Ik ben Kiet, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kieter wieter.
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is jager.
Ik ben geboren op 27/02/2011 en ben nu dus 14 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: knuffelen, spelen, wandelen en jagen.
kieter_wieter
de belevenissen van een drentsche patrijshond
31-07-2011
wisselend succes
Gisteren was een speciale dag voor ons en voor Kiet, we waren weer uitgenodigd door Rudy, Simonne om samen met Ferron jachttraining te doen. Ferron liet eerst aan Kiet zien hoe de oefening moest en dan was het Kiet's beurt, sommige dingen kon hij al maar sommige nog niet. Met wisselend succes voerde hij zijn oefeningen uit. alles zat er weer bij: apporteren, door tractorbanden lopen, vooruit apporteren en het allerbelangrijkste, spelen. Kiet en wij vonden dat de dag wel geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar is. Nade training en het spelen moest Kiet nodig een dutje gaan doen.
De laatste de tijd durft Kiet wel wat puberkuren verkopen, vandaag was't in vieze dingen rollen. Hij stonk uren in de wind en we moesten hem wassen. Kiet is gek op water maar wassen met puppyshampoo dat is een ander paar mouwen, Kiet stinkt liever! Daarna heeft hij ook nog flink geholpen bij het werken in de tuin. Papa maakte alles klaar om grasmatten te leggen waar Kiet zijn put had gegraven. Gras zaaien dat gaat niet zo lukken denken we met een Kieter-wieter die regelmatig passeert. Hij rolde in het zand, ging gevechten aan met het tuingereedschap en ging liggen waar papa moest graven voor de kabel. Papa heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om een elektriciteitkabel te leggen naar achter in de tuin toe. 't was plezant werken vandaag, Kiet zorgde zeker voor de nodige animo!
Vandaag was weer zo'n luie en rustige dag, ook voor Kiet, maar dat keerde helemaal om tijdens de wandeling aan de eendenvijver. We hadden er een padje ondekt dat naar een boomkwekerij liep. Daar tussen die jonge bomen was het heel slijk, dat vonden ik en Kiet wel leuk. opeens kwam hij daar aan met een eekhoorn en verder op de wandeling kwamen we twee kleine Jack Russel's tegen. Ik denk dat hun taak waken over het gebied was maar dat lukte niet echt, want Kiet liep ook los... Kiet wou spelen maar die hondjes niet, zij liepen weg en Kiet erachter.Het koste ons veel moeite om hem terug te roepen. Even later liep hij weer weg. Toen moest hij aan de lijn want dat wilden we geen drie keer meemaken. En hij zal het geweten hebben, want het volgen aan de lijn ging nog nooit zo goed. Die Kiet van ons toch.
Kunnen honden slapen met hun ogen open? Waarom ik die vraag stel zal ik nu vertellen. Het weer liet het toe dat we buiten gingen klussen en spelen. Onze Kiet kwam natuurlijk mee helpen. Na al dat ravotten was Kiet moe dus hij ging slapen. Kiet lag al een tijdje in zijn bench te slapen. Het was al een tijdje zo stil in Kietje zijn bench in de woonkamer dat ik toch een beetje ongerust was en ik ging dus kijken. Hij lag daar helemaal uitgestrekt heel stilletjes met zijn ogen open. Even dacht ik dat hij dood was maar toen ik dichterbij kwam bewoog hij weer. Gelukkig maar! Dus denk ik dat honden kunnen slapen met hun ogen open.
Onze Kiet is de laatste tijd hard aan het veranderen, hij weegt ondetussen 20 kilogram, 't is net zo'n sloeberke als Luna en meneer krijgt een echte pluimstaart. Ook bijt hij heel graag op zijn kauwbenen. Hij heeft al verschillende tanden gewisseld. 't Gaat net zoals bij ons zegt ons mama. Op een Keer hing een van z'n tanden nog met een dun velletje te bengelen uit zijn mond. Ons mama heeft dan maar net gedaan zoals ze bij ons deed: de tand uittrekken. Kiet gaf geen kick en de nieuwe tand was er zelfs al een beetje doorgekomen. tijdens de wandeling vandaag zijn we een Ierse Wolfshond tegengekomen. Die hond was wel zeker 3 keer groter dan onze Kiet maar daar trekt Kieter Wieter zich niets van aan, hij denkt alleen maar aan ravotten.
Vandaag heeft Kiet een nieuw speeltje gekregen. Een pluchen fazant,Kiet speelt er graag mee. Hij loopt er de hele dag mee rond,hij komt ons er mee uitdagen en als hij gaat rusten neemt hij hem mee in zijn bench. Vandaag is Kiet voor de eerste keer na de vakantie terug naar de jachttraining geweest en dat was hoog nodig zij papa.
