U zal opmerken dat we in de maand maart twee wedstrijden spelen, om in het wedstrijdritme te kunnen blijven zou ik opteren om de twee uitgestelde wedstrijden zijnde thuis tegen Dender en uit bij Waasland-Beveren in die maand te spelen.

Uiteraard zou ik kiezen om op woensdag de wedstrijden te laten doorgaan.

Ik heb hiervoor twee data die ik zou willen invullen, namelijk 02/03 uit naar Waasland en 16/03 thuis tegen Dender.

Vanzelfsprekend beslis ik dit niet alleen en wil ik de achterban raadplegen. Ook het fiat van de bestuurstop is hier niet onbelangrijk.

Daarom had ik graag via mail (in link op dit blog) jullie mening gekregen omtrent mijn voorstel. Wil me dan uiterlijk de komende week antwoorden zodat ik de nodige schikkingen kan treffen, enerzijds met ons bestuur en anderzijds met de tegenstrevers.

Dank voor uw medewerking. 

Na terug een weekendje gedwongen rust dienden de “scheldepeten” af te zakken naar de Egmontstede. De “egmont army” was onze gastheer en eerlijk gezegd de verplaatsing boezemde mij althans wat schrik in.

We wisten van uit de heenronde dat Sottegem en stug en bijzonder agressieve ploeg was en daarbovenop bleek dat ze hun vijf vorige wedstrijden winnend afsloten. Dat we het niet op een presenteerblaadje zouden krijgen stond als een paal boven water.

Om aan de normen van de “labeling” te voldoen en om in de “groep van 23” iedereen voldoende speelgelegenheid te geven werd het team wat herschikt. Geen nood echter enkele thuisblijvers tekenden echter present, Egon was zelfs als allereerste vroege vogel aanwezig om zijn makkers te begeleiden. Ook Vital en Simon kwamen hun ploeg steunen.

Op deze miezerige zondagmorgen om 10.00 uur werd op een “plakkerig” terrein afgetrapt.

Door de voornoemde herschikkingen was het wat aanpassen. Ook de hard opzittende en bij wijlen over de schreef spelende tegenstrever speelde ons parten in de eerste 10 minuten.

We kwamen langzaamaan in de wedstrijd en Sander werd tot tweemaal toe afgezonderd voor de Sottegem keeper doch deze pareerde evenveel keer de pogingen. De opgelegde patroontjes op training zaten nog goed in de kopjes en ik zag ze een paar keer terugkeren in de match. Het overwicht werd groter en op minuut dertig werd PJ (Piedzjie) in het straatje gestuurd, hij werd echter binnen de 16 “genomen” en de ref wees onverbiddelijk naar de stip. Het was PJ zelf die de strafschop feilloos omzette 0-1 !

De potjes bij Sottegem begonnen over te koken en hier en daar werd venijnig uitgehaald. Onze mannen lieten zich niet kennen en zij deelden op een gezond agressieve manier ook enkele tikken uit.

We leken de rust in te gaan met de kleinste voorsprong. Dit was echter buiten de waard gerekend want in de 41^ste minuut vond een speler van Sottegem dat hij wel eens een schot kon wagen vanop de middencirkel, tot zijn eigen grote verbazing en niet in het minste die van Gilles verdween de bal in de kruising. Hoe wanhopig Gilles nog terugkrabbelde hij kon het leer niet te pakken krijgen het werd zowaar 1-1. Aan zo’n goals heeft niemand schuld enkel de factor geluk speelt hier een grote rol.

Tijdens de rust even proberen het tegenslagje te verwerken en opdracht gegeven nog iets sneller en iets hoger te spelen.

Een opdracht die blindelings werd uitgevoerd en die ook resultaat had. Door het hoger spelen kwamen we nog meer in balbezit en eiste Tim in vijf minuten de hoofdrol op.

Een eerste keer in minuut 47 waar hij bij balverovering op rechts de bal voor doel bracht, de Sottegem goalie zich miskeek en Thibaut die goed gevolgd was alert reageerde en het leer binnen duwde 1-2 (overigens de eerste officiële speelminuten van Thibaut na een lange inactiviteit).

Op minuut 52 volgde de tweede actie van Tim, een balverovering op links waarbij hij de perfecte voorzet naar de tweede paal deponeerde waar nu Sander als een duivel uit een doosje de bal tegen de netten prikte 1-3

Wat Sottegem ook probeerde ze stuitten steeds op een goed georganiseerde verdediging waarbij Lars onverzettelijk was, ze poogden ook een strafschop te versieren maar onze pientere jongens lieten zich niet verleiden en grepen heel verstandig in binnen de 16 meter. Ook enkele afstandschoten werden op ons doel afgevuurd en bij één daarvan toonde Gilles uit het goede hout gesneden te zijn, hij pareerde elke poging en hield zijn netten verder ongeschonden.

Eindstand 1-3 !

