Vrijdagavond zijn we om 16u vertrokken met de bus naar HCMC die welgeteld 3u lang was. Ik had hier geen last van en heb bijna de volledige rit geslapen. Eenmaal aangekomen in HCMC waren we allemaal enthousiast over onze hostel. Het zag er heel verzorgd uit en de bedden waren hemels. Zonder avondeten konden we natuurlijk niet gaan slapen. Ik had in mijn boekje van Vietnam een Spaans restaurant gevonden, op huisnummer 6. Daar aangekomen zagen we tussen huisnummer 4 en 8 enkel en alleen maar afgesmeten gebouw. Daar ging onze Spaanse avond. Gelukkig waren er meerdere restaurants in de buurt en hebben we gekozen om Iers te eten. 

De volgende morgen stond de Benh Thanh Market op de planning. Het was maar enkele minuten wandelen tot aan de markt. We hadden de kaart bij ons en nog moesten we vragen aan omstaanders welke richting we moesten. Uiteindelijk stonden we er vlak voor maar hadden we het niet door. De markt was groot waardoor het moeilijk was om alle kraampjes te doen, zeker door de drukte. Tegen de middag zijn we vertrokken naar Dam Sen Water Park. Er waren veel leuke waterglijbanen waar we onze kelen goed hadden opengezet om te tieren.  Af en toe waren de Vietnamezen ons aan het uitlachen maar daar trokken wij ons niets van aan. We hebben enorm veel plezier gehad en vooral genoten van het zonnetje. 's Avonds zijn we naar Ahn Sao bridge ofwel Starlight bridge geweest. Een brug met een waterval die verschillende kleuren had. Volgens de Vietnamezen is dit een plaats voor veel koppel en dat was duidelijk te zien. 

Aan de andere kant van de brug was een groepje straatartiesten bezig met de mensen te entertainen met hun dancemoves. We zijn net als alle andere mensen gestopt om te genieten van hun danskunsten. Natuurlijk werden Jolien en Debby eruit gepikt om mee te doen. Achteraf hebben we nog met de hele crew een foto genomen. 

Zondagochtend stond Saigon Zoo and Botanical Gardens op de planning. Een dagje tussen de diertjes en een lekker ijsje eten. We waren aan het wandelen tot we een clown tegenkwamen die de kindjes aan het entertainen was. Er was muziek waar wij op dansten en op dat moment waren wij zelf een attractie en moesten we mee dansen op het podium. Achteraf waren er een aantal mensen die met ons op de foto wouden. Na 5 weken zijn we er ondertussen al aan gewend. In de namiddag zijn we gaan shoppen en tegen 5u30 zijn we vertrokken met de bus naar Can Tho. Een zalige rit was dat. Het waren slaapbussen waarbij je echt languit kon liggen. Zo'n bussen zouden ze beter ook aanschaffen in België. Ook hier heb ik onderweg niet veel gezien. Ik was lekker in dromenland. 

We hebben een geslaagd weekend achter de rug en zitten ondertussen aan de helft van onze buitenlandse stage. Mijn laatste week op spoed gaat van start. Ookal zou ik er nog langer willen blijven. Onze begeleider heeft gezegd dat hij een feestje gaat geven met de volledige spoedafdeling omdat Jolien en ik dan vertrekken naar een andere dienst. Jammer genoeg moet ik naar het operatiekwartier. Ik heb wel al gehoord van de andere studenten dat er niet altijd veel te doen is. Ondanks dit kijk ik er wel naar uit omdat het toch een ervaring op zich is.