We kregen net minder prettig nieuws ! Onze zaak zal maandag behandeld worden, maar zelf zullen we niet moeten verschijnen. Dat zal pas woensdag of donderdag gebeuren. Dit worden tijdens de zitting op maandag bepaald. Daarenboven zal de de beslissing niet onmiddelijk volgen. Concreet betekent dit dat Krishan ten vroegste op maandag 15 december bij ons zal zijn.
Dit heeft natuurlijk ook gevolgen voor onze terugvlucht. Voor het uitreiken van het paspoort zijn 5 werkdagen nodig. Als op 15 december de binnenlandse procedure afgerond wordt, zal het Belgische consulaat en het Belgisch ministerie van justitie een tandje moeten bijsteken om alles nog tijdens die week geregeld te krijgen. Als het lukt (kaarsen aub) en er is een vlucht beschikbaar dan kunnen we terugkeren op zondag 21 december. K&S
Ik kreeg zonet uit België een prachtige foto doorgestuurd. Ooievaar bomma, ooievaar tante Moniek en ooievaar tante Marleen hebben een prachtig nest gemaakt dat met de hulp van sterke nonkel Johan een mooi plaatsje kreeg.
In afwachting op mijn thuiskomst ligt er nog een eitje in het nestje. Hopelijk wordt het snel uitgebroed.
Krishan
Het werd een prachtige dag!
Deze morgen om 9h begon er in ons hotel een huwelijksfeest. Bruid, bruidegom, familie en dansers waren traditioneel gekleed in Kandystyle. Het was prachtig om te zien en te horen. De dansers begeleiden het huwelijkspaar door de lobby naar de zaal onder luid getrommel. We hebben voor Krishan deze plechtigheid gefilmd zodat we hem later een indruk kunnen geven van de tradities in zijn geboorteland. Het belangrijkste voor ons was een uitgebreid gesprek met Krishan's moeder. We hadden heel wat vragen voorbereid. Zuster Henrrita vertaalde ze en vertaalde nadien de uitleg van Krishan's moeder. Het werd een boeiend gesprek waarin ze al onze vragen beantwoordde. We hadden dit gesprek gevraagd om zoveel mogelijk informatie te krijgen over de achtergrond van Krishan.
Zijn biologische mama is een heel lieve, mooie en jonge vrouw. Ze verbleef reeds vanaf de 6de maand van haar zwangerschap in het weeshuis. Ze heeft Krishan gedurende de afgelopen 4 maanden borstvoeding gegeven. De laatste weken wordt borstvoeding afgewisseld met flesjes om de overgang te vergemakkelijken.
Uit respect voor Krishan hebben we besloten om te woorden en beelden bij dit gesprek te bewaren voor hem. Op een moment dat hij hiervoor klaar is kunnen deze gegevens hem helpen om de antwoord te vinden voor de vragen die hij zal hebben. We respecteren dat hij later zelf beslist aan wie hij zijn levensverhaal toevertrouwd.
We zijn de biologische moeder heel dankbaar om zo openlijk en eerlijk te zijn naar ons. Als cadeau voor haar hebben we een fotoboek gegeven waarin een foto van ons twee zit. We hebben haar beloofd om foto's van Krishan naar het weeshuis te sturen waar zij deze kan komen ophalen. Ze was hiermee ontzettend blij.
K&S
Vrijdag, einde van de bezoekweek. We nemen ons voor om onze batterijen op te laden zodat we het weekend door kunnen komen zonder onze Krishan. Het is een vreemd gevoel te weten dat je zoontje op 2 à 3 km bij je vandaan is en dat je'm niet mag bezoeken. We zullen weer enkele dagen geduld moeten oefenen. We zullen Krishan aanstaande maandag op de rechtbank terugzien. Onze adoptieaanvraag zal dan door de rechter behandeld worden. Als alles gaat zoals wij hopen doet de rechter dan uitspraak en kunnen we eindelijk voorgoed samen zijn. Steken jullie alvast een dikke kaars aan maandag 8 december !
Krishan was vandaag heel vrijgevig met zijn glimlachjes. Als we onze ogen sluiten dan zien we hem zo voor ons en komt er een brede 'smile' op ons gezicht. We hebben vandaag foto's kunnen nemen van de slaapzaal van Krishan. Zuster Henrrita vertelde ons dat de slaapzaal en het bedje het eerste is waar adoptiekinderen naar vragen als ze op rootsreis terugkeren naar het weeshuis.
