Ik weet dat het alweer even geleden dat ik hier nog iets neergepoot heb, maar Jordi is sinds zondag wat ziekjes, waardoor hij de hele week is thuisgebleven van school. Resultaat? Ik heb de afgelopen dagen nogal veel op heb moeten letten. Desondanks heb ik toch weer enkele dingetjes te vertellen. Ik begin waar ik de vorige keer geëindigd was. [Bereid jullie dus maar voor op een LANG bericht.]
Vorige week woensdag zijn we s avonds zoals ik in mijn vorige bericht al had aangekondigd -inderdaad eerst naar de Kermis gegaan (Fiesta Major). Er waren veel ouders met kindjes en er hing wel een uitgelaten sfeertje, maar veel meer viel er voor 10 plussers nu ook weer niet te beleven J. Daarna zijn we op het gemeentehuis wat informatie gaan inwinnen in verband met mijn Spaanse avondlessen. Die vinden plaats in een schootje op 10 minuutjes wandelen van het appartement. Overdag is het een lagere school, s avonds worden er aan volwassenen ook avondlessen Castiliaans, Catalaans, ICT etc. gegeven. De lessen Castaliaans die ik tot en met mei zal volgen, gaan door op maandag van 20 tot 21 uur en op woensdag van 20u30 tot 21u30.
Donderdag is zowel mijn vrije dag (als Au Pair) als Susanas vrije dag in het restaurant (het is die dag namelijk gesloten). Vorige week zijn we op deze dag samen naar Girona gegaan. Zoals jullie al weten, had Susana daar namelijk een afspraak op een mogelijke nieuwe school voor Jordi. Na eerst Susanas ouders te zijn gaan ophalen (zij kwamen ook mee, omdat ze hun auto gingen ophalen die daar in de garage was), volgde een lange rit richting het noorden. Gedurende de hele rit, werd het landschap bezaaid door bergen en ... langs de autostrade nabij Girona kan je zelfs heel duidelijk de met sneeuw bedekte Pyreneeën zien!!!
Wat ik in het schooltje in Gerona zelf leuk vond, waren de uniformen. Net zoals in Jordis huidige school en in vele andere schooltjes hier in Spanje, moeten studenten hier WEL nog uniformen dragen. Het oranje geval dat Jordi elke dag moet aantrekken, vind ik eerlijk gezegd maar lelijk, maar datgene wat de studenten in St. George in Gerona droegen, was echt nog mooi! Die meisjes zo in groen minirokje met bijpassende wollen trui zien lopen ... het had wel iets J.
In de namiddag zijn we de stad zelf wat gaan verkennen en hebben we ook wat gewinkeld op zoek naar wat spulletjes voor Jordi, waaronder cadeautjes voor Los reyes (magos). Dit is hetzelfde als onze Drie koningen, maar dan veel groter. Het zou voor kinderen zelfs specialer zijn dan Kerstmis vooral aangezien ze hier Sinterklaas niet kennen. In verband met Gerona, kan ik zeggen: het is daar mooi!In het oude gedeelte rond de Rambla zijn massas smalle straatjes met balkonnetjes (die in de zomer naar het schijnt vol bloemen hangen) waar je gezellig in rond kan slenteren. We hebben er de grote kathedraal bewonderd en wat fotos genomen aan de rivier Onyar waarvan de oevers bebouwd zijn met kleurrijke, hangende huisjes (zie fotos in bijlage). Op de terugweg ten slotte - was ik wat verbaasd van het grote aantal prostituées die op de weg van Gerona naar het zuiden gewoon langs de kant van de autostrade op een stoeltje tussen de bosjes op hun volgende klant zitten te wachten.
Over vrijdag kan ik niet veel speciaals vertellen: het was een dag gelijkaardig aan de maandag, dinsdag ofwoensdag ervoor. Het enige verschil is dat we s avonds nogmaals naar de kermis gegaan zijn (zie fotos), daarna iets zijn gaan drinken en ik daarna GIGAlang met Jordi verstoppertje heb gespeeld op een pleintje in de buurt. Valspelen dat die jongen kan! Niet normaal J! Maar desondanks hebben we ons toch geamuseerd.
In het weekend moet ik steeds op Jordi letten, aangezien zijn mama het hele weekend moet werken. Het was dit weekend erg mooi weer, dat was een dikke meevaller! We zijn regelmatig naar het park gegaan en hebben daar voetbal,1 2 3 piano en ALWEER verstoppertje gespeeld. Thuis heeft hij bovendien zijn tent bovengehaald en mocht ik in ons (tent)huisje mamaatje spelen en hij uiteraard de zoon. Wat een Au Pair lijden kan J. Zaterdagavond heb ik bovendien één van de beste vriendinnen van Susana leren kennen. Zij hebben een zoon die iets ouder is dan Jordi en een man die uit Madrid komt en graag over eten praat. Hij heeft zowat de helft van mijn doos pralinen opgegeten J.
