Dit weekend stond ons alweer een stevige partij te wachten, we dienden thuis Beveren te bekampen.

In de heenronde speelden we ginds een dijk van een match maar gingen we onverdiend de boot in met 3-1, dit was op 21/11/2010. Ondertussen speelden we 8 matchen en verloren we één keer met het kleinste verschil thuis tegen Lokeren (momenteel 2^de in de stand) en hielden we Terjoden (de leider en reeds kampioen) in bedwang met een 1-1

We ambiëren de tweede stek en kunnen er zeker aanspraak op maken, maar die mooie tweede plaats is ons niet gegund want Dender en Waasland/Beveren, geven ondanks mijn inspanningen, geen akkoord om de individueel uitgestelde matchen te spelen. Hierdoor worden ons zes punten ontnomen (je moet natuurlijk de matchen winnen maar als je ze niet speelt kan je ze ook niet winnen !) en is er toch sprake van een vorm van competitievervalsing.

We waren dus voldoende gemotiveerd en gewapend om Beveren (met twee matchen meer en 3 punten voor ons) warm te onthalen.

Van bij aanvang was het duidelijk wie de baas was, de jongens plooiden zich dubbel, ze hadden een mooi voorbeeld genomen aan de rode duivels op vrijdagavond (KSVO speelde dan ook in het rood, zwart, geel !! ).

De eerste helft zette iedereen zijn beste beentje voor van aanval, over middenveld tot verdediging, allen plooiden ze zich dubbel om Beveren op de knieën te krijgen. Halfweg kregen we kansen via Pieterjan en Bastiaan maar de pogingen waren te zwak of werden op de doellijn gekeerd. Eén keer kwamen we goed weg toen een Beveren speler de bal tegen de dwarsligger keilde. Dit was voor Beveren het enige wapenfeit. KSVO bleef de aanval prediken en de rust werd bereikt met een brilscore.

Veel hoefde tijdens de rust niet gezegd te worden, iedereen deed wat hem was opgedragen en indien we zo verder speelden zou Beveren wel plooien.

De tweede helft startten de jongens in een nog hoger tempo en de drang naar de eerste treffer was groot. Beveren kwam er helemaal niet meer aan te pas. Maar zoals het in voetbal meestal is, schuilt daar net het gevaar. Dit was nu ook niet anders en bij een zeldzame balverovering van een Beveren speler, die geen aanspeelpunt vond, knalde die zonder nadenken maar naar doel. De bal verdween tot ieders verbazing over de verbouwereerde Arnaud in doel, we stonden zowaar 0-1 in het krijt. In alle andere gevallen zou hetzelfde scenario als in de heenwedstrijd me voor de geest komen, ook toen verdween een lucky shot in doel, en was dit de aanzet tot verlies. Nu was ik er echter van overtuigd dat we zouden terugslaan en het laken naar ons toe zouden halen.

De jongens waren ook niet uit hun lood geslagen, wetende dat bij winst onze klassering zou verbeteren, gingen ze nog meer verbeten in de aanval. Gedreven maar geduldig werd er opgebouwd, een gelijkmaker kon niet langer uitblijven. Het geduld werd beloond en op voorzet van Michiel, die de perfecte flankwissel trapte, dook Simon alleen op voor de Beveren keeper, en dan weet je het “die zit”. We kwamen op gelijke hoogte 1-1.

Met voortdurend overwicht werd Beveren op de eigen zestien gedrukt. Het verweer begon te breken en de Beveren foutenlast stapelde zich op. We naderden het einde en iedereen voelde het, maar niemand die er nog een euro voor gaf, met nog vijf minuten te spelen bleef het maar 1-1.

Tot drie minuten voor tijd ! Opnieuw een Beveren fout op Bastiaan die was uitgeweken naar links, Bas leek overhaast de vrije trap te willen nemen en ondanks mijn aangeven om rustig de bal voor doel te geven, legde Bastiaan de bal van één meter tegen de zijlijn breed naar de inlopende Lars, die miste even de controle maar herpakte vrij snel en met een “streep” van op 20 meter knalde Lars de winninggoal binnen 2-1.

