Onze chauffeur bleek vanochtend ziek te zijn. Kan gebeuren natuurlijk. We vonden het alleen jammer dat we hiervan niet verwittigd werden zodat we tijdig een alternatief konden zoeken. We arriveerden pas om 10.30h in het weeshuis. Krishan had al pap gedronken.
Het viel ons op dat Krishan meer in zichzelf gekeerd was en ons minder gemakkelijk herkende. Mekaar 2 dagen niet zien is niet alleen te lang voor ons.
We hebben daarom besloten om hem een extra oefensessie te geven.
Nieuwe aanwinsten:
1) Krishan ontdekt zijn onderlip: Hij zit er veel op te 'bijten' en trekt heel gekke snoeten. 2) Hoe doet moeite om zich af te duwen op zijn beentjes en vindt dit ontzettend leuk. 3) In buiklig strekt hij met een beetje hulp zijn beide armpjes en houdt zijn hoofdje zeer lang omhoog. 4) Vanuit zijlig naar rug- en buiklig rollen met hulp vindt hij enorm interessant. 5) Hij kan maar niet genoeg krijgen van zijn buikspieroefeningen: vanuit ruglig trekt hij zich op naar zit. 6) Krishan maakte vandaag voor het eerst een hardere klank 'AH'. Zijn stembandjes en keel zijn dus aan't versterken. 7) Krishan viel in slaap op zijn ruggetje. Dit is nieuw: voorheen wilde hij niet anders dan op zijn buik liggen. 8) Hij vindt het leuk om op 2 duimen tegelijk te 'lotsen'. We begrijpen zijn lichaamstaal: Hij "duimt" met 2 duimen op een goede afloop van de rechtbank vandaag.
Bij terugkeer nemen we een '3-wheeler' . We ontdekken na anderhalve week dat ons hotel nog dichter bij het weeshuis ligt dan we dachten nl 8 minuten. Onze chauffeur bleek een blokje rond te rijden.
In de namiddag heb ik met Sunil gebeld om meer te weten te komen over de uitspraak van de rechter. We zullen aanstaande donderdag "gehoord" worden. (nogmaals kaarsen aub).
Even het weerbericht: Voor de derde dag op rij gietende regen en drukkend warm. Niet echt het weer om jaloers op te zijn dus. Pas gedoucht en je 'plakt' al terug.
Voor ons is het weer vanzelfsprekend bijzaak. We genieten van elk samenzijn met Krishan en hopen dat de adoptiedocumenten snel in orden zijn zodat we zo snel mogelijk met ons drietjes kunnen terugkeren naar België.
We kregen net minder prettig nieuws ! Onze zaak zal maandag behandeld worden, maar zelf zullen we niet moeten verschijnen. Dat zal pas woensdag of donderdag gebeuren. Dit worden tijdens de zitting op maandag bepaald. Daarenboven zal de de beslissing niet onmiddelijk volgen. Concreet betekent dit dat Krishan ten vroegste op maandag 15 december bij ons zal zijn.
Dit heeft natuurlijk ook gevolgen voor onze terugvlucht. Voor het uitreiken van het paspoort zijn 5 werkdagen nodig. Als op 15 december de binnenlandse procedure afgerond wordt, zal het Belgische consulaat en het Belgisch ministerie van justitie een tandje moeten bijsteken om alles nog tijdens die week geregeld te krijgen. Als het lukt (kaarsen aub) en er is een vlucht beschikbaar dan kunnen we terugkeren op zondag 21 december. K&S
Ik kreeg zonet uit België een prachtige foto doorgestuurd. Ooievaar bomma, ooievaar tante Moniek en ooievaar tante Marleen hebben een prachtig nest gemaakt dat met de hulp van sterke nonkel Johan een mooi plaatsje kreeg.
In afwachting op mijn thuiskomst ligt er nog een eitje in het nestje. Hopelijk wordt het snel uitgebroed.
Krishan
Het werd een prachtige dag!
