Ik ben Kiet, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kieter wieter.
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is jager.
Ik ben geboren op 27/02/2011 en ben nu dus 14 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: knuffelen, spelen, wandelen en jagen.
kieter_wieter
de belevenissen van een drentsche patrijshond
02-09-2012
Vleerdrent
We dachten al dat ze dit jaar niet meer zouden komen, maar
kijk.
Vanmiddag vonden we er weer één in onze living en hebben er
vlug een foto van gemaakt.
Een
vleerdrent, ongevaarlijk maar hééééél ondeugend!
Voor ons ,Jef en Fien, is het schoon leven uit, want vanaf
morgen gaan we terug naar school.
De vakantie is voorbij gevlogen, zo gaat dat meestal als het
plezant is. We hebben samen thuis geklust, we zijn op reis geweest naar
Frankrijk en daar op bezoek geweest bij onze Drentenfamilie, we hebben dikwijls
gebarbecued,veel gespeeld en gewandeld met Kiet. Kortom, we hebben ons reuze geamuseerd.
Ook voor onze Kiet is het terug werken geblazen want
hijheeft er reeds enkele jachtlessen opzitten.
En we konden het merken dat mijnheer even niet getraind had,
want sommige oefeningen verliepen iets minder vlot.Maar daar zal wel snel verbetering in komen
eens alles terug op regelmatige basis geoefend wordt.
Gisteren was er de clubmatch in heurne bij oudenaarde, we
keken al lang uit naar deze dag, we zouden immers een groot deel van onze
familie terugzien en dat is altijd pret verzekerd. eerst ging ik met Lucy in de
ring en dat was best een hele uitdaging met zon jonge speelse pup. en net als
vorig jaar bracht Fien onze Kiet voor. En dat was ook geen eenvoudige opdracht
want Kiet is wel geen pup meer, maar hij is nog wel heel speels en hij is al
heel sterk. Vandaag konden we allemaal heel Fier zijn op onze drenten. Kiet
werd derde met de vermelding zeer goed. Lucy deed het ook heel goed en haar zus
Lana en broer Lando behaalden zelfs de eerste plaats in hun klasse. Nogmaals
proficiat. Maar eigenlijk waren er vandaag alleen maar winnaars. Want na de
keuring volgde er een overheerlijke BBQ en een tombola met veel mooie prijzen
en als kers op de taart kwam zelfs de fotograaf van de krant een groepsfoto
maken. Bedankt mensen van het drentenbestuur voor deze gezellige dag.
Gisterenavond zijn we terug thuis gekomen van onze reis naar
Frankrijk. We hebben ons er 2 weken enorm geamuseerd. We hebben de pandas bezocht in de zoo van Beauval, we waren te
gast in de Charente bij Jan, Simonne en
onze Drentenfamilie. Ook Jean-Piere en Ute , Hadise en Jago waren er te gast. Samen
hebben we erg genoten van de gezellige babbels, het lekkere aperitieven, de
bbq-kunsten van Jan ontdekt (wat kan die dat goed zeg), de plaatselijke markt bezocht, naar al die
drentenkuren gekeken,en nog zoveel meer. Die twee dagen waren zo voorbij en dat
zegt wel genoeg zeker. Daarna reden we door richting Dordogne. Gezellige
dorpjes bezoeken, kano varen, luieren aan het zwembad,lekker gaan eten, ook
hier was het genieten. Ook hebben we ontdekt dat men in Frankrijk van honden
houdt want overal waren we welkom, kreeg Kiet knuffels van de mensen en moesten
wij uitleggen welk ras Kiet nu eigenlijk wel was. Kortom, de tijd is voorbij gevlogen.
Nu zijn we terug thuis en dat is ook wel plezantwant nu kunnen we terug in ons eigen bed
slapen. Ook onze Kiet was blij toen hij terug thuis kwam want 30 graden elke dag
is wel veel volgens hem.Hij is niet zo voor
die warmte, voor hem mag het al eens regenen, en dat heeft het hier vandaag in
Berlaar ook gedaan. Ook is hij hier den baas want op reis moest hij eerst
Heros en Jagotrotseren en daarna Piepje, de plaatselijke kat. Daarnet is hij samen met papa aan de Nete gaan
wandelen en heeft hij er een modderbad genomen. En nu hij goed naar de Nete stinkt ligt hij
lekker te slapen onder zijn gordijn. Alles gaat hier dus terug zn gewone gangetje.