Het doet plezier te zien dat de groep van 23 “één blok” vormt, eender wie speelt geeft steeds het beste van zichzelf en voert de richtlijnen onverstoord uit. Dit getuigt van de goede ingesteldheid en geeft vertrouwen aan een trainer.

We blijven echter met de voetjes op de grond en zullen week na week verder hard werken om op hetzelfde elan te kunnen verder gaan.

Speelden voor KSVO:
Gilles – Hannes - Jonas - Lars - Colin - Tim – Joris - Michael – Pieterjan (PJ) – Sander – Thijs - Gil – Mathieu – Elias - Thibaut

Nadat we het jaar 2010 in schoonheid eindigden, zo ook wilden we 2011 starten.

Dit diende te gebeuren tegen Wetteren, ploeg die het ons in de heenronde behoorlijk lastig maakte door hun keiharde aanpak, we wisten dus wat ons te doen stond.

Dat de jongens echter klaar waren om de draad weer op te nemen had ik in de trainingsweek al gemerkt, ze gingen op training tot het uiterste. Wanneer je dan weet dat de leuze in het voetbal is “je speelt zoals je traint”, dan weet je al tijdens de week hoever je staat.

De wedstrijd ging door op het veld van fusieploeg Wetteren-Kwatrecht, alhoewel, men kon bezwaarlijk spreken van een veld, wie de fotoreportage raadpleegt zal meteen merken waarom. Daar waar op de ene helft de bal nog iet of wat rolde was dit op de andere helft niet het geval.

Er werd geopteerd om de eerste helft op de betere strook te spelen en te verdedigen op de slechtere strook. Het eerste kwart was een aanpassingskwartier waarbij Wetteren enkele hoekschoppen op rij kon versieren. Nadien nam KSVO het heft in handen en werden zowel Simon als Thibeau alleen voor de keeper afgezonderd, het talentje van Wetteren pareerde echter beide pogingen. Ook KSVO kreeg enkele hoekschoppen op rij maar kon hier ook geen voordeel uit halen. Met een gevoel van overwicht gingen we de rust in met een blanco score.

Tijdens de rust even de richtlijn meegegeven om hoger te spelen en de verdediging van Wetteren stevig onder druk te zetten gezien zij nu op de slechte strook dienden te verdedigen.

De richtlijnen waren niet in dovemansoren gevallen en na 14 minuten in de tweede helft zette Bastiaan zodanig de laatste man van Wetteren onder druk dat die niet anders kon dan terugspelen op zijn doelman. Hij had echter geen rekening gehouden met de staat van zijn eigen terrein, waardoor de bal bleef steken in de modder en Bastiaan er als de kippen bij was om het leer tergend traag over de doellijn te duwen 0-1.

Nog geen minuut verder stond het al 0­-2. Terug lag stevige druk van de KSVO aanvalslinie op de verdediging van Wetteren aan de basis. Er werd onvoldoende ontzet en Thibeau die aan een zeer verdienstelijke wedstrijd bezig was bekroonde zijn prestatie met een goal die mocht gezien zijn, de slecht ontzette bal belandde voor zijn linker en in één tijd dropte Thibeau de bal in doel.

Wetteren kwam in het stuk niet veel meer voor en Gilles kon het zich permitteren om bijna als laatste man te gaan spelen, hij stond bij momenten zowaar aan de middenstip !

De KSVO druk bleef aanhouden en hier zagen we het perfecte voorbeeld van de leuze zoals hierboven vermeld “je speelt zoals je traint“.

Met nog een achttal minuten te gaan zette Vital zich door op rechts, haalde een schijnbaar verloren bal op, zette voor met links, de bal schoof dank zij het veld onder de Wetteren keeper door en Michiel die gepast en attent gevolgd was prikte de 0­-3 op het bord.

Verdienstelijke wedstrijd van een ploeg die in alle linies toonde de betere te zijn van zijn tegenstrever, ook een pluim voor de invallers die onmiddellijk mee in het ritme zaten en enthousiast inkwamen.

De leuze indachtig zullen we proberen ook de komende weken verder te breien aan een vervolg.

Speelden voor KSVO:
Gilles - Jonas - Lars - Egon – Hannes - Tim – Thibeau - Michael - Bastiaan – Simon – Thijs - Vital – Joris – Michiel - Brecht

Bijlagen:
Wens 2011.doc (477.5 KB)   

Na twee weken gedwongen rust en met veertien dagen training in niet altijd ideale omstandigheden, trokken we naar Lebbeke, ploeg die we in de heenronde wandelen stuurden met 7-1 en die nog steeds op de bodem van de rangschikking staat met 0 punten. Het zou, op papier althans, een makkie moeten worden.

Aangekomen aan de “velden” van Lebbeke waanden we ons even op onze trainingsaccomodatie, het was alsof de veldloop ook daar was doorgegaan !!

Niets zou echter de jongens tegenhouden om te proberen het jaar 2010 in schoonheid te eindigen, noch het terrein noch Lebbeke !