Deze morgen om 9h begon er in ons hotel een huwelijksfeest. Bruid, bruidegom, familie en dansers waren traditioneel gekleed in Kandystyle. Het was prachtig om te zien en te horen. De dansers begeleiden het huwelijkspaar door de lobby naar de zaal onder luid getrommel. We hebben voor Krishan deze plechtigheid gefilmd zodat we hem later een indruk kunnen geven van de tradities in zijn geboorteland. Het belangrijkste voor ons was een uitgebreid gesprek met Krishan's moeder. We hadden heel wat vragen voorbereid. Zuster Henrrita vertaalde ze en vertaalde nadien de uitleg van Krishan's moeder. Het werd een boeiend gesprek waarin ze al onze vragen beantwoordde. We hadden dit gesprek gevraagd om zoveel mogelijk informatie te krijgen over de achtergrond van Krishan.
Zijn biologische mama is een heel lieve, mooie en jonge vrouw. Ze verbleef reeds vanaf de 6de maand van haar zwangerschap in het weeshuis. Ze heeft Krishan gedurende de afgelopen 4 maanden borstvoeding gegeven. De laatste weken wordt borstvoeding afgewisseld met flesjes om de overgang te vergemakkelijken.
Uit respect voor Krishan hebben we besloten om te woorden en beelden bij dit gesprek te bewaren voor hem. Op een moment dat hij hiervoor klaar is kunnen deze gegevens hem helpen om de antwoord te vinden voor de vragen die hij zal hebben. We respecteren dat hij later zelf beslist aan wie hij zijn levensverhaal toevertrouwd.
We zijn de biologische moeder heel dankbaar om zo openlijk en eerlijk te zijn naar ons. Als cadeau voor haar hebben we een fotoboek gegeven waarin een foto van ons twee zit. We hebben haar beloofd om foto's van Krishan naar het weeshuis te sturen waar zij deze kan komen ophalen. Ze was hiermee ontzettend blij.
K&S
Vrijdag, einde van de bezoekweek. We nemen ons voor om onze batterijen op te laden zodat we het weekend door kunnen komen zonder onze Krishan. Het is een vreemd gevoel te weten dat je zoontje op 2 à 3 km bij je vandaan is en dat je'm niet mag bezoeken. We zullen weer enkele dagen geduld moeten oefenen. We zullen Krishan aanstaande maandag op de rechtbank terugzien. Onze adoptieaanvraag zal dan door de rechter behandeld worden. Als alles gaat zoals wij hopen doet de rechter dan uitspraak en kunnen we eindelijk voorgoed samen zijn. Steken jullie alvast een dikke kaars aan maandag 8 december !
Krishan was vandaag heel vrijgevig met zijn glimlachjes. Als we onze ogen sluiten dan zien we hem zo voor ons en komt er een brede 'smile' op ons gezicht. We hebben vandaag foto's kunnen nemen van de slaapzaal van Krishan. Zuster Henrrita vertelde ons dat de slaapzaal en het bedje het eerste is waar adoptiekinderen naar vragen als ze op rootsreis terugkeren naar het weeshuis.
Na het bezoek aan Krishan is Sven naar de kapper geweest. Ook een belevenis hier! Katelijne heeft uiteraard een foto-reportage gemaakt inclusief voor- en na-foto. Het is een echte papa-coupe geworden. (sorry Edwin, 't was nodig) 's Avonds hebben we Sunil, vrouw en 2 dochters uitgenodigd voor het diner in ons hotel. Het werd een leuke avond waarin we meer inzicht kregen in de maatschappij en gewoontes van de bevolking van Sri Lanka. K & S
Onze Krishan groeit! Op de anderhalve week dat we hem kennen is Krishan al een stukje gegroeid. Ook zijn buikje begint goed te verdikken. Nog eventjes en we kunnen hem ook 'Little Buddha' noemen zoals zijn vriendinnetje Elena Vishmi.
Hij doet dan ook ontzettend zijn best om zijn flesjes helemaal leeg te drinken en protesteert zelfs als ze leeg zijn, alsof hij wil zeggen dat hij nog meer wil.
We proberen ons bezoek een structuur te geven waarin hij zich goed voelt, als een soort ritueel: flesje, wandelingetje, massage, dutje, wandelingetje, turnoefeningetjes.
