Wat wil ik ? Wie ben ik? Waar ben ik goed in? Wat zijn mijn
dromen? Hoe kan ik mijn dromen waarmaken? Allemaal vragen waar ik op dit moment
geen antwoord op kan geven. Ik zit vast, rotsvast. Ik geraak niet meer verder,
omdat ik ook geen doel heb. Ik heb veel meegemaakt de voorbije 20 jaren. Het liefst
zou ik gewoon willen verdwijnen, alsof
ik nooit heb bestaan. Al mijn cellen die stilaan oplossen in het heelal. Mijn
bestaan gewist. Ik voel mij loom en zwaar in mijn lichaam, alles kost moeite.
Ik heb de laatste tijd geen energie meer, ik lig heldere dagen in bed te denken
en te denken. Ik zie geen uitweg, ik droom en droom. Ik voel mij niet thuis in
mijn lichaam. Mijn gedachten zijn non-stop bezig en ik hoor anderen zelfs niet
meer. Ik kan het niet meer aan om anderen hun problemen aan te horen, ik word
er zelf moe van en het frustreert mij. Ik heb het gevoel dat iedereen hun
gevoelens en problemen kunnen uiten tegen mij en ik blijf alleen achter.
Gebruikt, als een slappe lappenpop. Ik
ben zo intens verdrietig omdat niemand iets aan mij ziet en ik schreeuw om hulp
vanbinnen maar ik blijf maar lachen en afwezig zijn en flink zijn. Waarom staat
niemand er bij stil dat ik ook mijn eigen problemen heb? Een leven die heel wat
van mij vroeg. Ik verwijt ze eigenlijk niets, niemand kan iets aan mij zien. Ik
ben het goedlachse meisje die altijd vriendelijk is. Hoezeer ik het ook
probeer, ik kan mij heel moeilijk uiten bij mensen. Ik voel de behoefte om te
verhuizen, mij terug te trekken in de natuur. Een simpel bestaan leven met 2
katten en een houten huisje. Ik voel mij hier ‘ verkeerd’, alsof ik er niet bij
hoor met al die mensen die weten wat ze willen, met al die mensen die alles
vanzelfsprekend vinden. Alles vergt
langs mijn kant veel moeite zoals van mensen houden en dat laten zien. Ik weet
zelfs niet wat ik voel, ik sta helemaal niet in verbinding met mezelf. Ik vind
mezelf zo moeilijk, zo wispelturig, zo verwarrend. Ik hoor mijn hart niet, hoe
moet dat? Hoe weet je wat je wilt? De klok tikt en ik ben bang, bang om tijd de
verliezen. Maar ik zal eerst mezelf moeten vinden en moeten ontdekken wie ik
ben achter het masker vooraleer ik verder kan.