Voor Lars een bekroning op zijn beresterke prestatie van de namiddag.

Een meer dan deugddoende en oververdiende overwinning. Wat ik deze namiddag, net als onze supporters weer mocht aanschouwen grenst aan het ongelooflijke ! Met nog drie wedstrijden te spelen geeft het ganse team nog steeds het beste van zichzelf, met zo’n inzet en gedrevenheid spelen getuigt nogmaals van hun correcte ingesteldheid. Velen zouden er al het bijltje hebben bij neergelegd, de KSVO boys niet. Ze willen en zullen tonen dat Dender en Waasland/Beveren ons onrecht aandoen, ik dank hen hiervoor !!!

Het ganse plaatje was weer af dit weekend.

Arnaud de vervanger van Gilles beleefde een vrij rustige namiddag maar stond er wanneer het nodig was, de laatste vier verdienen het maximum van de punten door hun goede organisatie, inzicht, onderlinge dekking, communicatie…… Het middenveld stond pal en zette de lijnen uit zoals het hoort, ze stonden zowel in balverlies als in balbezit steeds waar ze moesten staan, de opdrachten werden door hen perfect uitgevoerd. En net zoals bij de rode duivels waren onze aanvallers de eerste verdedigers, ook zij voerden de opdrachten uit zoals gevraagd!

De invallers vielen gretig in en waren een meer dan goede vervanger, ze hielden het spelniveau even hoog en waren als frisse jongens een grote steun voor hun collega’s.

Leuk voor een trainer als je ziet dat het hele team doet wat van hen verlangd wordt, kleine bijsturingen zijn dan maar je deel in de match.

Nog leuker om zien is dat de niet geselecteerden opnieuw allen op post waren !! Dit toont nogmaals aan dat de verbondenheid en betrokkenheid van de “GROEP 23” groot is.

Daar mogen we met z’n allen fier op zijn.

We hebben een mooie stap gezet richting goede klassering, we zijn er nog niet maar ik twijfel er niet aan dat de voltallige groep de komende drie weken present tekent wanneer het nodig is, te beginnen met steeds weer massaal aanwezig te zijn op training.

Dank aan de supporters om, zelfs mij, nog even te coachen naar het einde van de match toe ;-)))

Speelden voor KSVO:
Arnaud – Thibeau - Lars - Egon - Hannes – Tim – Simon – Jonas - Bastiaan – Michael – Pieterjan

Joris - Michiel – Mathieu - Colin

Bijlagen:
Labeling Bedankingsbrief.doc (55.5 KB)   

Na een weekje verplichte rust dienden we dit weekend aan te treden tegen (zonder denigrerend te willen doen) dé carnavalsploeg bij uitstek, den iendracht veuroit uit Oiljst (Eendracht Aalst voor de niet dialectisten)

Die jongens kregen vorige week een pak rammel van Lokeren (8-2) en zouden vermoedelijk hun carnavalshuid duur verkopen.

Wijzelf hebben in 2011 nog maar één keer op zeven matchen het onderspit moeten delven en kunnen nu al terugblikken op een goede tweede ronde. Zaak was om op de ingeslagen weg door te gaan. Dank zij mijn ruime kern kon ik het mij permitteren om collega’s in nood bij te staan door in enkele doorschuivingen te voorzien.

Hoewel ze liever met het eigen team aantreden, versterken Sander en Thijs reeds geruime tijd de U19 en dit weekend kwamen er ook nog Vital en Simon bij, dit tot algehele tevredenheid van collega Patrick V.

De jongens waren ruim op tijd in de kleedkamer en waren vrij aandachtig in de wedstrijdvoorbereiding.