We zijn nu al enkele dagen op vakantie. De eerste 2 dagen
zijn we in de Loirestreek verbleven omdat Fien graag Naar de Pandas in de Zoo
van Beauval ging. Wat zijn die panda's reuze knuffelberen zeg. Kiet en papa zijn gaan wandelen aan het Kasteel van
Chenonceaux en hebben er op kikkers gejaagd. Vandaaruit zijn we verdergereden
naar de Charente waar we 2 dagen te gast waren bij Jan en Simonne samen met Jean-Pierre en
Ute.En met die hele roedel drenten
heeft Kiet zich enorm geamuseerd. Hij is zelfs uit zijn reisbench uitgebroken om
te kunnen spelen. Vandaag vertrekken we vanuit de Charentenaar de Dordogne.
Wij zijn volop aan het aftellen naar onze vakantie in Frankrijk. De eerste weken hebben we wat geklust, maar nu kunnen we vertrekken. Op het blog van moe belle lazen we dat de lokale specialiteit daar muizen vangen is en daar mee wou Kiet niet met achterblijven. in de voortuin was hij al enkele dagen een muizenfamilie op het spoor, en daartstraks was het prijs. Fier kwam Kiet met de muis aanlopen. We mochten er zelfs fotos van maken. Putten graven, modderbaden nemen en muizen vangen. moest er nu nog iemand aan twijfelen. Onze Kiet is een echte drent. Ons Fien is ook al aan het aftellen om op vakantie te vertrekken en ze heeft een mooie tekening over Frankrijk gemaakt.
Wandelen met Kiet is altijd dolle pret, maar het resultaat is er soms ook naar. En de geurtjes moeten jullie er zelf bijdenken. Op de foto's zie je het resultaat.Een soort voor en na. Nog dit, mochten er mensen zijn in het Netebekken die zich zorgen maken om overstromingsgevaar door de vele regen die er de laatste tijd gevallen is. We kunnen ze geruststellen. Dagelijks wordt de Nete uitgebaggerd door onze Kiet. Met zeer veel plezier gedaan.
Eindelijk is de vakantie begonnen, voor ons dan toch, papa
moet nog een week gaan werken. Mijn examens zijn goed verlopen en die van Fien
ook. Gisteren was het warm en dan wordt er hier al eens sneller aan een ijsje
gedacht, maar Kiet lust dat ook wel en zeker als het zo warm is. Dan kopen we
voor hem ook een bolletje en binnen de vijf seconden heeft hij dat opgegeten.
We weten niet hoe hij dat doet, want als wij dat proberen loopt dat meestal
minder goed af
Wegens tijdgebrek(examens, druk op het werk )zijn we even niet met Kiet naar school geweest. Vandaag hebben we de draad weer opgenomen met Rudy, Simonne en Ferron. Kiet en Ferron hebben alle twee flink gewerkt. Kiet werkte het liefst met de kraai. Ze hebben het beide goed gedaan maar na een tijdje is het welletjes geweest omdat het te warm werd. Dat merkte we zeer goed aan onze drenten. Nadat ze gewerkt hadden hebben we nog een kleine wandeling gemaakt. Langs het pad lag een gracht en dat vonden Kiet en Ferron plezant. Kiet liet graag zien aan zijn pa hoe hij een modderbad neemt. Als de wandeling op zijn einde liep hebben Kiet en Ferron een put gegraven en met twee legden ze zich er in, hard genoeg gewerkt voor vandaag vonden ze.
Juni is altijd een erg drukke maand voor ons. Jef en Fien hebben examens te leren, mama heeft examens te verbeteren en bij papa op het werk is het in deze periode ook extra druk. Maar vandaag hebben we onszelf even een extraatje gegeven. Zo even tussendoor om er daarna weer tegenaan te kunnen. Wat langer slapen , lekker ontbijten en een extra lange en mooie wandeling met Kiet. Deze keer gingen we wandelen aan de Pallieterhoeve in Booischot. Wat is het daar mooi wandelen , dat was genieten seg. Het is echt zoals Felix Timmermans het schreef : "Waar de drie kronkelende Nethen een zilveren knoop leggen; waar plots het spekbuikige, overvloedhoornige Brabant zich scheidt van t mijmerend, magere Kempenland, daar is het". Daar, in Pallieterland, wonen wij dus, en vandaag hebben wij ook een beetje gepallieterd. En Kiet, die heeft lekker meegedaan .