Krishan geniet van de buitenlucht, de natuurgeuren, de kleuren van de bloemen, ... Als we met hem een wandelingetje maken is hij helemaal relaxt! En dit doen we dan natuurlijk ook heel graag. Het geeft hem nieuwe stimuli waaraan hij duidelijk behoefte heeft. Krishan wordt niet alleen fysiek groter, hij is motorisch ook al sterk gegroeid. We zijn heel gelukkig om te zien dat hij al veel vlotter zijn beide armpjes en handjes kan besturen. Zijn rompspieren worden ook zienderogen sterker en zijn hoofdje is al heel wat stabieler.
Vandaag hebben Krishan en Vishmi samen hun massagebeurt gehad, zodat we de handgrepen aan de mama van Vishmi konden uitleggen. Na deze massage, om 12h, zijn ze samen in slaap gedommeld.
Na ons gesprek met de biologische mama van Krishan gisteren, hebben we vandaag enkele mooie foto's van haar kunnen nemen. We zullen deze bewaren voor Krishan later.
K & S
Het beloofd vandaag een spannende dag te worden: Omdat we vermoeden dat Krishan een gehoorprobleem heeft wordt hij vandaag onderzocht door een NKO-arts in een ziekenhuis in Colombo. Op onze aanvraag wordt dus een gehoortest gedaan.
Zuster Henrrita vertrekt al om 8 uur met onze jongen op pad. Jammer genoeg mogen we er niet bij zijn omdat we nog niet officieel zijn adoptieouders zijn.
Het onderzoek wordt uitgesteld tot te namiddag. De zuster komt dan maar terug naar het home om in de vroege namiddag terug te vertrekken naar het ziekenhuis.
Als de zuster om 18h terug in het home aankomt blijkt dat bij Krishan een mild gehoorverlies aan beide kanten werd vastgesteld.
We hebben hierover een dubbel gevoel: enerzijds zijn we ontzettend blij dat het slechts een mild verlies is, anderzijds doet het pijn dat we in ons vermoeden bevestigd werden. Eens in België laten we dit verder uittesten.
Ons bezoek vandaag hebben we heel kort gehouden omdat Krishan enorm moe was na zo'n lange dag van huis te zijn weggeweest.
Foto van de slaapzaal van Krishan:
Nooit heeft een weekend zo lang geduurd. Wat hebben we zitten af te tellen om maandag ochtend onze kleine spruit te kunnen terugzien! Het is ongelooflijke hoe je na zo'n week al zo aan hem gehecht bent.
Als 2 schoolkinderen staan we om 9h stipt aan de 'poort' van het hotel te wachten op ons vervoer.
Het is heerlijk om hem terug te zien. We genieten van elke seconde dat we samen zijn me z'n drieën. Zo zie je maar weer dat kwantiteit ondergeschikt is aan kwaltiteit. We maken er elke dag 'kwali-tijd' van !
We schrikken van Krishan's vorderingen na 1 week:
- hij heeft zijn middellijn ontdekt, wat maakt dat hij nu besef heeft van zijn 2 handjes. Soms steekt hij, met veel geluk, zijn 2 duimen tesamen in zijn mondje. Door het vele buikliggen had hij vorige week nog niet eens het besef van 1 handje. Hier hoor je dus trotse ouders aan het woord!
- hij draait zelfstandig zijn hoofdje naar rechts voorbij de middellijn. Ook deze beweging was vorige week een probleem, ten eerste door een hoge nekblokkade, maar ook doordat hij steeds naar links gedraaid te slapen werd gelegd. Jaja, hij is al osteopatisch gekeurd en behandeld.
- zijn maag zat ook te hoog en sloot niet goed af, waardoor de vertering van de pap niet goed verliep en er ook veel gisting ontstond in zijn darmpjes. Zijn buikje was hierdoor heel gevoelig. Hierdoor lag hij met geheven bekken en een uitgeholde rug in buikig. Het teruggeven is al fors verminderd. Dit is waarschijnlijk de oorzaak geweest van zijn laag gewicht. Je zal hem zijn achterstand eens zien inhalen!
