|
Wandelen kun je dit niet meer noemen, het is trekken. Een trekking van 2 dagen. De eerste halve dag wandel ik samen met Chris ongeveer 2.5u naar beneden. Beneden aan de rivier heb je een Oasis. Erg mooi maar ik wil er niet te lang blijven, ik heb nog een tocht voor de boeg. Ik laat Chris hier achter, hij heeft niet zoveel tijd als ik. Even pootje baden in het water doet wel goed.
Ik trek nadien verder en heb het gezelschap van een hond, ik noem hem Taxi want hij brengt me naar de juiste plaatsen. Ik passeer de dorpen Malate en Chaunochi.
Het is moeilijk om verloren te lopen want je komt genoeg mensen tegen die je de goede weg op helpen. Loop je verkeerd dan is er wel een boer die vanop zijn akker naar je fluit en met gebaren je de juiste weg wijst.
Door de presidentsverkiezingen zijn er erg veel mensen onderweg, en blijkbaar hebben ze nog niet al te veel madammen met krullend haar gezien. De meerderheid raakt mijn haren aan, waarom? Joost mag het weten.
Het uitzicht is adembenemend en na een dag van dalen en stijgen bereik ik mijn hostel in Tapay. Electriciteit is hier aanwezig maar doordat de meerderheid van de mensen verzamelt voor tv om de verkiezingen te volgen, valt de stroom uit. Resultaat erg vroeg naar bed. Het is hier ongeveer om 18u al donker en ook erg koud. Maar nachtrust heb ik nodig voor mijn klim morgen.
De klim is niet te doen, achter elke bocht komt nog een bocht en geen van hen blijkt de laatste te zijn.
Moe en voldaan bereik ik de top. Taxi heb ik achtergelaten bij zijn huisje, zijn echte naam is Bobby, klinkt niet vind ik.
Ik blijf nog enkele dagen langer in CabanaConde, het is hier erg rustig ideaal om even op adem te komen. De dag na mijn trekking ga ik met Marilou naar de hot springs in Chivay. Pure verwennerij, het is de lange busrit meer dan waard. Op de bus verbeter ik mijn spaans door met enkele kids aan de babbel te geraken. De terugrit vliegt voorbij.
De voorlaatste dag mag ik de wandeling naar crus del condor. Een plaatst waar je de condors van erg dichtbij kan bewonderen. Ze zijn mij meermaals voorbij gevlogen maar van zo dichtbij is toch erg machtig. Ik heb geen idee van hun grootte, maar het is imens. De Peruanen hebben 3 dieren als symbool,de condor, de jaguar en de slang.
Onderweg kom ik wegenwerken tegen. Zij herstellen de weg die in betere staat is dan sommige wegen in Belgie. Het gekke is dat enkele kilometers verder er geen asfalt is.
Zelfs van een zonsondergang genieten doe ik niet alleen. Brutus is een kanjer van een hond, met als enige probleem dat hij denkt dat hij een schoothondje is. Hij doet niks liever dan komen knuffelen. Het is eigenlijk de hond van de buren, maar hij zit meer in ons hostel dan thuis.
Helaas is er een tijd van komen en van gaan en ik besluit terug te gaan naar Arequipa om vandaar de bus te nemen naar Cusco.
|
