Sun, food and some jazzzzzz in the southern states
Holiday among framily
11-03-2018
Veel te doen en te weinig tijd
We zijn redelijk laat aangekomen in Miami. De planning was 17 uur locale tijd maar het is tegen half negen geworden. De Miamianen staan er niet echt om bekend dat ze gentleman zijn als het op verkeer aankomt. Ze scheuren, toeteren en scheren je voorbij, wij als visitor van het amerikaanse gewest houden ons strikt aan de speed limit. Bij het appartement aangekomen krioelde het van de blauwe oranje zwaailichten. Er stonden vier of vijf politiewagens en een brandweerwagen die dienst deed als ambulance. Wij als vreemdelingen, doodmoe en hongerig stonden er wel een beetje van te kijken. Het was, laat ik zeggen, zeer indrukwekkend. Achteraf was er iets met een barman, maar hoe en wat? Geen idee en eigenlijk, het is ook totaal niet belangrijk. Het appartement ligt aan biscayne bay, echt prachtig, zeer rustig en chill. Onze eerste nacht was erg kort, maar who matters, het was en is gewoon zalig hier. De geplande uitstappen, Kris en ik wilden dolgraag calle ocho en little havanna doen maar helaas pindakaas, te weinig tijd. De basketbal wedstrijd van miami heat was gewoon kortweg AMAZING. Echt gewoonweg fantastisch en weet je, Miami heeft nog gewonnen ook. Fantastisch leuk gewoon De dag erna was het alweer inpakken en wegwezen maar ik wilde toch effkes langs hard rock café voor ons willemeijn en daar aangekomen bleek dus dat het hele shoppingmall gedoe gewoon super gezellig was. Open en gesloten mall maar vooral meerdere boottochten. Spontaan besloten om een speedboottocht te doen richting de Atlantische oceaan........het was super maar ik als angsthaas, heb bagger gescheten bij het naderen van die ene pascific. Eindelijk konden we vertrekken richting mijn Big sis, degene die ik zo verschrikkelijk mis en super dankbaar ben dat Skype bestaat. Helaas was de weg richting gainesville langer dan voorzien, weer al, door de files en zo, maar uiteindelijk zijn wij doodmoe aangekomen en ik was. Meer dan gelukkig wel te verstaan. Eindelijk kan ik gaan slapen........tot morgen
En we zijn vertrokken!! laatste spullen in de valies gestoken maar toen ik ze dicht wou doen was het duidelijk dat dit niet ging lukken. Ik had me nochtans voorgenomen dat ik niet te veel zou meenemen maar het blijkt toch altijd veel meer dan je eerst dacht. Dan nog maar een kleine valiesje handbagage en we kunnen vertrekken. Afscheid genomen van de kids ( met pijn in het hart) maar we willen er toch het beste van proberen maken. Vandaag gaan we op weg naar Düsseldorf om daar een nachtje te slapen. Het is dichtbij de luchthaven en dan zijn we morgen op ons gemak. We willen graag samen rijden in 1 auto en het wordt echt puzzelen om alles er in te krijgen. Zeker met de bike van Piet die ook mee moet, dat is echt een heel onpraktisch ding, maar uiteindelijk kunnen we vertrekken.
We willen eerst nog eens in de luchthaven langs om te zien of alles in orde is van assistentie, parking maar dat loopt vlot.
Als we in het Ibis hotel aankomen moeten we zelf inchecken en daar moet je natuurlijk een code voor hebben. Eventjes naar het thuisfront gebeld omdat we deze code ook nodig hadden om op internet te kunnen maar na drie keer proberen is het gelukt. Het is ondertussen 16u00 en we zijn toe aan ons eerste drankje, alé ja drankje dat kennen ze in Duitsland niet, als je hier een biertje besteld in het direct een halve liter. We drinken hem met smaak uit en nadien ik voel het al, maar als je op vakantie bent mag dat wel eens. Nu nog iets gaan eten en dan zijn we klaar voor de vliegreis!
Nog 3 dagen en het is zover, het begint stillekes aan te kriebelen. Het is duidelijk dat we vertrekken met gemengde gevoelens na alle rompslomp van de laatste weken ... Maar we hebben ons voorgenomen om toch te genieten en ervoor te zorgen dat onze batterijen wat opgeladen worden. De laatste dagen voor een grote reis zijn altijd wat hectisch en dat is nu niet anders. Deze morgen toch nog eventjes naar de keramiek geweest om de laatste dingen af te werken, daarna nog even naar de Decathlon voor een regenjas. Die had ik eigenlijk gisteren al gekocht, samen met Ellen, maar Eric en de dochters waren er van overtuigd dat hij veel te dik was en dat ik hem beter kon inruilen voor een lichter exemplaar. Nog wat quality time met het gezin in de vorm van kolonisten, papieren in orde maken, hier en daar nog eens onze kop laten zien en tegen dinsdag kunnen we dan vertrekken richting Düsseldorf. Ik zie er tegenop om de kindjes achter te laten maar langs de andere kant kijk ik er wel naar uit om er eens uit te zijn, heel dubbel allemaal. Eventjes weg van de zorgen van thuis. Ik weet dat er voldoende hulplijnen ingeschakeld zijn voor mocht het nodig zijn en dat stelt me toch wat gerust. We zijn natuurlijk ook in fantastisch gezelschap, met Nine valt er altijd wel iets te beleven, zij kan van de meest eenvoudige dingen een feest maken dus dat beloofd. We zullen jullie op de hoogte houden van de reis met wat tekst en uitleg zodat jullie op afstand mee kunnen volgen als je daar zin in hebt. De foto's kunnen jullie terug vinden op ons (Kristels of Janines) facebookprofiel.
