Ik stond met mijn rug tegen een muur, ik voelde dat het ruw was. Toen ik mijn ogen opende zag ik dat het een grot was. Ik hoorde een waterval aan mijn linker kant, ik draaide mijn hoofd naar het geluid en zag tot mijn verbazing dat de waterval als een gordijn voor de grotopening viel. Het was zo prachtig, maar ik had totaal geen idee hoe ik hier was gekomen. Ik draaide me om en zag voor het eerst dat er iemand was. Het was een jonge vrouw, ik had haar nog nooit eerder gezien, maar ze kwam me vreemd genoeg bekend voor. Ze zag eruit of ze op elk moment kon oplossen in het niets. Ze keek me recht in de ogen aan, ik hoorde haar stem in mijn hoofd. Vreemd genoeg voelde het niet raar of ongewoon, ik voelde me rustig en veilig bij haar. Ze zei "Wees één met het water en onthoud het gevoel dat het je geeft. Vergeet niet dat waar je ook bent er zich overal water om je heen bevindt. Het zal je helpen te ontdekken en het zal je proberen te beschermen. Zolang je geen misbruik van water maakt, zal ze je altijd bijstaan. Vergeet dit niet, in extreme gevallen zal ze vanzelf komen, maar normaal moet je haar oproepen. Ik weet dat je dit kunt, ik voel het. Het zit in je bloed!" Nadat ze dit had gezegd was ze weg, opgelost in het prachtige water van de waterval. Ik stapte dichter en dichter naar de waterval toe, ik raakte het aan en voelde me één met het water. Ik voelde zo'n aantrekkingskracht op mij werken en ik sprong er in zonder nagedacht te hebben.  

Ik werd wakker doordat Mia aan het janken was. Ik opende mijn ogen en kwam tot de conclusie dat het maar een droom was. Maar het voelde zo echt en die vrouw kwam me zo bekend voor. Ik zette me recht in het bed en merkte iets op. Mijn haar was nat! Hoe kan dat nu? Het was toch maar een droom? 

Ik stormde de kamer uit, op zoek naar mijn oma. "Oma, Oma!" Riep ik. Maar ik kreeg geen antwoord, ik liep de trap af en kwam oma in de keuken tegen. "Audrey, ben je niet iets vergeten? Bijvoorbeeld je haar drogen?" "Nee, oma! U weet niet wat er me overkomen is. Ik was dus in slaap gevallen en droomde dat ik in een grot was waar er een waterval over stroomde en er was een vrouw die oploste in het water. Maar nu weet ik niet meer zeker of het echt wel een droom was of niet, want in mijn 'droom' sprong ik in de waterval om me helemaal één te voelen met het water. Maar toen werd ik wakker en ik merkte op dat mijn haar helemaal nat was. Hoe kan dit oma?" 

Ze zei tegen me dat ik even moest gaan zitten zodat ik wat tot rust kon komen. Ik keek haar aan en ik dacht dat ze mijn verwarring in mijn ogen kon lezen.  "Allereerst moet je weten dat wat je hebt meegemaakt je geen schade heeft toegebracht. De dimensie tussen de echte wereld en de droomwereld is voor ons heel dun. Dit wil niet zeggen dat elke droom of nachtmerrie die je hebt echt zal zijn maar enkelen zullen dat wel zijn, maar dit kan je weten door je op je gevoel te concentreren. Je voelt het dan als werkelijkheid aan en zoals je hebt meegemaakt was het ook zo. Natuurlijk is dit niet gebeurd in deze dimensie maar in een andere droom of geest dimensie." Vertelde oma me. "Hoe kan dat?" Vroeg ik wat verbijsterd. "Dat komt doordat er magie in je zit, enkel de Ouden zoals ons en nog een paar andere schepsels kunnen dit. Het komt af en toe voor bij een van ons, maar niet bij iedereen, voornamelijk bij degene die geest als hun element hebben. Maar bij jou krijg ik geen zuiver beeld over welk element het jouwe is. Heb je soms al een sterke connectie met een van de elementen of nog niet?" "Ik weet het eigenlijk niet, maar kan je een band hebben met verschillende elementen?" "Dat komt maar zelden voor, denk je dat je er verschillende hebt? Het zou kunnen." "Ik ben niet helemaal zeker, maar ik denk dat ik het element geest bezit." "Dat kan, maar weet dat het een zeer bijzonder element is. Het heeft de meeste verantwoordelijkheid, dus je moet er voorzichtig mee omgaan." 