Zondag is de kleine rakker helaas wat ziekjes geworden waardoor hij nu al de hele week thuis zit. Naast mijn gewone, huishoudelijke taken moest ik er de afgelopen week dus ook dienst doen als verpleegster en ervoor zorgen dat onze kleine patient (maar met tussenpozen helaas ook erg actieve ziekeling) het huis niet afbrook (*lol). Ondertussen heb ik me samen met hem echter wel wat creatief kunnen bezighouden- waar enkele mooie tekeningen en schilderijen het resultaat van zijn J.
De hoogtepunten van deze week waren maandag en donderdag. Maandag aangezien:
1)Het geweldig mooi weer was: het kwik bereikte niet minder dan 21,5°C
2)Ik het restaurant van Susana en haar familie eens gezien heb à ziek of niet: meneer Jordi wou immers mee naar het restaurant. Het ligt in Arenys de Munt, helemaal op de top van de hoogste berg ervan. Vanaf het terras heb je een geweldig mooi uizicht op de zee en de rest van het dorpje. Ik heb ook Susanas broer, diens vrouw en enkele andere vrienden van de familie leren kennen. Susanas ouders en broer wonen allen boven of naast het restaurant. Bij dit bezoek is het bovendien nogmaals bevestigd dat Spanjaarden echt wel een pak later eten dan wij: s middags dagen de eerste klanten pas op rond een uur of 13 en s avonds beginnen zij pas binnen te stromen rond 21u!!!
3)En ten slotte heb ik op maandagavond ook mijn eerste Spaanse avondlessen gehad. We waren met een stuk of 12 buitenlanders samen, de meesten 20ers. Er was ook een bejaard Nederlands koppel dat hier in Spanje wat van hun pensioen komt genieten. En gelijk hebben ze! Ik zal hier in Arenys de Mar dus zelfs af en toe wat Nederlands kunnen praten. De lessen zelf waren vooral herhaling, maar ik vond het wel geweldig om nog eens met andere jongeren iets samen te kunnen doen. Ik ken hen nog niet zo goed, maar hoop dat we binnenkort eens samen kunnen weggaan.
Het absolute hoogtepunt van de week was immers eergisteren (donderdag). Toen had ik alweer mijn vrije dag en aangezien Susana bij Jordi kon blijven, mocht ik naar Barcelona gaan. Dat is echt een geweldige stad!! Vele mooie gotische gebouwen, grote bekende winkelketens, gezellige pleintjes, een haven, een typisch marktje ... te veel om op te noemen. Daarom zal ik de fotos maar gewoon voor zich laten spreken (ik heb immers de echte toerist uitgehangen en als een op hol geslagen chinees alles op camera vastgelegd). Barcelona heeft nu al mijn hart gestolen, en ik heb er nog maar een klein deeltje van gezien (namelijk de wijk rond Plaza de Catalunya etc). Naast de stad zelf, vond ik raar maar waar ook de treinrit best wel aangenaam. Het treinspoor volgt bijna de gehele rit de kuststrook, waardoor je van in de trein een prachtig zicht hebt over de Middellandse zee. Als je enkel de zeekant bekijkt, lijkt het haast alsof de trein door het water rijdt J. Bovendien kregen wij om de sfeer volledig te maken tijdens de heenrit ook nog een privé-optreden van een muzikant: Corazón espinado van Santana (wat bij mij thuis ook regelmatig opstaat) en daarna Volare.
In verband met de afgelopen week en een half, kan ik dus besloten dat het een vermoeiende, maar erg interessante en boeiende week was. Ik denk dat ik hier stilletjes aan mijn plekje begin te vinden en leer veel bij in verband met de Spaanse cultuur, gewoonten, taal, ... Ik leer hier ook steeds meer mensen kennen en het Spaanse leven begint beetje bij beetje te wennen. Ik denk dat ik jullie nu wel al meer dan lang genoeg aan het lezen heb gehouden, dus sluit ik nu maar af.
Veel liefs en kusjes,
XXx Kim
PS: nieuws uit het thuisland blijft altijd hartelijk welkom ;)
zoals beloofd volgt hier wat nieuws uit Arenys de Mar (Catalonië). Ik heb deze site aangemaakt zodat ik hier alles in één keer uitgebreid kan vertellen... en jullie op deze manier af en toe eens kunnen komen piepen wat ik zoal te vertellen heb .
Ik begin bij het begin [logisch, niet? ;)]. Afgelopen zondag ben ik rond de middag met het vliegtuig aangekomen in de vlieghaven van Barcelona. Daar stond mijn gastgezin [bestaande uit de mama -Susana- en het zoontje - Jordi (6jaar)] me op te wachten. Na de autorit hebben we iets gegeten, heb ik uitgepakt en heb ik wat beter kennisgemaakt met Susana en Jordi. Susana is een vriendelijke vrouw, ze probeert me echt goed te helpen. Wat Jordi betreft: dat is echt een kleine deugeniet! Als enig kind van een alleenstaande mama is hij nogal gewoon zijn zin te krijgen en hij heeft ook een sterk willetje. Desondanks kan hij soms ook best lief zijn. Met hem moet ik trouwens Engels praten, aangezien hij naar een drietalige, Europese school gaat en zijn mama graag heeft dat hij zijn Engels oefent. Met Susana praat ik Castilliaans. Onderling praten Susana en Jordi wel bijna altijd Catalaans, waar ik in het begin geen jota van verstond, nu al iets meer.