Papa heeft Krishan vandaag voor het eerst z'n flesje gegeven. Hij heeft het helemaal leeg getutterd. 't Was een prachtig zicht. Nadien is hij zalig in slaap gevallen geleund tegen de schouder van papa. We hadden vandaag weer een leuke babbel met het Italiaanse koppel dat Vishmi adopteert. Vishmi is een maand jonger dan onze Krishan maar ze zit iets steviger in haar vel. Haar ouders noemen haar 'Little Buddha'.
We hebben vandaag Krishan nog eens volledig gemasseerd met biologische baby-olie de we meebrachten. Het zou belangrijk zijn dezelfde olie te gebruiken in het weeshuis als die van thuis, want dan wordt de olie een herkenbare geur. Zo hebben we ook gevraagd aan de zusters om een doek in zijn bedje te leggen. Het doek neemt de geuren op van het weeshuis die we dan mee kunnen nemen naar het hotel, en later naar huis. Zijn reacties op de massage waren een beetje gemengd en gaande van grote ogen trekken, geluidjes maken, zuchten, trappelen,... Hij is nadien terug in slaap gevallen wat ons bevestigde dat hij het leuk vond.
Onze chauffeur Kasoka is een wijze en lieve meneer. Hij is van alles op de hoogte, heel belezen, geduldig, heeft interesse en is vooral ook een heel goeie chauffeur. Hij reageert heel spontaan op alle onverwachte manouvers van de andere voertuigen, zonder zich ooit druk te maken.
Zondag is voor de Singalezen een vrije dag. Dit is ook te merken in het hotel. Er is vandaag een familiedag van een bedrijf, een verjaardagsfeest en een huwelijksfeest gepland in de tuinen van het hotel. Het is echt zalig om te zien. We voelen ons 'omsingeld' door lieve, zingende, lachende en dansende mensen.
En de chiro kennen ze hier ook! Al deze mensen doen spelletjes als: flesjes vullen, stoelendans, honkbal, ... Amusement voor jong en oud. Voor ons is het bijzonder boeiend om dit alles te kunnen volgen.
Ook 'Santa Claus' kwam op bezoek. Er werden kerstliedjes gezongen en snoep en ballonnen uitgedeeld.
't Is eens wat anders: 32°, bikini en zwembroek en jingle bells zingen. Ook in de winkels hadden de kerstsfeer al opgemerkt. Er worden kerstbomen geplaatst met stalletjes, er wordt overal kerstverlichting gehangen en sneeuwdecoratie is ook heel populair.
We hebben vandaag wat tijd gehad om de afgelopen week nog eens te bekijken.
Zonnebaden en lezen was een goede manier om onze batterijen terug op te laden zodat we de komende week weer vol energie kunnen starten.
K&S
We hadden onze dag vandaag goed volgepland om niet veel te kunnen stilstaan bij het gemis aan Krishan. We gingen vandaag op pad voor het drukwerk van het aankomstfeestje en we gingen op zoek naar een mooie verpakking voor de suikerbonen, in Colombo-city. De afstanden in deze stad zijn niet zo groot, maar de gemiddelde snelheid die we halen is nogal laag. Colombo is te vergelijken met groot-Brussel. Maar de infrastructuur is niet echt efficient te noemen. Er zijn geen autosnelwegen op Sri Lanka. Alle verkeer gebeurt dus over wegen te vergelijken met onze gewestwegen. Er is dus ook geen ring rond Colombo met als gevolg dat alle verkeer door de stad moet.
We spendeerden vandaag heel wat tijd in de auto, maar we vonden wel goede oplossingen voor het drukwerk en de suikerbonenverpakkingen. Het blijft natuurlijk een verassing. Ik kan er enkel over zeggen dat het mooi zal zijn.
Wat we ook hoopten te vinden waren babykleertjes. We bezochten vier babywinkels maar babykleertjes voor jongens blijkt hier niet zo vanzelfsprekend. Zelfs een winkel die 'Bambino' heette, wat het Italiaanse woord is voor 'jongen', kon ons niet helpen. Gelukkig hadden we wat meegebracht uit België, met dank aan Carla en tante Anja.