Nadat oma me een beetje had gerustgesteld, was ik me gaan douchen. Onder het stromende water probeerde ik m'n hoofd leeg te maken, maar dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. De vragen bleven maar komen en ik had nog altijd niet veel antwoorden gevonden waar ik naar op zoek was. Na me te hebben gedoucht ging ik met Mia het bos in, naar de grot toe. Eenmaal in de grot, hoorde ik een waterval. Hoe verder ik in de grot liep hoe harder ik het geluid hoorde van het vallende water. Ik begon sneller en sneller te stappen, naar de ronde opening in de grot. Ik was benieuwd wat me er nu te wachten stond. 

Toen ik het eindelijk had bereikt, was er een waterval. Het was niet echt hier in de grot maar op een andere plek, maar toch kon je het zien. Het was zo fascinerend dat ik er dichter en dichter bij ging. Ik was zo dichtbij nu dat ik de projectie van de waterval kon aanraken. Het voelde vloeibaar aan, heel zacht. Ik duwde een beetje de weerstand te voelen, maar die was er niet. Mijn hand ging er gewoon door, zonder enige weerstand. Ik vond het wreemd, maar ook ongelofelijk fascinerend. Daarom duwde ik m'n hand er verder en verder in totdat het meeste van mijn arm er ook doorheen was. Ik vroeg me af wat er zou gebeuren als ik er volledig doorging. Uiteindelijk besloot ik maar om m'n kans te wagen en ging er volledig door. 

Alles rondom mij was gigantisch. Zo adembenemend en je hoorde ook nog het gekletter van de waterval. Het was gewoonweg prachtig! Ik draaide om mijn as om alles in me op te nemen, elk klein detaill als het maar kon. Toen ik terug stilstond keek ik naar de waterval. De waterval leek op die in mijn droom, zou het misschien dezelfde zijn? Ben ik op dezelfde plek als in mijn droom? Toen ik dichter bij de waterval ging, zag ik iets in het water. Er begon zich een spiegeling van een vrouw te vertonen. Het was dezelfde vrouw als in mijn droom, ik vroeg aan haar waar ik was terechtgekomen. Ze zei dat ik in de tussendimensie zit, waar droom en werkelijkheid elkaar kruisen en waar ik de vorige nacht ook was geweest. 

In haar ogen zag je zoveel wijsheid en dat hoorde je ook wel aan haar stem. Ik vroeg haar ook nog waarom ik hier ben, hierop antwoordde ze me dat ik deze plek zelf had opgeroepen en dat ik er zelf moet achterkomen waarom. Ze zei nog net voor ze weer verdween dat ik me één moet voelen met het water. 

Toen ik weer alleen was draaide ik me om en liep naar de muur van de grot. Ik keek van daar naar het water en zag een symbool in het water verschijnen. Ik bestudeerde het goed om alles zo goed mogelijk te onthouden zodat ik dit later kon opzoeken wat het betekende. 

Ik ging dichter naar het teken toe, ik wou het aanraken. Het had zo'n invloedskracht op mij, ik wist niet wat ik moest doen dus gaf ik me aan mijn gevoel over. Ik raakte het teken aan en voelde een krachtige golf door me heen waaien.

Ik was terug in de grot waar Mia me nog aan het opwachten was. Toen we naar buiten gingen merkte ik op dat het al duister aan het worden was, ben ik zolang in de tussendimensie geweest? Het leek nochtans niet zo lang. Hopelijk maakt oma haar geen zorgen en zijn ze nog niet begonnen aan het eten, want ik heb heel veel honger gekregen!

Eenmaal aan de boerderij aangekomen ging ik meteen naar binnen, de keuken in. Oma was nog bezig met het eten aan het klaarmaken dus was ik nog optijd voor het eten. "Ik wist dat je vandaag wat later zou komen, daarmee dat ik nu pas ben beginnen koken." zei oma.  "Ah" was het enige wat ik zei, want ik vroeg me af hoe ze dat wist. 

