xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Kiet neemt op de wandeling al wel eens een modderbad, dat schreven we al in het vorig
bericht op ons blog. Op elke wandeling moet er volgens Kiet een watermoment
zijn. En als hij dan toevallig zijn zinnen zet op de vuilste beek in de wijde
omtrek dan kan je daar als baasje boos op zijn maar dat doen wij niet. Wij
proberen er dan maar de humor van in te zien, al staan we niet te springen van
geluk.
Kiet komt dan uit zn
stinkbad met een blik van ik heb het
jullie toch weer eens geflikt en dan zie je hem nog nagenieten.
Geen paniek. We zoeken dan proper water op, er zijn
vijvertjes genoeg op ons wandelparcours,
en sturen onze stinker daarin. Dit is dan de voorwas zeg maar.
Terug thuis volgt er
dan een hoofdwas. Die schrobbeurt duurt dan totdat diene vuilaard weer terug wat
aanschouwelijk is. Lauw water ( in een teiltje
) en wat hondenshampoo doen dan
wonderen.
Oh ja, de laatste keer duurde het twee dagen lang totdat de geur
van die beek uit de pels van Kiet weg was.
We hebben ons wandelparcours dus maar wat gewijzigd zodat we
geen stinkbeken meer tegenkomen.
Maar zwemmen mag natuurlijk nog wel, in de veel properdere vijvertjes
natuurlijk.
En dat is ook genieten, voor hond en baasje, zeker bij dit
mooie weer van de afgelopen dagen.




|