Eigenlijk heb je hier ook niet veel kleren nodig. Het is hier net iets warmer dan in België (32°).
We willen Krishan ook inwikkelen en dragen in een draagdoek. Het is heel goed voor zijn hechting om hem zo dicht mogelijk tegen ons te dragen. We kunnen nauwelijks nog wachten.
K&S
Deze ochtend staan we reeds om 9h20 aan de poort van Good Shepard home. We zijn gisteren namiddag naar een ander hotel verhuisd. Dit ligt op een kwartiertje van het home.
Ons zoontje wordt fris gewassen en aangekleed naar het ontvangskamertje gebracht.
Wat ziet hij er weer beeldig uit vandaag: ons zonnetje is gekleed in 't lichtgeel! Omdat hij het veel te warm heeft, doen we het pakje ook al snel weer uit, ook al omdat we hem zijn lekker warme papje kunnen geven.
Deze keer doet hij er iets langer over dan de vorige keren, maar we denken dat het tutje een kleiner gaatje heeft. Hij slaagt er toch in om de fles volledig uit te tutten.
En dan moeten we afscheid nemen tot maandag. Zaterdag en zondag is het weeshuis gesloten.
Nog enkele bemerkingen bij de onderstaande foto's:
- Krishan in't geel
- het papje
- Mama en papa doen de hele dag leuke turnoefeningen met mij.
- Na een wandelingetje in de tuin valt hij in slaap op de bank.
- Ons papa-mama gevoel wordt elke dag sterker. Overdag kunnen we over niets anders praten en 's nachts dromen we over Krishan. 's Morgens is hij het eerste waar we
aan denken. We genieten van alles: het braaksel opkuisen, snottebellen afvegen, zweet en zever afkuisen, boertjes laten.
- We genieten met volle teugen van onze baby!
- Jammer dat mama en papa dit weekend mijn niet kunnen komen bezoeken en ik het moet stellen met moeder-overste!
We zijn zo vroeg mogelijk vertrokken. Nadat we Kris en Els afgezet hebben aan het Belgische Consulaat, rijden we terug naar het home.
Vandaag hebben we een lang gesprek gehad met een zuster die Krishan vanaf de geboorte kent. Ze gaf ons heel wat nuttige informatie over Krishan's biologische moeder. We hebben afgesproken dat we de moeder dinsdag aanstaande kunnen spreken, samen met de zuster als tolk, omdat de biologische moeder geen Engels spreekt. Dit belooft zeker emotioneel te worden, maar we willen dit bijzonder graag doen om zoveel mogelijk informatie te krijgen voor Krishan.
Onze kleine spruit voelt zich al goed op zijn gemak bij ons. Vandaag hebben we voor het eerste babymassage toegepast. Nadien is hij heel moe geworden. Toeval of niet? Het was in ieder geval zalig om toe te passen en ook om hem te zien slapen.
Na zijn slaapje hebben we nog goed geturnd. Het gaat elke dag een beetje beter. Krishan is heel blij als we een nieuw oefeningetje uit proberen.
K&S
We worden om 10h verwacht in het Belgisch Consulaat. We spreken met mevrouw Dilini die ons de nodige documenten bezorgd voor de verderzetting van onze procedure hier in Sri Lanka. We arriveren omstreeks 11h30 in het Good Shepard home. We hebben het geluk dat we tot 13h30 mogen blijven zodat we aansluitend naar 'Probation office' kunnen rijden in Colombo. Dit is de plaatselijke 'Kind en Gezin' die de procedure mee begeleiden en goedkeuren. Mevrouw Perera stelt vragen als:
Hebben jullie een eigen huis en wat is de waarde ervan? Hebben jullie een auto en wat is de marktwaarde ervan op dit moment. Wat staat er op jullie bankrekening. Wat willen jullie sparen voor Krishan?
In het weeshuis ontmoeten we een Italiaans koppel uit Venetië die hun dochterte Vishmi (wat verassing betekend) komen bezoeken. Blijkt dat ook hun zaak wordt behandeld in de rechtbank op 8 december.