Ook gisteren was hier bezoek en het was weeral laat geworden, daarom was er gisteren geen bericht. Vanmorgen vond Kiet dat hij een DIKKE knuffel nodig had van papa, voor papa het goed en wel wist zat Kiet op zijn schoot. Omdat Kiet ons liet verstaan dat hij aandacht nodig had besloten we om een flinke wandeling te maken langs de Nete in Gestel. Maar al vlug moesten we onze plannen aanpassen omdat zowel Kiet als de baasjes last hadden van het zwoele weer. Kiet ging met zijn buik in de schaduw op de klamme grond liggen. We lieten hem meermaals drinken maar Kiet voelde zich ongemakkelijk . Thuisgekomen , moest hij braken. We vermoedden dat hij bevangen was van de hitte maar we waren er toch niet helemaal gerust in, zijn temperatuur was normaal. Had hij misschien iets opgegeten? We hebben hebben hem rustig in zijn bench in de frisse garage gelegd en regelmatig gaan checken of alles nog normaal was. Daar heeft hij een paar uurtjes geslapen. Toen hij wakker werd was ons Kietje terug enthousiast en vroeg hij om eten. Dat was al een hele opluchting. Omdat we het toch niet helemaal vertrouwden gaven we hem rijst en dat is hem blijkbaar goed bekomen.
Hallo weer een keertje met Fien. Sorry dat we gisteren niets meer nieuw op de blog gezet hebben. We hadden immers bezoek en het werd veel te laat. Vandaag zijn Jef en papa gaan wandelen met Kiet. Na de wandeling zijn we gaan eten, we keken in Kiet z'n bench en daar lag een aardappel. Kiet had hem gaan halen uit de emmer van Jefs zelf gekweekte aardappellen. De deugniet!
Het is hier rustig geweest vandaag want het weer was ook niet geweldig. Ook Kiet rust veel, dan Gaat hij lekker uitgestrekt in zijn bench liggen slapen, papa en Kiet hebben vandaag een grote wandeling gemaakt. ze zijn over de Nete-dijk gaan wandelen, en niet alleen dat, Kiet heeft ook op eenden en ganzen geblaft. Er als een gek heen rennen om ze op te jagen daar houdt hij wel van. Mama is de enige die druk bezig is want zij is onze modderkleren aan het wassen. De therapie om over Kiet's buik te strelen als hij begint met zijn vreugdesplasjes werkt niet echt, daarnet heeft hij het karton dat in z'n bench lag nog helemaal beplast, ookal streelden we hem over zijn buik.
Hallo hier een berichtje van Fien. Toen papa en Jef naar Normandië waren, heb ik en mama een collage gemaakt en niet zomaar een collage een Kiet- collage. Vandaag mochten we de collage gaan ophalen in de winkel en daarna hebben we hem in de keuken opgehangen. Ik vond het heel mooi en stiekem vertelde Kiet me dat hij het ook heel mooi vond. We hebben de mooiste foto's in ons album uitgezocht. Ik vind dat Kiet een echt fotomodel is. Kijken jullie zelf maar eens hieronder naar onze collage.
Wij "vierden vakantie" te Lauwersoog in Nederland. Dit ligt helemaal in het noorden en de rit ernaartoe verliep vlekkenloos,ook voor Kiet. Eens op de snelweg heeft hij de ganse tijd geslapen en hij is niet misselijk geweest ( hij had wel geen eten gekregen). Zaterdag in de voormiddag zijn papa en ik gaan wadlopen en toen mocht Kiet niet mee. We zakten dieper dan onze knieën in het slijk. Met een stevige wind en regen erbij waren we goed nat na de wandeling van twee en een half uur maar 't was een hele toffe ervaring . Ons huis was aan het water en twee dagen hebben we een kano gehuurd. Kiet zag dat ook helemaal zitten,hij wilde ook graag mee in de boot. Eerst wat varen samen met Kiet maar na amper 10 minuutjes vond Kiet dat het hoog tijd geworden was om het water "echt" te voelen, hij ging zo ver over hangen dat onze boot kantelde. Kiet vond het geweldig, wij schrokken heel erg maar daarna konden we er ook allemaal heel hard mee lachen. Daar stonden we dan met onze kletsnatte schoenen en kleren want om onze zwembroek aan te doen daar hadden we niet aan gedacht. We waren nog nooit gekanteld met onze kano alleen was er toen nog geen Drent bij. Ons Fien vond het ook geweldig en zij besloot om aan de eerste zwemles van Kiet te beginnen. Ze ontdekte al vlug dat Kiet helemaal geen zwemles nodig had, hij zwom zo met haar mee. Fien heeft Kiet dan maar onmiddellijk zijn eerste zwemdiploma