bordjes gelijk, blijkbaar kwamen sommigen uit de “slaapkamer” in plaats van uit de kleedkamer.

Wakker geschud door deze treffer werd het laken weer naar de KSVO kant gehaald en de jongens deden er niet lang over om de voorsprong weer op het bord te zetten. Michael bracht weer “drive” in de ploeg en met hoge pressing zette hij opnieuw een tegenstrever aan tot balverlies, Michael bediende Bastiaan in het straatje en een onoordeelkundig uitkomen van de vervangingsdoelman leidde de 3-2 in, getekend Bas.

Het elan was terug en nog geen vijf minuten later stond de 4-2 opgetekend. Hier ging een goede voorbereiding aan vooraf. Michiel werd op links aangespeeld door Tim, zette de bal zoals het hoort vanaf de doellijn richting rand 16 voor, waar Michael gepast aannam en op rechts Thibeau bereikte, deze nette met een lage schuiver de 4^de treffer voor KSVO.

De match was gespeeld en KSVO hield vakkundig de voorsprong vast.

Niettegenstaande het geen hoogstaande partij was kon ik toch weer vaststellen dat er voor de zoveelste keer een “ploeg” op het veld stond. Dit is de verdienste van de 23 gedrevenen die mij keer op keer bevestiging geven van het wederzijds vertrouwen en respect.

Speelden voor KSVO:
Arnaud – Jonas - Lars - Egon - Hannes – Tim - Thibeau – Joris - Bastiaan – Michael – Thibaut

Michiel – Mathieu – Elias - Colin