In mijn hele trainersloopbaan heb ik ervaren dat het eerste lentezonnetje wel eens de grote boosdoener kon zijn en wanneer je dan een wedstrijd in een lentesfeer aanvangt heb je meestal het spek……..

Voldoende gewaarschuwd trokken de KSVO ers het “veld” op. Die waarschuwingen waren niet in dovemansoren gevallen en van bij minuut één ‘stond’ het team er. Veel druk werd op de tegenstrever gezet en vrijwel onmiddellijk resulteerde dit in een zo gegeerde snelle opener. Thibeau besloot echter voorlangs. Niet getreurd vijf minuten later zette diezelfde Thibeau zo danig druk op zijn tegenstrever dat hij de bal veroverde om gepast Bastiaan aan te spelen. De wederoptredende Bastiaan bedankte met een gekruist schot in de verste hoek 1-0; Nog was de honger niet gestild en de KSVO druk bleef aanhouden. Na 20 minuten zelfde fase waarbij Tim zich doorzette en perfect paste op Michael. Ook Michael dankte met een rake treffer de 2-0 stond op het bord.

De jongens bleven de druk houden en dit resulteerde in pogingen van Thibeau en Thibaut die ofwel net voorgingen ofwel op de kruising belandden. Aalst hanteerde heel slim de buitenspelval en tot ergernis van spelers en supporters floot de scheids steevast wanneer de bal vertrok, de wait and see regel was hier voor hem niet van toepassing..Jammer want hier konden we een ruimere voorsprong wettigen.

Na een halfuurtje werden de teugels wat gevierd en hier maakte Aalst dankbaar gebruik van. Ze toverden een heerlijke balcirculatie op de mat die resulteerde in de aansluitingstreffer. Het moet gezegd het was een perfect voorbeeld van opgelegde driehoekjes maar al te gemakkelijk doorgelaten door ongeveer de helft van de KSVO ploeg. Niemand legde de tegenstrever een stro breed in de weg 2-1 aan de rust.

Tijdens de rust wat richtlijnen meegegeven om de buitenspelval beter te omzeilen en voldoende wakker te zijn, Aalst zou niet laten betijen.

Dit bleek echter niet goed gehoord te zijn want amper één minuut ver in de tweede helft hingen de bordjes gelijk, blijkbaar kwamen sommigen uit de “slaapkamer” in plaats van uit de kleedkamer.

Wakker geschud door deze treffer werd het laken weer naar de KSVO kant gehaald en de jongens deden er niet lang over om de voorsprong weer op het bord te zetten. Michael bracht weer “drive” in de ploeg en met hoge pressing zette hij opnieuw een tegenstrever aan tot balverlies, Michael bediende Bastiaan in het straatje en een onoordeelkundig uitkomen van de vervangingsdoelman leidde de 3-2 in, getekend Bas.

Het elan was terug en nog geen vijf minuten later stond de 4-2 opgetekend. Hier ging een goede voorbereiding aan vooraf. Michiel werd op links aangespeeld door Tim, zette de bal zoals het hoort vanaf de doellijn richting rand 16 voor, waar Michael gepast aannam en op rechts Thibeau bereikte, deze nette met een lage schuiver de 4^de treffer voor KSVO.

De match was gespeeld en KSVO hield vakkundig de voorsprong vast.

Niettegenstaande het geen hoogstaande partij was kon ik toch weer vaststellen dat er voor de zoveelste keer een “ploeg” op het veld stond. Dit is de verdienste van de 23 gedrevenen die mij keer op keer bevestiging geven van het wederzijds vertrouwen en respect.

Speelden voor KSVO:
Arnaud – Jonas - Lars - Egon - Hannes – Tim - Thibeau – Joris - Bastiaan – Michael – Thibaut

Michiel – Mathieu – Elias - Colin

Na de vorige week ronduit schitterende prestatie, dienden we dit weekend alweer te kampen tegen een opponent voor de 2^de stek, namelijk het om zijn goede jeugdwerking gekende Lokeren kwam op bezoek.