Vandaag was het dan zover. Na weken van hard werken had Kiet examen van zijn jachtcursus. Ik ben meegegaan om te supporteren voor hem, en ook eens te zien wat dat daar allemaal is. En het is een hele plezante dag geworden. We kunnen wel zeggen dat Kiet het zeer goed gedaan heeft.
Achtje lopen, apport, standen, vooruit sturen, steadyness tijdens begroeting , alles uitstekend.
Oproepen met onderbreking ( halverwege laten zitten ), hieraan moeten we nog werken.
Kiet is immers te enthousiast ( erg hé ) en komt in één keer in zit voor.
Verder kreeg papa nog een opmerking mee om meer vertrouwen te hebben in Kiet en dus om zonder lange lijn te werken.
Deze gebruik hij nog in het begin van de les en nu dus van het examen om te zien hoe het zit met Kiets "kuren".
Als de eerste oefeningen met succes gebeuren laat papa die lange lijn weg en mag Kiet alles onaangelijnd afwerken.
Maar dat zagen die examinatoren anders, die hebben zeker nog nooit gehoord van Drentenkuren.
Al bij al een zeer tevreden baasje en een Kieter-wieter die zeer flink gewerkt heeft. Zijn rapport krijgt Kiet pas in augustus, tijdens een terugkomdag en dan zetten we dat wel op ons blog.
Verder hebben we nog goed nieuws gekregen van onze dierenartse, Kiets gezwel was goedaardig en is volledig weggehaald.
Dus met wortel en al.
Het moet iets geweest zijn wat veelvuldig voorkomt bij runderen ??? en waar we goed aan gedaan hebben om het te laten weghalen.
Anders zou zijn hele kaak hebben vol komen te staan.
Sinds 2 weken had Kiet een gezwel aan zijn onderlip en gisteren heeft Kiet z'n dierenartse Jeannine dat gezwel weggenomen. We denken dat het een wrat was maar we weten het niet zeker, dat gaan ze nog verder onderzoeken. Het was wel raar toen ze Kiet in slaap deden, zo suf hadden we hem nog nooit gezien. Gelukkig is de kleine operatie goed verlopen. Daarom willen we Jeannine bedanken voor de goede zorgen. Maar ook onze Kiet, want hij is ook héél flink geweest. Gisteren was onze Kieter nog kalm, vandaag gelukkig was hij terug geheel zichzelf. Want in de voormiddag is Kiet samen met pa Ferron weer op jachttraining in Vlaams-Brabant geweest. Het was trouwens herhalingsles want volgende week vindt het grote examen plaats. Wij hopen allemaal op een goed resultaat want Kiet en papa hebben er hard voor gewerkt. En belangrijker nog zeer veel plezier aan beleefd. Na de training als Kiet dan thuis komt dan gaat hij meteen onder"zijn gordijn" liggen. Dat is een koel plekje vlak aan het raam waar hij altijd gaat slapen als hij moe is.
Vandaag zijn we op bezoek geweest bij Jan en Simonne om naar de pups van tante Hera te gaan kijken. Wat zijn ze enorm mooi en schattig. Het was fijn om die kleine pupjes eens te zien. En dan te denken dat wij er vorig jaar ook zo een hadden, ons pupje Kiet. Nu volgt nog een week van aftellen voor de toekomstige baasjes. En neem het maar van ons aan, het wordt een lange week. Aan alle nieuwe baasjes wensen wij zeer veel succes en geluk met hun Drentje.
Zondagnammidag luilekkerdag. Kiet dacht het niet. Papa was op tv voetbal aan het kijken maar dat had al lang genoeg geduurd vond Kiet. Tijd voor aktie, en dan gaan we wandelen op de Netedijk. Daar is plaats voor te rennen, te spelen, te ploeteren in de modder, een plons in de Nete, kortom de "place to be" voor een echte Drent. En wat zijn we weer te keer gegaan vandaag. Oh ja, als Kiet tijdens de wandeling baaske een plezier kan doen met een apportje, dan doet hij dat toch even. Het kadaver van een vogel heeft hij prima in "zit voor" tot bij papa gebracht. En dan hebben we nog putten gegraven samen met Duc, de Tervuurse herder. Kortom moe, vuil en voldaan zijn we weer huiswaarts gekeerd.