uitgereikt. "Amaai bij mij duurde dat wel 16 zwemlessen voor ik mijn eerste zwemdiploma behaalde", was het besluit van Fien. Proficiat Kiet! Aan het vakantiepark ligt ook een heel mooi hondenlosloop gebied , het grenst aan het Lauwersmeer. Kiet vond het geweldig om er zomaar te kunnen rennen, te snuffelen en af en toe tot aan zijn buik in het water te gaan. Onze Kiet is ook erg sociaal vooral naar de etensbak van de hond van de vakantieburen toe. Kiet was al vlug beste maatjes met Kyra, samen spelen en rennen achter de eenden. Maar op een keer had papa Kiet buiten gelaten en voor hij het goed en wel wist zat Kiet bij de buren. Papa maar roepen op Kiet, maar fluiten op Kiet maar Kiet had geen oren. Kiet was gulzig de etensbak van Kyra aan het leeg eten, razendsnel ging dat. Het baasjes van Kyra vond het best grappig, want Kyra vond het eten niet lekker."Nou ik vind het best wel lekker", likkebaarde Kiet. Als Kiet de kans klaar zag deed hij de volgende dagen moeite om bij de buren op bezoek te gaan. Ook zijn we nog naar de zeehondencrèche geweest, daar worden zieke zeehondjes opgevangen, Kiet mocht er niet mee binnen, voor het besmettingsgevaar. Kiet is dus super flink geweest! Het stelen van Kyra's eten zien we dan wel door de vingers. Maar papa is er zeker van dat,dat de karaktertrekken zijn van een hondje met initiatief!
Tegen de tijd dat papa gaat thuiskomen dan weten we al dat we de dweil in aanslag moeten houden. Kiet ziet zijn baasje zo graag dat telkens waneer papa thuiskomt Kiet een vreugdeplasje maakt. Papa probeert om Kiet dan even geen aandacht te geven maar dat lukt gewoonweg niet. Kiet geeft zelf al zijn aandacht aan papa als hij thuiskomt. Hem op dat ogenblik negeren is onmogelijk. We hopen dat met het groeien de vreugdeplasjes verdwijnen.
Morgenvroeg vertrekken we met het hele gezin en Kiet naar het noorden van Nederland, naar Lauwersoog. We verblijven er een weekje. 't Is de eerste keer dat Kiet een autorit van dit formaat gaat maken,we hopen dat hij er niet te veel last gaat van hebben want autoritten vindt hij maar niks.
Gisteren hadden we problemen met de internetverbinding, dus kon ik niets op de blog zetten. Dat was wel spijtig want ik wilde jullie zo graag vertellen dat Kiet in de Nete is gaan zwemmen. Tijdens de wandeling had Kiet het erg warm, opeens schoot hij in het gras naar de waterkant, al vlug zat hij in het water, daar zocht hij verkoeling. Toen hij uit het water kwam, ging hij zich ook nog eens lekker rollen in het zand. Eens terug thuis hebben we hem afgespoeld met de tuinslang, want zo'n slijke boel binnen dat zag mama echt niet zitten. Gelukkig vindt Kiet het niet erg om afgespoeld te worden, eigenlijk geniet hij ervan.
Vandaag heeft Kiet de afgevallen perziken verzameld maar wanneer ik de grasmachine uit het tuinhuis haal dan vindt Kiet dat het hoog tijd geworden is om veilig binnen te gaan. Daar gaat hij dan in zijn bench zitten en kijkt hij door het raam hoe wij het gras maaien. Kiet vindt de bench ook helemaal geen straf, hij ziet het als zijn veilige huisje. Als hij een rustig plekje zoekt om wat te gaan dutten dan zoekt hij zelf zijn bench op. Het deurtje blijft dan open zodat hij eruit kan wanneer hij wil.
Omdat ik zo goed mijn best had gedaan op school mocht ik met papa 4 dagen naar Normandie. Het was er aangenaam weer met temperaturen rond de 22 graden. En er was héél veel te zien. De stranden van D-Day en de Mont-St-Michel. Terwijl wij fruits de mer aten heeft Kiet bijna alle perzikken van onze boom gegeten, mama kon hem er niet van weg houden. En dat ze nog groen waren kon hem niks scheelen. In Normandie verbleven wij in Castel Provence teVer-sur-Mer. Een aanrader. Josette et Jean-Pierre, merci pour votre hospitalité. Notre séjour a été merveilleux.
Vandaag was weer zo'n warme en zwoele dag, dit is Kiet's favoriete weertype niet. Hij is dan zeer onrustig en weet met zichzelf geen blijf. Vandaag hadden we een afspraak bij de dierenarts voor Kiet's laatste spuitje. Hij weegt ondertussen al 17,3 Kg. Kiet heeft nu alle inentingen gehad en is Klaar om op reis te gaan. Samen zijn we het aftellen begonnen.