De heenwedstrijd gaven onze jongens een werkelijk gave prestatie en kwam Lokeren goed weg met een gelijkspel.

De verwachtingen voor de terugwedstrijd waren groot en het zelfvertrouwen stond op zenith.

Net dat tikkeltje té veel zelfvertrouwen en het gevoel alsof we onoverwinnelijk waren deed ons een beetje de das om.

Van bij aanvang bleek dat Lokeren er meer op gebrand was om de overwinning binnen te rijven. De eerste twintig minuten werden we dan ook van het kastje naar de muur gespeeld en kregen we geen poot in de modder.

Lokeren was in alle linies eerder op de bal en kwam steeds als winnaar uit de onderlinge duels. Dat het veld erbarmelijk slecht lag deerde hen niet, niettegenstaande die jongens om de veertien dagen op kunstgras spelen pasten zij zich het beste aan en legden ze zelf vlotte aanvalscombinaties op de brij.

Na twintig minuten belandde een vrije trap aan de tweede paal en Egon, die nochtans dicht bij de doellijn stond, wou de bal met de beste bedoelingen laten buitengaan maar daar had een speler van Lokeren geen oren naar en bracht de bal voor doel. De poging van zijn medemaat werd tot twee maal toe schitterend gepareerd door Arnaud maar een derde keer was het raak en we stonden 0-1 achter. Voetjes op de grond en beginnen knokken om zo snel mogelijk die achterstand op te werken. Er was veel goede wil en de inzet groeide maar zoals het een eersteklasser past en ingepeperd wordt Lokeren was leep en slim en liet rustig betijen. Tot op minuut 39 Simon zich doorzette en de ,overigens zwak leidende, scheids wees naar de stip. PJ, de vast penaltytrapper, plaatste zich achter het leer maar de Lokeren goalie had geen zin om zijn netten te laten trillen en pareerde de strafschop.

Dit was een unieke gelegenheid om net voor inrukken gelijk te stellen en om op adrenaline de tweede helft aan te vatten, het mocht echter niet zijn.

De kopjes hingen wat neer in de kleedkamer en er was wat “peptalk” (zo noemt een trainer dat) nodig om de tweede helft aan te vatten.

Met de beste bedoelingen werd de tweede helft aangevat en het moet gezegd het was een duidelijk verschil met de eerste helft, er werd gedrevener en met meer inzet gespeeld doch Lokeren was leep en liet alles overwaaien.

Ze lieten het initiatief over aan KSVO en rekenden hierbij op hun toch wel talentvolle doelman, hij ranselde die tweede helft, gesterkt door zijn penaltystop, kansen voor Laurent, Egon, Vital, Simon uit zijn doelvlak en hield zijn netten schoon. Hoe we ook probeerden we werden vakkundig opgevangen, ons overwicht door voortdurend op de helft van Lokeren te spelen mocht niet baten, we gingen met het kleinste verschil de boot in.

Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat dit niet geheel onverdiend is voor Lokeren alhoewel beide ploegen eigenlijk elk een speelhelft voor hun rekening namen en beiden een punt verdienden.

Een kleine tegenslag in de rush naar zilver, maar een verloren veldslag is nog geen verloren oorlog.

Vandaag leerden we ons lesje, niet alleen kick and rush maar ook even het kopje erbij houden kan zo zijn voordelen hebben, dit is wat Lokeren ons leerde vandaag.

Het is leuk dergelijke tegenstrever te ontmoeten en na de wedstrijd zelfs met de sportieve staff van Lokeren in elkaars armen te vallen met veel wederzijds respect, zowel de trainers als afgevaardigden waren een schoolvoorbeeld van fair play en dit is toch waar een ploeg voor werkt !

Speelden voor KSVO:
Arnaud – Thibeau - Lars - Egon - Hannes – Tim - Simon – Jonas - PJ – Michael – Vital

Michiel – Laurent - Colin - Thibaut

Nadat jullie vorige week om diverse redenen (redenen gekend door mijn “23”) geen verslag konden vinden, zal ik deze week terug van wal steken.

