Dit weekend trokken we naar Steenbrugge. Een moeilijke verplaatsing, waar we de afgelopen jaren dikwijls onze tanden stukbeten. En vandaag was het terug van dat
Nochtans startten we uitstekend, want Tibo kon na 44 seconden alleen op doel afgaan, maar de doelman redde in extremisch met de voet. Na drie minuten kwam het eerste thuisoffensief. Balverlies centraal in onze verdediging bracht hun nieuwe spits die trouwens zijn eerste wedstrijd speelde bij de U15 in stelling om alleen op doel af te gaan en beheerst af te werken : 1-0. Daarna was het terug aan Roeselare, die het meest in balbezit was, maar zonder echt veel gevaar voor doel. Het gevaar moest dan komen uit enkele vrije trappen en/of hoekschoppen. Eén keer was Lennert dicht bij een doelpunt, maar zijn vrije trap werd door hun keeper die vandaag heel sterk was in corner gewerkt. Uit deze hoekschop kopte Alessandro net naast. Jammer hier zaten we dicht bij de gelijkmaker. We naderden het einde van het eerste deel toen de thuisploeg voor de tweede keer op onze helft kon komen. Deze aanval bracht hun eerste corner op. In het geharrewar wou Thorn de bal wegwerken, maar op dat moment kwam een speler van Steenbrugge laag koppend van achter zijn rug. Thorn kon een trap in zijn gezicht niet meer voorkomen, wat natuurlijk altijd gevaarlijk spel is. En wat deed de ref? Hij floot tot onze grote frustratie penalty! Een onrechtstreekse vrije trap was hier correcter geweest. Hun nieuwe zwarte parel werkte de strafschop feilloos af : 2-0. Met deze stand gingen we pauzeren.
Het tweede deel verliep terug zoals het eerste. Veel balbezit aan onze kant, maar we hadden het moeilijk tegen de goede organisatie van Steenbrugge. Na 26 minuten kwam de thuisploeg één keer goed weg toen Victor zijn shot net vóór de lijn zag buitengekopt worden door de man aan de eerste paal. Dezelfde Victor die vandaag zeker de meeste kilometers afgelegd heeft werd in de 31ste minuut niet beloond met een doelpunt. Zijn shot ging net naast. We naderden intussen de rust. Wij konden het doelpuntje dat we toch wel verdienden niet maken en Steenbrugge kwam hier in het tweede deel niet aan de overzijde om onze keeper te bedreigen. Met 2-0 in het krijt gingen onze jongens gaan rusten.
Na de rust gingen onze youngsters op zoek naar de aansluitingstreffer. Deze kwam er dan uiteindelijk in de 47ste minuut na een verre inworp van Thorn naar Lennert, die zonder aarzelen in de draai de 2-1 kon scoren. De wedstrijd werd wat bitsiger en na 55 minuten werd Tibo zwaar onderuit gehaald door hun stevige spits. Het gevolg was dat Tibo out was met een bloedende lip (elleboogstoot) en een serieuze trap op de voet, die verder spelen onmogelijk maakte. De ref ging hier voor de tweede keer in de fout door dit onbestraft te laten. Over het kleur van de kaart gaan we nog niet discussiëren, maar hier mocht er zeker één bovengehaald worden. Op het uur was er een hoekschop voor de thuisploeg. Terug een fase waar we een les moeten uit trekken. Het begon toen er een tweede bal van het veld naast ons op het veld rolde ter hoogte van ons doelgebied. Onze spelers maakten de ref hier attent op, maar ook hier wou de scheidsrechter niet naar de opmerking van onze jongens luisteren en liet de corner gewoon doorgaan. Terwijl een Roeselaarse speler zijn positie verliet om de tweede bal terug te gaan geven, werd de corner naar de tweede paal getrapt, waar een ongedekte speler vrij kon binnenshotten : 3-1. Conclusie : ook al liggen er twee ballen op het veld gewoon laten liggen en wachten tot de ref ingrijpt. Intussen waren we, na de verzorging van Tibo, al in blessuretijd beland, toen Aico het strapschopgebied inging. Zijn pass werd met de hand beroerd door een thuisspeler, wat een penalty opleverde. Alessandro nam zijn verantwoordelijkheid, maar de elfmeter werd gepakt door hun doelman. Jammer Het was duidelijk ons dagje niet vandaag. Alles viel tegen. Soit, we gingen de laatste keer gaan pauzeren met een 3-1 achterstand.
