Wanneer de sinterklaasperiode eraan komt, zijn ze niet in te tomen, die kleine bengels. Dan krijgen ze steevast de kriebels. Het is dan al sint wat de klok slaat. Als juf proberen we het hele gebeuren in goede banen te leiden. Via een sintkalender, waarvan elke dag een stukje mag afgeknipt worden, helpen we hen wat grip te krijgen op de tijd. Nog ...dagen en dan komt de Sint.
De kringgesprekjes gingen dan ook vooral over de sint. Eén keer ontstond een heftige discussie. Is de sint nu dood of niet? De kleuters hadden informatie door gekregen van grotere broer of zus. En die wisten blijkbaar wel hoe het in elkaar zat. Mijn verhaal van Nicolaas van Myra kwam rijkelijk te laat. Ik voelde meteen de noodzaak om te informeren naar de versie, die juf Brigitte gegeven had.
De zak van zwarte Piet bracht dagelijks een of andere verrassing, die zowel lekker als leerrijk was.
De dag dat de kleren van de sint en de pieten aangeboden werden, werd het pas interessant. Een laagje witte of zwarte verf moest het geheel compleet maken. Een stoomboot werd noodzakelijk. Met een paar tafeltjes, karton en spontane, enthousiaste hulp smosten we een boot in elkaar. Ze stonden als het ware aan te schuiven om in te schepen en zich zo in te leven in hun rol. En geloof me, ze genoten van hun nieuwe status.
Er werd ook speculaas gemaakt. Aan helpers was er geen gebrek. Vormpjes maken viel in de smaak, maar het deegje ... dat was pas lekker! Stiekem verdwenen restjes deeg en glunderden gezichtjes. Zelfs de sint van dienst deed even zijn mijter af en zijn mantel uit om hoogstpersoonlijk mee te helpen aan deze belangrijke klus. Tussendoor werd er nog een dansje ingeoefend,een kroon gemaakt ... Het ware drukke tijden.
En zo werd het sinterklaasdag, de dag waarnaar ze zo hadden uitgekeken. De verschijning van sinterklaas en zijn pieten boven op het dak was geweldig. Met een bende enthousiaste kinderen trokken we daarna naar de zaal. Het werd een geslaagd sinterklaasfeest.