Na het bezoek aan Krishan is Sven naar de kapper geweest. Ook een belevenis hier! Katelijne heeft uiteraard een foto-reportage gemaakt inclusief voor- en na-foto. Het is een echte papa-coupe geworden. (sorry Edwin, 't was nodig) 's Avonds hebben we Sunil, vrouw en 2 dochters uitgenodigd voor het diner in ons hotel. Het werd een leuke avond waarin we meer inzicht kregen in de maatschappij en gewoontes van de bevolking van Sri Lanka. K & S
Onze Krishan groeit! Op de anderhalve week dat we hem kennen is Krishan al een stukje gegroeid. Ook zijn buikje begint goed te verdikken. Nog eventjes en we kunnen hem ook 'Little Buddha' noemen zoals zijn vriendinnetje Elena Vishmi.
Hij doet dan ook ontzettend zijn best om zijn flesjes helemaal leeg te drinken en protesteert zelfs als ze leeg zijn, alsof hij wil zeggen dat hij nog meer wil.
We proberen ons bezoek een structuur te geven waarin hij zich goed voelt, als een soort ritueel: flesje, wandelingetje, massage, dutje, wandelingetje, turnoefeningetjes.
Krishan geniet van de buitenlucht, de natuurgeuren, de kleuren van de bloemen, ... Als we met hem een wandelingetje maken is hij helemaal relaxt! En dit doen we dan natuurlijk ook heel graag. Het geeft hem nieuwe stimuli waaraan hij duidelijk behoefte heeft. Krishan wordt niet alleen fysiek groter, hij is motorisch ook al sterk gegroeid. We zijn heel gelukkig om te zien dat hij al veel vlotter zijn beide armpjes en handjes kan besturen. Zijn rompspieren worden ook zienderogen sterker en zijn hoofdje is al heel wat stabieler.
Vandaag hebben Krishan en Vishmi samen hun massagebeurt gehad, zodat we de handgrepen aan de mama van Vishmi konden uitleggen. Na deze massage, om 12h, zijn ze samen in slaap gedommeld.
Na ons gesprek met de biologische mama van Krishan gisteren, hebben we vandaag enkele mooie foto's van haar kunnen nemen. We zullen deze bewaren voor Krishan later.
K & S
Het beloofd vandaag een spannende dag te worden: Omdat we vermoeden dat Krishan een gehoorprobleem heeft wordt hij vandaag onderzocht door een NKO-arts in een ziekenhuis in Colombo. Op onze aanvraag wordt dus een gehoortest gedaan.
Zuster Henrrita vertrekt al om 8 uur met onze jongen op pad. Jammer genoeg mogen we er niet bij zijn omdat we nog niet officieel zijn adoptieouders zijn.
Het onderzoek wordt uitgesteld tot te namiddag. De zuster komt dan maar terug naar het home om in de vroege namiddag terug te vertrekken naar het ziekenhuis.
Als de zuster om 18h terug in het home aankomt blijkt dat bij Krishan een mild gehoorverlies aan beide kanten werd vastgesteld.
We hebben hierover een dubbel gevoel: enerzijds zijn we ontzettend blij dat het slechts een mild verlies is, anderzijds doet het pijn dat we in ons vermoeden bevestigd werden. Eens in België laten we dit verder uittesten.
Ons bezoek vandaag hebben we heel kort gehouden omdat Krishan enorm moe was na zo'n lange dag van huis te zijn weggeweest.
Foto van de slaapzaal van Krishan:
Nooit heeft een weekend zo lang geduurd. Wat hebben we zitten af te tellen om maandag ochtend onze kleine spruit te kunnen terugzien! Het is ongelooflijke hoe je na zo'n week al zo aan hem gehecht bent.
Als 2 schoolkinderen staan we om 9h stipt aan de 'poort' van het hotel te wachten op ons vervoer.
Het is heerlijk om hem terug te zien. We genieten van elke seconde dat we samen zijn me z'n drieën. Zo zie je maar weer dat kwantiteit ondergeschikt is aan kwaltiteit. We maken er elke dag 'kwali-tijd' van !
We schrikken van Krishan's vorderingen na 1 week:
- hij heeft zijn middellijn ontdekt, wat maakt dat hij nu besef heeft van zijn 2 handjes. Soms steekt hij, met veel geluk, zijn 2 duimen tesamen in zijn mondje. Door het vele buikliggen had hij vorige week nog niet eens het besef van 1 handje. Hier hoor je dus trotse ouders aan het woord!
- hij draait zelfstandig zijn hoofdje naar rechts voorbij de middellijn. Ook deze beweging was vorige week een probleem, ten eerste door een hoge nekblokkade, maar ook doordat hij steeds naar links gedraaid te slapen werd gelegd. Jaja, hij is al osteopatisch gekeurd en behandeld.
- zijn maag zat ook te hoog en sloot niet goed af, waardoor de vertering van de pap niet goed verliep en er ook veel gisting ontstond in zijn darmpjes. Zijn buikje was hierdoor heel gevoelig. Hierdoor lag hij met geheven bekken en een uitgeholde rug in buikig. Het teruggeven is al fors verminderd. Dit is waarschijnlijk de oorzaak geweest van zijn laag gewicht. Je zal hem zijn achterstand eens zien inhalen!
