Met de komst van Harelbeke kondigde zich de eerste topper
van het seizoen aan. De ratten hadden tot nu toe op één na al hun wedstrijden
vlot gewonnen. Uit de dubbele confrontatie van vorig seizoen leerden we dat we
een te duchten tegenstander mochten verwachten. Bovendien was het ook uitkijken
of, en zo ja, hoe de jongens zich zouden herpakken na de collectieve offday van
vorige week. Vooraf werd tussen de beide trainers afgesproken om 4 maal een
kwartier te spelen in plaats van de gebruikelijke 2 maal 25 minuten. Guy Dupont floot de
wedstrijd stipt op gang en dus iets na twaalven zouden we weten of de groen-zwarten
hun revanche beet zouden hebben.De
studieronde werd overgeslagen waardoor van meet af aan de intenties van Torhout
duidelijk waren. Met verzorgd voetbal zetten we onze gasten onder druk. De
bezoekende doelman kon in het begin nog averij voorkomen. Maar na een mooie
individuele actie gevolgd door een strak schot moest hij zich toch gewonnen
geven. De ban was nu gebroken en de twee, drie en vier nul volgden nu sneller.
De goed meevoetballende tegenstander was wat aangeslagen en wellicht ook wat
geïmponeerd door de gretigheid en duelkracht die onze jongens etaleerden.Bij een hoekschop voor de bezoekers kon hun
doelman, die ver was mee geschoven ,hard uithalen en zo onze goalie verslaan. Bij het korte intermezzo na
het eerste kwartier kon je merken dat ze vol overgave gingen blijven strijden.
Zo zwak de drive was vorige week, zo sterk was hij deze week. Het tweede, derde
en vierde bedrijf was dan ook naar het evenbeeld van het eerste. We waren onder
andere getuige van hoekschoppen die in verschillende uitvoering werden gebracht
op commando van een cijfer. Dit bracht verrassende spelsituaties op. Het moet gezegd
dat Harelbeke technisch ook goed voetbal bracht maar moest strijden voor elke
morzel grond op de Velodroom. Fysisch waren we sterker en konden zo beletten
dat de paars-witten in hun spel kwamen. We hadden met techniek, fysiek en veel
overgave heel wat ijzers in het vuur. Dat resulteerde in mooie duels en combinaties waarmee we de score
konden opdrijven tot een 13 -4
eindstand. Dat er in het laatste
kwartier nog heel wat kansen verloren gingen, kende zijn oorzaak in de
vermoeidheid die binnensloop. Na zon felle, intense wedstrijd was het
duidelijk dat bij zowat iedereen de batterijen leeg waren. We kunnen deze
wedstrijd dan ook beoordelen met een heel hoog cijfer. Eindigen doe ik met welgemeende
felicitaties aan de gehele ploeg.
Nabeschouwing Jitser: De eerste match tegen Izegem was het laatste drie kwart van de wedstrijd ook van een hoog niveau. De tweede wedstrijd in Wevelgem was matig. De thuiswedstrijd tegen Roeselare baarde een muis door te lichte tegenstand. De wedstrijd in Wielsbeke was ook middelmatig, mede ook door dat onze vaste doelman niet kon meedoen. De volgende thuiswedstrijd tegen Ingelmunster was hetzelfde als tegen Roeselare. In Oostkamp was de eerste helft nog zwakker dan zwak en herpakten we ons in de tweede helft. De balans was dus maar middelmatig tot nu toe. Maar tegen Harelbeke heb ik een zeer goede prestatie van mijn team gezien en speelde we in het eerste kwartier op een zéér hoog tempo, met zowel combinaties als individuele acties. In de volgende kwartiertjes bleven we dit tempo aanhouden tegen een goede tegenstrever. Ook de aangeleerde stilstaande fases werden behoorlijk tot goed uitgevoerd. Met deze wedstrijd hebben we al veel goedgemaakt van een woelige septembermaand, ook gekenmerkt door het redelijk veel wisselen van posities. Zaterdag hebben we ook wel veel gewisseld qua positie, en je merkt dat iedere speler sterker wordt. Ook al is het niet altijd zijn 'beste' positie. Het is uiteindelijk de bedoeling dat iedereen beter wordt tegen le fin du saison, en daarvoor zal ik zorgen. Een dikke proficiat aan mijn team!
