Nadat jullie vorige week om diverse redenen (redenen gekend door mijn “23”) geen verslag konden vinden, zal ik deze week terug van wal steken.

De vorig weekend, met ruime cijfers, gewonnen wedstrijd diende dit weekend een vervolg te krijgen. We dienden de verplaatsing (alweer) te maken naar het tweede geklasseerde Lede. De ploeg die ons in de allerlaatste minuut van de heenwedstrijd tegen het vilt klopte met 1-2. Dit mocht niet weer gebeuren.

En of dit niet weer gebeurde, het gebeurde zelfs vroeger want de secondewijzer van de klok had nog geen volle toer gedraaid of alweer lagen we tegen het canvas en konden we achtervolgen 1-0. Geen paniek echter we hadden nog 79 minuten !

Toch moesten de jongens even bekomen want de snelle start van Lede had hen toch even de adem afgesneden.

Na een tiental minuten waren de jongens bekomen en zagen de toeschouwers een zeer genietbaar vervolg van de eerste helft. Beide ploegen probeerden er voetballend iets van te maken toch waren het de KSVO jongens die er het best uit kwamen. Met verschillende patroontjes werd de belegering van het Lede doel ingezet. Het duurde tot minuut 21 vooraleer we konden gelijkstellen. Een aanval opgezet door Tim die Simon diep stuurde en waarop Vital de voorzet van Simon genadeloos binnenprikte, dit noemen ze een aanval uit het boekje. De jongens kregen vleugels en waren in iedere linie de betere van hun opponent. Zo intercepteerde Egon voor zijn rechtstreekse tegenstrever, bediende hij Vital en deze nam in dank de assist aan met een mooie lob over de Lede goalie, 1-2 na 30 minuten. De rest van de eerste helft werd voortdurend gedomineerd door KSVO, we gingen de rust in met de kleinste voorsprong en met de wetenschap dat Gilles maar één bal hoefde te pakken, namelijk na minuut 1.

Er werd tijdens de rust gewaarschuwd voor een stormloop van Lede en ieder werd nog eens op zijn taken gewezen. Dit was echter overbodig want van bij aanvang van de tweede helft was het opnieuw KSVO dat het laken naar zich toe haalde. Er werd gedisciplineerd en overtuigend gevoetbald en men zag eerder een derde treffer voor KSVO aankomen dan dat Lede zou scoren. De Lede jongens hadden het roer omgegooid en probeerden met afstandsschoten snel gelijk te maken doch deze schoten misten precisie. Op minuut 48 onderschepte Thibeau de bal, zette zich even door en bediende met een perfecte kruispas Vital die zijn “niet echte hattrick” volmaakte en de 1-3 tegen de netten prikte.

Lede had het even moeilijk en KSVO domineerde de partij. Er waren nog kansen voor PJ, Joris en Mathieu die net niet werden afgemaakt. Met nog 20 minuten te gaan gooide Lede alles in de aanval maar niets mocht baten want onze verdedigers stonden pal en keerden alle gevaar. De partij werd met een onwaarschijnlijke discipline uitgespeeld en we gingen met een 1-3 overwinning naar huis, met in het achterhoofd dat we waarschijnlijk wel eens naar de tweede plek zouden kunnen opklimmen.

Wat we vandaag zagen was “af”, er stond een sterk collectief op het plein, alle vijftien gaven ze het beste van zichzelf en cijferden ze zichzelf weg in het voordeel van de ploeg !

Na afloop kregen we van onze tegenstrevers zowel sportieve staff als supporters open doekjes en alle lof. Dit doet deugd voor een trainer, maar je kan in zo’n wedstrijd alleen maar coachen, het zijn zij die op het veld staan die de eer te beurt valt, maar vergeet niet SAMEN (23) zijn we sterk.

Speelden voor KSVO:
Gilles – Thibeau - Lars - Egon - Hannes – Tim - Simon – Jonas - PJ – Michael – Vital

Joris – Laurent - Mathieu - Brecht

Na vorige week een onnodige verplaatsing van een uurtje te hebben gemaakt naar Waasland/Beveren (de scheids laste terecht ter plaatse af !) dienden we ook dit weekend op verplaatsing te spelen.

U leest het goed, we speelden sinds 23/10/2010 nog geen enkele keer thuis, en als we al een thuis speelden dan gooide koning winter roet in het eten.

Dat dit voor ons nadelig is zou ik niet durven zeggen want uit die laatste zes uitwedstrijden haalden we 13 op 18, we speelden 1x gelijk, verloren één keer en wonnen er vier. Meer nog, in het nieuwe jaar verloren we nog niet!

Of we dit weekend hieraan een vervolg zouden kunnen breien was koffiedik kijken, we moesten namelijk bij de leider Terjoden/Welle op bezoek.