Papa en Kiet gaan elke zondagvoormiddag samen met Rudy,Simonne en Ferron naar de jachttraining in Oud-Heverlee. Dit is hard labeur voor allen. De baasjes moeten vroeg opstaan om voor 9 uur op het oefenterrein te staan. Vorige week zondag en ook vandaag stond er waterwerk op het programma. Dit was super-plezant. Vorige week moest Kiet nog in het water "geholpen" worden en was zijn zwemmen eigelijk meer pallepooteren. Vandaag merkte papa tot zijn grote verbazing dat Kiet geheel zelfstandig te water ging en netjes overzwom. Zeer sierlijk en met zijn rug mooi horizontaal. Niks te klooien vandaag maar echt zwemmen. Wat was papa trots seg. Ook de andere oefeningen gingen best prima maar door de vooruitgang bij het zwemmen kon deze dag al niet meer stuk. s'Namiddags deed onze Kiet een dutje. Dat heeft hij wel verdiend. Knap werk Kiet.
Dat we vorige week op vakantie zijn geweest naar Drenthe hebben we al op onze blog gezet. Alweer was het een leuke vakantie, vooral voor Kiet, want hij kon weer rennen door de Drentsche bossen en daar heeft hij eekhoorns achterna gezeten en op één van onze wandelingen hebben we 2 reeën gezien, Kiet heeft ze ook gezien en ook die ging hij als een speer achterna, hoe hard me maar flooten of riepen, onze jager kwam niet, en voor we het goed en wel beseften was hij nergens meer te bespeuren, we kregen het koud en warm tegelijk, wat nu? even paniek. tegen beter weten in gingen ik en papa hem achterna verder het bos in. gelukkig dook hij enkele ogenblikken later terug op. wat een opluchting, waren wij geschrokken zeg, met een drent op reis is altijd een avontuur. Dat we toen niet gedacht hebben aan fotos nemen is niet erg want onze Kiet zou er toch niet opgestaan hebben.
Wij zijn net terug van enkele dagen vakantie in Drenthe. Jaarlijks gaan we enkele dagen naar ginder om vooral te ontspannen. Vroeger gingen we dan veel fietsen, maar nu Kietmeegaat maken we grote wandelingen door de bossen, langs de heide en de vennetjes.
Wat onze reis dit jaar zo speciaal maakte was dat we hadden afgesproken met Sonja en Kyra. Ons vakantiepark bevindt zich immers in hun achtertuin en vlakbij hun wandelbos.
We kregen van Sonja zelfs een heus welkomstpakket met als top of the bill een hazenpelsje.
Sonja had immers via onze blog gelezen dat Kiet het zo goed doet op de jachttraining, en had dus een enorm fijne verassing voor ons in petto.
Tijdens de wandeling hebben Kyra en Kiet veel gespeeld, gesnuffeld en putten gegraven. Vele muizenholletjes zijn nu uitgebouwd met een heuse inkomhal. Kiet heeft ook zwemles gekregen van Kyra. Op een ven zaten eenden en dan gaat Kyra daar achteraan. Zulk een sierlijke zwemster, daar konden wij nog van leren. Kiet gaat wel in het water maar voelt toch liefst nog vaste grondonder zijn poten.
De tijd vloog voorbij en na een fikse wandeling en een lekker kopje thee namen we afscheid van Sonja en Kyra.
Enof deze namiddag geslaagd was. Dit willen we nog wel eens overdoen, want bij ons volgende bezoek gaan we zeker terug proberen afspreken.
Wij wensen tante Hera een dikke proficiat met haar prachtige nest. Ze heeft dat heel knap gedaan vinden wij, want zo'n 12 gezonde pups op de wereld zetten dat moet wel een hele karwei zijn. Op de foto's zijn ze zo lief en schattig en dan te weten dat hun knuffelgehalte alleen nog maar gaat groter worden. Niet alleen hun knuffelgehalte vergroot maar ook hun schelmenstreken. Dit noemt men drenthencharmes. En wij hebben zo'n hele lieve knuffelbeer,onze hartendief.