Na het eten ging ik terug naar de bibliotheek om dat teken op te zoeken, ik was benieuwd wat het betekende. Eenmaal voor de deur sprak ik de spreuk luid op en maakte met mijn wijsvinger de symbolen over de deur. « Aperi ostium mihi. Aer, aqua, terrae, ignis, et spiritu benedicat nos. »

Het boek dat nu voor me lag stond vol met symbolen, symbolen over de verschillende elementen, maar ook gemeenschappelijke symbolen die voor iedereen betekenis heeft te bieden, met andere woorden: symbolen die gebruikt kunnen worden door iedereen. Maar de allerlaatste symbolen, de symbolen voor de uitverkorene, degene die alle elementen kan aanspreken. Dit zijn natuurlijk de krachtigste symbolen en daarom moet je goed opletten voor wat je ze gebruikt. 

De symbool die op het water van de waterval stond, is een symbool uit de laatste categorie. Wat zou dit voor mij betekenen? Ik vraag me al een paar dagen af of het echt zou kunnen dat ik de uitverkorene ben, maar dat zou me echt verbazen. Ik vertaal wat het symbool betekende want zoals gewoonlijk stond de betekenis weer in het Latijns. De vertaling was: verborgenheid, zeer krachtig, je hebt er veel ervaring voor nodig om dit te gebruiken en het wordt meestal gebruikt in combinatie met andere tekens of verzen. Het kan gebruikt worden om te verschijnen of om te verdwijnen, het kan ook nog voor gelijkaardige functies zorgen. Werkt het krachtigste met het element water.

Met deze informatie ging ik naar oma, om haar te vragen of ze hier meer over wist en waarom het zich aan mij had laten vertonen in de tussendimensie. "Heb je dat echt gezien? Dat symbool kan je enkel zien als je zicht, geest en element het toelaat. Het is zeer sterk dat je dat nu al kan zien, want meestal moet je hiervoor veel oefenen en ervaring hebben. Als dit symbool zich bekent heeft gemaakt aan jou zal daar een belangrijke betekenis achter zitten, maar ik kan je niet vertellen wat die betekenis zegt dat zal je zelf moeten uitzoeken." 

Het werd al laat dus ging ik naar mijn kamer om me eerst om te kleden en daarna in bed te gaan. Voor ik in slaap viel stuurde ik nog een paar sms'jes naar Jess en probeerde dan in slaap te vallen. Maar dat viel noet zo goed mee doordat ik steeds werd afgeleid door het licht dat tussen de gordijnen naar binnen viel en zo mijn kamer verlichtte. Het licht van de maan dompelde mijn kamer in, in een totaal andere sfeer. Als ik naar mijn muur keek die recht over het raam stond zag ik iets, een vorm van iets of iemand maar ik kon er niet veel uit maken, op het eerste zicht. Dus staptte ik uit m'n bed en ging richting die muur om de vorm beter te kunnen onderscheiden. 

Ik wist niet wat ik toen deed, het ging allemaal zo snel en automatisch dat ik het me amper kan herinneren wat en hoe ik het toen exact deed. Maar ik weet het belangrijkste en dat was dat ik het enige symbool dat ik toen kende aan het tekenen was in de lucht een paar centimeters van de muur af. Nadat het symbool volledig was voelde ik de elementen door me heen razen, maar het sterkste element dat ik waarnam was water. Ik hoorde eerst het knetteren van een vuurtje en de warmt ervan. Daarna hoorde en voelde ik de wind dat rond mij waaide. Hierna kwam aarde, ik voelde me zo verbonden met de aarde als een boom die met haar wortels volledig contact heeft met de aarde en ik rook de frisse lucht dat je ruikt als je een wandeling maakt in het bos. Dan kwam geest, het gaf me meer concentratie en maakte mijn geheugen en geest helder. En als laatste en sterkste kwam water, ik hoorde de golven van de zee en voelde het frisse water van een waterval. 

Al die tijd dat ik dit voelde, ook al was het maar voor enkele seconden hield ik mijn ogen dicht. Toen ik mijn ogen opende kon ik heel duidelijk zien wat de vorm was. 

Tips en opmerkingen altijd welkom!!