Krishan is enorm vrijgevig met het uitdelen van glimlachjes en lieve fraselende geluidjes. Het lijkt alsof hij ons al een beetje lijkt te herkennen aan onze stemmen.
Hij ruikt zo zalig naar 'baby'.
Het is enorm tropisch heet vandaag. Omdat het in het ontmoetingskamertje een beetje te drukkend wordt, maken we ons eerste wandelingetje in de mooie tuin van het weeshuis.
FOTO'S VOLGEN SNEL !!
De broer van Sunil haalt ons op in ons hotel. Omdat het home 2 uur van het hotel verwijderd is arriveren we pas om 11 uur.
Vandaag hebben we geluk: we mogen het eerste flesje melk geven. Vandaag werd de hoeveelheid melk ook verhoogd, en hij drinkt het flesje voledig uit. Wat zijn we trotse ouders!
Zijn boertje volgt snel en 2 seconden later valt hij zaalig in slaap op de schouder van mama. Zalig voor Krishan, en Zalig voor mama.
Sunhil, onze contactpersoon in Sri Lanka, wacht ons op in de luchthaven. Samen met Els en Kris, een ander Belgisch koppel die een dochtertje toegewezen hebben gekregen, rijden we eerst naar Sunhil's huis waar enkele documenten gehandtekend moeten worden om het laatste deel van onze adoptieprocedure hier in Sri Lanka van start te laten gaan. We staan "op de rol".
Om 8h arriveren we in ons hotel in Wadduwa waar we alvast toasten op het goede verloop van de procedure.
Rond 13h kunnen we reeds tijdens deze eerste dag naar het Good Shepard home in Colombo. We zijn natuurlijk in de wolken. Het wordt spannend!
Na een rit van 2 uren arriveren we in het home.
Het blijkt een klooster/opvangtehuis te zijn, gelegen in een mooie grote tuin. Zeer mooi, groen, rustig.
Een verzorgster van Krishan breng ons naar een kamertje waar de adoptieouders hun kindje kunnen zien. De minuten voor we Krishan te zien krijgen zijn de meest spannende uit ons hele leven.
"Le moment suprème": een bejaarde verzorgster geeft ons Krishan in onze armen. Hij is nog mooier en liever dan op de foto's die we van hem gekregen hebben. Hij weegt inmiddels 4,5 kg. Zijn moeder, die sinds de geboorte in het weeshuis verblijft, heeft hem altijd borstvoeding gegeven. De laatste weken werd de borstvoeding afgebouwd, en afgewisseld met flesjes, om de overgang naar flesvoeding vlot te laten verlopen.
We zijn ontzettend blij dat hij zo lang borstvoeding heeft gekregen. Vandaar zijn bolle kaakjes dus!
We kunnen spreken met een zuster en verzorgster van Krishan. Ze is 76 jaar maar bijzonder vinnig en goedlachs. Ze vertelt ons nuttige details over de voeding en verzorging in het weeshuis.
Na een bezoek van 2h keren we terug naar Wadduwa, bijzonder voldaan.
De volgende nacht hebben we bijzonder goed geslapen en heerlijk gedroomd van ons zoontje. De storm die die nacht raasde ging volledig aan ons voorbij.
K&S
Vertrek om 8h in Dessel.
Vake Balen brengt ons naar Brussel waar we gepakt en gezakt de Thalys nemen richting Charles de Gaulle (Parijs). Hier nemen we een rechtstreekse vlucht naar de hoofdstad van Sri Lanka: Colombo. Alles verloopt volgens schema: de vlucht duurt 10h15 en we arriveren om 4h30 plaatselijke tijd.
K&S
14 november 15h45 rinkelt een telefoon. Niets vermoedend neemt Katelijne de telefoon op. De stem aan de andere kant van de lijn zegt: "Dag Katelijne, U spreekt met Erika van Ray of Hope en ik heb héél goed nieuws voor jullie." Katelijne hoorde slechts de eerste woorden: er is de mogelijkheid om een jongetje te adopteren van 3,5 maand. In een roes van euforie belt ze Sven al bleitend op die op dat moment in de groentewinkel staat. Ook hij barst in tranen van vreugde uit. Hij staat gelukkig vlak bij de ajuin. 't Valt niet op.
