Donderdag avond was het zover, ik ging de bus nemen richting las cataratas de Iguazú. Ik keek er echt enorm naar uit, echt waar, dat ging weer een super ervaring zijn.
Donderdag, ben ik samen met Kristof naar Robin Hood gaan zien, viel een beetje tegen eigenlijk maar bon. Vandaar ben ik naar het busstation vertrokken van Retiro, mijn bus vertrok om 18u30 richting Puerto Iguazú waar ik ging aankomen vrijdag rond 11u30.
Aangekomen in Retiro, ben ik dan gaan zien waar ik moest zijn, dat was snel gebeurd, dan nog snel iets gegeten en sigaretjes gerookt want ja, het ging een lange tocht zijn zonder te kunnen roken, maar ja dat moet je erbij nemen he, vind dat totaal niet erg!
Opeens was het 18u30 en geen bus te bespeuren, ale wel 50 andere bussen maar de mijn niet! Ik nog wat gewacht en 20min later was hij er! Iedereen opgestapt en vertrokken waren we!
Ik zat goed, ruimte voor mijn benen en kon mijn zetel bijna volledig plat zetten om te slapen (coche cama trouwens). Rond 21u werd er ons avond eten geserveerd terwijl er een film getoond werd, een chinees sprekende film met Spaanse ondertiteling dus ja je kan dan niet even luisteren als je niet kan volgen. Dus had ik mijn laptop boven gehaald en daar een film op gezien.
Film gedaan, iedereen lag bijna te slapen, de lichten gaan uit en het wordt stil op de bus! De enige die geen oog dicht kan doen, ben ik wel natuurlijk! En ja, ik denk dat ik in totaal 5u geslapen heb, als het zo veel was, ik weet het eigenlijk niet meer. Ik had de excursie naar de Braziliaanse kant geboekt via Carlos (Tour Operator waar ik effe stage heb gedaan), de mensen gingen mij komen halen in de namiddag. Om 11u30 waren we nog heel ver van Iguazú, dus begon ik me een beetje zorgen te maken voor de excursie, heb toen een sms gestuurd naar Kristof en hij zei dat Carlos hun ging verwittigen en dat ze normaal gezien rond 14u gingen komen. Ik had dus nog tijd.
Om 13u was het zover, Puerto Iguazú, ik was er eindelijk! Snel een taxi genomen want ik was te tam om de colectivo (bus) te nemen en had mijn dosis bus gehad dus ja
Ik was aangekomen in hotel Las Cataratas, een 5* hotel, jullie zullen denken amai dien is precies rijk, maar nee hoor, nogmaals het is hier laagseizoen en je kan echt prijsjes vinden in sjieke hotels, dus heeft den deze ervan geprofiteerd!
Ik kreeg een schone ruime kamer, het eerste wat ik gedaan heb is een goede douche genomen en mij klaargemaakt om naar Brazilië te gaan.
Voor degene die het niet weten zijn er 2 kanten waar je de watervallen kan bewonderen, Brazilië kant die je een panoramische zicht geeft en de Argentijnse kant die je dicht bij je watervallen brengt.
Eerst moet je de Braziliaanse kant zien en daarna de Argentijnse!
Ik was om 14u klaar aan de receptie aan het wachten tot ze mij kwamen halen. Rond 14u30 was het busje daar. We zijn eerst nog andere mensen gaan halen en daarna onze gids, Marcela. Ze vertelde wat er op het programma was vandaag, dat we eerst door de douane moesten en dan onze ingang van het NP betalen, daarna de bus nemen en dan 2km wandelen.
De ingang van het NP was 83 pesos (ongeveer 17), daarna hebben we de bus genomen tot aan het wandelpad waar we de watervallen konden bewonderen. Het lawai van al dat water die neerstorten konden we al heel goed horen. Het was een prachtig landschap dat we voor ons hadden. Onze groep telde 9 personen, 1 Amerikaan, 1 mevrouw uit Nieuw Zeeland, 2 Spanjaarden, een Belg (Ik natuurlijk) en 2 koppels uit Buenos Aires.
Toen zijn we aan onze wandeling begonnen en foto's trekken natuurlijk, het zicht was prachtig, met veel zon en een blauwe hemel, ideaal om schone foto's te trekken. Na 2u wandelen kwamen we aan op een platform waar je dicht bij de waterval kon gaan, je was wel nat toen je terug kwam maar dat ik wel over om mooie foto's te trekken. Het was prachtig en een machtig gevoel om zo dicht bij te kunnen zijn.
Ik heb zelf 3 foto's laten trekken door een Braziliaan, moest er wel 80 pesos voor betalen maar zo foto's kon ik zelf niet trekken dus ja... Het was een prachtige dag, we zijn zelf gebleven tot de zon onderging en dat was pas prachtig, het geluid van het water met de hemel die verschillende roze kleuren had prachtig gewoon, spijtig dat op dat moment mijn batterij van mijn foto toestel leeg was anders had ik ze ook kunnen trekken.