De vorig weekend, met ruime cijfers, gewonnen wedstrijd diende dit weekend een vervolg te krijgen. We dienden de verplaatsing (alweer) te maken naar het tweede geklasseerde Lede. De ploeg die ons in de allerlaatste minuut van de heenwedstrijd tegen het vilt klopte met 1-2. Dit mocht niet weer gebeuren.

En of dit niet weer gebeurde, het gebeurde zelfs vroeger want de secondewijzer van de klok had nog geen volle toer gedraaid of alweer lagen we tegen het canvas en konden we achtervolgen 1-0. Geen paniek echter we hadden nog 79 minuten !

Toch moesten de jongens even bekomen want de snelle start van Lede had hen toch even de adem afgesneden.

Na een tiental minuten waren de jongens bekomen en zagen de toeschouwers een zeer genietbaar vervolg van de eerste helft. Beide ploegen probeerden er voetballend iets van te maken toch waren het de KSVO jongens die er het best uit kwamen. Met verschillende patroontjes werd de belegering van het Lede doel ingezet. Het duurde tot minuut 21 vooraleer we konden gelijkstellen. Een aanval opgezet door Tim die Simon diep stuurde en waarop Vital de voorzet van Simon genadeloos binnenprikte, dit noemen ze een aanval uit het boekje. De jongens kregen vleugels en waren in iedere linie de betere van hun opponent. Zo intercepteerde Egon voor zijn rechtstreekse tegenstrever, bediende hij Vital en deze nam in dank de assist aan met een mooie lob over de Lede goalie, 1-2 na 30 minuten. De rest van de eerste helft werd voortdurend gedomineerd door KSVO, we gingen de rust in met de kleinste voorsprong en met de wetenschap dat Gilles maar één bal hoefde te pakken, namelijk na minuut 1.

Er werd tijdens de rust gewaarschuwd voor een stormloop van Lede en ieder werd nog eens op zijn taken gewezen. Dit was echter overbodig want van bij aanvang van de tweede helft was het opnieuw KSVO dat het laken naar zich toe haalde. Er werd gedisciplineerd en overtuigend gevoetbald en men zag eerder een derde treffer voor KSVO aankomen dan dat Lede zou scoren. De Lede jongens hadden het roer omgegooid en probeerden met afstandsschoten snel gelijk te maken doch deze schoten misten precisie. Op minuut 48 onderschepte Thibeau de bal, zette zich even door en bediende met een perfecte kruispas Vital die zijn “niet echte hattrick” volmaakte en de 1-3 tegen de netten prikte.

Lede had het even moeilijk en KSVO domineerde de partij. Er waren nog kansen voor PJ, Joris en Mathieu die net niet werden afgemaakt. Met nog 20 minuten te gaan gooide Lede alles in de aanval maar niets mocht baten want onze verdedigers stonden pal en keerden alle gevaar. De partij werd met een onwaarschijnlijke discipline uitgespeeld en we gingen met een 1-3 overwinning naar huis, met in het achterhoofd dat we waarschijnlijk wel eens naar de tweede plek zouden kunnen opklimmen.

Wat we vandaag zagen was “af”, er stond een sterk collectief op het plein, alle vijftien gaven ze het beste van zichzelf en cijferden ze zichzelf weg in het voordeel van de ploeg !

Na afloop kregen we van onze tegenstrevers zowel sportieve staff als supporters open doekjes en alle lof. Dit doet deugd voor een trainer, maar je kan in zo’n wedstrijd alleen maar coachen, het zijn zij die op het veld staan die de eer te beurt valt, maar vergeet niet SAMEN (23) zijn we sterk.

Speelden voor KSVO:
Gilles – Thibeau - Lars - Egon - Hannes – Tim - Simon – Jonas - PJ – Michael – Vital

Joris – Laurent - Mathieu - Brecht