De klassering leerde mij dat die ploeg deze competitie nog maar één keer verloor en dat dit niet toevallig tegen “onze jongens” was.

We waren dus zeker niet kansloos, hoewel, in de heenwedstrijd bleef het tot de allerlaatste minuut spannend.

De voorbereidingsweek verliep vlot en iedereen was er van overtuigd, we zouden de oranjehemden een tweede nederlaag aansmeren, we wilden het zwarte beest zijn!

Er was dan ook niet veel nodig om de jongens op hun best te zetten.

Al van bij de aanvang zag je dat TW met de daver op het lijf speelde. Het is ook in die aanvangsfase, na een eerste perfect opgebouwde aanval, dat PJ van op de stip de score opende. Eén minuut ver en we stonden op voorsprong na een terecht toegekende strafschop op Sander. Dit gaf ons vleugels en legde nog meer druk op de lei(ij)der. Meer nog dan in de heenwedstrijd werd de lange, diepe bal gehanteerd, zelden werd de voetballende combinatie gezocht door TW. Die bal ging steevast naar de boomlange spits. Die had meer dan zijn handen vol met Egon die, met Lars in de dekking, zijn opponent perfect neutraliseerde. De enkele keren dat TW via combinatie door de verdediging glipte was er een attente Gilles die de toch wel zwakke aanvallen makkelijk kon pareren. We lieten TW het initiatief en kwamen via een goed georganiseerd en gedisciplineerd middenveld, via aangeleerde patroontjes, steeds weer gevaarlijk uit de hoek. Bij één van die fases gaf Vital zijn tegenstrever het nakijken zette voor maar de voorzet ging voorbij iedereen. Enkele minuten later kwam de bal via Simon in het bezit van Thijs, die kapte zich vrij en trapte op de doelman, in de herneming besloot Tim op de paal en pareerde de doelman een tweede poging. Dit had beter verdiend. We gingen rusten met de kleinste voorsprong.

De tweede helft verwachtten we een stormloop. Die kwam er ook, doch opnieuw toonde het team de nodige discipline en organisatie om hun voorsprong te wettigen. Wanhopig ging TW op zoek naar de aansluitingstreffer.

Wijzelf bouwden geduldig op maar echt gevaarlijk konden we niet meer zijn. Na een kwartier bij opnieuw een diepe bal, kwam de spits in positie, knalde op doel waarbij Gilles schitterend pareerde doch in de herneming werd het leer over de doellijn gewerkt. De stand stond in evenwicht.

Van dan af werd het spel echt bitsig en uit de gelijkmaker smeerde een TW speler een KSVO jongen een rode kaart aan (na de wedstrijd bekende hij trouwens de matennaaierij). We moesten bijna nog een half uur verder met 10 tegen 12 (de ref koos duidelijk partij voor TW).

Met een onwaarschijnlijke inzet dit laatste half uur en zelfs nog een niet gefloten strafschop op PJ werd het einde van de wedstrijd bereikt met een gelijke stand.

De jongens hebben nogmaals bewezen uit het goede hout te zijn gesneden, een neutrale toeschouwer merkte zelfs op dat hij niet goed wist wie nu de leider was, dit strekt alleen maar tot eer van mijn spelers.

Vriend en vijand zijn het er al de ganse competitie over eens, wij zijn de ploeg waar men schrik van heeft, die het beste voetbal brengt en die als één blok aan elkaar hangt en dat bleek dit weekend niet anders.

Ik ben niet onterecht fier op de groep van 23 en zal er de resterende wedstrijden het maximum proberen uit te halen zodat de leider of lijder steeds onze hete adem in de nek zal voelen.

We blijven echter met de voetjes op de grond en vergeet niet SAMEN ZIJN WE STERK !!!!

Speelden voor KSVO:
Gilles – Thibeau - Lars - Egon - Hannes – Tim - Simon – Thijs – PJ - Sander – Vital – Michael – Jonas – Mathieu - Elias

U zal opmerken dat we in de maand maart twee wedstrijden spelen, om in het wedstrijdritme te kunnen blijven zou ik opteren om de twee uitgestelde wedstrijden zijnde thuis tegen Dender en uit bij Waasland-Beveren in die maand te spelen.

Uiteraard zou ik kiezen om op woensdag de wedstrijden te laten doorgaan.

Ik heb hiervoor twee data die ik zou willen invullen, namelijk 02/03 uit naar Waasland en 16/03 thuis tegen Dender.

Vanzelfsprekend beslis ik dit niet alleen en wil ik de achterban raadplegen. Ook het fiat van de bestuurstop is hier niet onbelangrijk.

