Hallo, dikwijls merk ik, zowel bij kinderen als tieners, dat ze het moeilijk hebben om tot rust te komen, hetzelfde komt echter ook voor bij de ouders. Mijn motto bij deze, wat mezelf betreft, is: "als er iets is waar een volwassene meer van heeft dan een kind/jongere, is het wel geduld". De basis voor het bekomen van rust is dus geduld, later maak ik dit duidelijk. Nu, rust uitstralen leidt niet altijd tot het gewenste resultaat. Er zijn mensen, kinderen en jongeren die het juist op hun heupen krijgen wanneer jij rustig bent en zij, bij manier van spreken, in de bomen zitten, supergestresseerd zijn. Een rustige stem kan echter al veel doen, en als je blijft volharden in je rust, beseft het kind, de jongere dat wat hen stresseerd in feite niet de moeite is om zich in te stresseren. Zoals bij knutselen heb ik geleerd om een probleem steeds vanuit verschillende hoeken te bekijken. Wanneer een kind of jongere een probleem aankaart, tracht het probleem dan te verduidelijken door te herhalen, in eigen woorden, wat je onder hen probleem verstaat, en vraag het kind/de jongere bevestiging hieromtrent. Zo toon je dat je je betrokken voelt, dat je met hen meevoelt, dat je samen met het kind/de jongere wil zoeken naar een oplossing voor het probleem. De oplossing ligt hem dikwijls in de eenvoud, ontdoe het probleem van alle emoties (ik weet het, dat klinkt nogal klinisch) en zet positieve en negatieve zaken van het probleem op een rijtje, en tracht om de positieve naar meer waarde te schatten dan de negatieve. Komt nogal eenvoudig over, maar al doende leert men. Als je zelf een probleem tegenkomt, hoe erg ook, tracht er steeds het positieve van in te zien. Als het kind/de jongere ziet dat dit het leven voor jezelf draaglijker maakt, kan het kind/de jongere, je manier van probleemoplossen overnemen. De verschillende hoeken vanuit dewelke je een probleem kan bekijken, houdt in dat je nagaat hoe andere partijen je probleem ervaren, hoe kijken zij er naar toe, dragen ze via hun eigen visie bij tot een mogelijk antwoord? Zo merk je al snel dat de mensen waarvan je denkt dat ze roddelen, met dit roddelen gewoon hun eigen visie willen geven over iets, en dat het roddelen op zich meer zegt over de persoon die roddelt, dan wat uw relatie is tot het probleem. Nu, zoals beloofd een voorbeeld, rechtstreeks vanuit mijn werkveld, dat het uitoefenen van geduld kan leiden tot rust. Op een zomerse dag zat ik aan een ronde tafel, met 3 jongeren erbij, allen rond de 16 jaar. Op een gegeven moment bedreigt één van de jongeren mij met een mes (een gewoon mes, weliswaar, met de woorden 'hierbuiten vind ik je wel', gelukkig ging de jongere niet verder). Gevolg daarvan is dat deze jongere in afzondering diende geplaatst te worden. Ik meldde dit de jongere meteen. Toch ging de jongere niet zomaar naar afzondering, eerst rookte de jongere een sigaret (na de maaltijd hadden de jongeren die rookten recht op een sigaret). Ik meldde nogmaals aan de jongere dat hij/zij beter op zichzelf naar afzondering zou gaan, of dat ik anders hulp diende in te roepen. De jongere bleef ter plaatse. Ondertussen ging ik iets halen in het bureau voor een andere jongere. De jongere die in afzondering diende te gaan kwam naar me toe, zei dat het waarschijnlijk beter was dat hij/zij zelf naar afzondering zou gaan. Ik bevestigde dit. Ondanks de zeer negatieve situatie zorgde ik door zelf rustig te bllijven, ervoor dat de jongere niet opging in zijn/haar woede, dat de jongere de kans kreeg om zelf tot rust te komen, dat de jongere geen gezichtsverlies leed naar de andere jongeren toe (alle jongeren weten dat medewerking beter is dan tegenwerking) en de jongere kon na twee dagen al uit afzondering, dit dankzij zijn/haar medewerking tijdens de afzondering)( een afzondering ten gevolge van fysieke agressie kan tot 5 dagen afzondering van de jongere met zich mee brengen). De jongere heeft de tijd om het probleem te analyseren. Toen de jongere terug uit afzondering kwam werkte de jongere voor de rest van zijn/haar verblijf goed mee. Het spreekt voor zich dat dit niet altijd mogelijk is, maar een aantal zaken komen hier duidelijk naar voor: geduld, respect, zorg dat de tegenpartij geen gezichtsverlies dient te leiden, laat iedere betrokkene tot rust komen. Voor kinderen tot 12 jaar bestaat er een techniek, de schildpadtechniek, die dit ook nastreeft. Indien je hierop aanmerkingen/opmerkingen/bedenkingen hebt, laat het me gerust weten, vriendelijke groeten, edujack