Papa heeft Krishan vandaag voor het eerst z'n flesje gegeven. Hij heeft het helemaal leeg getutterd. 't Was een prachtig zicht. Nadien is hij zalig in slaap gevallen geleund tegen de schouder van papa. We hadden vandaag weer een leuke babbel met het Italiaanse koppel dat Vishmi adopteert. Vishmi is een maand jonger dan onze Krishan maar ze zit iets steviger in haar vel. Haar ouders noemen haar 'Little Buddha'.
We hebben vandaag Krishan nog eens volledig gemasseerd met biologische baby-olie de we meebrachten. Het zou belangrijk zijn dezelfde olie te gebruiken in het weeshuis als die van thuis, want dan wordt de olie een herkenbare geur. Zo hebben we ook gevraagd aan de zusters om een doek in zijn bedje te leggen. Het doek neemt de geuren op van het weeshuis die we dan mee kunnen nemen naar het hotel, en later naar huis. Zijn reacties op de massage waren een beetje gemengd en gaande van grote ogen trekken, geluidjes maken, zuchten, trappelen,... Hij is nadien terug in slaap gevallen wat ons bevestigde dat hij het leuk vond.
Onze chauffeur Kasoka is een wijze en lieve meneer. Hij is van alles op de hoogte, heel belezen, geduldig, heeft interesse en is vooral ook een heel goeie chauffeur. Hij reageert heel spontaan op alle onverwachte manouvers van de andere voertuigen, zonder zich ooit druk te maken.
Nooit heeft een weekend zo lang geduurd. Wat hebben we zitten af te tellen om maandag ochtend onze kleine spruit te kunnen terugzien! Het is ongelooflijke hoe je na zo'n week al zo aan hem gehecht bent.
Als 2 schoolkinderen staan we om 9h stipt aan de 'poort' van het hotel te wachten op ons vervoer.
Het is heerlijk om hem terug te zien. We genieten van elke seconde dat we samen zijn me z'n drieën. Zo zie je maar weer dat kwantiteit ondergeschikt is aan kwaltiteit. We maken er elke dag 'kwali-tijd' van !
We schrikken van Krishan's vorderingen na 1 week:
- hij heeft zijn middellijn ontdekt, wat maakt dat hij nu besef heeft van zijn 2 handjes. Soms steekt hij, met veel geluk, zijn 2 duimen tesamen in zijn mondje. Door het vele buikliggen had hij vorige week nog niet eens het besef van 1 handje. Hier hoor je dus trotse ouders aan het woord!
- hij draait zelfstandig zijn hoofdje naar rechts voorbij de middellijn. Ook deze beweging was vorige week een probleem, ten eerste door een hoge nekblokkade, maar ook doordat hij steeds naar links gedraaid te slapen werd gelegd. Jaja, hij is al osteopatisch gekeurd en behandeld.
- zijn maag zat ook te hoog en sloot niet goed af, waardoor de vertering van de pap niet goed verliep en er ook veel gisting ontstond in zijn darmpjes. Zijn buikje was hierdoor heel gevoelig. Hierdoor lag hij met geheven bekken en een uitgeholde rug in buikig. Het teruggeven is al fors verminderd. Dit is waarschijnlijk de oorzaak geweest van zijn laag gewicht. Je zal hem zijn achterstand eens zien inhalen!
Papa heeft Krishan vandaag voor het eerst z'n flesje gegeven. Hij heeft het helemaal leeg getutterd. 't Was een prachtig zicht. Nadien is hij zalig in slaap gevallen geleund tegen de schouder van papa. We hadden vandaag weer een leuke babbel met het Italiaanse koppel dat Vishmi adopteert. Vishmi is een maand jonger dan onze Krishan maar ze zit iets steviger in haar vel. Haar ouders noemen haar 'Little Buddha'.
We hebben vandaag Krishan nog eens volledig gemasseerd met biologische baby-olie de we meebrachten. Het zou belangrijk zijn dezelfde olie te gebruiken in het weeshuis als die van thuis, want dan wordt de olie een herkenbare geur. Zo hebben we ook gevraagd aan de zusters om een doek in zijn bedje te leggen. Het doek neemt de geuren op van het weeshuis die we dan mee kunnen nemen naar het hotel, en later naar huis. Zijn reacties op de massage waren een beetje gemengd en gaande van grote ogen trekken, geluidjes maken, zuchten, trappelen,... Hij is nadien terug in slaap gevallen wat ons bevestigde dat hij het leuk vond.
Onze chauffeur Kasoka is een wijze en lieve meneer. Hij is van alles op de hoogte, heel belezen, geduldig, heeft interesse en is vooral ook een heel goeie chauffeur. Hij reageert heel spontaan op alle onverwachte manouvers van de andere voertuigen, zonder zich ooit druk te maken.