Het laatste deel werd aangevat. Met veel goede wil en veel inzet gingen onze jongens op zoek naar dat tweede doelpuntje, maar telkens hield Steenbrugge de deur goed dicht achteraan. Drie minuten van het einde zagen we nog eens de zoveelste run op links van Aico. Zijn voorzet naar de aanstormende Louis Sanders kon net niet binnengetikt worden. In de allerlaatste minuut noteerden we nog een doorbraak van Louis S. op de rechterflank. Hij kwam in het duel ongelukkig op zijn pols terecht en we vreesden meteen voor een breukje. Uiteindelijk luidde het eindsignaal en zo gingen we voor het eerst dit seizoen met een bittere nederlaag naar huis.
Het was vandaag ons dagje niet, maar we moeten ook kunnen toegeven dat Steenbrugge verdiend gewonnen heeft, ook al waren er twee discutabele fases, waar twee doelpunten uit voortkwamen. Toch een dikke proficiat aan alle spelers, die qua inzet het beste van zichzelf gegeven hebben. Volgende keer herpakken we ons gewoon.
P.S. : Na een uurtje op de spoed, lieten Stefaan en Louis Sanders weten dat er gelukkig geen polsbreuk is, maar een zware kneuzing. Oef!
Speelden voor KSV Roeselare
Platteeuw Robbe (K), Provoost Keanu (K), Beel Alessandro, Buffel Tibo, De Meyere Robbe, Dierynck Viktor, Houthoofd Matisse, Laperruque Maxim, Lingier Lennert, Patoor Aico, Pramenkovic Haris, Raveschot Lowie, Sanders Louis en Werbrouck Thorn.
Onder een stralend zonnetje werd op Schiervelde onze 4de competitiewedstrijd gespeeld tegen SK Staden.
Na vier minuten noteerden we onze eerste mooie aanval. Deze was meteen ook goed voor de 1-0. Alessandro stuurde op rechts Lowie Raveschot de diepte in en zijn voorzet werd in één tijd door Aico in doel gewerkt. Maar Staden antwoordde al snel terug met een tegendoelpunt. Door balverlies in onze verdediging en een mooie schijnbeweging van hun aanvaller, kwam deze oog in oog te staan met onze keeper, Keanu, die geen schijn van kans had op zijn shot in de rechterbenedenhoek : 1-1. Onze jongens herpakten zich en gingen voluit op zoek naar dat 2de doelpuntje, maar op hun weg naar doel kwamen ze telkens een verdediger tegen. De zoveelste hoekschop van Lowie R. werd na 13 minuten aan de eerste paal mooi in doel gekopt door Aico : 2-1. Met deze stand gingen we de kleine pauze in.
In het tweede deel werd er vooral richting doel van de tegenstander gespeeld, maar het was een moeilijke klus om door de Stadense verdediging te geraken. Eén keer, in de 32ste minuut, moesten zij zich dan toch gewonnen geven. Thorn, die veel ruimte kreeg, gaf een verre gemeten voorzet naar de vrijstaande Robbe Platteeuw, die mooi de 3-1 binnenkopte. Een tweetal tegenprikken van Staden leverden nog evenveel hoekschoppen op, maar zonder al te veel gevaar. Uiteindelijk gingen we met een 3-1 stand de rust in.
Na de rust kwamen onze gasten met goede moed het veld op, maar onze motor kwam precies niet op gang. Veel slordige passes en veel balverlies brachten Staden terug meer en meer in de wedstrijd. Welgeteld één kans viel er te noteren van Lennert, maar zijn gekraakt schot bracht de keeper van Staden niet in de problemen.
Ook in het laatste deel ging het niet van een leien dakje. Het waren zelfs de bezoekers die een paar keer voor gevaar zorgden, maar gelukkig kwam hun laatste pass nooit goed aan tot bij hun aanvallers. Het was wachten tot in de 73ste minuut toen Louis Sanders zijn snelheid kon gebruiken om alleen op doel af te gaan. Louis werd duidelijk foutief afgestopt, maar de ref liet doorspelen. Eén minuut later kon Staden bijna profiteren van balverlies aan onze zijde. Het shot op doel werd met een mooie save van keeper Bert uit doel gewerkt. Het spel ging nu goed heen en weer. Enkele aanvallen op links via Matisse of Aico werden net niet verzilverd. We naderden intussen het eindsignaal. Het leek erop dat er niet meer zou gescoord worden. Intussen had de doelman van Staden de zoveelste bal onderschept aan de rechterkant op het randje van de grote carré. Van daaruit trapte hij de bal terug in het spel, maar recht in de voeten van Victor, die beheerst en kalm bleef, het lege doel zag en van ongeveer 25 meter net naast de paal binnentrapte : 4-1 en tevens de eindstand.