Ons zoontje Krishan Devinda is geboren op 25 juli 2008 en woog 2,2 kg. Hij verkeert in heel goede gezondheid volgens het medische rapport. Zijn lengte op 3/11/2008 is 56 cm en weegt 3,5 kg. "Ne lange smalle" zeggen ze dan in Dessel.
Op zijn eerste foto's toont hij mooie bolle kaken en ogen te vergelijken met die van een klein hertje: grote ronde knikkers.
Krishan wordt uitgesproken als Krisjaan, met de klemtoon op de 2de lettergreep. Devinda wordt uitgesproken als Devinde.
We besluiten om deze mooie naam te behouden, en kijken vol van verwachting uit naar onze eerste ontmoeting.
K&S
Dag Vrienden,
Voor we wat meer vertellen over ons zoontje, schetsen we even een beeld van zijn geboorteland.
Sri Lanka is een groot eiland in de Indische Oceaan, ten zuidoosten van de zuidpunt van India, waar het geologisch deel van uitmaakt. Vandaar komen ook de bijnamen: traan van India of Pearl of India.
De oppervlakte bedraagt 66000 vierkante kilometer, te vergelijken met de Benelux. Met zijn 18 tot 19 miljoen inwoners zijn er heel wat verschillende etnische groepen. De belangrijkste zijn de Tamils, Moren, Vedda's, Engelsen, Maleiers, Singalezen en Indiërs.
Ondanks deze grote verscheidenheid zijn er weinig problemen. De grote uitzondering hierop is natuurlijk het conflict tussen de Singalezen en de Tamils. Deze laatste situeren zich vooral in het noorden en willen zich aansluiten bij India.
Vroeger heette het eiland Ceylon, en was het bekend vanwege zijn theeplantages. Deze zijn nu nog steeds te vinden in het binnenland en blijven een van de belangrijkste exportproducten. Op 22 mei 1972 werd de naam veranderd in Sri Lanka. Het land is sinds 1948 een onafhankelijke staat binnen het bestuur van het Britse Gemenebest.
Het centrum van het hoofseiland bestaat uit bergen met toppen van meer dan 2000 m en hoogland. Daarrond ligt laagland en de kustgebieden. Buiten het hoofdeiland zijn er nog een twintigtal kleinere eilandjes die ook tot de staat Sri Lanka behoren.
Het klimaat van Sri Lanka is tropisch te noemen, met temperaturen die het hele jaar schommelen tussen de 30° C en 35° C. Momenteel zitten we in het regenseizoen. Een stevige bui hoort er dus.
K&S
In de namiddag heb ik met Sunil gebeld om meer te weten te komen over de uitspraak van de rechter. We zullen aanstaande donderdag "gehoord" worden. (nogmaals kaarsen aub).
Even het weerbericht: Voor de derde dag op rij gietende regen en drukkend warm. Niet echt het weer om jaloers op te zijn dus. Pas gedoucht en je 'plakt' al terug.
Voor ons is het weer vanzelfsprekend bijzaak. We genieten van elk samenzijn met Krishan en hopen dat de adoptiedocumenten snel in orden zijn zodat we zo snel mogelijk met ons drietjes kunnen terugkeren naar België.
Nooit heeft een weekend zo lang geduurd. Wat hebben we zitten af te tellen om maandag ochtend onze kleine spruit te kunnen terugzien! Het is ongelooflijke hoe je na zo'n week al zo aan hem gehecht bent.
Als 2 schoolkinderen staan we om 9h stipt aan de 'poort' van het hotel te wachten op ons vervoer.
Het is heerlijk om hem terug te zien. We genieten van elke seconde dat we samen zijn me z'n drieën. Zo zie je maar weer dat kwantiteit ondergeschikt is aan kwaltiteit. We maken er elke dag 'kwali-tijd' van !
We schrikken van Krishan's vorderingen na 1 week:
- hij heeft zijn middellijn ontdekt, wat maakt dat hij nu besef heeft van zijn 2 handjes. Soms steekt hij, met veel geluk, zijn 2 duimen tesamen in zijn mondje. Door het vele buikliggen had hij vorige week nog niet eens het besef van 1 handje. Hier hoor je dus trotse ouders aan het woord!