Na zondag wat geknutseld en gespeeld te hebben met Jordi, ben ik na het avondeten vrij vroeg gaan slapen, want ik was kapot. Ze eten hier 's avonds trouwens later dan in België. En het eten is ook helemaal anders! Veel kaas, olie, zout ... nogal vettig eigenlijk. Aangezien de mama in een restaurant werkt [samen met haar ouders en broer], dacht ik toen ik in België vertrok dat zij goed zou kunnen koken. Dat was een kleine misrekening --> zij dient op in het restaurant en kookt niet zo vaak, aangezien ze meestal eten uit het restaurant kan meenemen. Voor de rest kan ik over het eten hier nog zeggen: ze hebben hier veel soorten vlees (veel worst) en ook anders klaargemaakt dan bij ons. Het eten moet dus nog even wennen, maar al bij al is het wel lekker.
In de week zie ik Jordi eigenlijk niet zo veel. Hij heeft les van 8u tot 17u, maar is bovendien ook elke dag een uur heen en een uur terug onderweg met de schoolbus. Daarenboven heeft hij ook veel naschoolse activiteiten: taikwondo op maandag en woensdag en bijles op dinsdag en donderdag. Na Jordi te hebben weggedaan naar de halte van de schoolbus, vertelt Susana me elke morgen wat ik zoals moet doen in het huishouden (strijken, afstoffen, afwasmachine leegmaken, stofzuigen, naar de winkel gaan...). Deze taakjes duren meestal niet zo lang. Ik ben er een uurtje of twee mee bezig in de voormiddag, waarna ik vrij ben om te doen wat ik wil. De afgelopen dagen heb wat gewandeld, een paar dingen in orde gebracht, de buurt wat verkend, naar een film gekeken in het Spaans ...Het is hier op dit moment ook niet zo warm. Ik loop ook met dikke truien rond en wanneer 's avonds de verwarming afspringt, is het zelfs gewoon koud in huis. De omgeving is hier wel heel erg mooi. Het huis (of appartement) ligt op de hoofdstraat van het dorpje, dus er zijn veel winkels in de buurt (weining kledingwinkels, maar wel alle andere spullen die een mens nodig heeft). Wanneer je op het terras gaat staan, zie je links de bergen (Arenys de Munt - meer binnenland) en rechts de zee. Op tien minuutjes wandelen sta ik aan het strand, waar ook het treinstation is.
Naast mijn gastgezin, een vriend van Susana en wat familie van hen, ken ik hier momenteel nog niemand. Gelukkig gaan we vanavond naar het gemeentehuis om te kijken wanneer ik lessen Spaans kan gaan volgen. Ik hoop daar gauw wat sociale contacten te leggen. Normaal gezien zou ik binnenkort ook nieuws moeten krijgen van de Au Pair-organisatie hier in Spanje: ze gingen me contacteren om me de contactgegevens van andere Au Pairs in de buurt te geven, zodat we enkele activiteiten samen zouden kunnen doen. Ik hoop dus gauw wat meer mensen te leren kennen.
Vandaag is het trouwens ook een feestdag hier in Arenys de Mar : het is Fiesta Major. De winkels zijn gesloten en er is kermis en dans in het centrum van Arenys de Munt. Ik hoop dat we daar vanavond even naartoe gaan.
Morgen heeft Susana haar vrije dag en hoef ik niet te werken. Susana heeft een afspraak in Girona in verband met een mogelijke, andere school voor Jordi voor volgend jaar --> een school waar de leerkrachten Engels 'native speakers' zijn, wat in zijn huidige school niet het geval is. Ze vroeg of ik zin had om mee te gaan en aangezien ik Girona wel eens wil zien, ga ik dat waarschijnlijk wel doen. Een van de komende dagen of weken staat ook een tripje naar Barcelona op het programma.
Het internet op mijn computer is sinds eergisterenavond in orde, maar aangezien die meneer van Proximus in België zijn werk niet goed gedaan heeft, kan ik met mijn Belgisch nummer nog geen smsjes sturen. Daarom ben ik gisteren een Spaans nummer gaan halen, zodat ik daarmee wel kan smsen. Jullie krijgen dit per e-mail opgestuurd. Ik blijf ook bereikbaar op mijn oude, gewone, Belgische nummer.
Dit was -denk ik- wat ik tot nu toe allemaal te vertellen heb. Het is hier nog even aanpassen en ik mis jullie, maar ik weet en voel dat ik hier heel veel kan leren, dus zet ik door en doe mijn best.
Ik voeg in de bijlagen ook foto's toe van het huis en de omgeving.
Veel liefs, Laten jullie ook zeker af en toe iets van jullie weten? Knuffel en kus xXx Kim
PS: Ik heb het nog eens met Susana besproken en ik mag even terug naar België komen rond Kerstmis. Daar ben ik wel heel erg blij om!
Hallo allemaal,
.