Rond 18u30 was ik terug in het hotel, en Marcela zei ons dat de bus om 7u45 in hotel ons kwam ophalen. Dus het ging een kort nachtje worden, want ik was van plan om effe weg te gaan, Lieven had me gezegd dat ik zeker in de Cuba Libre moest gaan, en heb dat dan ook gedaan!
Eerst ben ik iets gaan eten, en een mojito gedronken, ik had direct door dat de mojito geen zelf gemaakte was maar de fles was van bacardi! dus ja niet echt lekker maar voor 3 niets te klagen. Rond 23u ben ik dan naar de cuba libre geweest, er was al een beetje volk maar niet overdreven, ben dan binnen geweest en Cuna libre gedronken. Opeens was het 12u30 en het volk begon binnen te stromen, om 1u ofzo ben ik dan terug naar het hotel geweest, want moest er de volgende dag er vroeg uit!
Zaterdag morgen, vroeg wakker, om 7u40 aan de receptie, en 5min later was het busje er al! Het beloofde een super dag te worden, want we gingen dichter bij de watervallen zijn en ik had ook een boottocht geboekt die tot bijna onder watervallen gaat, de boot gaat er niet letterlijk onder maar heel dicht bij.
Opweg naar het NP vielen we op eens stil. Er was een accident gebeurd heel vroeg in de morgen! We zijn te weten gekomen dat het een auto was met jongeren in die van een stadje kwamen 100km verder. Het ergste van het verhaal is dat een meisje van 15jaar de klap niet had overleefd, de 3 andere inzittende waren in het hospitaal! Heel erg, en toen we de auto passeerde dacht ik effe van amai die andere 3 hebben echt geluk gehad!! Die auto was echt geen auto meer!
Met 1u vertraging kwamen aan in het NP waar we daar het treintje (ecologische :-p) hebben genomen naar "la Garganta del Diablo" aangekomen aan het station moest we nog 1km of 25min op een brugske wandelen die op het water was! Echt zot! en na een leuke wandeling, was ik er, la Garganta del Diablo, iets indrukwekkend, al dat water die gaat neerstorten 80 meter lager en het lawaai echt niet normaal, we konden met moeite verstaan wat Marcela tegen ons vertelde! Heb er geen woorden voor! De naam Garganta del diablo is door de Guarani Indianen gegeven omdat ze dachten dat daar de duivel was. Door het massa water die daar naar beneden stort vormt zich een mist van het vallende water, voor de Guarani was dat het bewijs dat hier de duivel aanwezig was!
Normaal gezien is het water volume die stroomt in Iguazu 1500m³/seconde :-p Normaal gezien!! Toen ik er was, was het de volume slechts 5000m³/seconde! wat veel meer is dan normaal, dit komt door het veel regen dat er de laatste maanden gevallen was! Begin mei, wist Marcela ons te vertellen dat het volume toen 20.000m³/seconde was, en het niveau van de rivier zeker 5 meter hoger was, zo hoog zelfs dat het NP gesloten was en de wandel brug om naar de Garganta del Diablo te gaan onder water zaten! dat is dus echt onvoorstelbaar! Maar goed, ik heb het geluk gehad dat ik het kon zien. Marcela zei ons ook dat er soms mensen zelfmoord plegen hier door in het waterval te springen omdat ze zo gezegd "geroepen worden door het water", beetje waanzin denk ik dan, maar ja... De laatste mevrouw die gesprongen was, heeft dat begin maart gedaan, zei ze nog! Ongevallen zijn minder frequent, de infrastructuur is redelijk nieuw. Na de overstromingen van eind jaren 90, is de wandel brug opnieuw gebouwd, je kan er nog het oude brug zien onderweg naar de Garganta del Diablo. In ieder geval was het een machtigste ervaring om zo dicht bij te mogen komen, echt niet normaal!
Daarna hebben we het treintje terug genomen naar de circuito superior, om een zicht te hebben van dichtbij van de andere watervallen, dos hermanas, salto San Martin en nog een waar ik de naam niet meer van weet! :-p
Het was best indrukwekkend want je zag het water neerstorten van boven. Normaal gezien, als het water niveau het toelaat kan je op de isla San Martin gaan wandelen en zelf aan het strandje gaan zwemmen, maar nu was het eiland niet toegankelijk. De Salto San Martin is de 2de grootste waterval die er is in Iguazú naar de Garganta del Diablo.
Daarna was het tijd om te gaan eten, voor dat een deel van de groep (ik inbegrepen) de boottocht ging doen. Om 13u45 hadden we weer afgesproken om de 4x4 camion te nemen die ons ging brengen naar de boten. We hebben eerst een rit van 8 km in het woud gedaan, echt indrukwekkend, een subtropische woud! De laatste 500meter mochten we zelf wandelen voor we aan het kleine haventje aankwamen.