- hij draait zelfstandig zijn hoofdje naar rechts voorbij de middellijn. Ook deze beweging was vorige week een probleem, ten eerste door een hoge nekblokkade, maar ook doordat hij steeds naar links gedraaid te slapen werd gelegd. Jaja, hij is al osteopatisch gekeurd en behandeld.
- zijn maag zat ook te hoog en sloot niet goed af, waardoor de vertering van de pap niet goed verliep en er ook veel gisting ontstond in zijn darmpjes. Zijn buikje was hierdoor heel gevoelig. Hierdoor lag hij met geheven bekken en een uitgeholde rug in buikig. Het teruggeven is al fors verminderd. Dit is waarschijnlijk de oorzaak geweest van zijn laag gewicht. Je zal hem zijn achterstand eens zien inhalen!
Papa heeft Krishan vandaag voor het eerst z'n flesje gegeven. Hij heeft het helemaal leeg getutterd. 't Was een prachtig zicht. Nadien is hij zalig in slaap gevallen geleund tegen de schouder van papa. We hadden vandaag weer een leuke babbel met het Italiaanse koppel dat Vishmi adopteert. Vishmi is een maand jonger dan onze Krishan maar ze zit iets steviger in haar vel. Haar ouders noemen haar 'Little Buddha'.
We hebben vandaag Krishan nog eens volledig gemasseerd met biologische baby-olie de we meebrachten. Het zou belangrijk zijn dezelfde olie te gebruiken in het weeshuis als die van thuis, want dan wordt de olie een herkenbare geur. Zo hebben we ook gevraagd aan de zusters om een doek in zijn bedje te leggen. Het doek neemt de geuren op van het weeshuis die we dan mee kunnen nemen naar het hotel, en later naar huis. Zijn reacties op de massage waren een beetje gemengd en gaande van grote ogen trekken, geluidjes maken, zuchten, trappelen,... Hij is nadien terug in slaap gevallen wat ons bevestigde dat hij het leuk vond.
Onze chauffeur Kasoka is een wijze en lieve meneer. Hij is van alles op de hoogte, heel belezen, geduldig, heeft interesse en is vooral ook een heel goeie chauffeur. Hij reageert heel spontaan op alle onverwachte manouvers van de andere voertuigen, zonder zich ooit druk te maken.
Zondag is voor de Singalezen een vrije dag. Dit is ook te merken in het hotel. Er is vandaag een familiedag van een bedrijf, een verjaardagsfeest en een huwelijksfeest gepland in de tuinen van het hotel. Het is echt zalig om te zien. We voelen ons 'omsingeld' door lieve, zingende, lachende en dansende mensen.
En de chiro kennen ze hier ook! Al deze mensen doen spelletjes als: flesjes vullen, stoelendans, honkbal, ... Amusement voor jong en oud. Voor ons is het bijzonder boeiend om dit alles te kunnen volgen.
Ook 'Santa Claus' kwam op bezoek. Er werden kerstliedjes gezongen en snoep en ballonnen uitgedeeld.
't Is eens wat anders: 32°, bikini en zwembroek en jingle bells zingen. Ook in de winkels hadden de kerstsfeer al opgemerkt. Er worden kerstbomen geplaatst met stalletjes, er wordt overal kerstverlichting gehangen en sneeuwdecoratie is ook heel populair.
We hebben vandaag wat tijd gehad om de afgelopen week nog eens te bekijken.
Zonnebaden en lezen was een goede manier om onze batterijen terug op te laden zodat we de komende week weer vol energie kunnen starten.
K&S
Vertrek om 8h in Dessel.
Vake Balen brengt ons naar Brussel waar we gepakt en gezakt de Thalys nemen richting Charles de Gaulle (Parijs). Hier nemen we een rechtstreekse vlucht naar de hoofdstad van Sri Lanka: Colombo. Alles verloopt volgens schema: de vlucht duurt 10h15 en we arriveren om 4h30 plaatselijke tijd.
K&S