Er werd voor de match gewaarschuwd voor overdreven optimisme als zou alles vanzelf wel gaan. Ik stelde namelijk vast dat de collega van de heenronde niet meer dezelfde was en een trainerswissel is altijd gevaarlijk. Mijn vermoeden werd bevestigd en de huidige collega vertelde me dat in de loop van de week de vorige trainer met onmiddellijke ingang werd ontslagen ! Zou het schokeffect van een trainerswissel dan ook bij de jeugd al gehanteerd worden en resultaat hebben ??

Niet tegen KSVO, want de jongens namen onmiddellijk het heft in handen en posteerden zich snel op de helft van Lebbeke. Niettegenstaande het hobbelige veld boksten ze na 4 minuten een aanval in elkaar die er mocht wezen, Simon bediende Sander, deze stuurde Bastiaan (die de ideale looplijn liep) diep en diens voorzet kwam aan de tweede paal waar Vital beheerst binnenduwde. 0 – 1 na een vlotte goed uitgevoerde combinatie. Zo volgden er nog een drietal mooie combinaties waarbij Sander werd afgezonderd voor de keeper, doch de Lebbeke goalie intercepteerde steeds gevat waardoor de pogingen van Sander geneutraliseerd werden. De thuisploeg kwam nauwelijks in het stuk voor en Gilles kende een rustige eerste helft, de rust werd bereikt met de kleinste voorsprong en dat was vooral de verdienste van de doelman van Lebbeke.

Tijdens de rust nog eens gewezen op het gevaar van onderschatting en zelfoverschatting, want een tegenstrever mag dan nog zo zwak zijn een doelpuntje is gauw gevallen.

Alsof de duivel er mee gemoeid was, de eerste tien minuten van de tweede helft waren Lebbeke getint en KSVO kwam niet meer over de helft. Was het onderschatting of zelfoverschatting wie zal het zeggen, feit is dat onze mannen na 4 minuten de gevreesde tegentreffer dienden te slikken, een zwak verdedigen op de tegenstrever in alle linies, leidde er toe dat van buiten de 16 en schot in doel belandde, geen verhaal voor Gilles. Het werd zowaar 1-1!

Hierdoor kwam echter de kentering, Gilles schreeuwde de ploeg in positieve zin naar voor en het hielp !

Het elan kwam terug, KSVO knokte zich met inzet er weer bovenop en ze trokken richting Lebbeke doel. Er werd weer beter gecombineerd en na 15 minuten scoorde Bastiaan de 1-2. Hier lagen PJ en Sander aan de basis, een doorsteekpasje van PJ  zonderde Sander af voor doel, opnieuw was de Lebbeke doelman bij de pinken en verhinderde hij Sander zijn goaltje, doch een goed gevolgde Bastiaan was allert en goed gevolgd en scoorde opportunistich.

De tegenstrever wankelde en het verzet verzwakte, geen twee minuten na de 1-2 prikte Vital zijn tweede van de namiddag tegen de netten. Thibeau zette zich langs de flank door, gaf zijn tegenstrever het nakijken, zette voor doel waar Vital sneller op de bal was dan zijn opponent en de bal tegen de touwen prikte 1-3. Lebbeke hield het voor bekeken en ook KSVO achtte de voorsprong veilig. Het moet gezegd dat ook Vital in de tweede helft ondervond wat Sander de eerste helft tegenkwam, namelijk dat de keeper van Lebbeke de beste man op het veld was, zoniet was de score alvast dezelfde geweest als in de heenronde.

Verdienstelijke wedstrijd van KSVO die de laatste wedstrijd van 2010 winnend afsloot.

Ik zag vooral een gretig team van 15 mannen die er voor knokten om te winnen.

Ik zag doelpunten waarvan ik weet dat ze voortspruiten uit het voortdurend inoefenen van dergelijke patroontjes op training.

Ik zag onze trouwe supporters terug op post als steun voor ook “hun” ploeg.

Dit is voor mij een bewijs dat er vertrouwen is en dit is wederzijds, voor een trainer is het belangrijk zo te kunnen werken.

In de kleedkamer klonk dan ook de geweldige “nieuwe hit” “Waar is dat feestje …..!”

Aan allen die de “BIJZONDERE” U17 een warm hart toedragen mijn welgemeende dank, vrolijk kerstfeest en allerbeste wensen voor 2011 !!

Maar vooral aan de bende van 23 mijn speciale dank voor de tot nu toe leuke samenwerking, jullie zijn allen al begonnen maar toch nog veel succes bij de examens !!

Als laatste heb ik ook een pluim voor Thibaut Vandenabeele, hij speelde nog geen minuut, veel trainen zat er voor hem ook nog niet in, toch is hij in de mate van het mogelijke steevast op post om te supporteren. Ook de verre verplaatsing hield vader Guido niet tegen om het team te komen steunen.

Speelden voor KSVO:
Gilles - Thibeau - Lars - Egon – Hannes - Tim - Sander - Michel - Bastiaan – Simon - Vital – Jonas – PJ (Pieterjan) – Gil - Mathieu