Daarom had ik graag via mail (in link op dit blog) jullie mening gekregen omtrent mijn voorstel. Wil me dan uiterlijk de komende week antwoorden zodat ik de nodige schikkingen kan treffen, enerzijds met ons bestuur en anderzijds met de tegenstrevers.

Dank voor uw medewerking. 

Na terug een weekendje gedwongen rust dienden de “scheldepeten” af te zakken naar de Egmontstede. De “egmont army” was onze gastheer en eerlijk gezegd de verplaatsing boezemde mij althans wat schrik in.

We wisten van uit de heenronde dat Sottegem en stug en bijzonder agressieve ploeg was en daarbovenop bleek dat ze hun vijf vorige wedstrijden winnend afsloten. Dat we het niet op een presenteerblaadje zouden krijgen stond als een paal boven water.

Om aan de normen van de “labeling” te voldoen en om in de “groep van 23” iedereen voldoende speelgelegenheid te geven werd het team wat herschikt. Geen nood echter enkele thuisblijvers tekenden echter present, Egon was zelfs als allereerste vroege vogel aanwezig om zijn makkers te begeleiden. Ook Vital en Simon kwamen hun ploeg steunen.

Op deze miezerige zondagmorgen om 10.00 uur werd op een “plakkerig” terrein afgetrapt.

Door de voornoemde herschikkingen was het wat aanpassen. Ook de hard opzittende en bij wijlen over de schreef spelende tegenstrever speelde ons parten in de eerste 10 minuten.

We kwamen langzaamaan in de wedstrijd en Sander werd tot tweemaal toe afgezonderd voor de Sottegem keeper doch deze pareerde evenveel keer de pogingen. De opgelegde patroontjes op training zaten nog goed in de kopjes en ik zag ze een paar keer terugkeren in de match. Het overwicht werd groter en op minuut dertig werd PJ (Piedzjie) in het straatje gestuurd, hij werd echter binnen de 16 “genomen” en de ref wees onverbiddelijk naar de stip. Het was PJ zelf die de strafschop feilloos omzette 0-1 !

De potjes bij Sottegem begonnen over te koken en hier en daar werd venijnig uitgehaald. Onze mannen lieten zich niet kennen en zij deelden op een gezond agressieve manier ook enkele tikken uit.

We leken de rust in te gaan met de kleinste voorsprong. Dit was echter buiten de waard gerekend want in de 41^ste minuut vond een speler van Sottegem dat hij wel eens een schot kon wagen vanop de middencirkel, tot zijn eigen grote verbazing en niet in het minste die van Gilles verdween de bal in de kruising. Hoe wanhopig Gilles nog terugkrabbelde hij kon het leer niet te pakken krijgen het werd zowaar 1-1. Aan zo’n goals heeft niemand schuld enkel de factor geluk speelt hier een grote rol.

Tijdens de rust even proberen het tegenslagje te verwerken en opdracht gegeven nog iets sneller en iets hoger te spelen.

Een opdracht die blindelings werd uitgevoerd en die ook resultaat had. Door het hoger spelen kwamen we nog meer in balbezit en eiste Tim in vijf minuten de hoofdrol op.

Een eerste keer in minuut 47 waar hij bij balverovering op rechts de bal voor doel bracht, de Sottegem goalie zich miskeek en Thibaut die goed gevolgd was alert reageerde en het leer binnen duwde 1-2 (overigens de eerste officiële speelminuten van Thibaut na een lange inactiviteit).

Op minuut 52 volgde de tweede actie van Tim, een balverovering op links waarbij hij de perfecte voorzet naar de tweede paal deponeerde waar nu Sander als een duivel uit een doosje de bal tegen de netten prikte 1-3

Wat Sottegem ook probeerde ze stuitten steeds op een goed georganiseerde verdediging waarbij Lars onverzettelijk was, ze poogden ook een strafschop te versieren maar onze pientere jongens lieten zich niet verleiden en grepen heel verstandig in binnen de 16 meter. Ook enkele afstandschoten werden op ons doel afgevuurd en bij één daarvan toonde Gilles uit het goede hout gesneden te zijn, hij pareerde elke poging en hield zijn netten verder ongeschonden.

Eindstand 1-3 !

Het doet plezier te zien dat de groep van 23 “één blok” vormt, eender wie speelt geeft steeds het beste van zichzelf en voert de richtlijnen onverstoord uit. Dit getuigt van de goede ingesteldheid en geeft vertrouwen aan een trainer.

We blijven echter met de voetjes op de grond en zullen week na week verder hard werken om op hetzelfde elan te kunnen verder gaan.

Speelden voor KSVO:
Gilles – Hannes - Jonas - Lars - Colin - Tim – Joris - Michael – Pieterjan (PJ) – Sander – Thijs - Gil – Mathieu – Elias - Thibaut