Jullie hebben twee weken de tijd gehad om een eind te schrijven aan het gedicht Het einde. Vandaag maken we de winnaar bekend van de wedstrijd. Maar vooraleer we verklappen wie het is, willen we jullie toch nog het oorspronkelijke einde meegeven:
Het einde
Toen ik één was, moest ik slapen,
toen begon ik nog maar net.
Toen ik twee was, moest ik s middags van mijn moeder nog naar bed.
Toen ik drie was, zei ze altijd:
Nee, nu ben je nog te klein.
Toen ik vier was, zei ze meestal:
Daarvoor moet je groter zijn.
Toen ik vijf was, zei ze weleens:
Och, daar weet jij toch niets van.
Maar ... nu ik al zes ben, ben ik knapper dan de allerknapste man. Daarom wil ik altijd zes zijn, ja, zolang als het maar kan!
(A.A. Minne)
16-10-2007 om 16:54
geschreven door Klas 06 
|