Gisteren zijn we samen met papa Ferron op de hondenschool gaan Roefelen. De Roefel is een initiatief van de gemeente om kinderen de kans te geven beroepen en verenigingen te leren kennen. En zo stonden papa Ferron en zoon Kiet samen met nog enkele andere honden en hun baasjes gisteren klaar om te laten zien aan de kinderen wat ze al allemaal geleerd hadden op de hondenschool. Ferron en Kiet moesten natuurlijk ook nog eens goed kunnen ravotten samen. We hoopten dat Kiet geen graafplannen meer in het vooruitzicht had, maar dat was dus fout gedacht. Kiet vindt dat hij recht heeft op een eigenpotig gegraven kuil in de schaduw bij de achterdeur. Voor zo'n warme zwoele dagen als vandaag, is dat het ideale plekje om een middagdutje te doen. Papa en mama proberen Kiet wijs te maken dat er nog wel andere leuke schaduwplekjes zijn in de tuin en dan maken we zijn slaapkuil weer dicht. Maar Kiet is een Drent met initiatief en hij vindt dat een Drent recht heeft op een frisse slaapkuil AAN DE ACHTERDEUR!!!!
Vandaag ging papa de haag scheren, en ik zou helpen.door het slechte weer hadden we al heel wat vertraging op gelopen en daarom moest het vandaag vooruitgaan. Daardoor zijn we Kiet even uit het oog verloren. Normaal kan dat geen kwaad want onze tuin is goed afgesloten, we dachten al dat hij iets uitgestoken had maar we wisten nog niet wat. Op een plek aan de achterdeur waar er ondertussen geen gras meer stond had Kiet een diepe kuil gegraven, heel het tarrasje lag onder de aarde en Kiet die rustig in zijn kuil lag te rusten keek ons aan met een blik van: "Is er iets baas?" Onze graver is vandaag ook naar de jachttraining geweest. Morgen gaat hij terug want dan gaat hij samen met zijn vader, Ferron showen voor het pupliek omdat het "Roefeldag" is.
omnium canorum Drenthae fortissimi sunt, daarnet is het door Kiet bewezen. Tijdens het wandelen daagt onze stoere Kiet al de voorbijkomende honden uit om te spelen, maar als de grasmaaier tevoorschijn komt krimpt zijn hartje en zoekt hij een plaats om te schuilen voor het machinale monster dat maar blijft grollen. Als de grasmaaier opgeborgen is en Kiet heeft het gebied veilig verklaart kan hij de baasjes weer gaan uitdagen met zijn balletje.
Joepie, vandaag heb ik mijn laatste examen (wiskunde) gedaan. 't was nog een harde noot om te kraken maar "Nil volentibus arduum". Nu heb ik héél veel tijd om met onze Kieterwieter te spelen en te ravotten. Ik hoef alleen nog maar naar school om mijn boeken binnen te doen en mijn rapport te gaan halen. Daarnet zijn we op de dijken van de Nete gaan wandelen, aan't kasteel van Gestel, het was een mooie wandeling en Kiet genoot er enorm van. Als Kiet onaangelijnd mag lopen gaat hij nooit ver wegvan ons en als hij en passant een koe ziet laat hij zijn stoere pup-geblaf horen, maar die koeien trekken hen er niets van aan. Na zijn wandeling gaat Kiet altijd op dat zelfde plekje in de keuken liggen. Kiet is ook al veel sneller geworden want als wij snel weg spurten haalt hij ons zo in. Alweer is hij flink gegroeid, maar van knuffelen houdt hij nog even veel als 2 maanden geleden, ons knuffelbeest. Bedankt blog lezers voor het mee duimen tijdens mijn examens en nu de resultaten nog afwachten...
Kiet was vanmorgen erg onrustig, mama dacht dat het door de felle wind kwam. Ze zegt dat bij winderig weer de kindjes ook veel drukker zijn op school. Papa vond dat het hoog tijd was om gaan uit te waaien tijdens een wandeling. We gingen wadelen aan de Nete, tussen de Hullebrug en 't Schipke Dat vond Kiet heel leuk. Hij zat bijna heel de wandeling aan het water, hem er in laten dat vertrouwde papa toch niet. In de auto was hij heel flink. Toen we thuis kwamen kreeg hij zijn eten. Hij at het flink op. Als dessert kreeg hij een been. Daar kan hij heel de avond op kauwen! De jachttraining gaat ook al heel goed, Kiet brengt al heel flink zijn apport.
Geschreven door Fien want Jef moest zijn examen wiskunde voorbereiden.