Daar moesten we onze zakken en schoenen in speciale zakken steken om dat ze niet nat zouden worden. Een zwemvest ontbrak ook niet, iedereen nam plaats in de boot en ik zat vooraan op de boot! Opeens waren we vertrokken, in het begin was het rustig en dan opeens begonnen we de stroom te voelen en de kapitein van de boot ging er in zodat de boot "sprong" over het water. Toen zijn we aangekomen dicht bij de Isla San Martin, en het was tijd om foto's te nemen. Opeens zij de cameraman, nu is het tijd om de camera's weg te doen en hou jullie klaar om een douche te nemen! :-p Iedereen was zeer enthousiast, en we waren dus vertrokken! De boot ging richting van de Salto San Martin (2de grootste waterval), hij ging zo dicht dat het onmogelijk om ons ogen open te houden door al dat water maar wat een machtig gevoel om zo dicht te komen bij al dat water dat neerstort. De boot ging weer even weg van de waterval en iedereen begon spontaan te roepen: otra vez, otra vez, otra vez!!!! en hij ging er nog eens heel dicht bij! Ik kan me goed voorstellen dat die booten heel veel paardenkracht moeten hebben om zo dicht te kunnen gaan en dan om uit de stromen terug te gaan, als je dat kan besturen moet dat echt een buitengewoon ervaring zijn, het was al buitengewoon om in die boot te zitten, geloof me vrij!!!!
Daarna gingen we in de Canyon, dichter bij de Braziliaanse kant, en weer ging de boot heel dicht bij de stortende water, ik was dus klets nat en zag niets, gewoon ogen en mond dicht houden! echt een super ervaring en ik raad die aan aan iedereen die naar Iguazú gaat!
De boottocht heeft 1u geduurd, daarna mochten we uitstappen en ons omkleden :-p het was nodig!!!
Ik was snel klaar, ik ben dus nog een paar foto's gaan nemen van de watervallen vanop de circuito inferior, waar je dicht bij was van het vallende water! Opeens kwam ik Marcela tegen die me vroeg waar de andere waren, ik zei dat ze nog beneden waren en ze ging gaan zien want we waren een beetje laat dan gepland! Op de weg naar de Sheraton hotel (die in het NP gelegen is) had je nog een prachtig zicht op de watervallen. Aangekomen in de Sheraton, was de rest van de groep op het terras aan het genieten van die wondermooie zicht dat er was van daar uit! En gelijk hadden ze, want je zag echt alles, en het was zo rustig! Ale ja, in vergelijking met dichtbij te zijn natuurlijk!!
Marcela vertelde dat ze hier elke dag komt met toeristen al 15 jaar lang! Ik vroeg haar als ze dat om den duur niet saai vond en ze antwoorden: no es aburrido, es mi oficina, una oficina con vista de las cataratas!
Zo gezien natuurlijk is het niet saai, je zie de verandering van het water volume, je zie verschillende vogels en dieren die je niet elke dag ziet. Ja ik moet eerlijk toegeven zo een job zie ik ook wel zitten!!!!
Rond 16u was ik terug in het hotel, met nog veel beelden van dit prachtig natuurfenomeen! Toen ik met mijn mama op skype was, vond ik echt de woorden niet om te beschrijven wat ik gezien en meegemaakt had, echt niet normaal! Ik heb ongeveer 500 foto's getrokken, en ook een groot deel gefilmd, de film zal ik niet op internet zetten, ik zal wel een DVD ervan maken voor degene die hem willen zien ;-))
Voila dit was mijn avontuur in Iguazú, onvergetelijk! Als men mij zou vragen wat het schoonst was in Argentinië dat ik gezien heb, zal ik zonder twijfel zeggen de Perito Moreno en de watervallen van Iguazú en als ik tussen beiden moet kiezen, zal ik geen antwoord kunnen geven want het is niet vergelijkbaar! Het zijn beiden prachtige natuurfenomenen die heel indrukwekkend zijn, en gelukkig zijn ze opgenomen op de erfgoed lijst van UNESCO want ze verdienen om beschermd te worden.
Nu hopen dat de watervallen van Iguazú een van 7 wereld wonderen wordt, want het is echt een natuur wonder!
Nu is het bijna gedaan, nog exact 14 dagen en ik neem het vliegtuig terug naar België!
Ik kan nu al zeggen dat deze 4 maanden een ongelooflijke ervaring waren, op het vlak van ontdekking, taal, omgaan met een andere cultuur enzo....
Prachtig is niet genoeg om te zeggen wat ik meegemaakt heb!
Ik zal volgende week nog een verslag schrijven want dan ga ik naar Argentina - Canada gaan zien samen met Kristof op maandag 24 mei, dinsdag is het de viering van 200 jaar onafhankelijkheid dus weer een feestje :-p
Veel leesplezier en tot binnenkort!!
Besitos,
Kris.
PS: De foto's van de watervallen zijn op picasaweb en FB dus geniet ervan zou ik zeggen ;-)))
